محمدتقی اسماعیلی: تفاوت میان نسخه‌ها
Mostafazizi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: برگردانده‌شده |
Mostafazizi (بحث | مشارکتها) خنثی‌سازی نسخهٔ 38535205 از Mostafazizi (بحث) برچسب: خنثی‌سازی |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
| دانشگاه = [[دانشگاه تهران]] |
| دانشگاه = [[دانشگاه تهران]] |
||
| پیشه = روزنامه‌نگار، طنز پرداز، فیلمنامه‌نویس، [[سندیکالیست]] |
| پیشه = روزنامه‌نگار، طنز پرداز، فیلمنامه‌نویس، [[سندیکالیست]] |
||
| آثار = |
| آثار = |
||
| سال‌های فعالیت = ۱۳۳۷ تاکنون |
| سال‌های فعالیت = ۱۳۳۷ تاکنون |
||
| همسر = زهره وثوقی |
| همسر = زهره وثوقی |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
}} |
}} |
||
{{نویسنده-خرد}} |
{{نویسنده-خرد}} |
||
'''محمدتقی اسماعیلی''' مشهور به '''میرزا تقی‌خان''' (زاده ۱۰ خرداد ۱۳۱۶ در [[قم]])[[روزنامه‌نگار]]، [[طنزپرداز]]، [[فیلمنامه‌نویس]] است. او از روزنامه‌نگار و طنزپردازن قدیمی ایران است که مجموعه تلویزیونی و فیلم سینمای «خانه قمرخانم» از آثا مشهور اوست. |
'''محمدتقی اسماعیلی''' مشهور به '''میرزا تقی‌خان''' (زاده ۱۰ خرداد ۱۳۱۶ در [[قم]])[[روزنامه‌نگار]]، [[طنزپرداز]]، [[فیلمنامه‌نویس]] است. او از روزنامه‌نگار و طنزپردازن قدیمی ایران است که در مجله توفیق قلم می‌زده است و مجموعه تلویزیونی و فیلم سینمای «خانه قمرخانم» از آثا مشهور اوست. |
||
== زندگی == |
== زندگی == |
||
او خرداد ۱۳۱۶ در قم به دنیا آمد و در پنج سالگی به همراه خانواده به تهران مهاجرت کردند. از ۱۴ سالگی کار کرده، همراه با کار درس خوانده و دانش‌آموخته رشته جامعه‌شناسی از دانشگاه تهران است.<ref>{{یادکرد وب |نام خانوادگی = طاهری| نام = فرح|عنوان= نگاهی به طنز معاصر ایران|نشانی= https://shahrvand.com/archives/55526|بازبینی= ۱۸ دسامبر ۲۰۲۳|تاریخ= ۲۰ نوامبر ۲۰۱۴|ناشر= شهروند}}</ref> محمدتقی اسماعیلی در سال ۱۳۴۱ خورشیدی جذب مؤسسه مطبوعاتی کیهان به مدیریت [[مصطفی مصباح‌زاده]] شد بعد از چند سال مسئولیت دبیری سرویس شهرستان‌های کیهان را به عهده گرفت که با بیش از ۲۰ عضو بزرگ‌ترین بخش تحریریه این روزنامه محسوب می‌شد. به گفته «اسماعیلی تا آستانه انتقال قدرت سیاسی به روحانیت شیعه در سال ۱۳۵۷ در همین سمت باقی ماند. او همزمان با اداره سرویس شهرستان‌ها یک ستون ثابت طنز هم در کیهان داشت که عنوان «یادداشت‌های پشت چراغ قرمز» را برای آن برگزیده بود. مجموعهٔ این یادداشت‌ها در ایران برای چاپ آماده شده بود که ناشر مدعی شد متن تصحیح شده و آمادهٔ انتشار آن گم شده‌است!»<ref>{{یادکرد وب |نام خانوادگی = طالعی| نام = جواد|عنوان= «تا دروغی دیگر» و «طنزهای نیم‌وجبی» محمدتقی اسماعیلی|نشانی= https://shahrvand.com/archives/110719|بازبینی= ۱۸ دسامبر ۲۰۲۳|تاریخ= ۱۷ اکتبر ۲۰۱۹|ناشر= شهروند}}</ref> |
