پرش به محتوا

خدیجه: تفاوت میان نسخه‌ها

صفحه نیمه‌حفاظت‌شده
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: برگردانده‌شده ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۲: خط ۳۲:
| مجازات =
| مجازات =
| وضعیت گناهکاری =
| وضعیت گناهکاری =
| همسر = أبی هالة هند بن النباش بن زرارة التمیمی{{سخ}}عتیق بن عائد مخزومی{{سخ}}[[محمد |محمد بن عبدالله]]<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = https://hawzah.net/fa/Article/View/8758/خدیجه-قبل-از-ازدواج-با-پیامبر(ص) |عنوان =خدیجه قبل از ازدواج با پیامبر | ناشر =پایگاه اطلاع رسانی حوزه |تاریخ = |تاریخ بازدید = ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۰}}</ref>
| همسر = [[محمد |محمد بن عبدالله]]<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = https://hawzah.net/fa/Article/View/8758/خدیجه-قبل-از-ازدواج-با-پیامبر(ص) |عنوان =خدیجه قبل از ازدواج با پیامبر | ناشر =پایگاه اطلاع رسانی حوزه |تاریخ = |تاریخ بازدید = ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۰}}</ref>
| شریک زندگی =
| شریک زندگی =
| فرزندان = پسران : قاسم-عبدالله
| فرزندان = پسران : قاسم-عبدالله

نسخهٔ ‏۱۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۴

مادر مومنان
خَدِيجَة بِنْت خُوَيْلِد
زادهٔج 555 یا 567
مکه، حجاز، عربستان ( عربستان کنونی )
درگذشت10 رمضان ج. 619 (63-64 ساله)
مکه، حجاز
آرامگاهجنت المعلا، مکه
دیگر نام‌هاخدیجه کبری-امیرات-قریش-الطاهره
شناخته‌شده
برای		همسر اول محمد
عنوانخدیجه کبری، ام‌المؤمنین
دورهصدر اسلام
همسرمحمد بن عبدالله[۱]
فرزندانپسران : قاسم-عبدالله دختران : فاطمه
والدین
خویشاوندانهاله بنت خویلد (خواهر)
ورقة بن نوفل (پسر عمو)
زبیر بن عوام (برادر زاده)

نوه ها :

حسن بن علی-حسین بن علی-زینب بنت علی-ام کلثوم بنت علی
خانوادهبنی اسد (با ولادت) اهل بیت (با ازدواج)

خَدِیجَة بِنْت خُوَیْلِد (حدود ۵۵۵[۲] - نوامبر ۶۱۹ میلادی) نخستین همسر محمد پیامبر اسلام، مادر فاطمه زهرا و اولین فرد و اولین زن ایمان آورنده به اسلام است. خدیجه در سال ۶۸ قبل از هجرت در مکه متولد شد. از القاب او در زمان جاهلیت «الطاهره» و «سیده قریش» بود. از نامداران قبیله قریش در مکه و تاجری موفق بود.

طبق عقاید شیعه و برخی دیگر از مسلمانان و تاریخ‌نویسان اسلامی، خدیجه ا‌ولین و عزیزترین زن محمد بود.[۳]

همه مسلمانان از خدیجه به عنوان "مادر مؤمنان (ام المومنین)" یاد می‌کنند. در اسلام، خدیجه را بانویی سرشناس و مهم میدانند. همچنین او به همراه آسیه، مریم و دخترش فاطمه چهار بانوی بهشتی هستند.[۴]

وی به مدت 25 سال همسر محمد بود.

نام کامل

نام کامل وی: خدیجه بنت خویلد بن اسد بن عبدالعزی بن قصی بن کلاب بن مرّة بن کعب بن لؤی بن غالب بن فهر بن مالک بن نضر بن کنانه؛ و نام مادرش: فاطمه بنت زایدة بن الأصم بن الهرم بن رواحة بن حجر بن عبد بن معیص بن عامر بن لؤی بن غالب بن فهر بن مالک.

اجداد پیامبر اسلام محمد و همسرش خدیجه بنت خویلد

مادر خدیجه، فاطمه بنت زایده، که در سال 575 درگذشت.[۵]از قبیله عامر بن لعیه از قریش[۶] و دختر عموی سوم مادر محمد بود.[۷][۸]پدر خدیجه، خویلد بن اسد، تاجر[۹] و بزرگ قبیله بود. بر اساس برخی از نقل ها، وی در سال 1390 درگذشت (در سال 585 در جنگ فجار)، اما به گفته برخی، زمانی که خدیجه در سال 595 با محمد ازدواج کرد، او هنوز زنده بود .[۱۰]

حرفه

خدیجه تاجر بسیار موفقی بود. می‌گویند وقتی مسافران کاروان تجاری قریش برای شروع سفر تابستانی خود به شام یا سفر زمستانی به یمن گرد هم می‌آمدند، کاروان خدیجه با مجموع کاروان‌های دیگر تاجران قریش برابر بود. [۱۱]به خدیجه القاب بسیاری نسبت داده شده است، از جمله «پرهیزکار (تقیة؟ یا عفیفة؟)»، «شاهزاده قریش (أميرة قريش)»، و «خدیجه بزرگ (خدیجه کبری) ».او به فقرا غذا می‌داد و لباس می‌پوشانید، به اقوام خود کمک مالی می‌کرد و برای افراد سهمیه ازدواج فراهم می‌کرد. [۱۲] همچنین خدیجه به بت‌ها ایمان نداشت و آن‌ها را نمی‌پرستید که برای فرهنگ عرب جاهلی امری غیرمعمول بود [۱۳]

