Lucas de Tui

Lucas de Tui
Biografía
Nacemento	século XII ; León, España
Morte	1249
Bispo de Tui
	decembro de 1239 – ; ← Esteban Egea (en) ; Diocese: Diocese de Tui
Bispo
Datos persoais
Relixión	Igrexa católica
Actividade
Ocupación	cronista, sacerdote católico, escritor, historiador, bispo católico

Lucas de Tui, chamado o Tudense, nado en León na segunda metade do século XII e finado en 1249, foi cóengo de Santo Isidoro de León, bispo da diocese de Tui, escritor e cronista.

Traxectoria

Sendo cóengo en León (1221-1239), Lucas tivo que defender a causa de Isidoro de Sevilla (De Miraculis Sancti Isidori). Viaxou por Roma, Constantinopla, Chipre, Xerusalén, Armenia e Francia. Afirma ter visto os supostos catro cravos da crucifixión de Xesús Cristo, un en Francia, outro en Nazaret, outro en Tarso e o cuarto en Constantinopla. En 1233 ou 1234 pasou a Pascua en Roma e desde 1239 até a súa morte foi bispo de Tui.

En De altera vita fideique controversiis adversus Albigensium errores 1234 combate a herexía albixense inspirándose en Isidoro de Sevilla e Xerome de Estridón. A petición da raíña Berenguela redactou en 1236 o Chronicon mundi, a súa mellor obra. Abarca desde as orixes do mundo até 1236 e presenta un dobre marco, universal e da Península Ibérica. Divídese en catro partes e as fontes principais son Isidoro de Sevilla, o Biclarense, Hidacio, Paulo Orosio, Afonso III o Silense e Sampiro. Pretendía ser unha réplica castelá ás grandes historias universais que tan populares eran na Europa do momento, ao tempo que actualizaba o labor histórico de Isidoro de Sevilla. Ten importancia tamén para coñecer a épica medieval. É a fonte máis antiga da xura de Santa Gadea, supostamente acontecida un século e medio antes.^[1]

Predecesor:
Esteban Egea

Bispo de Tui
1239 - 1249

Sucesor:
Gil Pérez de Cerveira