سبک کدنویسی که در نسخه 2 فریمورک و extension های رسمی استفاده میشه دارای اصول، قواعد و قانون های خودش هست. پس اگر تصمیم دارید چیزی به هسته اضافه کنید باید این قواعد رو در نظر بگیرید حتی در غیر این صورت هم رعایت این موارد خالی از لطف نیست و توصیه میکنم این کارو انجام بدین.
البته که نیاز نیست حتما این موارد رو در برنامههای خودتون رعایت کنید و می تونید در این مورد راحت باشید...
میتونید برای دریافت پیکربندی CodeSniffer اینجا رو مطالعه کنید: https://github.com/yiisoft/yii2-coding-standards
به طور کلی ما از سبک کدنویسی PSR-2 پیروی میکنیم:
https://github.com/php-fig/fig-standards/blob/master/accepted/PSR-2-coding-style-guide.md
در فایلها باید از برچسبهای php?> و =?> استفاده شود.
در پایان هر فایل باید یک خط جدید (newline) داشته باشید.
encoding فایل برای کدهای php باید UTF-8 without BOM باشد.
به جای tab از 4 فضای خالی (space) استفاده کنید.
نام کلاسها باید به صورت StudlyCaps تعریف شوند.
ثابتهای داخل کلاس تماما باید با حروف بزرگ و گاهی با جداکننده "_" تعریف شوند.
نام متدها و پراپرتیها باید به صورت camelCase تعریف شوند.
پراپرتیهای خصوصی (private) باید با "_" شروع شوند.
همیشه از elseif جای else if استفاده کنید.
در فایلها باید از برچسب های php?> و =?> استفاده کرد نه از ?> .
در انتهای فایلهای php نباید از تگ ?> استفاده کنید.
در انتهای هر خط نباید space وجود داشته باشد.
پسوند فایلهایی که شامل کد php هستند باید php. باشد.
encoding فایل برای کدهای php باید UTF-8 without BOM باشد.
نام کلاسها باید به صورت StudlyCaps تعریف شوند. به عنوان مثال، `Controller` و `Model`.
نام کلاسها باید به صورت CamelCase تعریف شوند.
آکولاد باز باید در خط بعدی، زیر نام کلاس نوشته شود.
تمام کلاسها باید بلاک مستندات مطابق استاندارد PHPDoc داشته باشند.
برای تمام کدهای داخل کلاس باید با 4 space فاصله ایجاد کنید.
فقط یک کلاس داخل هر فایل php باید موجود باشد.
تمام کلاسها باید namespaced داشته باشند.
نام کلاس باید معادل نام فایل و namespace باید مطابق مسیر آن باشد.
/**
* Documentation
*/
class MyClass extends \yii\base\BaseObject implements MyInterface
{
// code
}
ثابتهای داخل کلاس تماما باید با حروف بزرگ و گاهی با جداکننده "_" تعریف شوند.
<?php
class Foo
{
const VERSION = '1.0';
const DATE_APPROVED = '2012-06-01';
}
از کلید واژه های public ،protected و private استفاده کنید.
پراپرتیهای public و protected باید در بالای کلاس و قبل از متدها تعریف شوند. private هم همینطور اما ممکن هست گاهی قبل از متدی که با آن مرتبط هست آورده شود.
ترتیب تعریف پراپرتیها باید به صورت اول public، دوم protected و سپس private باشد! کار بسیار سادهایست :)
برای خوانایی بهتر میتونید از خط خالی بین گروههای public، protected و private استفاده کنید.
متغیر های private باید مثل varName_$ باشند.
اعضای عمومی داخل کلاس باید به صورت camelCase تعریف شوند. (حرف اول کوچک، با CamelCase فرق میکنه)
بهتره از نامهایی مثل i$ و j$ استفاده نکنید.
<?php
class Foo
{
public $publicProp1;
public $publicProp2;
protected $protectedProp;
private $_privateProp;
public function someMethod()
{
// ...
}
}
توابع و متدها باید camelCase باشند.
نام باید هدف رو نشون بده.
از کلید واژه های public، protected و private استفاده کنید.
آکولاد باز باید در خط بعدی یعنی زیر نام متد قرار بگیره.
/**
* Documentation
*/
class Foo
{
/**
* Documentation
*/
public function bar()
{
// code
return $value;
}
}
برای متدها باید مستندات بنویسید (PHPDoc).
در PHPDoc نوع param@ ،var@ ،property@ و return@ باید مشخص شود (bool, int, string, array یا null).
برای تایپ آرایه در PHPDoc از []ClassName استفاده کنید.
خط اول PHPDoc باید هدف یک متد رو شرح بده.
اگر متدها چیزی رو بررسی میکنن مثل isActive بخش PHPDoc رو باید با عبارت Checks whether شروع کنید.
return@ در PHPDoc یاید دقیقا مشخص کنه چی بازگردانده میشه.
/**
* Checks whether the IP is in subnet range
*
* @param string $ip an IPv4 or IPv6 address
* @param int $cidr the CIDR lendth
* @param string $range subnet in CIDR format e.g. `10.0.0.0/8` or `2001:af::/64`
* @return bool whether the IP is in subnet range
*/
private function inRange($ip, $cidr, $range)
{
// ...
}
`__construct` باید به جای استایل PHP 4 constructors استفاده شود.
تمام انواع و مقادیر باید با حروف کوچک نوشته شوند مثل true ،false ،null و array.
تغییر نوع یک متغیر خیلی بده، به این مثال توجه کنید:
public function save(Transaction $transaction, $argument2 = 100)
{
$transaction = new Connection; // bad
$argument2 = 200; // good
}
اگر رشتهی شما شامل متغیرهای دیگهای نیست از تککوتیشن جای دابلکوتیشن استفاده کنید.
