کلاته بالی
کلاته بالی | |
|---|---|
روستا | |
 | |
| مختصات: ۳۷°۳۴′۲۴″شمالی ۵۸°۱۱′۵۵″شرقی / ۳۷٫۵۷۳۳۳۳°شمالی ۵۸٫۱۹۸۶۱۱°شرقی | |
| کشور | ایران |
| استان | خراسان شمالی |
| شهرستان | شیروان |
| بخش | مرکزی |
| دهستان | سیوکانلو |
| جمعیت | ۱۸۴ نفر (سرشماری ۹۵) |
کلاته بالی روستایی در دهستان سیوکانلو بخش مرکزی شهرستان شیروان استان خراسان شمالی ایران است. این روستا در فاصله 43 کیلومتری شمال شرق شیروان قرار دارد و از شمال و شرق به کوه سنجربیگ، از جنوب به روستای بوانلو و از غرب به روستای ترانلو محدود می گردد.
جمعیت
جمعیت روستا براساس آمار سال 1375 شمسی بالغ بر 30 خانوار (180 نفر) بوده است. بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این مکان ۱۸۴ نفر (۶۰خانوار) بودهاست.[۱]
| جمعیت تاریخی | ||
|---|---|---|
| سال | جمعیت | ±% |
| ۱۳۸۵ | ۳۷ | — |
| ۱۳۹۰ | ۲۸ | ۲۴٫۳٪− |
| ۱۳۹۵ | ۱۸۴ | ۵۵۷٫۱٪+ |
تاریخچه
روستای کلاتهبالی توسط فردی به نام بالیبیگ بیچرانلو فرزند ممش خان در حدود سال 1200 ه.ق* تاسیس شده است. بالیبیگ از طایفه شامالی اهل قلعه بیگ و ساکن کلاته سجاخان (روبروی پیروردولو)، و از سرداران (جنگجویان) مشهور منطقه بوده که در دستگاه حکومتی افشاریه به رتبه سلطانی رسیده و به بالی سلطان مشهور گردیده است (در حکومت افشاریه رتبه سلطان بالاتر از بیگ قرار می گرفته است). پس از بالی سلطان مدتها اولادش خوانین منطقه شرق سرحد بودند.
*پی نوشت: با توجه به اینکه نادرشاه افشار در سال 1160 ه.ق به قتل رسید و بالیبیگ در اواخر حکومت نادر یا پس از قتل نادر از دستگاه حکومتی جدا شد و به منطقه آبا و اجدادی خود بازگشته، کلاته بالی را تاسیس نمود، به نظر می آید تاریخ تاسیس کلاته بالی سالها قبل از 1200 ه.ق باشد.
تبارشناسی
ساکنین کلاته بالی را عمدتا افرادی از طوایف شامالی، خدو، قولانلو و کالاج تشکیل می دهند.
جاذبهها
یکی از مهمترین جاذبهها روستای کلاتهبالی، درخت ارس قدیمی این روستا است. درخت ارس در زبان کردی کرمانجی مَرخ (مه رخ- Marx) گفته میشود. درخت ارس در ایران از درختان قدیمی و با عمر طولانی است و عمر آن گاهی از دو هزار سال فراتر میرود. از قدمت درخت این روستا اطلاع زیادی در دسترس نیست و برای تخمین عمر این درخت با استفاده از روشهای علمی، هنوز فعالیتی نشده است. در اطراف روستا قلعه و برج نظامی نیز در گذشته وجود داشته که متأسفانه امروز آثاری از آن برجای نمانده و این اثر تاریخی از بین رفته است. طبیعت بکر و زیبای منطقه و کوه سنجربیگ و جشمههای زلال آب، در کنار فرهنگ و آداب و رسوم قوم اصیل کرمانج از دیگر جاذبههای روستا است.
تصویر این درخت زیبا را در زیر مشاهده میکنید:
منابع
- ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۹۵». درگاه ملی آمار. بایگانیشده از اصلی (اکسل) در ۲۰ شهریور ۱۴۰۲.همچنین مراجعه شود به: «مرزداران شمال خراسان». امانی شادروز، 1382، انتشارات واسع. ISBN 964-7832-15-X
| مرکز | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخش |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 | این یک مقالهٔ خرد یک روستا است. میتوانید با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |