Sigillaria: Diferenzas entre revisións
Liña 39: | Liña 39: | ||
As estruturas subterráneas das [[Lepidodendrales|licófitas arborescentes]], incluíndo ''Sigillaria'' e ''[[Lepidodendron]]'', denomínanse ''[[Stigmaria]]'' (tratado como un taxon fósil). As licópsidas tiñas [[rizoma]]s ou eixes rixomórficos parecidos a talos, con apéndices laterais unidos ás escamas circulares, formando unha rede subterránea de raiciñas ramificadas. Estas raiciñas de estigmarias ramificábanse dicotomicamente desde os rizomorfos similares a ''[[Isoetes]]'', e espallábanse por áreas do bosque pantanoso onde se xeraba carbón onde normalmene vivían os [[licopodio]]s. Identificáronse pelos radiculares que saían das raiciñas nas ''Stigmaria'' fósiles.<ref name="Hetherington">{{cite journal |last1=Hetherington |first1=A.J. |last2=Berry |first2=C.M. |last3=Dolan |first3=Liam |title=Networks of highly branched stigmarian rootlets developed on the first giant trees |journal=PNAS |date=2016 |volume=113 |issue=24| pages=6695–6700 |doi=10.1073/pnas.1514427113|pmc=4914198 }}</ref> |
As estruturas subterráneas das [[Lepidodendrales|licófitas arborescentes]], incluíndo ''Sigillaria'' e ''[[Lepidodendron]]'', denomínanse ''[[Stigmaria]]'' (tratado como un taxon fósil). As licópsidas tiñas [[rizoma]]s ou eixes rixomórficos parecidos a talos, con apéndices laterais unidos ás escamas circulares, formando unha rede subterránea de raiciñas ramificadas. Estas raiciñas de estigmarias ramificábanse dicotomicamente desde os rizomorfos similares a ''[[Isoetes]]'', e espallábanse por áreas do bosque pantanoso onde se xeraba carbón onde normalmene vivían os [[licopodio]]s. Identificáronse pelos radiculares que saían das raiciñas nas ''Stigmaria'' fósiles.<ref name="Hetherington">{{cite journal |last1=Hetherington |first1=A.J. |last2=Berry |first2=C.M. |last3=Dolan |first3=Liam |title=Networks of highly branched stigmarian rootlets developed on the first giant trees |journal=PNAS |date=2016 |volume=113 |issue=24| pages=6695–6700 |doi=10.1073/pnas.1514427113|pmc=4914198 }}</ref> |
||
⚫ | |||
''Sigillaria'', |
''Sigillaria'', como moitos antigos licopodios, tiña un ciclo vital relativamente curto; crecía rapidamente e acadaba a madureza en poucos anos. Pénsase que ''Sigillaria'' era [[monocárpico]], o que significa que morría despois da reprodución, aínda que isto non está probado.<ref name="CC">[http://media.eol.org/pages/5889559/details Encyclopedia of life]</ref> Estaba asociado con ''[[Lepidodendron]]'' e outros licópsidos dos bosques que xeraron carbón do [[Carbonífero]].<ref name="BB" /> |
||
== Especies == |
== Especies == |
||
⚫ | |||
Species within this genus include:<ref>[http://steurh.home.xs4all.nl/engsig/esigsort.html Hans' Paleobotany Pages - Species of Sigillaria]</ref> |
Species within this genus include:<ref>[http://steurh.home.xs4all.nl/engsig/esigsort.html Hans' Paleobotany Pages - Species of Sigillaria]</ref> |
||
[[File:Sigillariaceae - Sigillaria trigona.JPG|thumb|220px|Fossil of ''Sigillaria trigona'', on display at [[National Museum (Prague)]]]]{{div col|colwidth=30em}} |
[[File:Sigillariaceae - Sigillaria trigona.JPG|thumb|220px|Fossil of ''Sigillaria trigona'', on display at [[National Museum (Prague)]]]]{{div col|colwidth=30em}} |
Revisión como estaba o 24 de xaneiro de 2024 ás 22:22
Este artigo está a ser traducido ao galego por un usuario desta Wikipedia; por favor, non o edite. O usuario Miguelferig (conversa · contribucións) realizou a última edición na páxina hai 8 meses. Se o usuario non publica a tradución nun prazo de trinta días, procederase ó seu borrado rápido. |
Sigillaria Rango fósil: Carbonífero-Permiano, 323,2 Ma-254 Ma Posible rexistro do Devoniano | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sigillaria mamillaris sp. Museo Estonio de Historia Natural, Tallin, Estonia. | |||||||||||||
Clasificación científica | |||||||||||||
|
Sigillaria é un xénero extinto de licófitas arborescentes que se reproducían por esporas, coñecidas desde o Carbonífero e o Permiano. Está relacionado co xénero máis famoso Lepidodendron, e máis distantemente cos modernos Isoetes.