$str = 'Like this.';
دو روش زیر مناسب برای جایگزینی هستند:
$str1 = "Hello $username!";
$str2 = "Hello {$username}!";
حالت زیر مجاز نیست:
$str3 = "Hello ${username}!";
برای الحاق قبل و بعد کاراکتر dot فاصله بذارید:
$name = 'Yii' . ' Framework';
و اگر رشته ی شما بلند بود میتونید اینطور عمل کنید:
$sql = "SELECT *"
. "FROM `post` "
. "WHERE `id` = 121 ";
برای تعریف آرایهها از ساختار کوتاه اون یعنی [] استفاده کنید.
از ایندکس منفی در آرایهها استفاده نکنید.
روشهای زیر قابل قبول و مناسب هستند:
$arr = [3, 14, 15, 'Yii', 'Framework'];
$arr = [
3, 14, 15,
92, 6, $test,
'Yii', 'Framework',
];
$config = [
'name' => 'Yii',
'options' => ['usePHP' => true],
];
در دستورات کنترلی قبل و بعد پرانتز space بذارید.
آکولاد باز در همان خط دستور قرار میگیرد.
آکولاد بسته در خط جدید.
برای دستورات یک خطی همیشه از پرانتز استفاده کنید.
if ($event === null) {
return new Event();
}
if ($event instanceof CoolEvent) {
return $event->instance();
}
return null;
// the following is NOT allowed:
if (!$model && null === $event)
throw new Exception('test');
بعد از return از else استفاده نکنید:
$result = $this->getResult();
if (empty($result)) {
return true;
} else {
// process result
}
اینطوری بهتره:
$result = $this->getResult();
if (empty($result)) {
return true;
}
// process result
از فرمت زیر برای switch استفاده کنید:
switch ($this->phpType) {
case 'string':
$a = (string) $value;
break;
case 'integer':
case 'int':
$a = (int) $value;
break;
case 'boolean':
$a = (bool) $value;
break;
default:
$a = null;
}
روش مناسب صدا زدن فانکشنها همراه با پارامتر هم به این صورته:
doIt(2, 3);
doIt(['a' => 'b']);
doIt('a', [
'a' => 'b',
'c' => 'd',
]);
در توابع بی نام بین function/use فضای خالی (space) بذارید:
// good
$n = 100;
$sum = array_reduce($numbers, function ($r, $x) use ($n) {
$this->doMagic();
$r += $x * $n;
return $r;
});
// bad
$n = 100;
$mul = array_reduce($numbers, function($r, $x) use($n) {
$this->doMagic();
$r *= $x * $n;
return $r;
});
https://phpdoc.org رو بخونید و موارد اون رو رعایت کنید.
کد بدون مستندات مجاز نیست.
تمام کلاسها باید شامل بلاک مستندات در ابتدای فایل باشند.
نیازی به نوشتن return@ ندارید اگر متد شما چیزی برنمیگرداند.
به مثالهای زیر توجه کنید:
<?php
/**
* Returns the errors for all attribute or a single attribute.
* @param string $attribute attribute name. Use null to retrieve errors for all attributes.
* @property array An array of errors for all attributes. Empty array is returned if no error.
* The result is a two-dimensional array. See [[getErrors()]] for detailed description.
* @return array errors for all attributes or the specified attribute. Empty array is returned if no error.
* Note that when returning errors for all attributes, the result is a two-dimensional array, like the following:
* ...
*/
public function getErrors($attribute = null)
<?php
/**
* @link https://www.yiiframework.com/
* @copyright Copyright (c) 2008 Yii Software LLC
* @license https://www.yiiframework.com/license/
*/
/**
* Component is the base class that provides the *property*, *event* and *behavior* features.
*
* @include @yii/docs/base-Component.md
*
* @author Qiang Xue <qiang.xue@gmail.com>
* @since 2.0
*/
class Component extends \yii\base\BaseObject
/**
* Returns the list of attached event handlers for an event.
* You may manipulate the returned [[Vector]] object by adding or removing handlers.
* For example,
*
* ```
* $component->getEventHandlers($eventName)->insertAt(0, $eventHandler);
* ```
*
* @param string $name the event name
* @return Vector list of attached event handlers for the event
* @throws Exception if the event is not defined
*/
public function getEventHandlers($name)
{
if (!isset($this->_e[$name])) {
$this->_e[$name] = new Vector;
}
$this->ensureBehaviors();
return $this->_e[$name];
}
از // برای کامنت گذاری استفاده کنید نه از #.
در خطوطی که کامنت گذاشتین نباید کد بنویسید، یعنی اون خط برای اون کامنت باید باشه.
تا جایی که میتونید از تابع empty به جای === استفاده کنید.
اگر شرایط تو در تویی در کد شما وجود نداره return زود هنگام یا ساده تر بگم return وسط متد مشکلی نخواهد داشت.
همیشه از static جای self به جز موارد زیر استفاده کنید:
1) دسترسی به ثابتها باید با self انجام بشه.
2) دسترسی به پراپرتیهای خصوصی باید با self انجام بشه.
3) مجاز به استفاده از self برای صدا زدن توابع در مواقعی مثل فراخوانی بازگشتی هستید.
از حرف کوچک استفاده کنید.
از فرم جمع اسمها برای نشان دادن یک شی استفاده کنید مثل validators.
از فرم مفرد اسمها برای قابلیتها و امکانات استفاده کنید مثل web.
بهتره فضای نام تککلمهای باشه در غیر این صورت از camelCase استفاده کنید.