او خرداد ۱۳۱۶ در قم به دنیا آمد و در پنج سالگی به همراه خانواده به تهران مهاجرت کردند. از ۱۴ سالگی کار کرده، همراه با کار درس خوانده و دانش‌آموخته رشته جامعه‌شناسی از دانشگاه تهران است.<ref>{{یادکرد وب |نام خانوادگی = طاهری| نام = فرح|عنوان= نگاهی به طنز معاصر ایران|نشانی= https://shahrvand.com/archives/55526|بازبینی= ۱۸ دسامبر ۲۰۲۳|تاریخ= ۲۰ نوامبر ۲۰۱۴|ناشر= شهروند}}</ref> محمدتقی اسماعیلی در سال ۱۳۴۱ خورشیدی جذب مؤسسه مطبوعاتی کیهان به مدیریت [[مصطفی مصباح‌زاده]] شد بعد از چند سال مسئولیت دبیری سرویس شهرستان‌های کیهان را به عهده گرفت که با بیش از ۲۰ عضو بزرگ‌ترین بخش تحریریه این روزنامه محسوب می‌شد. به گفته «اسماعیلی تا آستانه انتقال قدرت سیاسی به روحانیت شیعه در سال ۱۳۵۷ در همین سمت باقی ماند. او همزمان با اداره سرویس شهرستان‌ها یک ستون ثابت طنز هم در کیهان داشت که عنوان «یادداشت‌های پشت چراغ قرمز» را برای آن برگزیده بود. مجموعهٔ این یادداشت‌ها در ایران برای چاپ آماده شده بود که ناشر مدعی شد متن تصحیح شده و آمادهٔ انتشار آن گم شده‌است!»<ref>{{یادکرد وب |نام خانوادگی = طالعی| نام = جواد|عنوان= «تا دروغی دیگر» و «طنزهای نیم‌وجبی» محمدتقی اسماعیلی|نشانی= https://shahrvand.com/archives/110719|بازبینی= ۱۸ دسامبر ۲۰۲۳|تاریخ= ۱۷ اکتبر ۲۰۱۹|ناشر= شهروند}}</ref> محمدتقی اسماعیلی از معدود طنزنویسانی ست که بیش ز ۶۰ سال ست می‌نویسد. |
||
== زندگی حرفه‌ای = |
|||
محمدتقی اسماعیلی از معدود طنزنویسانی ست که بیش ز ۶۰ سال ست می‌نویسد. |
|||
== فعالیت در زمینه طنز== |
|||
| ⚫ | |||
او طنزنویسی را در سال ۱۳۳۷ خورشیدی با [[هفته‌نامه توفیق]] آغاز کرد. چند سال بعد، همراه با [[منوچهر محجوبی]]، [[هادی خرسندی]]، [[غلامعلی لطیفی]]، [[بهمن رضائی]]، [[محمد پورثانی]]، [[خسرو شاهانی]]، [[منوچهر انتظامی]] و ملک‌نیا که جزو معدود طنزنویسان آن زمان بودند، در اعتراض به سیاست‌های [[برادران توفیق]] ([[حسن توفیق|حسن]]، [[حسین توفیق (سردبیر)|حسین]] و عباس توفیق) این نشریه را ترک کردند. این گروه هفته‌نامه طنز به عنوان پیوست مجله «[[تهران مصور]]» به نام «کشکیات» را منتشر کردند که دوام طولانی نیاورد. اعضای گروه پس از ترک «کشکیات» به مجله «[[کاریکاتور]]» به مدیریت [[محسن دَوَلّو]] پیوستند و موفقیت بزرگی این نشریه پیدا کرد.