خدیجه با کاروان‌های تجاری خود سفر نمی‌کرد. در عوض، او دیگران را استخدام می‌کرد تا از طرف او و در ازای پورسانت تجارت کنند. در سال 595 خدیجه برای معامله در شام به یک همکار نیاز داشت. او محمد بن عبدالله را که در آن زمان 25 ساله بود، برای تجارت در شام استخدام کرد و دوبرابر کارمزد معمول به او پول پرداخت کرد.[۱۴] با مشورت با ابوطالب بن مطلب، عموی محمد، محمد به همراه یکی از خادمان خدیجه عازم شام شد . این تجربه کاروانی القاب الصادق ("راستگو") و الامین ("امین" یا "صادق") را برای محمد به ارمغان آورد. [۱۵]

خدیجه یکی از خدمتکاران خود به نام میسره را برای کمک به محمد فرستاد. پس از بازگشت، میسره از روش شرافتمندانه‌ای که محمد در آن تجارت در پیش گرفته  بود، تعریف کرد و مژده سودی دو برابر همیشه را به خدیجه داد. [۱۶]

دیدگاه های متفاوت در مورد ازدواج های قبلی

دیدگاه شیعه

ابن شهرآشوب از سید مرتضی در الشافی و شیخ طوسی در تلخیص الشافی[1] نقل کرده که خدیجه هنگام ازدواج با محمد باکره بود.[۱۷] با توجه به وضعیت فرهنگی و فکری حجاز و موقعیت و منزلت والایی که خدیجه کبری بین سایرین از آن برخوردار بود، بعید است که با مردانی از بنی‌تمیم یا بنی‌مخزوم (دو قبیله پست) ازدواج کرده باشد.[۱۸] برخی معتقدند دو فرزند منسوب به خدیجه فرزندان هاله خواهر خدیجه بودند.که پس از مرگ شوهر هاله، خدیجه سرپرستی هاله و (پس از مرگ خود هاله) فرزندان هاله را بر عهده گرفت.[۱۹]

دیدگاه اهل سنت

خدیجه سه بار ازدواج کرد و از تمام ازدواج‌هایش صاحب فرزند شد. در حالی که ترتیب ازدواج او مورد بحث است، عموماً اعتقاد بر این است که او ابتدا با عتیق بن عائض بن عبدالله مخزومی ازدواج کرد و پس از آن با مالک بن نبش بن زرگری بن تمیمی ازدواج کرد.[۲۰] خدیجه برای عتیق دختری به نام هنده به دنیا آورد. این ازدواج خدیجه را بیوه کرد.[۲۱] او از مالک دو دختر داشت که آن‌ها را هاله و هند نامیده اند. [۲۲]مالک نیز خدیجه را بیوه کرد و پیش از موفقیت در تجارتش مرد. [۲۳] خدیجه، متعاقباً از محمد خواستگاری کرد.[۲۴]

[1]این کتاب از قديمى‌ترين و مهم‌ترين كتب كلامى شيعه محسوب مى‌شود. این کتاب خلاصه‌اى است از كتاب الشافى سيد مرتضى، كه در آن به اقوال علماء اهل تسنن در امر خلافت (كه در كتاب «المغنى» قاضى عبدالجبار معتزلى آمده) متعرض مى‌شود و آنها را به تفصيل نقد مى‌كند.

ازدواج خدیجه با محمد

بخشی از نوشتارهای اسلام:
همسران محمد

خدیجه دختر خویلد
سوده دختر زمعه
عایشه دختر ابوبکر
ام سلمه دختر ابوامیه
حفصه دختر عمر خطاب
زینب دختر خزیمه
زینب دختر جحش
جویریه دختر حارث
ریحانه دختر زید
رمله دختر ابوسفیان
صفیه دختر حیی
ماریه دختر شمعون

میمونه دختر حارث

خدیجه به دوستی به نام نفیسه سپرد تا به محمد نزدیک شود و از او بپرسد که آیا به ازدواج فکر می‌کند؟ [۲۵]هنگامی که محمد به دلیل نداشتن پول برای تأمین معاش زن مردد شد، نفیسه از او پرسید که آیا به فکر ازدواج با زنی است که امکانات لازم برای تأمین زندگی خود را داشته باشد؟[۲۶] محمد با خدیجه موافقت کرد و پس از این ملاقات با عموهای خود مشورت کردند. عموها با این ازدواج موافقت کردند و عموهای محمد او را همراهی کردند تا به خدیجه پیشنهاد رسمی بدهند.[۲۷] اینکه آیا حمزه بن عبدالمطلب، ابوطالب یا هر دو بودند که در این امر محمد را همراهی کردند، اختلاف است.[۲۸] عموی خدیجه این خواستگاری را پذیرفت و ازدواج صورت گرفت. در زمان ازدواج محمد، حدود 23 تا 25 ساله بود.[۲۹][۲۹][۳۰][۳۱] [۳۲]خدیجه در آن زمان طبق برخی منابع 40 ساله بوده است.[۳۳][۳۴] [۳۵][۳۶] با این حال، منابع دیگر ادعا می‌کنند که او در طول ازدواج تقریباً 28 یا 30 ساله بوده است.[۳۷][۳۸]

