زینت محل
| زینت محل | |
|---|---|
 صاحبه بیگم زینت محل | |
| پادشاه بیگم امپراتوری گورکانی | |
| تصدی | ۱۹ نوامبر ۱۸۴۰ – ۱۴ سپتامبر ۱۸۵۷ |
| پیشین | بادشاه بیگم |
| جانشین | ندارد |
| زاده | ۱۷۹۲ |
| درگذشته | ۱۷ ژوئیه ۱۸۸۶ (۹۳−۹۴ سال) یانگون، میانمار |
| آرامگاه | برمه، رانگون، خیابان تئاتر، پلاک ۶، کنار مزار بهادرشاه |
| همسر(ان) | بهادرشاه |
| فرزند(ان) | میرزا جوان بخت |
| خاندان | تیموریان |
بیگم صاحب زینت محل (۱۷۹۲–۱۷ ژوئیه سال ۱۸۸۶) عملاً ملکه حکومت امپراتوری گورکانی به نیابت شوهرش بهادر شاه دوم ظفر بود. او همسر مورد علاقه شاه بود.
زندگی‌نامه
[ویرایش]زینت محل با بهادر شاه دوم در دهلی نو در ۱۹ نوامبر ۱۸۴۰ ازدواج کرد که حاصل آن یک پسر به اسم میرزا جوان بخت بود.[۱]
او تا حد زیادی امپراتور را تحت تأثیر قرار می‌داد، پس از مرگ ولیعهد میرزا دارا بخت او شروع به شناساندن پسرش، میرزا جوان بخت به عنوان وارث تاج و تخت در مقابل پسر ارشد شاه میرزا فتح الملک بهادر کرد. اما با توجه به سیاست حق اولویت نخستین فرزند که سیاست انگلیسی‌ها بود، این امر شدنی نبود.[۲] او به خاطر مسموم شدن مقیم انگلیسی در دهلی نو، توماس متکالف، در سال ۱۸۵۳ برای دخالت بیش از حد در امور دربار مورد شک قرار گرفت.[۳]
او در حویلی (کاخ) خود در لعل کوان در قسمت قدیمی دهلی اقامت داشت.[۴][۵]
شورش سال ۱۸۵۷
[ویرایش]در طی شورش ۱۸۵۷ او پسرش را از تماس با شورشیان دور نگه داشت، این امر کوششی در جهت حفظ تاج و تخت برای پسرش بود. با پیروزی بریتانیایی‌ها، دو فرزند دیگر شاه به خاطر حمایت از شورشیان به ضرب گلوله کشته شدند؛ اما پسر او نیز وارث تاج و تخت نشد. در ۱۸۵۹، شوهرش توسط انگلیسی‌ها از حکومت خلع شد و امپراتوری گورکانیان هند به پایان خود رسید و زینت محل و شوهرش به رانگون در برمه تبعید شدند. پس از مرگ شوهرش در سال ۱۸۶۲، بریتانی ادعای تاج و تخت کردن را منع کرد تا حکومتی پادشاهی در هند پایان یابد.
مرگ
[ویرایش]او در ۱۷ ژوئیه سال ۱۸۸۶ در گذشت. او در مقبره همسرش در یانگون در نزدیکی پاگوداشوداگون به خاک سپرده شد. این محل بعدها با عنوان درگاه شاه بهادر ظفر شناخته شد.[۶][۷]
نوه او و بهادر شاه دوم نیز در کنار این زن و شوهر به خاک سپرده شد. پس از دهه‌ها مفقود شدن قبر. باقیمانده‌های قبر او در طی یک عملیات مرمتی در سال ۱۹۹۱ کشف شد.[۸]
نگارخانه
[ویرایش]-
کابین نامه (عقدنامه) بهادرشاه دوم و زینت محل -
نگاره ای از زینت محل -
نگاره ای از زینت محل -
تنها عکس منسوب به زینت محل. احتمالاً تنها عکس به جا مانده از یکی از ملکه‌های گورکانی است.
_to_Zinat_Mahal_Begam,_on_18_November_1840.jpg)
منابع
[ویرایش]- ↑ "delhi20". royalark.net. Retrieved 12 January 2014.
- ↑ Metcalf, Barbara Daly; Metcalf, Thomas R. (2012). A concise history of modern India (3rd ed.). Cambridge, England: Cambridge University Press. ISBN 9781139526494. OCLC 808342004.
- ↑ «The Hindu : A case of Delhi poisoning?». بایگانی‌شده از اصلی در ۶ نوامبر ۲۰۰۴. دریافت‌شده در ۴ آوریل ۲۰۱۸.
- ↑ http://www.thehindu.com/features/metroplus/the-sad-plight-of-zeenat-mahal/article2543190.ece
- ↑ http://www.milligazette.com/news/3228-the-ruined-haveli-of-zeenat-mahal
- ↑ "PM to pay homage to last Mughal emperor". Daily News. 27 May 2012. Retrieved 27 May 2012.[پیوند مرده]
- ↑ Sattar Kapadia. "Bahadur Shah Zafar Dargah". kapadia.com. Archived from the original on 25 October 2012. Retrieved 12 January 2014.
- ↑ "PM visits Bahadur Shah Zafar's memorial in Myanmar". CNN-IBN. May 29, 2012. Archived from the original on 13 اكتبر 2012. Retrieved 4 April 2018.
{{cite news}}: Check date values in:|archive-date=(help)
پیوند به بیرون
[ویرایش]- The Prime Minister at Bahadur Shah Zafar's Dargah (Video) at بایگانی‌شده در ۶ ژانویه ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine CNN-IBN, May 30, 2012.