<ref>{{یادکرد وب |نام خانوادگی = طالعی| نام = جواد|عنوان= «تا دروغی دیگر» و «طنزهای نیم‌وجبی» محمدتقی اسماعیلی|نشانی= https://kayhan.london/1398/07/14/172081/|بازبینی= ۳۰ دسامبر ۲۰۲۳|تاریخ= ۱۴ مهر ۱۳۹۸|ناشر= کیهان لندن}}</ref> |
|||
| ⚫ | |||
«در روزگاری که کم و بیش با انسان‌های تک‌بعدی روبرو هستیم، خوشحالم که می‌توانم دربارهٔ آقای اسماعیلی به عنوان یک انسان حداقل سه‌بعدی و بلکه چهاربعدی صحبت کنم. او تنها طنزپرداز و نویسندهٔ سریالهای پرطرفدار تلویزیونی چون "خانه قمرخانم" نبود و نیست که ۷۸ هفته به نمایش وضعیت گروه‌های گوناگون اجتماعی می‌پرداخت. اسماعیلی حدود ۶۰ سال پیشینهٔ کار ژورنالیسم ارشد دارد. به این معنی که او تنها در روزنامه‌ها و مجلات توفیق، کشکول و کیهان، نویسنده نبود بلکه افزون بر این هم مدیریت می‌کرد و هم فعالیت پربار سندیکایی داشت".» جواد طالعی<ref>{{یادکرد وب |نام خانوادگی = آبادی| نام = اسکندر|عنوان= طنز محمدتقی اسماعیلی با مزههای تلخ، تند و شیرین|نشانی= https://www.dw.com/fa-ir/طنز-محمدتقی-اسماعیلی-با-مزههای-تلخ-تند-و-شيرين/a-17965235|بازبینی= ۱۸ دسامبر ۲۰۲۳|تاریخ= ۸ مهر ۱۳۹۳|ناشر= دویچه وله}}</ref> |
«در روزگاری که کم و بیش با انسان‌های تک‌بعدی روبرو هستیم، خوشحالم که می‌توانم دربارهٔ آقای اسماعیلی به عنوان یک انسان حداقل سه‌بعدی و بلکه چهاربعدی صحبت کنم. او تنها طنزپرداز و نویسندهٔ سریالهای پرطرفدار تلویزیونی چون "خانه قمرخانم" نبود و نیست که ۷۸ هفته به نمایش وضعیت گروه‌های گوناگون اجتماعی می‌پرداخت. اسماعیلی حدود ۶۰ سال پیشینهٔ کار ژورنالیسم ارشد دارد. به این معنی که او تنها در روزنامه‌ها و مجلات توفیق، کشکول و کیهان، نویسنده نبود بلکه افزون بر این هم مدیریت می‌کرد و هم فعالیت پربار سندیکایی داشت".» جواد طالعی<ref>{{یادکرد وب |نام خانوادگی = آبادی| نام = اسکندر|عنوان= طنز محمدتقی اسماعیلی با مزههای تلخ، تند و شیرین|نشانی= https://www.dw.com/fa-ir/طنز-محمدتقی-اسماعیلی-با-مزههای-تلخ-تند-و-شيرين/a-17965235|بازبینی= ۱۸ دسامبر ۲۰۲۳|تاریخ= ۸ مهر ۱۳۹۳|ناشر= دویچه وله}}</ref> |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۲: | ||
== منابع و پاورقی == |
== منابع و پاورقی == |
||
{{پانویس|۲}} |
{{پانویس|۲}} |
||
* {{سوره اشخاص|شناسه=138205140123}} |
|||