خدیجه زنی بازرگان و دارا بود که به اِمرأةالقریش (یعنی شاهزاده خانم قریش) شهرت داشت. خدیجه پیش از محمد، دو بار ازدواج کرده بود (ابی هاله هند بن زراره تمیمی و عتیق بن عائد مخزومی). اما تعدادی از محققین شیعه از جمله جعفر مرتضی عاملی بر این عقیده‌اند که خدیجه پیشتر با کسی ازدواج نکرده بود و اولین و تنها ازدواج او، ازدواج با محمد بود.[۳۹]

خدیجه بیشتر در خرید و فروش ابریشم بود.[۴۰]

داستان ازدواج او با محمد چنین است که محمد ابتدا در کاروان‌های تجاری او کار می‌کرد و او از امانتداری و کاردانی او خوشش آمده بود و گفته می‌شود این خدیجه بوده‌است که از محمد خواستگاری کرده‌است.

و در برخی روایات آمده‌است که مراسم خواستگاری با حضور عموی محمد، ابوطالب و ورقة بن نوفل پسر عموی خدیجه، که مردی دانشمند و گریزان از پرستش بت‌ها بود، انجام شد. پس از خواندن خطبه عقد توسط ابوطالب، محمد از جای برخاست و آماده رفتن شد. در این هنگام خدیجه به او گفت: «إلی بیتک فبیتی بیتک و أنا جاریتک»؛ به سوی خانهٔ خود بیایید که خانهٔ من خانهٔ شما و خودم خدمتکار شمایم. به گفتهٔ محمد هیچ‌کدام از زنان او به اندازهٔ خدیجه نزد او گرامی نبوده‌اند. او تا زمان حیات خدیجه با زن دیگری ازدواج نکرد.[۴۱]

محمد در ۲۵ سالگی با خدیجه ازدواج کرد. گفته می‌شود که خدیجه در آن موقع ۴۰ سال داشت ولی با توجه به حمل فاطمه و تاریخ تولد او که در سال پنجم بعثت می‌باشد خدیجه می‌بایست در شصت سالگی وضع حمل کرده باشد و اینکار در این سن بعید بنظر می‌رسد، ازین رو اقوال دیگر همچون ۲۵ یا ۲۸ سال، که در برخی کتابها[۴۲] ذکر شده، معقولتر است. با استناد به منابعی همچون بیهقی (از علمای بزرگ اهل سنت)، ابن عماد حنبلی، حاکم نیشابوری، ابن اسحاق، بلاذری و تعداد زیادی از علما و مورخان، سن خدیجه به هنگام ازدواج را حدود ۲۵ تا ۲۸ سال دانسته‌اند.

خدیجه پس از ازدواج با محمد تمام ثروتش را برای دین اسلام خرج کرد. او سه پسر برای محمد آورد، قاسم و عبدالله و طاهر که همگی در کودکی مردند؛ چهار دختر هم داشت به نام‌های زینب، رقیه، ام کلثوم و فاطمه زهرا.[۴۳]

در مورد ازدواج محمد با خدیجه گفته شده‌است که محمد پیش از ازدواج با خدیجه برای خدیجه کار می‌کرد و خدیجه از زنان ثروتمند قریش بوده‌است. ثروت خدیجه و کارفرما بودن او نشان می‌دهد که پیش از محمد نیز زنان حق داشتن ثروت و حق کارفرما بودن را داشته‌اند و مردان از کار کردن برای زنان شرمسار نبوده‌اند.

فرزندان محمد از خدیجه

محمد و خدیجه ممکن است شش یا هشت فرزند داشته باشند. [۴۴](منابع در مورد تعداد فرزندان اختلاف نظر دارند: طبری از هشت نفر نام می‌برد؛ اولین شرح حال محمد توسط ابن اسحاق، هفت فرزند را نام می‌برد؛ بیشتر منابع تنها شش فرزند را ذکر می‌کنند)[۴۵]

اولین پسر آن‌ها قاسم بود که پس از سومین سالگرد تولدش درگذشت[۴۶][۴۷] (از این رو کنیه محمد ابوالقاسم است). سپس خدیجه دخترانشان زینب، رقیه، کلثوم و فاطمه را به دنیا آورد. و آخرین پسرشان عبدالله بود. عبدالله به طيب و طاهر معروف بود. عبدالله نیز در کودکی از دنیا رفت.[۴۸]

دو فرزند دیگر نیز در خانواده خدیجه زندگی می‌کردند: علی بن ابی طالب پسر عموی محمد. و زید بن حارثه پسری از قبیله کلب که ربوده شده و به بردگی فروخته شده بود. زید چند سال در خانواده خدیجه برده بود، تا اینکه پدرش برای بردن او به مکه آمد. محمد اصرار داشت که به زید در مورد محل زندگی خود حق انتخاب داده شود و زید تصمیم گرفت نزد محمد و خدیجه بماند و پس از آن محمد به طور قانونی زید را به عنوان پسرخوانده خود پذیرفت.[۴۹]


فرزندان محمد به جز ابراهیم که از ماریه قبطیه کنیز مصری بود و او را مقوقس حاکم مصر اهدا کرده بود، همه از خدیجه بودند که در عدد و نام آنان اختلاف است ولی مشهور آن است که شش تن بودند: دو پسر و چهار دختر.[۵۰]

پسران:

