کورپوریشن
ظاهر
این مقاله بخشی است از یک مجموعه در |
قانون شراکت |
---|
شرکت سهامی[۱] (به انگلیسی: corporation)، یا اَبَرشرکت، نوع حقوقی ویژهای از سازماندهی افراد و منابع مادی است که با مجوز دولت و به منظور داد و ستد تعریف میشود. در مقایسه با دو نوع دیگر از مالکیت تجاری، یعنی مالکیت انحصاری و شراکت، ابرهمکاری (شرکت) به واسطهٔ شماری از مشخصهها ابزاری منعطفتر برای فعالیت اقتصادی در مقیاس بزرگ، بهویژه به منظور فراهم کردن حجم عظیمی از سرمایه برای سرمایهگذاری، محسوب میشود.[۲] برجستهترین مشخصههای ابرشرکت عبارتند از:[۲]
- مسئولیت محدود، به این معنا که تأمین کنندگان سرمایه مطلقاً بیش از میزان سرمایهگذاری خود متضرر نخواهند شد.
- توان جابجایی سهام، به این معنا که حق رأی و سایر حقوق در این مجموعه، بدون نیاز به هماهنگیهای حقوقی، قابل جابجایی از یک سرمایهگذار به دیگری است.
- برخوردار بودن از شخصیت قضایی، به این معنا که ابرشرکت همچون یک «شخص» واقعی دارای جایگاه حقوقی است و بنابراین میتواند شکایت کند، از آن شکایت شود، قرارداد امضا کند، و بشخصه صاحب دارایی باشد.
- برخوردار بودن از عمر نامحدود، به طوری که یک ابرشرکت ممکن است حتی پس از کنار رفتن همه بنیانگذارانش به حیات خود ادامه دهد.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ «شرکت، شرکت سهامی» [اقتصاد] همارزِ «corporation»؛ منبع: گروه واژهگزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر اول. فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۱-۱ (ذیل سرواژهٔ شرکت2)
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ corporation. (2011). Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Ultimate Reference Suite. Chicago: Encyclopædia Britannica
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۲ آوریل ۲۰۱۶. دریافتشده در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۹.