Saltar ao contido

Gran Premio de Hungría de 1997

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Competición deportivaGran Premio de Hungría de 1997
Nome oficialXIII Marlboro Magyar Nagydij Editar o valor en Wikidata
TipoGran Premio de Hungría Editar o valor en Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor en Wikidata
Parte deCampionato Mundial de Fórmula 1 de 1997 Editar o valor en Wikidata
Distancia do evento77 Editar o valor en Wikidata
Localización  e  Datas
LocalizaciónHungaroring (Mogyoród) 47°34′56″N 19°15′04″L / 47.582222222222, 19.251111111111Coordenadas: 47°34′56″N 19°15′04″L / 47.582222222222, 19.251111111111 Editar o valor en Wikidata
Lonxitude4,381 km Editar o valor en Wikidata
PaísHungría Editar o valor en Wikidata
Data10 de agosto de 1997 Editar o valor en Wikidata
Competición
Primeiro postoJacques Villeneuve Editar o valor en Wikidata
Pole positionMichael Schumacher Editar o valor en Wikidata
Volta máis rápidaHeinz-Harald Frentzen Editar o valor en Wikidata

O Gran Premio de Hungría de 1997 (oficialmente o XIII Marlboro Magyar Nagydij) foi unha carreira de motor de Fórmula Un celebrada o 10 de agosto de 1997 en Hungaroring, Budapest. Foi a undécima rolda da tempada de 1997 da Fórmula Un e o décimo terceiro Gran Premio de Hungría. A carreira, disputada sobre 77 voltas, gañouna Jacques Villeneuve, no Williams, Renault, seguido por Damon Hill segundo no Arrows - Yamaha e Johnny Herbert terceiro no Sauber - Petronas.

O defensor do Campionato do Mundo, que tivo un ano decepcionante nos poucos competitivas e pouco fiables Arrows, liderou comodamente durante a maior parte da carreira, logo de cualificarse terceiro detrás de Michael Schumacher e Villeneuve. Con todo, un fallo hidráulico provocou que Villeneuve adiantarao na última volta. Foi a vez que o equipo Arrows estivo máis preto de lograr unha vitoria nun Gran Premio.

Foi a quinta vitoria da tempada de Villeneuve e colocouno a tres puntos de Schumacher no campionato de pilotos, o piloto de Ferrari só conseguiu ser cuarto na carreira. Shinji Nakano logrou os seus últimos puntos no campionato mundial nesta carreira.

Antecedentes

[editar | editar a fonte]

Ao chegar á undécima rolda da tempada, o piloto de Ferrari Michael Schumacher lideraba o Campionato de Pilotos con 53 puntos, por diante do piloto de Williams Jacques Villeneuve con 43 puntos e os dous pilotos de Benetton, Jean Alesi e Gerhard Berger, con 22 e 20 puntos respectivamente. O Campionato de Construtores estaba máis competido, Ferrari con 71 puntos lideraba sobre Williams con 62 puntos.

Práctica e cualificación

[editar | editar a fonte]

Hill, como defensor do campionato do mundo, sufría un mal ano ata entón correndo co Arrows-Yamaha e era 17º na clasificación xeral do campionato. Pero chegando a Hungría, logrou o quinto mellor tempo da práctica do venres logo de só unha volta, despois de estar sentado durante 55 minutos no garaxe mentres os seus mecánicos amañaban a caixa de cambios do coche, buscando un problema no sensor electrónico. Posteriormente Hill clasificou no terceiro lugar por detrás de Villeneuve e Michael Schumacher o pole position. O seu compañeiro de equipo, Pedro Diniz, clasificou na 19ª posición.[1]

Damon Hill liderou a maior parte da carreira no Arrows Yamaha

Hill fixo unha gran saída desde o seu terceiro posto, adiantando a Villeneuve, e logo colleu ao piloto líder Michael Schumacher na volta 6. Por entón, ambos pilotos afastáranse do resto do peloton. Na volta 11, Hill superou a Schumacher e eventualmente lideraría a carreira por máis de 35 segundos de Villeneuve. Na volta 74, cando faltaban tres voltas, a bomba hidráulica do auto de Hill fallou, facendo que quedase atrapado en terceira velocidade e o acelerador funcionase intermitentemente. Como resultado, Hill comezou a perder tempo e foi superado por Villeneuve na última volta. Villeneuve gañou a carreira con Hill terminando segundo, Johnny Herbert logrou o terceiro posto no podio.[2]

Despois da carreira, o problema, que impediu a Arrows, Bridgestone e Yamaha a súa primeira vitoria (no caso de Arrows e Yamaha, as súas únicas vitorias), diagnosticouse como un fallo de conexión do acelerador, causado por unha arandela rota que custaba 50 centimos.[3]

Puntos destacados

[editar | editar a fonte]

Johnny Herbert logrou o seu único podio da tempada, mentres que Shinji Nakano igualou o seu mellor fin de carreira no sexto posto. Gianni Morbidelli volveu a Sauber no lugar de Norberto Fontana tras perderse tres carreiras por lesión. A segunda posición de Hill tamén marcou o mellor resultado para os motores de Yamaha na Fórmula Un.