  1. قاسم نخستین فرزند محمد که قبل از بعثت در مکه متولد شد و محمد بدین جهت کنیه ابوالقاسم گرفت. او در سن دو سالگی در مکه درگذشت.[۵۰] درمنبع دیگری آمده قاسم بن محمد در سال 601 پس از سومین سالگرد تولدش درگذشت.[۵۱]
  2. عبدالله بن محمد در سال 615 در کودکی درگذشت.[۵۲]

دختران:

  1. فاطمه (605-632). اگرچه گاهی اوقات ادعا می‌شود که او در سال اول بعثت محمد (610-610) به دنیا آمد.[۵۲] اما بنا به نقل مشهور، پنج سال بعد از بعثت محمد در مکه تولد یافت، در مدینه به ازدواج پسر عمویش علی بن ابیطالب درآمد که در سال 656 خلیفه چهارم شد. (طبق بحث های اولیه پس از مرگ محمد، برخی استدلال می‌کنند که علی جانشین مناسب محمد بود.)[۵۳] علی و فاطمه پس از ازدواج به یک مکان کوچک  در روستایی در قبا نقل مکان کردند. اما بعداً به مدینه نقل مکان کردند تا در همسایگی محمد زندگی کند.[۵۴] محمد علی را از گرفتن همسر دیگر منع کرد، زیرا آنچه باعث درد دخترش می شد او را نیز اندوهگین می‌کرد. [۵۵] نام مستعار او "مادر پدرش"«ام ابیها» بود، زیرا او از پدرش مراقبت می‌کرد و پس از مرگ مادرش پشتیبان پدرش بود. [۵۲]فاطمه شش ماه پس از مرگ پدرش درگذشت. همه بازماندگان اولاد محمد از فرزندان فاطمه هستند. محمد دو پسرش حسن و حسین را دوست داشت که میراث او را ادامه دهند. [۵۵] طبق نظر سید هاشم رسولی محلاتی، و بعد از درگذشت محمد در فاصله چهل روز تا هشت ماه (بنا به اختلاف روایات) وفات نمود یا کشته شد. سوره کوثر در شان وی نازل گردید.[۵۶]
  2. زینب (599–629)بزرگترین دختر محمد که در سن سی سالگی او متولد شد و قبل از اسلام به ازدواج پسرخاله خود ابوالعاص بن ربیع درآمد و در سال هشتم هجرت در مدینه درگذشت. در منبع دیگری آمده زینب . او قبل از هجرت با پسر عموی مادری خود ابوالعاص ازدواج کرد. بعدها با محمد زندگی کرد. شوهرش قبل از مرگ او در سال 629 اسلام را پذیرفت.[۴۴]
  3. رقیه (601–624)که قبل از اسلام و بعد از زینب متولد شد، قبل از اسلام به عقد عتبه بن ابی لهب درآمد و پس از نزول سوره مسد قبل از عروسی به دستور ابولهب و ام جمیل از شوهر خود جدا شد. سپس به عقد عثمان بن عفان خلیفه سوم،درآمد[۴۴] که در اولین هجرت مسلمانان به حبشه با او همراه بود. آنگاه به مکه بازگشت و به مدینه هجرت نمود و سه روز بعد از جنگ بدر، روز رسیدن خبر فتح، در مدینه درگذشت.[۵۷]
  4. ام کلثوم (603–630)که در مکه متولد شد، قبل از اسلام به عقد عتیبه بن ابی الهب درآمد و مانند خواهر خود قبل از عروسی از او جدا شد. در سال سوم هجرت به ازدواج عثمان درآمد و در سال نهم هجرت درگذشت.[۵۷]او بدون فرزند بود.

دیدگاه اهل سنت

دانشمند اهل سنت یوسف بن عبدالبر می‌گوید: فرزندان او از خدیجه چهار دختر هستند که در آن اختلاف نظر وجود ندارد.[۵۸]

قرآن (33:59) [56] می‌فرماید :

ای پیامبر! به زنانت و دخترانت و بگو، زنان مؤمنان... ؟

دیدگاه شیعه

بر اساس برخی منابع شیعی، خدیجه و محمد دو دختر از خواهر خدیجه، حاله را به فرزندی پذیرفتند. [۵۹] محقق شیعه ابوالقاسم کوفی می‌نویسد:

هنگامی که رسول خدا با خدیجه ازدواج کرد، مدتی بعد حاله از دنیا رفت او دو دختر یکی به نام زینب و دیگری رقیه نام داشت و هر دو توسط محمد و خدیجه تربیت شدند و از آن‌ها نگهداری کردند .پیش از اسلام رسم بود هر که را تربیت می کردند، فرزندخوانده می شد.[۶۰]

هند بنت عتیق. او با پسر عمویش سیفی بن امیه ازدواج کرد و صاحب یک پسر به نام محمد بن سیفی شد.[۶۱][۶۲]

زینب بنت ابی حله که احتمالاً در کودکی از دنیا رفته است.[۶۳]

دخترخوانده های منسوب به محمد در منابع شیعه عبارتند از:

-         زینب (599–629). او قبل از هجرت با پسر عمویش ابوالعاص بن الربیعی ازدواج کرد . بعدها با محمد زندگی کرد. شوهرش قبل از مرگ او در سال 629 اسلام را پذیرفت.

-         رقیه (601–624). او ابتدا با عتبه بن ابولهب و سپس با خلیفه سوم آینده عثمان بن عفان ازدواج کرد.

