Saltar ao contido

Tupaíidos

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Tupaíidos
Tupaiidae
Tupaias

Tupaia de Xava (Tupaia javanica)
Clasificación científica
Reino: Animalia
Filo: Chordata
Subfilo: Vertebrata
Superclase: Tetrapoda
Clase: Mammalia
Subclase: Eutheria
Infraclase: Placentalia
Superorde: Euarchontoglires
Orde: Scandentia
Familia: Tupaiidae
Gray, 1825
Xéneros e Especies
  • Véxase o texto

A dos tupaíidos (Tupaiidae) é unha familia de mamíferos placentarios, unha das dúas que comprende a orde dos escandentios (a outra é a dos ptilocércidos).[1]

A familia contén catro xéneros e 19 especies,[2] coñecidas vulgarmente na bibliografía internacional como tupaias,[3] ou musarañas arborícolas,[4] pequenos mamíferos arborícolas e aspecto primitivo similares en aparencia aos esquíos, que viven actualmente nas selvas do sueste asiático.[5] Porén, trátase do grupo máis próximo aos primates, despois dos dermópteros.

Taxonomía

[editar | editar a fonte]

Descrición

[editar | editar a fonte]

A familia foi descrita en 1825 polo naturalista inglés John Edward Gray na páxina 339 do seu traballo "An outline of an attempt at the disposition of the Mammalia into tribes and families with a list of the genera apparently appertaining to each tribe". Ann. Philos. (ns) 10: 337-344.[2]

Etimoloxía

[editar | editar a fonte]

O nome científico da familia, Tupaiidae, fórmase, como é habitual, sobre a base do xenitivo do nome do seu xénero tipo, neste caso Tupaia, engadíndolle a desinencia do latín científico -idae, propia dos nomes das familias de animais.

Tupaia deriva deriva do malaio tupai "esquío" ou "pequeno animal que semella un esquío".[6]

Sinónimos

[editar | editar a fonte]

Ademais de polo nome de Tupaiidos, este grupo, ao longo do tempo, foi coñecido polos seguintes sinónimos,[2] (non todos son nomes de familia):

  • Cladobatae
  • Cladobatidina
  • Cladobatida
  • Cladobatina
  • Glisoricina
  • Glisoricinae
  • Tupaina
  • Tupaiadae
  • Tupajidae
  • Tupayae
  • Tupayidae

Clasificación

[editar | editar a fonte]
Anathana ellioti.
Tupaia belangeri.
Tupaia glis.

Segundo Mammals Species of the World, a familia comprende catro xéneros,[2] coas seguintes especies:

Filoxenia

[editar | editar a fonte]

Os membros desta familia (así como os da outra da orde) consideráronse, en primeira instancia, como insectívoros,[7] e máis tarde foron incluídos na orde dos primates, sobre a base de certas similitudes anatómicas con estes como, por exemplo, a estrutura do cerebro,[5] e clasificados como prosimios primitivos.[2]

Porén, recentes estudos filoxenéticos moleculares puxeron de manifesto que os tupaias deben de ter a mesma categoría taxonómica (orde) que os primates, dentro do clado dos Euarchonta, que inclúe tamén aos dermópteros. De acordo con estes estudos, Euarchonta é o grupo irmán dos Glires (Lagomorpha + Rodentia), e Euarchonta + Glires forman o clado de rango superior Euarchontoglires.[8]

Porén, propuxéronse outras relacións entre ditas ordes.[9]

Euarchontoglires
Glires

Rodentia

Lagomorpha

Euarchonta

Scandentia

Dermoptera

Plesiadapiformes

Primates

  1. Scandentia en MSW.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Tupaiidae en MSW.
  3. tupaia no Gran dicionario Cumio da lingua galega. Vigo: Edicións do Cumio, S. A., 2004. ISBN 84-8289-304-1.
  4. Treeshrew, en inglés; musarañas arborícolas, en castelán.
  5. 5,0 5,1 Kowalski, Kazimierz (1981), pp. 279-280.
  6. Wilkinson, R. J. (1901): A Malay-English dictionary. Kelly & Walsh Limited, Hongkong, Shanghai and Yokohama.
  7. "Insectívoros" en Kowalski, Kazimierz (1981), pp. 270-284.
  8. Janecka, Jan E.; Miller, Webb; Pringle, Thomas H.; Wiens, Frank; Zitzmann, Annette; Helgen, Kristofer M.; Springer, Mark S.; Murphy, William J. (2 de novembro de 2007). "Molecular and Genomic Data Identify The Closest Living Relatives of Primates" (PDF). Science 318: 792–4. 
  9. Pettigrew, J. D.; Jamieson, B. G.; Robson, S. K.; Hall, L. S,; McAnally, K. I. & Cooper, H. M. (1989): "Phylogenetic relations between microbats, megabats and primates (Mammalia: Chiroptera and Primates)". Philosophical Transactions of the Royal Society of London, Series B, Biological Sciences, 325 (1229): 489-559.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Kowalski, Kazimierz (1981): Mamíferos. Manual de teriología. Madrid: H. Blume Ediciones. ISBN 84-7214-229-9.
  • Kriegs, J. O. et al. (2007): "Evolutionary history of 7SL RNA-derived SINEs in Supraprimates". Trends Genet. 23 (4): 158–161.
  • Madsen, O.; Scally, M.; Douady C. J. et al. (2001): "Parallel adaptive radiations in two major clades of placental mammals". Nature 409 (6820): 610–614.
  • Murphy, W. J. et al. (2001): "Molecular phylogenetics and the origins of placental mammals". Nature 409 (6820): 614–618.
  • Vaughan, T. A. (1986): Mammalogy. Third Edition. Fort Worth, Texas, USA: Saunders College Publishing.
  • Wilson, D. E. & Reeder, D. M., eds. (2005): Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference, 3ª ed. Baltimore, Maryland, USA: The Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-8221-4.
  • Yates, T. L. (1984): "Insectivores, elephant shrews, tree shrews, and dermopterans" en Anderson, S. & J. K. Jones, Jr., eds. Orders and Families of Recent Mammals of the World. Nova York: John Wiley and Sons, pp. 117–144.

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]