Rexistro fósil
Este xénero coñécese polo rexistro fósil desde o Devoniano medio ou o Carbonífero tardío, [1] pero diminuíu atsa extinguirse a inicios do Permiano (o seu rango de idades vai desde hai 383,7 a 254,0 millóns de anos).[2] Atopáronse fósiles en Gran Bretaña, Estados Unidos, Canadá, China, Corea, Tanzania e Zimbabwe.[3]
Descrición
Sigillaria era unha planta de porte arbóreo que acadaba alturas de ata 30 m,[1] e outras licopsidas podían chegar aos 50 m.[4] Estas licópsidas tiñan un tronco alto, non ramificado ou ocasionalmente bifurcado[2] que crecía de madeira. O sostén da planta dependía dunha capa de bases foliares estreitamente empaquetadas xusto debaixo da superficie do tronco, mentres que o centro do tronco estaba cheo dunha medula. As follas longas e parecidas a herba[5] uníanse directamente ao tronco e crecían [1] formando unha espiral ao longo do tronco.[2] As bases foliares vellas expandíanse a medida que o tronco crecía en grosor, e deixaban unha cicatriz con forma de diamante, que é evidente nos fósiles. Estas cicatrices foliares estaban dispostas en ringleiras verticais.[1] A superficie do tronco tiña tecido fotosintético, o que significa que probablemente era verde.
O tronco tiña na parte superior un plumeiro de longas follas tipo herba microfilas,[5] así que a planta tiña o aspecto dun alto cepillo bifurcado. A planta producía esporas (non sementes) en estruturas parecidas a conos [5] adheridas ao tronco.[2][6]
As estruturas subterráneas das licófitas arborescentes, incluíndo Sigillaria e Lepidodendron, denomínanse Stigmaria (tratado como un taxon fósil). As licópsidas tiñas rizomas ou eixes rixomórficos parecidos a talos, con apéndices laterais unidos ás escamas circulares, formando unha rede subterránea de raiciñas ramificadas. Estas raiciñas de estigmarias ramificábanse dicotomicamente desde os rizomorfos similares a Isoetes, e espallábanse por áreas do bosque pantanoso onde se xeraba carbón onde normalmene vivían os licopodios. Identificáronse pelos radiculares que saían das raiciñas nas Stigmaria fósiles.[7]
Sigillaria, como moitos antigos licopodios, tiña un ciclo vital relativamente curto; crecía rapidamente e acadaba a madureza en poucos anos. Pénsase que Sigillaria era monocárpico, o que significa que morría despois da reprodución, aínda que isto non está probado.[5] Estaba asociado con Lepidodendron e outros licópsidos dos bosques que xeraron carbón do Carbonífero.[1]
Especies
Notas
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Hans' Paleobotany Pages - The clubmoss tree Sigillaria
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Encyclopædia Britannica
- ↑ Paleobiology Database
- ↑ V. V. Alekhin (1961). Geografiia rastenii s osnovani botaniki (Geography of plants and basics of botany). Gos. nauchno-pedagog. izd-vo. p. 167. Consultado o 2020-10-05.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Encyclopedia of life
- ↑ Sebastián González, D. and Celia Gutiérrez, M. (2014). El Bosque Petrificado de Olta: 300 millones de años después ISBN 9781312079465
- ↑ Hetherington, A.J.; Berry, C.M.; Dolan, Liam (2016). "Networks of highly branched stigmarian rootlets developed on the first giant trees". PNAS 113 (24): 6695–6700. PMC 4914198. doi:10.1073/pnas.1514427113.
Véxase tamén
Bibliografía
- William A. DiMichele, Richard M. Bateman: The Rhizomorphic Lycopsids: A Case-Study in Paleobotanical Classification. Systematic Botany, 1996, volume 21, páxinas 535-552.
- Thomas N. Taylor, Edith L. Taylor, Michael Krings: Paleobotany. The Biology and Evolution of Fossil Plants. Segunda edición, Academic Press 2009, ISBN 978-0-12-373972-8, páxinas 303-307
- J. W. Sir Dawson - On the structure and affinities of Sigillaria, Calamites and Calamodendron - 16 de agosto de 2011 ISBN 1175560871
- Silva Pineda, A. (2003). "Flora del Pérmico de la región de Izúcar de Matamoros, Puebla". En Soto, L. A. Agustín Ayala-Castañares: universitario, impulsor de la investigación científica. UNAM. p. 371. ISBN 9789703207893
Ligazóns externas
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Sigillaria |