سرویس جهانی بی‌بی‌سی
.svg) | |
| نوع | پخش رادیویی اخبار، گفتار، مناظره |
|---|---|
| کشور | بریتانیا |
| دسترس‌پذیری | جهانی |
| شعار تبلیغاتی |
|
| ستاد | خانه پخش، لندن |
گستره پخش | جهانی |
| مالک | بی‌بی‌سی |
افراد کلیدی | جیمی آنگوس (مدیر) |
آغازبه‌کار | ۱۹ دسامبر ۱۹۳۲ |
نام‌های پیشین | BBC Empire Service BBC Overseas Service External Services of the BBC |
| وبکست | Web Stream
Live Streaming - Internet Schedule |
وبگاه رسمی | |
سرویس جهانی بی‌بی‌سی (انگلیسی: BBC World Service) یک پخش‌کننده بین‌المللی است که متعلق بنگاه خبرپراکنی بریتانیا معروف به بی‌بی‌سی است و توسط آن اداره می‌شود. این سرویس بزرگترین از هر نوع در جهان است.[۱] این سرویس اخبار رادیویی، گفتار و مناظره را به بیش از ۴۰ زبان[۲][۳] در بسیاری از نقاط جهان در ایستگاه‌های موج کوتاه آنالوگ و دیجیتال، رسانه جاری، پادکست، ماهواره، پخش رادیویی دیجیتال، اف‌ام و موج متوسط پخش می‌کند. در سال ۲۰۱۵، مخاطبین سرویس جهانی بی‌بی‌سی به‌طور متوسط به ۲۱۰ میلیون نفر در هفته (شامل تلویزیون، رادیو و آنلاین) رسید.[۴] در نوامبر سال ۲۰۱۶ بی‌بی‌سی اعلام کرد که طی بزرگترین توسعه خود از دهه ۱۹۴۰، پخش به زبان‌های دیگر از جمله زبان امهری و ایگبو را نیز آغاز خواهد کرد.[۵]
سرویس جهانی بی‌بی‌سی با هزینه مجوز تلویزیون بریتانیا، تبلیغات محدود[۶] و سود استودیوی بی‌بی‌سی[۷] تأمین می‌شود. همچنین بودجه این سرویس با ۲۸۹ میلیون پوند از دولت بریتانیا (تخصیص داده شده در دورهٔ ۵ ساله منتهی به سال ۲۰۲۰) تضمین شده‌است.[۸] تا اول آوریل ۲۰۱۴[۹] سرویس جهانی بی‌بی‌سی برای چندین دهه با کمک مالی دفتر امور خارجه و مشترک‌المنافع دولت بریتانیا تأمین می‌شد.[۱۰]
سرویس جهانی بی‌بی‌سی از هشت منطقه مختلف تغذیه شده و چندین برنامه مختلف را شامل می‌شود. به ترتیب: شرق و جنوب آفریقا؛ غرب و مرکز آفریقا؛ اروپا و خاورمیانه؛ قاره آمریکا و کارائیب؛ آسیای شرقی؛ جنوب آسیا؛ استرالیا؛ و بریتانیا. همچنین دو جریان آنلاین مجزا دارد که یکی از آنها بیشتر مبتنی بر پخش اخبار و معروف به «اخبار اینترنتی» (News Internet) است و ۲۴ ساعته پخش می‌شود.
ناظر کنونی سرویس جهانی بی‌بی‌سی انگلیسی، مری هاکدی است.[۱۱]
تاریخچه
[ویرایش]سرویس جهانی بی‌بی‌سی در سال ۱۹۳۲ به عنوان سرویس امپراتوری بی‌بی‌سی با پخش موج کوتاه[۱۲] شروع به کار کرد و هدف اصلی آن انگلیسی‌زبانان در سراسر امپراتوری بریتانیا بود.
جرج پنجم، پادشاه وقت بریتانیا، در اولین پیام کریسمس خود در سال ۱۹۳۲، این سرویس را برای مردان و زنانی در نظر گرفت، که با دریا، کویر یا برف ارتباطشان قطع شده و فقط صدایی که از هوا منتقل شود می‌تواند به ایشان برسد.[۱۳]
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ "Microsoft Word - The Work of the BBC World Service 2008-09 HC 334 FINAL.doc" (PDF). Retrieved 16 February 2011.
- ↑ "News in your language - BBC News". Bbc.co.uk.
- ↑ "BBC World Service". Facebook.com.
- ↑ "BBC's combined global audience revealed at 308 million". BBC. 15 May 2015. Retrieved 13 February 2016.
- ↑ "BBC World Service announces biggest expansion 'since the 1940s'", The BBC,
- ↑ "Funding" (PDF). Downloads.bbc.co.uk. Retrieved October 31, 2019.
- ↑ "Archived copy". Archived from the original on 22 April 2015. Retrieved 7 April 2015.
{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link) - ↑ Conlan, Tara (23 November 2015). "BBC World Service to receive £289m from government". The Guardian.
- ↑ "About Us: BBC World Service". British Foreign & Commonwealth Office. 22 October 2010. Retrieved 9 January 2011.
- ↑ "BBC World Service (BBCWS), The UK's Voice around the World". BBC. Archived from the original on 1 November 2006.
- ↑ "BBC - Mary Hockaday, Controller, World Service English - Inside the BBC". Bbc.co.uk (به انگلیسی). Archived from the original on 20 January 2019. Retrieved 28 July 2017.
- ↑ Repa, Jan (25 October 2005). "Analysis: BBC's voice in Europe". BBC News. Retrieved 16 July 2012.
- ↑ "Historic moments from the 1930s". BBC World Service. Retrieved 16 July 2012.
منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «BBC World Service». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۴ آوریل ۲۰۲۰.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| سایر | |