-         ام کلثوم (603–630). او ابتدا با عتیبه بن ابولهب و سپس پس از مرگ خواهرش رقیه با عثمان بن عفان ازدواج کرد . او بدون فرزند بود. [۴۴][۶۴]

عموزادگان

ابن ام مکتوم

ورقه بن نوفل فرزند نوفل بن اسد بن عبدالعزا بن حصی و هند بنت ابی کثیر به ورقه پیشنهاد ازدواج با خدیجه بنت خویلد داده شده بود، اما این ازدواج هرگز انجام نشد. ورقه از آن جهت قابل توجه است که قبل از بعثت محمد از شرک به مسیحیت گروید.[۶۵] ابن اسحاق مدعی است که ورقه نیز از این جهت مهم است که در مشروعیت بخشیدن به وحی محمدی نقش دارد .

ورحاء می‌گوید: «بزرگترین شریعتی که بر موسی نازل شد، برای او آمده است. او پیامبر این قوم است.[۶۶]

اولین پیرو محمد (اولین اسلام آورنده)

طبق روایات اهل سنت، هنگامی که محمد اولین وحی خود را از فرشته جبرئیل (جبرئیل) اعلام کرد، خدیجه اولین کسی بود که حق، یعنی اسلام را پذیرفت.[۶۷] محمد پس از تجربه‌اش در غار حرا، هراسان نزد خدیجه به خانه بازگشت و از او درخواست کرد که او را با پتو بپوشاند. پس از آرام شدن، ملاقات با فرشته وحی را برای خدیجه تعریف کرد و خدیجه او را با این جمله دلداری داد که خداوند او را از هر خطری محفوظ می‌دارد و هرگز اجازه نمی‌دهد کسی او را آزار دهد، زیرا او اهل صلح و سازش و همیشه سخاوتمند و دوستی برای همه بوده است.[۶۸]بر اساس برخی منابع، پسر عموی خدیجه، ورقه بن نوفل بود که سریعاً نبوت محمد را تأیید کرد.[۶۹]

از یحیی بن عفیف نقل شده است که او یک بار در دوران جاهلیت (پیش از ظهور اسلام) به مکه آمد تا عباس بن عبدالمطلب، یکی از عموهای محمد که در بالا ذکر شد، میزبانی کند. فرمود: وقتی خورشید طلوع کرد، مردی را دیدم که از جایی نه چندان دور از ما بیرون آمد، رو به کعبه شد و شروع به خواندن نماز کرد. او به سختی شروع کرد قبل از اینکه پسر جوانی که در سمت راست او ایستاده بود و سپس زنی که پشت سر آن‌ها ایستاده بود به او ملحق شد. هنگامی که او تعظیم کرد، پسر جوان و زن تعظیم کردند، و هنگامی که او راست ایستاد، آن‌ها نیز همین کار را کردند. هنگامی که او سجده کرد، آن‌ها نیز سجده کردند. او از آن اظهار شگفتی کرد و به عباس گفت: این خیلی عجیب است ای عباس! واقعاً اینطور است؟ عباس پاسخ داد. 'آیا میدانی او کیست؟' عباس از مهمانش پرسید که جواب منفی داد. او محمد بن عبدالله برادرزاده من است. آیا می‌دانید پسر جوان کیست؟ دوباره پرسید مهمان پاسخ داد: "نه، در واقع". او علی بن ابوطالب است. آیا می‌دانید آن زن کیست؟ پاسخ دوباره منفی شد و عباس گفت: او خدیجه بنت خویلد است. همسر برادرزاده ام. این واقعه در کتاب هر دو آمده است. احمد بن حنبل و ترمذی هر کدام در صحاح خود به تفصیل آن را بیان کرده است .

خدیجه از رسالت پیامبر اکرم (ص) حمایت می‌کرد و همواره در کار او کمک می‌کرد، پیام او را اعلام می‌کرد و هرگونه مخالفت با پیشگویی‌های او را کوچک می‌شمرد. [۷۰] این تشویق او بود که به محمد کمک کرد تا در رسالت خود راسخ شود و اسلام را گسترش دهد. [۷۱]خدیجه همچنین دارایی خود را در این مأموریت خرج کرد. هنگامی که مشرکان و اشراف قریش مسلمانان را مورد آزار و اذیت قرار می‌دادند، او از پول خود برای خریدن بردگان مسلمان شده و اطعام جامعه مسلمانان استفاده می‌کرد.[۷۲][۷۳]

در سال 616 قریش تحریم تجاری علیه طایفه هاشم اعلام کرد. آن‌ها به مسلمانان حمله کردند، آن‌ها را زندانی کردند و کتک زدند، مسلمانانی که گاهی روزها بدون غذا و نوشیدنی طی میکردند.[۷۴] خدیجه به حفظ جامعه ادامه داد تا اینکه تحریم در اواخر سال 619 یا اوایل سال 620 لغو شد.[۷۵]

حضور در زایمان ام رومان

وقتی ام عمرو (قابله) از زنده ماندن ام رومان (همسر ابوبکر) پس از زاییدن عایشه ناامید شد. به درخواست ابوبکر، خدیجه را بر بالین ام رومان می‌آورند تا حضور و قدم خدیجه باعث راحتی و سلامت زایمان گردد. پس از حضور خدیجه بر بالین ام رومان، نوزاد و مادر هر دو پس از زایمان، سالم ماندند.[۷۶]

ویژگی‌ها

خدیجه زنی بود بسیار مهربان و بیشتر اوقات لباس زرد رنگ می‌پوشید زیرا می‌دانست همسرش محمد بن عبدالله رنگ زرد را در لباس او دوست دارد.[۷۷] او زنی مؤمن و فداکار بود و محمد به شدت او را دوست می‌داشت چنان‌که پس از مرگش بسیار محزون شد و در فراق او بسیار گریست. خدیجه یکی از محترم‌ترین بانوان نزد تمامی مسلمانان است. در دهم رمضان سال دهم بعثت (سه سال قبل از هجرت) در مکه از دنیا رفت و این همان سالی بود که ابوطالب عموی محمد نیز در گذشت و مسلمانان آن را «سال اندوه (عام الحُزن)» نامیدند.

