Virtus Bologna
| Virtus Bologna | |
| |
| Información xeral | |
|---|---|
| Nome | Virtus Pallacanestro Bologna |
| Liga | LBA |
| Alcume | Vu nere |
| Fundación | 1929 |
| Cores | Branco, negro |
| Presidente |  Alberto Bucci
|
| Adestrador | Alessandro Ramagli
|
| Patrocinador | Segafredo |
| Himno | Dai sali e vai |
| Localización | |
| Cidade | Boloña, Italia
|
| Pavillón | Segafredo Arena |
| Capacidade | 9 980 |
| Inauguración | 1993 |
| Campionatos | |
| Euroliga | 2 (1998, 2001) |
| Recopa | 1 (1990) |
| Eurocup | 1 (2022) |
| BCL | 1 (2009) |
| EuroChallenge | 1 (2019) |
| Liga Italia | 16 (1946−1949, 1955−1956, 1976, 1979−1980, 1984, 1993−1994, 1995, 1998, 2001, 2021) |
| Copa Italia | 8 (1974, 1984, 1989, 1990, 1997, 1999, 2001, 2002) |
| Supercopa | 2 (1995, 2022) |
| virtus.it | |
O Virtus Pallacanestro Bologna, tamén coñecido por motivos de patrocinio como Virtus Segafredo Bologna, é un equipo profesional de baloncesto italiano con sede na cidade de Boloña, Emilia-Romaña. Fundado en 1922, é un dos clubs máis prestixiosos de Italia, como así o acredita o seu palmarés que, entre outros títulos, conta con dúas Euroligas, unha Recopa de Europa e un EuroChallenge a nivel europeo, así como dezaseis Ligas e oito Copas a nivel local. Actualmente o equipo compite na LBA, máxima categoría do baloncesto italiano. Pese a que o "Virtus Pallacanestro Bologna" é o nome oficial, o club foi normalmente coñecido co nome que lle deron as diferentes empresas que o patrocinaron ao longo da súa historia, coma a meirande parte dos equipos italianos de baloncesto. Os seus nomes comerciais máis coñecidos son Sinudyne, Granarolo, Knörr, Buckler e Kinder.
Historia
O club ten unha longa historia. A mellor tempada do Virtus no que se refire aos trofeos foi a 2000−01, cando gañou a Euroliga (aínda que era o ano da escisión entre a FIBA e a ULEB) e a Liga e a Copa italianas. Antes gañara a Euroliga tamén en 1998 con Predrag Danilović.
Porén, logo desa tempada triunfal de 2000-01 varios xogadores clave marcharon. Ao final da tempada 2001−02, Manu Ginobili, o mellor xogador da Final Four de 2001, marchou á NBA, e tamén Marko Jarić. Ao final da tempada 2002-03, o Virtus, como consecuencia de graves problemas financeiros, foi relegado á Segunda División italiana. Conseguiu o retorno á Primeira División, a Serie A, na tempada 2006−07.
A forte rivalidade local entre a Virtus e a Fortitudo en Boloña é unha das máis intensas do mundo do deporte. O xornalista da revista americana Sports Illustrated Alexander Wolff adicou un capítulo do seu libro sobre baloncesto Big Game, Small World a esta rivalidade.
Palmarés
Competicións domésticas
- Liga de Italia
- Campións (15): 1946, 1947, 1948, 1949, 1955, 1956, 1976, 1979, 1980, 1984, 1993, 1994, 1995, 1998, 2001
- Subcampións (16): 1936, 1938, 1940, 1943, 1950, 1952, 1953, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1977, 1978, 1981, 2007
- Copa de Italia
- Campións (8): 1974, 1984, 1989, 1990, 1997, 1999, 2001, 2002
- Subcampións (6): 1993, 2000, 2007, 2008, 2009, 2010
- Supercopa de Italia
- Campións (1): 1995
- Subcampións (7): 1997, 1998, 1999, 2000, 2002, 2009, 2010
- Segunda División de Italia
- Campións (1): 2017
Competicións europeas
- Euroliga
- Campións (2): 1998, 2001
- Subcampións (3): 1981, 1999, 2002
- Copa Saporta
- Campións (1): 1990
- Subcampións (2): 1978, 2000
- Eurocup
- Campións (1): 2022
- Basketball Champions League
- Campións (1): 2019
- EuroChallenge
- Campións (1): 2009