پرش به محتوا

محمدعلی هدایتی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Islamicmysticism (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۶ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۲۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

سید محمدعلی هدایتی
وزیر دادگستری ایران
دوره مسئولیت
۱۳۳۶ – اسفند ۱۳۳۹
پادشاهمحمدرضا شاه پهلوی
نخست‌وزیرمنوچهر اقبال
جعفر شریف امامی
نماینده مجلس شورای ملی
حوزه انتخاباتیشهر ری
(دوره‌های شانزدهم و بیستم)
اطلاعات شخصی
زادهشهر ری، ایران
درگذشتهآذر ۱۳۶۵
ژنو، سوئیس
ملیت ایران

سید محمدعلی هدایتی (۱۲۸۹ یا ۱۲۹۳ شهر ری - آذر ۱۳۶۵ ژنو) حقوقدان و قانونگذار و وزیر دادگستری و متولی آرامگاه حضرت عبدالعظیم در شهر ری بود.

فرزند سید احمد هدایتی، متولی آرامگاه حضرت عبدالعظیم در شهر ری بود. خانواده او به روایتی از زمان سلجوقیان به صورت موروثی تولیت این آرامگاه را به عهده داشتند. او ابتدا تحصیلات حوزوی کرد و پس از تحصیل در دانشکده حقوق دانشگاه تهران به وکالت دادگستری پرداخت. سپس به اروپا رفت و از دانشگاه ژنو دکترای حقوق جزا گرفت. پس از بازگشت به ایران به تدریس حقوق مدنی و آيين دادرسي كيفري در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران پرداخت و به معاونت این دانشکده رسید.وی مدتی ریاست دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران را نیز بر عهده داشت[۱].[۲]

هدایتی در سال ۱۳۲۸ به نمایندگی شهر ری در مجلس شورای ملی انتخاب شد (دوره شانزدهم). در سال ۱۳۳۶ در کابینه منوچهر اقبال وزیر دادگستری شد و تا پایان عمر دولت کابینه در شهریور ۱۳۳۹ این سمت را عهده‌دار بود. در دولت شریف امامی نیز که پس از اقبال روی کار آمد، تا پایان سال ۱۳۳۹ در سمت خود ابقا شد. سپس بار دیگر به عنوان نماینده شهر ری به مجلس رفت.

هدایتی غیر از تحصیلات دانشگاهی، یک دوره کامل فقه و اصول نیز نزد فقیهان و عالمان تحصیل کرد و به حقوق جدید و اسلامی هر دو مسلط بود. از وکلای مبرز دادگستری به‌شمار می‌رفت و وزارت امور خارجه از او به عنوان مشاور حقوقی استفاده می‌کرد.[۲]

هدایتی آخرین فرد از خانواده خود بود که تولیت حرم حضرت عبدالعظیم را عهده‌دار شد. جنازه اش را نیز پس از درگذشت در اروپا به ایران انتقال دادند و در همین آرامگاه دفن کردند.

آثار

  • آستانه ری
  • آیین دادرسی کیفری

پانویس

  1. ترجمه فارسی شرایع الاسلام،مقدمه رییس دانشکده ،جلد اول،به کوشش محمد تقی دانش پژوه،انتشارات دانشگاه تهران.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ عاقلی، باقر (۱۳۸۰). شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران - جلد سوم. تهران: نگاه. ص. ۱۷۴۴.