فوت

خدیجه در «رمضان سال دهم پس از نبوت»[۷۸] یعنی در نوامبر 619 میلادی درگذشت. محمد بعداً این سال را «سال اندوه» نامید، زیرا عموی او و محافظش ابوطالب نیز در این زمان درگذشت.[۷۹] گفته می‌شود خدیجه هنگام مرگ حدود 65 سال داشت. [۸۰]او در قبرستان جنت المعلی، در مکه، عربستان سعودی به خاک سپرده شد[۸۱]

در روایت دیگری از محمد بن اسحاق آمده است که ابوطالب و خدیجه بنت خویلد در همان سال از دنیا رفتند. این سه سال قبل از هجرت رسول خدا به مدینه بود.او معتقد است ،خدیجه را در الحجون دفن کردند. رسول خدا او را به خاک سپرد. او 40 ساله بود که رسول الله با او ازدواج کرد.[۸۲]

در سال‌های بلافاصله پس از مرگ خدیجه، محمد با آزار و اذیت مخالفان پیامبری او و همچنین برخی از کسانی که در ابتدا از او پیروی می‌کردند، اما اکنون به عقب برگشته بودند، مواجه شد. قبایل متخاصم او را مسخره و سنگسار کردند.[۸۳]   پس از مرگ خدیجه بود که محمدبه یثرب (مدینه) مهاجرت کرد.

