نتایج جستجو

دیوان حافظ از حافظ تصحیح محمد قزوینی و قاسم غنی کرشمه کن و بازار ساحری بشکن 7934دیوان حافظ — کرشمه کن و بازار ساحری بشکنحافظ اضافهٔ قوس بمشتری مناسبت آنست...

عطار (غزلیات) از عطار (ای یک کرشمه تو غارتگر جهانی) 13602عطار (غزلیات) — (ای یک کرشمه تو غارتگر جهانی)عطار...

عطار (غزلیات) از عطار (ای شیوه‌ی تو کرشمه و ناز) 13210عطار (غزلیات) — (ای شیوه‌ی تو کرشمه و ناز)عطار...

عطار (غزلیات) از عطار (گه به کرشمه دلم ز بر بربایی) 13640عطار (غزلیات) — (گه به کرشمه دلم ز بر بربایی)عطار...

خاقانی (غزلیات) از خاقانی (بر سر کرشمه از دل خبری فرست ما را) 11408خاقانی (غزلیات) — (بر سر کرشمه از دل خبری فرست ما را)خاقانی...

خاقانی (غزلیات) از خاقانی (باز از کرشمه زخمه‌ی نو در فزوده‌ای) 11737خاقانی (غزلیات) — (باز از کرشمه زخمه‌ی نو در فزوده‌ای)خاقانی...

سیف فرغانی (غزلها) از سیف فرغانی (جانا به یک کرشمه دل و جان همی بری) 9356سیف فرغانی (غزلها) — (جانا به یک کرشمه دل و جان همی بری)سیف فرغانی...

خاقانی (غزلیات) از خاقانی (گرچه به دست کرشمه‌ی تو اسیرم) 11626خاقانی (غزلیات) — (گرچه به دست کرشمه‌ی تو اسیرم)خاقانی...

عطار (غزلیات) از عطار (ای یک کرشمه‌ی تو صد خون حلال کرده) 13520عطار (غزلیات) — (ای یک کرشمه‌ی تو صد خون حلال کرده)عطار...

(انتخاب از غزلیات) از امیر خسرو دهلوی (کرشمه‌های سر زلف در بنا گوشش) 17825امیر خسرو دهلوی (انتخاب از غزلیات) — (کرشمه‌های سر زلف در بنا گوشش)امیر خسرو دهلوی...

محتشم کاشانی (غزلیات) از محتشم کاشانی (زهی کرشمه‌ی تو را سرمه‌سای چشم سیاه) 8595محتشم کاشانی (غزلیات) — (زهی کرشمه‌ی تو را سرمه‌سای چشم سیاه)محتشم کاشانی...

از آنرو، — «ایرا» یعنی از برای آن و ازین جهت (برهان). چنین است در خ ق و شرح سودی، (بدون واو عاطفه)، نسخ جدیده: پر کرشمه و خوبان. خ: گر نه، ی: ار نه....

خون عاشق، به کدام دین حلال است؟ به جواب دردمندان، بگشا لب ای شکرخا! به کرشمه کن حواله، که جواب صد سوال است غم هجر را بهائی، به تو ای بت ستمگر به زبان...

دل به حسرت نه و بس، کار تمام است اینجا ز فرق تا قدمش هر کجا که می­ نگرم کرشمه دامن دل می­کشد که جا این جاست تو آفریده­ ی روحی ز جنس خاک نه­ای به صدر جای...

سوزنده باشد کسی آتش زهاب چشمه آب زلال یافت لطف تو با عروس جهان یک کرشمه کرد زان یک کرشمه این همه غنج و دلال یافت در حضرت تو روی سفید آمد آنک او بر روی دل...

خاک کوی تو هر خار سوسنی است مرا به زبان چرب جانا بنواز جان ما را بر سر کرشمه از دل خبری فرست ما را گرنه عشق او قضای آسمانستی مرا ای پار دوست بوده و امسال...

داری ای که از سیم خام تن داری ای ز آفتاب رویت مه برده شرمساری جانا به یک کرشمه دل و جان همی بری دلبرا حسن رخت می‌ندهد دستوری ای رخ تو شاه ملک دلبری ای...

نشانی باز هر که سر رشته‌ی تو یابد باز ای روی تو شمع پرده‌ی راز ای شیوه‌ی تو کرشمه و ناز ذره‌ای دوستی آن دمساز جان ز مشک زلف دلم چون جگر مسوز عمر رفت و تو...

فریاد برآورد: که ای قوم که ره داد سرمست به محراب حرم ترک خطا را! چشمت به کرشمه نظری کرد که تن زن بر مست همان به که نگیرد خطا را زایر، حرم کعبه گزید از...

درحرمش ستمگری که دلم شاد نیست جز به غمش قبا و پیرهن او که می‌رسد به تنش کرشمه‌های سر زلف در بنا گوشش رفت دل نیست روشنم حالش دی می‌گذشت و سوی او دلها روان...