Antikythira

Antikythira
Localización
	35°51′51″N 23°18′18″L / 35.8642, 23.305
Estado	Grecia
Axencia gobernamental	administración descentralizada de Ática
Periferias	Periferia de Ática
Unidades periféricas	unidade periférica das Illas
Concello	concello de Kythira
Poboación
Poboación	68 (3,44 hab./km²)
Xeografía
Parte de	Illas Xónicas
Superficie	19,776 km²
Medición	3,5 () × 10,5 () km ;
Bañado por	Mar Xónico
Altitude	0 m
Santo padrón	Saint Myron (en)
Identificador descritivo
Código postal	801
Fuso horario	UTC+02:00, horario estándar; UTC+03:00, horario de verán
Prefixo telefónico	27360
Sitio web	antikythira.gr

Antikythera ou Anticythera (tamén escrito como Anticitera ou Antiquitera, grego antigo: Ἀντικύθηρα grego: Αντικύθηρα, literalmente, "xunto a Citera") é unha illa grega situada no bordo do mar Exeo, entre o noroeste de Creta e o sur do Peloponeso. Desde a reforma do goberno local de 2011 forma parte do municipio da illa de Citera.^[1]

Anticitera tamén pode referirse ao estreito de Antikythera, a través do cal a auga do Mediterráneo entra no Mar de Creta.^[2]

A súa superficie é de 20´43 km², e atópase a 38 km ao sueste de Citera. É a parte máis distante da rexión da Ática do seu corazón na área metropolitana de Atenas. Ten forma de rombo, 10´5 km de NNO a SSE por 3´4 km LNL a OSO. É famosa por ser descuberto alí o mecanismo de Anticitera e do histórico naufraxio de Antikythera.

O seu principal asentamento e porto é Potamós (pob. 18 habitantes no censo de 2001). Os únicos outros asentamentos son Galanianá (pob. 17), e Charchalianá (pob. 9). Anticitera é visitada esporádicamente polas liñas do transbordador Vitsentzos Kornaros na súa ruta entre Pireo (Atenas) e Kissamos-Kastelli en Creta.

Historia

Os habitantes máis antigos coñecidos (quinto ou cuarto milenio antes de Cristo) foron probablemente cazadores estacionales que viaxaban ata alí para explotar a presenza de aves migratorias. A poboación da illa, cambiou con frecuencia, xa que se habitou e abandonou varias veces, incluíndo un período de influencia significativa da cultura de Creta durante a Idade de Bronce.^[3] Na antigüidade, a illa de Anticitera coñéceuse como Aigila ou Ogylos.^[4]

Entre os séculos IV e I antes de Cristo, utilizouse como base por un grupo de piratas cilicios ata a súa destrución por Cneo Pompeio Magno. O súa fortaleza aínda se pode ver na cima dun cantil ao NE da illa. A arqueoloxía da illa foi minuciosamente estudada e realizada de xeito aberto para o estudo adicional dos datos.^[5]

Antikythera é famosa por ser o lugar do descubrimento en 1902 dos restos do naufraxio de Antikythera,^[6] do que foron recuperados o Efebo de Anticitera e o Mecanismo de Anticitera. O mecanismo de Antihythera é o máis antigo sistema mecánico de computación coñecido, datado no 205 a.C.^[7] Tal mecanismo é un conxunto de engrenaxes de bronce que permite calcular a posición dos astros nun calendario solar a modo dun astrolabio. Artefactos tecnolóxicos de complexidade similar non apareceron ata mil anos despois.

Fauna

Antikythera é tamén un punto moi importante de parada para as aves migratorias durante os seus movementos estacionais, debido á súa posición xeográfica e características determinadas. (unha illa lonxitudinal, dirección norte-sur e moi baixa actividade humana).^[8]

Notas

↑ Kallikratis law Arquivado 27 de abril de 2017 en Wayback Machine. Greece Ministry of Interior (en grego)
↑ Peter Saundry, C. Michael Hogan & Steve Baum. 2011. Sea of Crete. Encyclopedia of Earth. Eds.M.Pidwirny & C.J.Cleveland. National Council for Science and Environment. Washington DC.
↑ Bevan, A.; Conolly, J.; Tsaravopoulos, A. (2008). "The fragile communities of Antikythera". Archaeology International 10: 32–36. doi:10.5334/ai.1007.
↑ Reger, G. "Map 57: Aegaeum Mare." In Barrington Atlas of the Greek and Roman World, edited by R. J. A. Talbert. Princeton: Princeton University Press, 2000.
↑ Bevan, A.; Conolly, J. (2012). "Intensive Survey Data from Antikythera, Greece". Journal of Open Archaeology Data 1: 1. doi:10.5334/4f3bcb3f7f21d.
↑ Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Cerigotto". Encyclopædia Britannica 5 (11ª ed.). Cambridge University Press (en inglés). p. 761.
↑ Carman, Christian; Evans, James (15 Nov 2014). "On the epoch of the Antikythera mechanism and its eclipse predictor". Archive for History of Exact Sciences 68 (6): 693–774. doi:10.1007/s00407-014-0145-5. Consultado o 1 December 2014.
↑ The Importance of Antikythira

Véxase tamén

Outros artigos

Outras illas gregas

Ligazóns externas

páxina oficial

[Kallikratis-1] Kallikratis law Arquivado 27 de abril de 2017 en Wayback Machine. Greece Ministry of Interior (en grego)

[2] Peter Saundry, C. Michael Hogan & Steve Baum. 2011. Sea of Crete. Encyclopedia of Earth. Eds.M.Pidwirny & C.J.Cleveland. National Council for Science and Environment. Washington DC.

[3] Bevan, A.; Conolly, J.; Tsaravopoulos, A. (2008). "The fragile communities of Antikythera". Archaeology International 10: 32–36. doi:10.5334/ai.1007.

[4] Reger, G. "Map 57: Aegaeum Mare." In Barrington Atlas of the Greek and Roman World, edited by R. J. A. Talbert. Princeton: Princeton University Press, 2000.

[5] Bevan, A.; Conolly, J. (2012). "Intensive Survey Data from Antikythera, Greece". Journal of Open Archaeology Data 1: 1. doi:10.5334/4f3bcb3f7f21d.

[6] Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Cerigotto". Encyclopædia Britannica 5 (11ª ed.). Cambridge University Press (en inglés). p. 761.

[7] Carman, Christian; Evans, James (15 Nov 2014). "On the epoch of the Antikythera mechanism and its eclipse predictor". Archive for History of Exact Sciences 68 (6): 693–774. doi:10.1007/s00407-014-0145-5. Consultado o 1 December 2014.

[8] The Importance of Antikythira

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]