جستارهای وابسته

پانویس

  1. ↑ «خدیجه قبل از ازدواج با پیامبر». پایگاه اطلاع رسانی حوزه. دریافت‌شده در ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۰.
  2. ↑ Cheema, Waqar Akbar (4 December 2017). "The Age of Khadija at the Time of her Marriage with the Prophet: Abstract". Archived from the original on 15 April 2019. Retrieved 15 April 2019.
  3. ↑ مسند احمد بن حنبل، ج۶، ص ۱۱۷ [۱]
  4. ↑ Encyclopaedia of the Quran. Leidan: Brill, 2001. Print.
  5. ↑ Hendrix, Scott E.; Okeja, Uchenna (2018). The World's Greatest Religious Leaders: How Religious Figures Helped Shape World History. ABC-CLIO. p. 452. ISBN 9781440841385. Retrieved 16 April 2019.
  6. ↑ Chapter 2: Early Life". Al-Islam.org. Archived from the original on 2002-05-04. Retrieved 2009-09-09.
  7. ↑ Haq, S.M. Ibn Sa'd's Kitab al-Tabaqat al-Kabir, vol. 1. p. 54.
  8. ↑ The Women of Madina. Ta-Ha Publishers. p. 9
  9. ↑ Benedikt, Koehler (2014). Early Islam and the Birth of Capitalism. Lexington Books.
  10. ↑ Muhammad ibn Saad, Tabaqat vol. 1. Translated by Haq, S. M. Ibn Sa'd's Kitab al-Tabaqat al-Kabir, p. 54. Delhi: Kitab Bhavan.
  11. ↑ Muhammad ibn Saad, Tabaqat vol. 8. Translated by Bewley, A. (1995). The Women of Madina, p. 10. London: Ta-Ha Publishers.
  12. ↑ van Gorder, A Christian (2014). Islam, Peace and Social Justice: A Christian Perspective. Cambridge. p. 162. ISBN 978-0-227-17422-7. Archived from the original on 2018-02-17. Retrieved 2017-12-29.
  13. ↑ الگو:Yasin T. al-Jibouri (20 January 2013). "Khadijah, Daughter of Khuwaylid, Wife of Prophet Muhammad". Ahlul Bayt Digital Islamic Library Project. Archived from the original on 2 February 2017. Retrieved 23 August 2017. "One particular quality in Khadija was
  14. ↑ Muhammad ibn Saad, Tabaqat vol. 1. Translated by Haq, S. M. Ibn Sa'ad's Kitab al-Tabaqat al-Kabir, p. 145–146. Delhi: Kitab Bhavan.
  15. ↑ Martin Lings, Muhammad: His Life Based on the Earliest Sources, p. 33–34.
  16. ↑ Guillaume (1955). The Life of Muhammad. Oxford. p. 83
  17. ↑ Ibn Shahrashub. Manaqib Al Abi Talib. pp. Vol. 1, P. 159
  18. ↑ Amili. Al Sahih Min Sirat Al Nabi. pp. Vol. 2, P. 123
  19. ↑ Amili. Al Sahih Min Sirat Al Nabi. pp. Vol. 2, P. 125
  20. ↑ al-Tabari (trans. Ismail K Poona Walla) (1990). Volume 9: The Last Years of the Prophet (PDF). State University of New York Press. ISBN 0-88706-691-7. Archived (PDF) from the original on 2020-02-06. Retrieved 2020-03-18
  21. ↑ "Khadija bint Khuwaylid." Tree of Faith. Archived from the original on 2012-04-07
  22. ↑ Watt, Montgomery W. (2012)."Khadija". In P. Bearman; et al. (eds.). Encyclopaedia of Islam (Second ed.). Archived from the original on 26 June 2018. Retrieved 7 April 2019.(First print edition: ISBN 9789004161214, 1960-2007).
  23. ↑ "Khadijah bint Khuwaylid". Islam's Women. Archived from the original on 18 March 2019.
  24. ↑ Guillaume (1955). The Life of Muhammad. Oxford. p. 83.
  25. ↑ Lings (1983). Muhammad: His Life Based on the Earliest iiiiSources. New York: Inner Traditions Internationalist. p. 83.
  26. ↑ Lings (1983). Muhammad: His Life Based on the Earliest Sources. Inner Traditions Internationalist.
  27. ↑ Guillaume (1955). The Life of Muhammad. Oxford. p. 83.
  28. ↑ Khadija bint Khuwaylid. Tree of Faith.Archived from the original on 2012-04-07
  29. ↑ ۲۹٫۰ ۲۹٫۱ Muhammad, Ibn Sa’d. Tabaqat al-Kubra. pp. Vol.8, 13
  30. ↑ Abu ‘Abdullah Al-Hakim. al-Mustadrak (in Arabic). Vol. 3. عن محمد بن إسحاق، أن أبا طالب وخديجة بنت خويلد هلكا في عام واحد، وذلك قبل مهاجر النبي صلى الله عليه وسلم إلى المدينة بثلاث سنين، ودفنت خديجة بالحجون، ونزل في قبرها رسول الله صلى الله عليه وسلم، وكان لها يوم تزوجها ثمان وعشرون سنة
  31. ↑ Ibn Sa'd. Tabaqat al-Kubra (in Arabic). Vol. 8. أخبرنا هشام بن محمد بن السائب عن أبيه عن أبي صالح عن ابن عباس قال:كانت خديجة يوم تزوجها رسول الله – صلى الله عليه وسلم – ابنة ثمان وعشرين سنة
  32. ↑ Ibn Ishaq. Mustadrak Al-Hakim. Vol. 3. p. 182
  33. ↑ Amili. Al Sahih Min Sirat Al Nabi. pp. Vol. 2, P. 114
  34. ↑ Abo Abdullah Al Hakim. Al Mustadarak.
  35. ↑ Ibn Ishaq. Mustadrak Al Hakim. pp. 3. p. 182
  36. ↑ Amili. Al Sahih Min Sirat Al Nabi. pp. Vol. 2, P. 114.
  37. ↑ Al-Hakim Abu‘Abdullah. al-Mustadrak. pp. Vol.3, 200 No. 4837
  38. ↑ Ibn Saad. Al Tabaqat Al Kubra. pp. Vol.8 page 13
  39. ↑ بنات النبی ام ربائبه[۲]
  40. ↑ عایشه بعد از پیغمبر نوشته کورت فریشلر انتشارات امیرکبیر ۱۳۴۳بخش زن زیبا و جوان ابوبکر در آستانه مرگ و زایمان صفحه 6.
  41. ↑ [سفینة البحار، ج ۱۶ ص ۲۷۹]
  42. ↑ الصحیح من السیره ج۱ ص ۱۲۶
  43. ↑ عایشه بعد از پیغمبر نوشته کورت فریشلر انتشارات امیرکبیر ۱۳۴۳بخش زن زیبا و جوان ابوبکر در آستانه مرگ و زایمان صفحه ۶
  44. ↑ ۴۴٫۰ ۴۴٫۱ ۴۴٫۲ ۴۴٫۳ Khadijah bint Khuwaylid. Islam's Women. Archived from the original on 18 March 2019
