rutenio

Grafías semellantes:     ruténio ,    rutênio

Galego

• Etimoloxía: do latín Ruthenia.

• Pronuncia: /ruˈtɛnjo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

rutenio

1. (Química) Elemento químico de símbolo atómico Ru, número atómico 44 e peso atómico 101,07.

Traducións

• Alemán: Ruthenium ^(de)
• Inglés: ruthenium ^(en)
• Armenio: ռութենիում ^(hy)
• Bielorruso: рутэній ^(be)
• Búlgaro: рутений ^(bg)
• Catalán: ruteni ^(ca)
• Chinés: 钌 ^(zh)
• Coreano: 루테늄 ^(ko)
• Croata: rutenij ^(hr)
• Danés: ruthenium ^(da)
• Castelán: rutenio ^(es)
• Estoniano: ruteenium ^(et)
• Francés: ruthénium ^(fr)
• Finés: rutenium ^(fi)
• Grego: ρουθήνιο ^(el)
• Húngaro: ruténium ^(hu)
• Italiano: rutenio ^(it)
• Xaponés: ルテニウム ^(ja)
• Letón: rutēnijs ^(lv)
• Lituano: rutenis ^(lt)
• Maltés: rutenju ^(mt)
• Manés: rutainium ^(gv)
• Neerlandés: ruthenium ^(nl)
• Occitano: rutèni ^(oc)
• Polaco: ruten ^(pl)
• Portugués: ruténio ^(pt)
• Romanés: ruteniu ^(ro)
• Ruso: рутений ^(ru)
• Eslovaco: ruténium ^(sk)
• Esloveno: rutenij ^(sl)
• Sueco: rutenium ^(sv)
• Checo: ruthenium ^(cs)
• Turco: rutenyum ^(tr)

Véxase tamén

• Apéndice: Elementos químicos

Castelán

• Etimoloxía: do latín Ruthenia.

• Pronuncia: /ruˈtenjo/ [ruˈt̪e.njo] (AFI)

Substantivo masculino

rutenio

1. (Química) Rutenio.

Esperanto

• Etimoloxía: do latín Ruthenia.

• Pronuncia: /ruteˈnio/ (AFI)

Substantivo

rutenio

1. (Química) Rutenio.

Italiano

• Etimoloxía: do latín Ruthenia.

• Pronuncia: /ruˈtɛ.njo/ (AFI)

Substantivo masculino

rutenio

1. (Química) Rutenio.

Vasco

• Etimoloxía: do latín Ruthenia.

Substantivo

rutenio

1. (Química) Rutenio.