A versión para imprimir xa non se actualiza e pode conter erros de renderizado. Actualice os marcadores do seu navegador e empregue mellor a función de impresión propia do navegador.

Galego

Vexa na Galipedia o artigo acerca de «garfo».

Etimoloxía: do latín graphiu ou do francés greffe.

Pronuncia: /ˈɡaɾfo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

garfo (sg: garfo; pl: garfos)

(Hostalería, Alimentación) Utensilio con tres ou catro gallos nun extremo, para levar alimentos sólidos á boca, ou para fixar algo mentres se cociña ou se corta.
- Exemplo: Puxo as culleres, coitelos e garfos na mesa.

Termos relacionados

Traducións

Africáner: vurk ^(af)
Albanés: pirun ^(sq)
Alemán: Gabel ^(de)
Armenio: պատառաքաղ ^(hy) (pataṙak'aġ)
Casaco: шаңышқы ^(kk) (şañışqı)
Castelán: tenedor ^(es).
Catalán: forquilla ^(ca)
Checo: vidlička ^(cs)
Chinés: 叉子 ^(zh) (chāzi)
Coreano: 포크 ^(ko) (pokeu)
Danés: gaffel ^(da)
Esperanto: forko ^(eo)
Feroés: gaffil ^(fo)
Finés: haarukka ^(fi)
Francés: fourchette ^(fr).
Frisón: foarke ^(fy)
Húngaro: villa ^(hu)
Ido: forketo ^(io)
Inglés: fork ^(en).
Inglés antigo: forca ^(ang)
Inuktitut: ᑲᑭᐊᒃ ^(iu) (kakiak)
Italiano: forchetta ^(it)
Kurdo: çetel ^(ku)
Latín: furcula ^(la), furcilla ^(la), creagra ^(la)
Maltés: furketta ^(mt)
Neerlandés: kruis ^(nl), vork ^(nl)
Noruegués: gaffel ^(no)
Occitano: forqueta ^(oc)
Papiamento: fòrki ^(pap), hòrkèt ^(pap), orketa ^(pap)
Portugués: garfo ^(pt)
Romanés: furculiță ^(ro)
Ruso: вилка ^(ru) (vílka)
Saami do norte: gáffal ^(se)
Sranan: forku ^(srn)
Suahili: uma ^(sw)
Sueco: gaffel ^(sv), grep ^(sv)
Tagalo: tinidór ^(tl)
Valón: fortchete ^(wa)
Xaponés: フォーク ^(ja) (fōku)

Portugués

Etimoloxía: do latín graphiu ou do francés greffe.

Substantivo masculino

garfo (sg: garfo; pl: garfos)

(Hostalería, Alimentación) Garfo.
(Agricultura) Galleta, forcada.