  45. ↑ al-Tabari (trans. Ismail K Poona Walla) (1990). Volume 9: The Last Years of the Prophet (PDF). State University of New York Press. ISBN 0-88706-691-7. Archived (PDF) from the original on 2020-02-06. Retrieved 2020-03-18
  46. ↑ As-Sallaabee, Dr 'Ali Muhammad (trans. Faisal Shafeeq (2001). The noble life of the Prophet. Vol. 1. p. 107. Archived from the original on 2015-03-25. Retrieved 2020-03-18.
  47. ↑ Barboza, Gileno. "Qasim ibn Muhammad". Geneanet. Retrieved 18 March 2020.
  48. ↑ Khadijah bint Khuwaylid. Islam's Women. Archived from the original on 18 March 2019
  49. ↑ Khadija bint Khuwaylid. Tree of Faith. Archived from the original on 2012-04-07.
  50. ↑ ۵۰٫۰ ۵۰٫۱ رسولی محلاتی، سید هاشم (۱۳۷۹). تاریخ اسلام جلد اول از پیدایش عرب تا پایان خلافت عثمان. دفتر نشر فرهنگ اسلامی. صص. ۵۶. شابک ۹۶۴-۴۳۰-۲۰۰-۱.
  51. ↑ Shariati, Ali (1981). Ali Shariati's Fatima Is Fatima. Tehran, Iran: Shariati Foundation
  52. ↑ ۵۲٫۰ ۵۲٫۱ ۵۲٫۲ Shariati, Ali (1981). Ali Shariati's Fatima Is Fatima. Tehran, Iran: Shariati Foundation
  53. ↑ Madelung, Wilferd (1997). The Succession to Muhammad. Cambridge University Press. pp. 52–53
  54. ↑ Shariati, Ali (1981). Ali Shariati's Fatima is Fatima. Tehran, Iran: Shariati Foundation. p. 148
  55. ↑ ۵۵٫۰ ۵۵٫۱ Walther, Wiebke (1993). Women in Islam. Markus Wiener Publishing Princeton & New York. p. 108
  56. ↑ رسولی محلاتی، سید هاشم (۱۳۷۹). تاریخ اسلام جلد اول از پیدایش عرب تا پایان خلافت عثمان. دفتر نشر فرهنگ اسلامی. صص. ۵۶. شابک ۹۶۴-۴۳۰-۲۰۰-۱.
  57. ↑ ۵۷٫۰ ۵۷٫۱ رسولی محلاتی، سید هاشم (۱۳۷۹). تاریخ اسلام جلد اول از پیدایش عرب تا پایان خلافت عثمان. دفتر نشر فرهنگ اسلامی. صص. ۵۶. شابک ۹۶۴-۴۳۰-۲۰۰-۱.
  58. ↑ Al-Istī'āb fī Ma'rifat al-Aşĥāb Yusuf ibn Abd al-Barr (The Comprehensive Compilation of the Names of the Prophet's Companions) (in Arabic). Vol. 1. p. 50
  59. ↑ Al-Tijani in his The Shi'ah are (the real) Ahl al-Sunnah on Al-Islam.org note 274 Archived 2006-05-04 at the Wayback Machine
  60. ↑ al-Istighathah, p. 69
  61. ↑ Tabari, Tarik al-Rusul wa'l-Muluk. Translated by Landau-Tasseron, E. (1998). Biographies of the Prophet's Companions and Their Successors vol. 39 p. 161. New York: SUNY Press
  62. ↑ Muhammad ibn Saad, Tabaqat vol. 8. Translated by Bewley, A. (1995). The Women of Madina p. 9. London: Ta-Ha Publishers
  63. ↑ Guillaume. The Life of Muhammad. Oxford. p. 792
  64. ↑ Buhl. "UmmKulthum". Archived from the original on 2014-05-29. Retrieved 2012-04-23
  65. ↑ Robinson, C. F. (2012). Encyclopedia of Islam, Second Edition. Brill. ISBN 9789004161214. Retrieved 25 April 2017
  66. ↑ Ishaq, Ibn (2001). The Life of Muhammad (Reprint ed.). Karachi; New York: Oxford University Press. ISBN 0196360331
  67. ↑ Guillaume. The Life of Muhammad. Oxford. p. 111
  68. ↑ Khadijah bint Khuwaylid. Islam's Women. Archived from the original on 18 March 2019.
  69. ↑ Al-Jibouri, Yasin T (2020). "Khadijah, Daughter of Khuwaylid, Wife of Prophet Muhammad". Ahlul Bayt Digital Islamic Library Project. Archived from the original on 24 April 2019. Retrieved 18 March 2020.
  70. ↑ Guillaume. The Life of Muhammad. Oxford. p. 111
  71. ↑ Abbott, Nabia (1942). "Women and the State in Early Islam". Journal of Near Eastern Studies. The University of Chicago Press. 1 (1): 106–109. doi:10.1086/370632. JSTOR 542352. S2CID 162188874
  72. ↑ The Deaths of Khadija and Abu Talib. Al-Islam.org. Archived from the original on 2010-01-09. Retrieved 2009-09-09.
  73. ↑ The Economic and Social Boycott of the Banu Hashim. Al-Islam.org. Archived from the original on 2010-01-09. Retrieved 2009-09-09
  74. ↑ Guillaume. The Life of Muhammad. Oxford. p. 143
  75. ↑ Khadija bint Khuwaylid. Tree of Faith. Archived from the original on 2012-04-07.
  76. ↑ عایشه بعد از پیغمبر نوشته کورت فریشلر انتشارات امیرکبیر ۱۳۴۳بخش زن زیبا و جوان ابوبکر در آستانه مرگ و زایمان صفحه 6 تا 13.
  77. ↑ عایشه بعد از پیغمبر نوشته کورت فریشلر انتشارات امیرکبیر ۱۳۴۳بخش زن زیبا و جوان ابوبکر در آستانه مرگ و زایمان صفحه 6
  78. ↑ al-Tabari (January 1998). History of Al-Tabari, Vol. 39. p. 161.
  79. ↑ Guillaume. The Life of Muhammad. Oxford. p. 191
  80. ↑ Chapter 12: The Death. Al-Islam.org. Archived from the original on 2011-06-10. Retrieved 2009-09-09
  81. ↑ Muhammad, Farkhanda Noor.Islamiat for Students Archived 2009-03-15 at the Wayback Machine. Revised Edition 2000: pp. 74–75
  82. ↑ Al-Hakim, Abu ‘Abdullah. al-Mustadrak. pp. Vol.3, 200 No. 4837
  83. ↑ Qasimi, Ja'Far (1987). The Life, Traditions, and Sayings of the Prophet. New York: Crossroad. pp. 77–78

منابع

  • زوجات النبی صلی الله علیه وآله وسلم نوشته: امیر مهنا الخیامی.
  • هذا الحبیب یا محب نوشته: ابوبکر جابر الجزایری.
  • السیرة النبویه نوشته: ابوالحسن علی الحسینی الندوی.
  • بنات النبی ام ربائبه نوشته: جعفر مرتضی عاملی
  • وب‌سایت خدیجه
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=خدیجه&oldid=38407879»