บาบิสม์
ศาสนาเทวนิยมอับราฮัม

บาบิสม์
ศาลเจ้าบาบในเมืองไฮฟาประเทศอิสราเอล
พิมพ์ศาสนาสากล
การจำแนกประเภทอับราฮัม , อิหร่าน
เทววิทยาเทวนิยม
ผู้ก่อตั้งพระบาบ
แยกออกจากอิสลาม
การแยกทางศรัทธาบาไฮ
สมาชิก1,000–2,000
ส่วนหนึ่งของซีรีส์เรื่อง
บาบิสม์
ผู้ก่อตั้ง
บุคคลที่มีชื่อเสียง
พระคัมภีร์หลัก
ประวัติศาสตร์
Resultant groups
Other topics
บทความนี้มีข้อความภาษาเปอร์เซียหากไม่มีการสนับสนุนการแสดงผล ที่เหมาะสม คุณอาจเห็นเครื่องหมายคำถาม กล่อง หรือสัญลักษณ์อื่นๆ

ลัทธิบาบี ( เปอร์เซีย : بابیه , โรมัน :  Babiyye ) หรือที่รู้จักกันในชื่อศรัทธาบาบี[1]เป็น ศาสนา เทวนิยมที่ก่อตั้งในปี 1844 โดยบาบ ( เกิด 'อาลี มูฮัมหมัด) บาบ พ่อค้าชาวอิหร่านที่ผันตัวมาเป็นศาสดา ประกาศว่าพระเจ้าองค์เดียวที่ไม่มีรูปร่าง ไม่รู้จัก และเข้าใจไม่ได้[2] [3]ซึ่งแสดงเจตจำนงของพระองค์ในชุดเทวรูป อันไม่มีที่สิ้นสุด เรียกว่าการสำแดงพระเจ้าการปฏิบัติศาสนกิจของบาบ ซึ่งตลอดช่วงนั้นมีการวิวัฒนาการอย่างมากในขณะที่พระองค์อธิบายคำสอนของพระองค์อย่างค่อยเป็นค่อยไป[4]ดำเนินไปอย่างวุ่นวายและอยู่ได้ไม่นาน และสิ้นสุดลงด้วยการประหารชีวิตต่อสาธารณชนที่ทาบริซในปี 1850 ตามมาด้วยการรณรงค์การสังหารหมู่ ซึ่งผู้ติดตามหลายพันคนถูกสังหารในสิ่งที่ได้รับการอธิบายว่าอาจเป็นหนึ่งในการกระทำที่นองเลือดที่สุดของ กองทหารอิหร่าน กาจาร์ในศตวรรษที่ 19 [5]

ตามการประมาณการในปัจจุบัน นิกายบาบีมีผู้นับถือไม่เกินสองสามพันคน ซึ่งส่วนใหญ่กระจุกตัวอยู่ในอิหร่าน[6] [7] [8]แต่นิกายนี้ยังคงดำรงอยู่มาจนถึงยุคปัจจุบันในรูปแบบของศาสนาบาไฮซึ่งในที่สุดนิกายบาบีส่วนใหญ่ก็หันมานับถือ[9]

ลัทธิบาบีเฟื่องฟูในอิหร่านจนถึงปี 1852 จากนั้นก็หลงเหลืออยู่ในการลี้ภัยในจักรวรรดิออตโตมันโดยเฉพาะไซปรัสรวมถึงในอิหร่านใต้ดิน การเคลื่อนไหวบาบีถือเป็นความผิดปกติในหมู่ขบวนการเมสสิอาห์ของศาสนาอิสลาม โดยเป็นสัญญาณของการแตกหักจากศาสนาอิสลามชีอะห์โดยเริ่มต้นระบบศาสนาใหม่ที่มีกฎหมาย คำสอน และการปฏิบัติที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของตนเอง แม้ว่าลัทธิบาบีจะถูกต่อต้านอย่างรุนแรงจากทั้งนักบวชและหน่วยงานของรัฐ แต่ก็นำไปสู่การก่อตั้งศาสนาบาไฮซึ่งผู้ติดตามถือว่าศาสนาที่ก่อตั้งโดยบาบีเป็นศาสนาที่สืบต่อมาจากศาสนาของตนเอง แหล่งข้อมูลของศาสนาบาไฮระบุว่าร่างของบาบีได้รับการช่วยเหลืออย่างลับๆ โดยบาบีจำนวนหนึ่งและซ่อนไว้ เมื่อเวลาผ่านไป พระศพถูกขนย้ายอย่างลับๆ ตามคำสั่งของพระบาฮาอุลลาห์และอับดุลบาฮาผ่านเมืองอิสฟาฮาน เคอร์มันชาห์แบกแดดดามัสกัสเบรุตและจากนั้นทางทะเลไปยังเมืองอากร์บนที่ราบใต้ภูเขาคาร์เมลในปี พ.ศ. 2442 [10]เมื่อวันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2452 พระศพถูกฝังไว้ในหลุมฝังศพพิเศษ ซึ่งก็คือศาลเจ้าของพระบาฮา สร้างขึ้นเพื่อจุดประสงค์นี้โดยอับดุลบาฮา บนภูเขาคาร์เมลในเมือง ไฮฟาประเทศอิสราเอล ในปัจจุบัน

