Pecoros
| Pecoros Rango fósil: 20 MA - 0 mioceno temperán - actualidade | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Vaca rubia galega | |||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Familias | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
A dos pecoros (Pecora) é unha infraorde de mamíferos artiodáctilos que comprende a maioría dos ruminantes. A maioría dos membros da infraorde teñen apéndices craniais proxectados desde o óso frontal; só dous xéneros existentes na actualidade carecen deles, Hydropotes e Moschus.[1]
Aínda que a maioría dos pecoros teñen apéndices craniais, só algúns destes apéndices son cualificados como "cornos", e moitos científicos coinciden en que os apéndices non xurdiron dun antepasado común, senón que evolucionaron independentemente.[1][2][3][4]
Características diferenciais
[editar | editar a fonte]
Os Pecora comparten características con outros artiodáctilos, incluíndo un estómago de catro cavidades e uns pés paraxónicos, é dicir, que os eixes de simetría en cada extremidade pasan entre os dedos III e IV, o que significa que soportam o peso do corpo nestes dedo. Janis e Scott (1987) recoñecen varios caracteres que distinguen aos Pecora dos membros do seu taxon irmán, o dos Tragulina: un astrágalo con caras paralelas, perda do trapecio e diferenzas en diversas partes do cranio, como na rexión petrosa do óso temporal.[3]
Apéndices craniais
[editar | editar a fonte]As características distintivas da maioría das familias dos pecoros son os apéndices craniais. Os pecoros modernos (coa excepción dos Moschidae) teñen un dos catro tipos de apéndices craniais seguintes: cornos, cornos con hastas, osiconos e estoxos córneos caducos.[5]
Cornos
[editar | editar a fonte]Os cornos "verdadeiros" teñen un núcleo de óso cuberto por unha envoltura permanente de queratina. Son rípicos dos bóvidos. Os cornos desenvólvense sobre o periósteo do óso frontal, e poden seren rectos ou curvos. As diferentes características da perficie da vaíña de queratina (por exemplo, as cristas ou os xiros) crese que son causadas por diferentes taxas de crecemento ao redor do núcleo do óso.[3]
Hastas
[editar | editar a fonte]As hastas son estruturas óseas que caen e son substituídas cada ano nos membros da familia dos cérvidos. Medran cun crecemento permanente nunha estrutura do óso frontal denominada pedículo.[3] Estas cornamentas poden ser ramificadas, como no cervo (Cervus elaphus) ou palmadas, como no alce (Alces alces).
Osiconos
[editar | editar a fonte]Os osiconos son protuberancias permanentes de estrutura ósea que derivan de cartilaxea osificados que proceden do óso frontal ou dos parietais (fusionados) durante a vida do animal, e que están recubertos de pel e pelo. Preséntanos só os xiráfidos e algúns clados relacionados extintos, representados nos animais modernos só pola xirafa (Giraffa camelopardalis) e os machos do ocapi (Okapia johnstoni).[3]
Estoxos córneos caducos
[editar | editar a fonte]Esre tipo de cornos son similares aos cornos "verdadeiros", con vaíñs de queratina que cobren os nícleos óseos permanentes; porén, estas fundas son caducas, e caen como as cornamentas dos cervos. Coñécese moi pouco sobre o desenvolvemento destas estruturas, pero xeralmente suponse que evolucionaron independentemente. O único animal que os presenta é o antílope americano (Antilocapra americana).[3]
Clasificación
[editar | editar a fonte]A infraorde foi definida polo cirtuxián e anatomista comparativo británico, especializado en mamíferos, William Henry Flower (1831-1899).[6]
O nome Pecora provén da palabra latina pecus, -oris que significa "gando".[2]
Familias
[editar | editar a fonte]Usualmente para determinar as relacións entre as familias dos pecoros (así como de todos os artiodáctilos) baséanse en estudos moleculares, xa que hai pouco consenso en estudos morfolóxicos.[1]
As seguintes familias son recoñecidas como válidas por diferentes grupos de científicos.[5]
- Orde Artiodactyla
- Suborde Suina (porcos e pecarís)
- Suborde Tylopoda (camélidos)
- Suborde Cetruminantia (hipopotámidos e cetáceos)[7]
- Infraorde Pecora
- Familia Cervidae (cervos)
- Familia Giraffidae (xirafa e ocapi)
- Familia Antilocapridae (antílope americano)
- Familia Moschidae (cervos almiscreiros)
- Familia Bovidae (touros, cabras, ovellas e antílopes)
- Familia †Gelocidae
- Familia †Palaeomerycidae
- Familia †Hoplitomerycidae
- Familia †Climacoceratidae
- Familia †Leptomerycidae
- Infraorde Pecora
Historia evolutiva
[editar | editar a fonte]Os primeiros fósiles de ruminantes apareceron no eoceno medio. Estes animais eran pequenos, probabelmente omnívoros e que vivían nos bosques.[5]
Os artiodáctilos con apéndices carniais máis antigos datan do mioceno temperán.[5]
A aparición dos pecoros durante o mioceno suxire que sufriron unha rápida diversificación talvez debida aos cambios climáticos da época.[5][8]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Hassanin, A. & E. Douzery. Molecular (2003): Molecular and Morphological Phylogenies of Ruminantia and the Alternative Position of the Moschidae. Systematic Biology. 52: 206-228. Resumo
- ↑ 2,0 2,1 Bubenik, A. (1990): Epigenetical, Morphological, Physiological, and Behavioral Aspects of Evolution of Horns, Pronghorns, and Antlers. En: Horns, Pronghorns, and Antlers. G. Bubenik and A. Bubenik eds. Springer-Verlag. New York.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Janis, C. & K. Scott (1987): The Interrelationships of Higher Ruminant Families with Special Emphasis on the Members of the Cervoidea. American Museum Novitates. 2893: 1-85. [1] Arquivado 06 de outubro de 2014 en Wayback Machine.
- ↑ Hassanin, A.; F. Delsuc; A. Ropiquet; C. Hammer; B. Jansen van Vuuren; C. Matthee; M. Ruiz-Garcia; F. Catzeflis; V. Areskoug; T. T. Nguyen & A. Couloux (2012): Pattern and Timing of Diversification of Cetartiodactyla (Mammalia, Laurasiatheria), as Revealed by a Comprehensive Analysis of Mitochondrial Genomes. Comptes Rendus Biologies. 335: 32-50. [2]
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 DeMiguel, D., B. Azanza & J. Morales (2014): Key Innovations in Ruminant Evolution: A Paleontological Perspective. Integrative Zoology 9 (4): 412–433. Resumo
- ↑ Flower, W. (1883): On the Arrangement of the Orders and Families of Existing Mammalia. Proceedings of the Zoological Society of London. 178 -186.
- ↑ Ursing, B., K. Slack & U. Arnason (2000): "Subordinal artiodactyl relationships in the light of phylogenetic analysis of 12 mitochondrial protein-coding genes". Zoologica Scripta 29: 83-88. Resumo
- ↑ Morales, J.; M. Pickford & D. Soria (1993): Pachyostosis in a Lower Miocene Giraffoid from Spain, Lorancameryx pachyostoticus Nov. Gen. Nov. Sp. and Its Bearing on the Evolution of Bony Appendages in Artiodactyls. Geobios. 26: 207-230. [3].
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Pecoros |