Coa vitoria de Villeneuve, o equipo Williams logrou a súa 100ª vitoria nun Gran Premio.

Clasificación

[editar | editar a fonte]

Cualificación

[editar | editar a fonte]
Pos. Piloto Construtor Tempo Diferenza
1 5 Alemaña Michael Schumacher Ferrari 1:14.672
2 3 Jacques Villeneuve Williams-Renault 1:14.859 + 0.187
3 1 Damon Hill Arrows-Yamaha 1:15.044 + 0.372
4 9 Finlandia Mika Häkkinen McLaren-Mercedes 1:15.140 + 0.468
5 6 Eddie Irvine Ferrari 1:15.424 + 0.752
6 4 Alemaña Heinz-Harald Frentzen Williams-Renault 1:15.520 + 0.848
7 8 Austria Gerhard Berger Benetton-Renault 1:15.699 + 1.027
8 10 David Coulthard McLaren-Mercedes 1:15.705 + 1.033
9 7 Francia Jean Alesi Benetton-Renault 1:15.905 + 1.233
10 16 Johnny Herbert Sauber-Petronas 1:16.138 + 1.466
11 22 Rubens Barrichello Stewart-Ford 1:16.138 + 1.466
12 14 Italia Jarno Trulli Prost-Mugen-Honda 1:16.297 + 1.625
13 12 Italia Giancarlo Fisichella Jordan-Peugeot 1:16.300 + 1.628
14 11 Alemaña Ralf Schumacher Jordan-Peugeot 1:16.686 + 2.014
15 17 Italia Gianni Morbidelli Sauber-Petronas 1:16.766 + 2.094
16 15 Shinji Nakano Prost-Mugen-Honda 1:16.784 + 2.112
17 23 Dinamarca Jan Magnussen Stewart-Ford 1:16.858 + 2.186
18 18 Países Baixos Jos Verstappen Tyrrell-Ford 1:17.095 + 2.423
19 2 Pedro Diniz Arrows-Yamaha 1:17.118 + 2.446
20 20 Ukyo Katayama Minardi-Hart 1:17.232 + 2.560
21 19 Finlandia Mika Salo Tyrrell-Ford 1:17.482 + 2.810
22 21 Tarso Marques Minardi-Hart 1:18.020 + 3.348
Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 3 Jacques Villeneuve Williams-Renault 77 1:45:47.149 2 10
2 1 Damon Hill Arrows-Yamaha 77 +9.079 3 6
3 16 Johnny Herbert Sauber-Petronas 77 +20.445 10 4
4 5 Alemaña Michael Schumacher Ferrari 77 +30.501 1 3
5 11 Alemaña Ralf Schumacher Jordan-Peugeot 77 +30.715 14 2
6 15 Shinji Nakano Prost-Mugen-Honda 77 +41.512 16 1
7 14 Italia Jarno Trulli Prost-Mugen-Honda 77 +1:15.552 12
8 8 Austria Gerhard Berger Benetton-Renault 77 +1:16.409 7
9 6 Eddie Irvine Ferrari 76 Trompo 5
10 20 Ukyo Katayama Minardi-Hart 76 +1 volta 20
11 7 Francia Jean Alesi Benetton-Renault 76 +1 volta 9
12 21 Tarso Marques Minardi-Hart 75 +2 voltas 22
13 19 Finlandia Mika Salo Tyrrell-Ford 75 +2 voltas 21
Ret 10 David Coulthard McLaren-Mercedes 65 Eléctrico 8
Ret 18 Países Baixos Jos Verstappen Tyrrell-Ford 61 Caixa de cambios 18
Ret 2 Pedro Diniz Arrows-Yamaha 53 Eléctrico 19
Ret 12 Italia Giancarlo Fisichella Jordan-Peugeot 42 Trompo 13
Ret 4 Alemaña Heinz-Harald Frentzen Williams-Renault 29 Fuga combustible 6
Ret 22 Rubens Barrichello Stewart-Ford 29 Motor 11
Ret 9 Finlandia Mika Häkkinen McLaren-Mercedes 12 Hidráulica 4
Ret 17 Italia Gianni Morbidelli Sauber-Petronas 7 Motor 15
Ret 23 Dinamarca Jan Magnussen Stewart-Ford 5 Accidente 17
Fonte:[4]

Posicións logo da carreira

[editar | editar a fonte]
  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio de Alemaña de 1997
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1997
Carreira seguinte:
Gran Premio de Bélxica de 1997
Carreira anterior:
Gran Premio de Hungría de 1996
Gran Premio de Hungría Carreira seguinte:
Gran Premio de Hungría de 1998
  1. "Grand Prix Results: Hungarian GP, 1997". grandprix.com. Consultado o 10 de xaneiro de 2016. 
  2. Medland, Chris (2012-08-20). "The Broken Arrow". ESPN. Consultado o 2015-11-19. 
  3. "Hungarian GP factfile". ITV F1. 2008-07-30. Arquivado dende o orixinal o 06 de agosto de 2008. Consultado o 2015-11-19. 
  4. "1997 Hungarian Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 29 de outubro de 2014. Consultado o 24 de decembro de 2015.