นิรุกติศาสตร์

ชื่อ บาบ ( แปลว่า' ประตู' ) เป็นการอ้างถึงประตูสู่อิหม่ามองค์ที่สิบสอง [ 11] 

คำว่า Bábismเป็นคำที่มาจากกลุ่มนักปราชญ์ตะวันออกมากกว่าผู้ที่นับถือศาสนาอื่น มาจากคำนามภาษาอาหรับว่าbāb ซึ่งแปล ว่า "ประตู" ( อาหรับ : باب ) นอกจากนี้คำว่า Bayáníยังมาจากรากศัพท์ภาษาเซมิติกว่า ب ي ن ซึ่งประกอบเป็นคำประเภทหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับแนวคิดของความชัดเจน ความแตกต่าง และการแบ่งแยก รวมถึง คำว่า Bayánซึ่งสามารถหมายถึงคำอธิบาย บทวิจารณ์ หรือการอธิบาย ตลอดจนสาขาหนึ่งของวาทศิลป์อาหรับที่เกี่ยวข้องกับการเปรียบเปรยและการตีความ[12]

ประวัติศาสตร์

สาเหตุ

ชาวมุสลิมชีอะห์สิบสองคนถือว่าอิหม่ามองค์ที่สิบสองมูฮัมหมัด อัล-มะห์ดีเป็นอิหม่ามองค์สุดท้าย[13]พวกเขาโต้แย้งว่ามูฮัมหมัด อัล-มะห์ดีเข้าสู่การปกปิดในปีค.ศ. 874 ซึ่งในเวลานั้น การสื่อสารระหว่างอิหม่ามและชุมชนมุสลิมสามารถทำได้ผ่านตัวกลางที่เรียกว่าบาบ ('ประตู') หรือนาอิบ ('ตัวแทน') เท่านั้น [14]ในปีค.ศ. 940 นาอิบองค์ ที่สี่ อ้างว่าอิหม่ามมูฮัมหมัด อัล-มะห์ดีเข้าสู่ " การปกปิดครั้งใหญ่ " อย่างไม่มีกำหนด และเขาจะหยุดสื่อสารกับผู้คน ตามความเชื่อของอิหม่ามสิบสองคน อิหม่ามที่ซ่อนเร้นมีชีวิตอยู่ในโลก แต่ซ่อนตัวจากศัตรูของเขา และจะปรากฏตัวไม่นานก่อนการพิพากษาครั้งสุดท้าย ในเวลานั้น อิหม่ามผู้ซ่อนเร้นจะทำหน้าที่เป็นกาอิม อัล มูฮัมหมัด (“ผู้จะลุกขึ้น”) ซึ่งเป็นบุคคลในศาสนาเมสสิยาห์ที่รู้จักกันในชื่อมะห์ดี (“ผู้ได้รับการชี้นำที่ถูกต้อง”) โดยจะเริ่มทำสงครามศักดิ์สิทธิ์ต่อต้านความชั่วร้าย จะเอาชนะผู้ไม่ศรัทธา และจะเริ่มการปกครองด้วยความยุติธรรม[14]

