ابن همماه رامشی
ظاهر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
نسخهای که میبینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Arioferdows (بحث | مشارکتها) در تاریخ ۱۸ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۲۵ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان میدهد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۱۸ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۲۵ توسط Arioferdows (بحث | مشارکتها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمیتر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
ابن همهاه رامشی محمد بن احمد رامشی نیشابوری | |
---|---|
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۴۰۴ هجری ۱۰۱۳–۱۰۱۴میلادی |
درگذشته | جمادیالاولی ۴۸۹ هجری ۱۰۹۶ میلادی |
دوران | دانشمند مسلمان سده چهارم هجری |
منطقه | نیشابور، حلب، دمشق، قاهره |
مذهب | سنی شافعی |
پیشه | حدیث، قرائت، ادبیات عربی و شعر |
مرتبه | |
تأثیرپذیرندگان |
ابونصر محمد رامشی نیشابوری (به عربی: محمد بن محمد بن أحمدابن هَمیماه أبو نصر الرامُشیُّ النیسابوری) شناخته شده به ابن همماه رامشی دانشمند، زبان و ادبشناس، عالم نحو، شاعر تازی گوی و حدیثشناس و قاری قرآن در سده پنجم هجری قمری بودهاست.
ابن همهاه ادبیات را از ابوالعلاء معری آموخت و به طلب حدیث سفرها کرد و از اصحاب اصم و دیگران حدیث شنید.
نمونهای از اشعار وی در «معجم الادباء» آمدهاست.
منابع
[ویرایش]- تاریخ ادبیات عربی، نوشته عمر فروخ، جلد سوم، ص ۲۰۶ و ۲۰۷ انتشارات دارالعلم للملایین چاپ بیروت
- کتاب الوافی بالوفیات
- معجم الادبا ۴۵:۱۹