Parque Nacional do Manovo-Gounda St. Floris

Parque Nacional do Manovo-Gounda St. Floris

(en) Manovo-Gounda St. Floris National Park
Tipo	Parque nacional
Parte de	Northeast Central African Republic (en)
Localización
División administrativa	Bamingui-Bangoran, República Centroafricana (pt)
8°30′N 21°30′L
Características
Altitude	425 m
Superficie	17.400 km² Patrimonio da Humanidade: 1.740.000 ha
Patrimonio da Humanidade
Tipo	Patrimonio natural  → África
Data	1988 (12ª Sesión), Criterios de Patrimonio da Humanidade: (ix) e (x)
En perigo	1997
Identificador	475
Categoría II da UICN: Parque Nacional
World Database on Protected Areas
Identificador	2256
Historia
Data de creación ou fundación	17 de maio de 1979
Cronoloxía
1997-	lista do Patrimonio Mundial en Perigo

O Parque Nacional do Manovo-Gounda St. Floris é un parque nacional declarado Patrimonio da Humanidade pola UNESCO que se atopa na prefectura centroafricana de Bamingui-Bangoran, preto da fronteira co Chad. Foi inscrito na lista de Patrimonio da Humanidade no ano 1988 grazas á diversidade da vida salvaxe que acolle.

Localización

Ocupa a meirande parte da zona oriental da prefectura de Bamingui-Bangoran, ao norte da República Centroafricana. O seu límite setentrional coincide coa fronteira co Chad nos ríos Aouk (Bahr) e Kameur, a oriental co río Vakaga, a occidental co río Manovo (a uns 40 km ao leste de Ndéle) e a meridional co macizo de Bongo.

Conservación

Destacan especies como o rinoceronte negro, o elefante, o guepardo, o leopardo, a gacela de fronte vermella e o búfalo; así como unha ampla gama de aves acuáticas que se atopan nas chairas anegadas do norte. Porén, o parque está baixo ameaza por mor do case exterminio das súas especies de fauna raras. En 1997 pasou a ser incluído na lista do Patrimonio Mundial en Perigo despois de informes de pastoreo ilegal e de cazadores furtivos que puideron capturar até o 80% da fauna no parque.

Os disparos a catro membros do persoal do parque a comezos de 1997 e un estado xeral de deterioración da seguridade fixo que todos os proxectos de desenvolvemento e de turismo ficasen parados. O goberno da República Centroafricana propón asignar a responsabilidade da xestión do parque a unha fundación privada. A preparación dun informe de conservación e un plan de rehabilitación foi recomendado polo Comité do Patrimonio da Humanidade na reunión de 1988, trala que se comezou a traballar en programas de mellora para reactivar a vida silvestre.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Páxina oficial da UNESCO