ในช่วง คริสต์ทศวรรษ 1830 คาซิม ราสติเป็นผู้นำของเชคฮีซึ่งเป็นนิกายหนึ่งในสิบสองนิกาย เชคฮีเป็นกลุ่มที่รอคอยการปรากฎตัวของอัลกออิมในเร็วๆ นี้ เมื่อคาซิมเสียชีวิตในปี 1843 เขาได้แนะนำผู้ติดตามให้ออกจากบ้านเพื่อแสวงหาพระเจ้าแห่งยุคสมัยซึ่งการถือกำเนิดของพระองค์จะมาถึงโลกในไม่ช้านี้[15]

ต้นทาง

ห้องในบ้านของบาบในเมืองชีราซซึ่งพระองค์ประกาศพันธกิจของพระองค์แก่มุลลาห์ ฮุซัยน์

ในวันที่ 22 พฤษภาคม ค.ศ. 1844 [16] มุลลา ฮุซัยน์แห่งบอชรู เยห์ ในโฆราซานศิษย์คนสำคัญของซัยยิด กาซิม เข้ามาในเมืองชีราซตามคำสั่งของอาจารย์ของเขาให้ค้นหาอัลกออิม ไม่นานหลังจากที่เขามาถึงเมืองชีราซ มุลลา ฮุซัยน์ได้ติดต่อกับบาบ ในคืนวันที่ 22 พฤษภาคม ค.ศ. 1844 บาบได้เชิญมุลลา ฮุซัยน์ไปที่บ้านของเขา ในคืนนั้น มุลลา ฮุซัยน์ได้บอกเขาว่าเขากำลังค้นหาผู้สืบทอดที่เป็นไปได้ของซัยยิด กาซิม อัลกออิม และบาบได้บอกมุลลา ฮุซัยน์เป็นการส่วนตัวว่าเขาคือผู้สืบทอดของซัยยิด กาซิม และผู้แบกรับความรู้จากพระเจ้า[17]ตลอดคืนวันที่ 22 ถึงรุ่งเช้าของวันที่ 23 มุลลา ฮุซัยน์เป็นคนแรกที่ยอมรับคำอ้างของพระบาบว่าเป็นประตูสู่ความจริงและผู้ริเริ่มวัฏจักรการทำนายใหม่[15] [17]พระบาบได้ตอบคำถามทั้งหมดของมุลลา ฮุซัยน์อย่างน่าพอใจและได้เขียนคำอธิบายยาวๆ เกี่ยวกับซูเราะห์ของยูซุฟ ต่อหน้าเขาอย่างรวดเร็ว ซึ่งต่อมาเป็นที่รู้จักในชื่อกอยยูมุล-อัสมา'และมักถือเป็นงานเปิดเผยชิ้นแรกของพระบาบ[15]แม้ว่าก่อนหน้านั้นเขาจะแต่งคำอธิบายเกี่ยวกับซูเราะห์อัลฟาติฮะห์และซูเราะห์อัลบากอรา [ 18] นับ แต่นั้น เป็นต้นมา คืนนี้และวันต่อมาถือเป็นวันศักดิ์สิทธิ์ ในศรัทธาบาไฮ

หลังจากที่มุลลา ฮุสเซน ยอมรับการอ้างสิทธิ์ของพระบาบ พระบาบก็สั่งให้เขาต้องรอจนกว่าอีก 17 คนจะยอมรับสถานะของพระบาบโดยอิสระก่อน จึงจะเริ่มสอนผู้อื่นเกี่ยวกับการเปิดเผยใหม่ได้

ภายในเวลาห้าเดือน สาวกอีกสิบเจ็ดคนของ Sayyid Kāẓim ยอมรับพระบาบว่าเป็นพระผู้แสดงตนของพระเจ้า[19]ในจำนวนนั้นมีสตรีคนหนึ่งชื่อ Zarrin Tāj Baraghāni ซึ่งเป็นกวีที่ต่อมาได้รับนามว่าTáhirih (ผู้บริสุทธิ์) สาวกทั้ง 18 คนนี้ต่อมาได้รับการขนานนามว่าเป็นLetters of the Livingและได้รับมอบหมายให้เผยแพร่ศรัทธาใหม่ไปทั่วอิหร่านและอิรัก[17]พระบาบเน้นย้ำถึงสถานะทางจิตวิญญาณของบุคคลทั้ง 18 คนนี้ ซึ่งร่วมกับพระองค์เองได้สร้าง "เอกภาพ" ครั้งแรกของศาสนาของพระองค์[20]

