پرش به محتوا

دفراسیروکس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دفراسیروکس
داده‌های بالینی
داده‌ها
رده‌بندی داروهای
بارداری
  • AU: C
روش مصرف داروخوراکی
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی۷۰٪
پیوند پروتئینی۹۹٪
متابولیسمکبدی (گلوکورونیداسیون)
نیمه‌عمر حذف۸ تا ۱۶ ساعت
دفعمدفوع (۸۴٪) و ادرار (۸٪)
شناسه‌ها
  • 4-[(3Z,5E)-3,5-bis(6-oxo-1-cyclohexa-۲٬۴-
    dienylidene)-1,2,4-triazolidin-1-yl]benzoic acid
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.211.077 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC21H15N3O۴
جرم مولی373.362 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • O=C4/C=C\C=C/C4=C2\N(N/C(=C1\C(=O)\C=C/C=C1)N2)c3ccc(C(=O)O)cc3
  • InChI=1S/C21H15N3O4/c25-17-7-3-1-5-15(17)19-22-20(16-6-2-4-8-18(16)26)24(23-19)14-11-9-13(10-12-14)21(27)28/h1-12,22-23H,(H,27,28)/b19-۱۵-,۲۰–۱۶+ ✔Y
  • Key:FMSOAWSKCWYLBB-VBGLAJCLSA-N ✔Y
 N✔Y (این چیست؟)  (صحت‌سنجی)

دفراسیروکس (انگلیسی: Deferasirox) با نام‌ تجاریِ دفرازکس ®Defrazex یک داروی خوراکی شلاته‌کنندهٔ آهن است که برای کاهش هموکروماتوز در افرادی که مجبور به تزریق خون طولانی‌مدت در بیماری‌هایی همچون تالاسمی یا کم‌خونی‌های مزمن هستند، به‌کار می‌رود.[۱][۲] این نخستین داروی خوراکی است که بدین منظور در آمریکا پذیرفته شد.[۳]

سازمان غذا و داروی آمریکا در نوامبر ۲۰۰۵ میلادی این دارو را تأیید کرد.[۱][۳] مطابق گزارش این سازمان در مه ۲۰۰۷ میلادی، عارضهٔ بالقوهٔ این دارو در کسانی که سوسپانسیونِ خوراکی آنرا دریافت می‌دارند، نارسایی کلیه و سیتوپنی است. اتحادیه اروپا هم این دارو را برای همین مصارف در کودکان ۶ سال به بالا تأیید نموده‌است.[۴][۵][۶] از سایر عوارض این دارو می‌توان به احتمال خونریزی گوارشی و نارسایی کبدی اشاره نمود.[۷] تاکنون ۱۳۲۰ مرگِ مرتبط با مصرف این دارو، گزارش شده‌است.

دو مولکول دفراسیروکس متصل به آهن

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Choudhry VP, Naithani R (2007). "Current status of iron overload and chelation with deferasirox". Indian J Pediatr. 74 (8): 759–64. doi:10.1007/s12098-007-0134-7. PMID 17785900. Free full text بایگانی‌شده در ۲۹ آوریل ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine
  2. ↑ Yang LP, Keam SJ, Keating GM (2007). "Deferasirox : a review of its use in the management of transfusional chronic iron overload". Drugs. 67 (15): 2211–30. doi:10.2165/00003495-200767150-00007. PMID 17927285.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ "FDA Approves First Oral Drug for Chronic Iron Overload" (Press release). United States Food and Drug Administration. November 9, 2005. Retrieved 2007-10-31.
  4. ↑ Exjade - deferasirox بایگانی‌شده در ۲۹ دسامبر ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine, from EMA website
  5. ↑ Turning a blind eye to deferasirox's toxicity? , The Lancet, Volume 381, No. 9873, p1183–1184, 6 April 2013
  6. ↑ «Review: Exjade side effects». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۹ دسامبر ۲۰۱۷.
  7. ↑ ISMP (2010). "ISMP QuarterWatch(TM)". Vol. 15, no. 12. ISMP Medication Safety Alert. pp. 1–3.
آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد پیرامون دارو یا داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=دفراسیروکس&oldid=40538738»