== پیوند به بیرون == |
== پیوند به بیرون == |
||
* {{imdb name|شناسه= ۹۶۸۸۳۳۲}} |
* {{imdb name|شناسه= ۹۶۸۸۳۳۲}} |
||
نسخهٔ ۳۰ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۵۳
این صفحه مطابق سیاست حذف ویکی‌پدیا برای حذف در نظر گرفته شده است. لطفاً اندیشههای خود را دربارهٔ این موضوع در نظرخواهی مربوط به این صفحه، که در صفحهٔ نظرخواهیهای برای حذف، قرار دارد، به اشتراک بگذارید. در ویرایش آزاد هستید، ولی صفحه نباید خالی شود و این آگاهسازی تا زمانی که بحث بسته شود نباید حذف شود. برای اطلاعات بیشتر، به ویژه دربارهٔ ادغام یا انتقال صفحه در مدت بحث، راهنمای حذف را بخوانید. |
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (دسامبر ۲۰۲۳) |
محمدتقی اسماعیلی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۰ خرداد ۱۳۱۶ |
| محل تحصیل | دانشگاه تهران |
| پیشه(ها) | روزنامه‌نگار، طنز پرداز، فیلمنامه‌نویس، سندیکالیست |
| سال‌های فعالیت | ۱۳۳۷ تاکنون |
| همسر | زهره وثوقی |
| فرزندان | فریبرز و بامداد اسماعیلی |
 | این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک نویسنده، شاعر یا نمایش‌نامه‌نویس است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
محمدتقی اسماعیلی مشهور به میرزا تقی‌خان (زاده ۱۰ خرداد ۱۳۱۶ در قم)روزنامه‌نگار، طنزپرداز، فیلمنامه‌نویس است. او از روزنامه‌نگار و طنزپردازن قدیمی ایران است که در مجله توفیق قلم می‌زده است و مجموعه تلویزیونی و فیلم سینمای «خانه قمرخانم» از آثا مشهور اوست.
زندگی
او خرداد ۱۳۱۶ در قم به دنیا آمد و در پنج سالگی به همراه خانواده به تهران مهاجرت کردند. از ۱۴ سالگی کار کرده، همراه با کار درس خوانده و دانش‌آموخته رشته جامعه‌شناسی از دانشگاه تهران است.[۱] محمدتقی اسماعیلی در سال ۱۳۴۱ خورشیدی جذب مؤسسه مطبوعاتی کیهان به مدیریت مصطفی مصباح‌زاده شد بعد از چند سال مسئولیت دبیری سرویس شهرستان‌های کیهان را به عهده گرفت که با بیش از ۲۰ عضو بزرگ‌ترین بخش تحریریه این روزنامه محسوب می‌شد. به گفته «اسماعیلی تا آستانه انتقال قدرت سیاسی به روحانیت شیعه در سال ۱۳۵۷ در همین سمت باقی ماند. او همزمان با اداره سرویس شهرستان‌ها یک ستون ثابت طنز هم در کیهان داشت که عنوان «یادداشت‌های پشت چراغ قرمز» را برای آن برگزیده بود. مجموعهٔ این یادداشت‌ها در ایران برای چاپ آماده شده بود که ناشر مدعی شد متن تصحیح شده و آمادهٔ انتشار آن گم شده‌است!»[۲] محمدتقی اسماعیلی از معدود طنزنویسانی ست که بیش ز ۶۰ سال ست می‌نویسد.