หลังจากการประกาศของเขา เขาก็ได้รับตำแหน่งเป็นพระบาบในไม่ช้า ภายในเวลาไม่กี่ปี การเคลื่อนไหวดังกล่าวก็แพร่กระจายไปทั่วอิหร่าน ก่อให้เกิดการโต้เถียงกัน ในตอนแรก สาธารณชนบางส่วนเข้าใจว่าคำกล่าวอ้างของเขาเป็นเพียงการอ้างอิงถึงประตูสู่อิมามที่ซ่อนเร้นของมูฮัมหมัดเท่านั้น แต่เขาปฏิเสธความเข้าใจนี้อย่างเปิดเผย ต่อมา เขาประกาศตนต่อหน้ารัชทายาทแห่งบัลลังก์เปอร์เซียและบุคคลสำคัญอื่นๆ ว่าเป็นอัลกออิม ในงานเขียนของพระบาบ พระบาบดูเหมือนจะระบุตนเองว่าเป็นประตู ( báb ) สู่มูฮัมหมัด อัลมะห์ดี และต่อมา เขาก็เริ่มประกาศตำแหน่งของตนอย่างชัดเจนว่าเทียบเท่ากับอิมามที่ซ่อนเร้นและผู้ส่งสารคนใหม่จากพระเจ้า[11]ไซเอดีระบุว่าอัตลักษณ์อันสูงส่งที่พระบาบอ้างนั้นชัดเจน แต่เนื่องจากผู้คนตอบรับ งานเขียนของเขาจึงดูเหมือนจะสื่อถึงความประทับใจว่าเขาเป็นเพียงประตูสู่อิมามที่ซ่อนเร้นองค์ที่สิบสองเท่านั้น[11]ต่อกลุ่มผู้ศรัทธาในยุคแรกๆ ของพระองค์ พระบาบทรงคลุมเครือเกี่ยวกับสถานะที่แน่นอนของพระองค์ โดยค่อยๆ เผยให้พวกเขาเข้าใจว่าพระองค์ไม่เพียงแต่เป็นประตูสู่อิมามที่ซ่อนเร้นเท่านั้น แต่ยังเป็นการแสดงตัวของอิมามที่ซ่อนเร้นและอัลกออิมเองด้วย[21]ในระหว่างการพบปะกับมุลลา ฮุซัยน์ในช่วงแรก พระบาบทรงบรรยายถึงพระองค์เองว่าเป็นอาจารย์และผู้ได้รับสัญญา พระองค์ไม่ได้ถือว่าพระองค์เป็นเพียงผู้สืบทอดตำแหน่งของซัยยิด กาซิม ราชตีเท่านั้น แต่ทรงอ้างสถานะเป็นศาสดา โดยได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่แทนพระองค์ ไม่เพียงแต่จากอิมามที่ซ่อนเร้นเท่านั้น แต่ยังได้รับมอบอำนาจจากพระเจ้าด้วย[22]คัมภีร์ในช่วงแรกๆ ของพระองค์ เช่น คำอธิบายซูเราะฮ์ของยูซุฟ ใช้ภาษาอัลกุรอานที่สื่อถึงอำนาจจากพระเจ้า และระบุตัวตนของพระองค์เองอย่างมีประสิทธิภาพร่วมกับอิมาม[17] [23]เมื่อมุลลาอาลี บัศฏี จดหมายแห่งชีวิตฉบับที่ 2 ถูกนำตัวขึ้นศาลในกรุงแบกแดดในข้อหาเทศนาเกี่ยวกับพระบาบ บรรดานักบวชได้ศึกษาคำอธิบายซูเราะของยูซุฟ พบว่าในนั้นมีการอ้างถึงการเปิดเผยจากพระเจ้า และได้อ้างอิงถึงซูเราะฮ์ดังกล่าวอย่างละเอียดเพื่อพิสูจน์ว่าผู้เขียนได้กล่าวอ้างเกี่ยวกับพระเมสสิยาห์[24]