فعالیت در زمینه طنز
او طنزنویسی را در سال ۱۳۳۷ خورشیدی با هفته‌نامه توفیق آغاز کرد. چند سال بعد، همراه با منوچهر محجوبی، هادی خرسندی، غلامعلی لطیفی، بهمن رضائی، محمد پورثانی، خسرو شاهانی، منوچهر انتظامی و ملک‌نیا که جزو معدود طنزنویسان آن زمان بودند، در اعتراض به سیاست‌های برادران توفیق (حسن، حسین و عباس توفیق) این نشریه را ترک کردند. این گروه هفته‌نامه طنز به عنوان پیوست مجله «تهران مصور» به نام «کشکیات» را منتشر کردند که دوام طولانی نیاورد. اعضای گروه پس از ترک «کشکیات» به مجله «کاریکاتور» به مدیریت محسن دَوَلّو پیوستند و موفقیت بزرگی این نشریه پیدا کرد.[۳]
نظرت دیگران
«در روزگاری که کم و بیش با انسان‌های تک‌بعدی روبرو هستیم، خوشحالم که می‌توانم دربارهٔ آقای اسماعیلی به عنوان یک انسان حداقل سه‌بعدی و بلکه چهاربعدی صحبت کنم. او تنها طنزپرداز و نویسندهٔ سریالهای پرطرفدار تلویزیونی چون "خانه قمرخانم" نبود و نیست که ۷۸ هفته به نمایش وضعیت گروه‌های گوناگون اجتماعی می‌پرداخت. اسماعیلی حدود ۶۰ سال پیشینهٔ کار ژورنالیسم ارشد دارد. به این معنی که او تنها در روزنامه‌ها و مجلات توفیق، کشکول و کیهان، نویسنده نبود بلکه افزون بر این هم مدیریت می‌کرد و هم فعالیت پربار سندیکایی داشت".» جواد طالعی[۴]
فیلمنامه‌ها
- ۱۳۴۷- خانه قمر خانم (مجموعه تلویزیونی) این مجموعه تا سال ۱۳۵۰ ساخته می‌شد[۵] و از تلویزیون ملی ایران پخش می‌شد. این مجموعه کارگردانان متعددی داشت. محمدعلی کشاورز، فخری خوروش، سهراب اخوان، محسن هرندی، برهان آزاد
- ۱۳۵۱- خانه قمر خانم فیلمی به کارگردانی بهمن فرمان آرا. براساس طرحی از محمد آذری.
کتاب‌ها
از اسماعیلی تا کنون چهار کتاب منتشر شده‌است.[۶]
- آدم‌های زیادی
- شما چند می‌ارزید
- شیرین‌تر از تلخ
- تا دروغی دیگر
مقالات و طنزها
از هنگامی که اسماعیلی در مجله توفیق شروع به کار کرد ت همین چند سال پیش که در شهروند تورنتو قلم می‌زدند طنزهای زیادی از ایشان منتشر شده‌است. که برخی از آن‌ها را اینجا می‌آوریم.
- ۲۰۱۹ - نقش طنز، جوک و لطیفه دراجتماع[۷]
منابع و پاورقی
- ↑ طاهری، فرح (۲۰ نوامبر ۲۰۱۴). «نگاهی به طنز معاصر ایران». شهروند. دریافت‌شده در ۱۸ دسامبر ۲۰۲۳.
- ↑ طالعی، جواد (۱۷ اکتبر ۲۰۱۹). ««تا دروغی دیگر» و «طنزهای نیم‌وجبی» محمدتقی اسماعیلی». شهروند. دریافت‌شده در ۱۸ دسامبر ۲۰۲۳.
- ↑ طالعی، جواد (۱۴ مهر ۱۳۹۸). ««تا دروغی دیگر» و «طنزهای نیم‌وجبی» محمدتقی اسماعیلی». کیهان لندن. دریافت‌شده در ۳۰ دسامبر ۲۰۲۳.
- ↑ آبادی، اسکندر (۸ مهر ۱۳۹۳). «طنز محمدتقی اسماعیلی با مزههای تلخ، تند و شیرین». دویچه وله. دریافت‌شده در ۱۸ دسامبر ۲۰۲۳.
- ↑ فرهنگ سریالهای تلویزیونی ایران از آغاز تا امروز؛ ماهنامه سینمایی «فیلم»، شماره ۲۴۵، ۱۵ آذر ۱۳۷۸
- ↑ طالعی، جواد (۱۷ اکتبر ۲۰۱۹). ««تا دروغی دیگر» و «طنزهای نیم‌وجبی» محمدتقی اسماعیلی». شهروند. دریافت‌شده در ۱۸ دسامبر ۲۰۲۳.
- ↑ اسماعیلی، محمدتقی (۱۷ اکتبر ۲۰۱۹). «نقش طنز، جوک و لطیفه دراجتماع». شهروند. دریافت‌شده در ۲۰ دسامبر ۲۰۲۳.