การแพร่กระจาย

ขบวนการบาบี [...] [กลายเป็น] ตัวเร่งปฏิกิริยาที่สำคัญของความก้าวหน้าทางสังคมในอิหร่านช่วงกลางศตวรรษที่ 19 โดยส่งเสริมสันติภาพระหว่างศาสนา ความเท่าเทียมทางสังคมระหว่างเพศ และลัทธิต่อต้านกษัตริย์ที่ปฏิวัติวงการ ขบวนการบาบีเป็นภาพสะท้อนของอิหร่านในสมัยก่อนที่ผลิตเมสสิยาห์จำนวนมากเพื่อต่อต้านอิสลามกระแสหลักตั้งแต่ศตวรรษที่ 7  [...] อย่างไรก็ตาม กระแสใหม่นี้ยังเป็นผลผลิตจากการที่อิหร่านต้องดิ้นรนกับความแปลกใหม่และการเปลี่ยนแปลง และ [ขบวนการบาบี] ดำเนินต่อไปโดยนำเสนอวิสัยทัศน์แห่งความทันสมัยที่อิงตามความเป็นฆราวาส ความเป็นสากล และการปฏิเสธสงคราม วิสัยทัศน์นี้เองที่ทำให้ขบวนการบาบีอยู่รอดมาจนถึงทุกวันนี้ – ในฐานะศาสนาบาไฮ ซึ่งถือกำเนิดจากลัทธิบาบีในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 – ในกลุ่มและชุมชนที่มี ประชากร 5 ล้านคน และมีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะรวมอยู่ในเรื่องเล่าใดๆ เกี่ยวกับความทันสมัยในตะวันออกกลาง[9]

ข้อความของบาบถูกเผยแพร่โดย Letters of the Living ผ่านทางอิหร่านและอิรัก ตอนใต้ กิจกรรมเริ่มต้นอย่างหนึ่งเหล่านี้ถูกสื่อสารไปยังตะวันตกเริ่มตั้งแต่วันที่ 8 มกราคม 1845 โดยเป็นการแลกเปลี่ยนรายงานทางการทูตเกี่ยวกับชะตากรรมของMullá ʿAli-e Bastāmiจดหมายฉบับที่สอง[25]การแลกเปลี่ยนนี้เป็นระหว่างSir Henry Rawlinson บารอนเน็ตคนที่ 1ซึ่งเขียนจดหมายถึงStratford Canning ซึ่งเป็น Viscount คนที่ 1 ของ Stratford de Redcliffe คนแรกการติดตามผลยังคงดำเนินต่อไปจนกระทั่งในปี 1846 เขาถูกออตโตมันตัดสินให้รับใช้ในอู่ต่อเรือด้วยการใช้แรงงานหนัก ผู้ปกครองออตโตมันปฏิเสธที่จะเนรเทศเขาเพราะจะ "ยากที่จะควบคุมกิจกรรมของเขาและป้องกันไม่ให้เขาเผยแพร่ความคิดเท็จของเขา" [25]จดหมายแต่ละฉบับและผู้ศรัทธาในยุคแรกคนอื่นๆ ถูกส่งไปปฏิบัติภารกิจต่างๆ เพื่อเริ่มการนำเสนอศาสนาใหม่ต่อสาธารณะ กิจกรรมต่างๆ ที่พระบาบริเริ่มขึ้นนั้นถูกโอนไปยังจดหมายต่างๆ ของผู้มีชีวิต เช่น กิจกรรมการเทศนาและการตอบคำถามจากชุมชน[26]โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อกิจกรรมสาธารณะครั้งแรกเหล่านี้ทวีคูณขึ้น การต่อต้านจากนักบวชอิสลามก็เกิดขึ้นและกระตุ้นให้ผู้ว่าราชการเมืองชีราซออกคำสั่งจับกุมพระบาบ เมื่อทรงทราบคำสั่งจับกุม พระบาบก็ออกจากบูเชห์รไปยังชีราซในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1845 และไปพบเจ้าหน้าที่ เหตุการณ์ต่างๆ เหล่านี้กลายเป็นบันทึกสาธารณะครั้งแรกเกี่ยวกับศาสนาใหม่นี้ในตะวันตก เมื่อมีการตีพิมพ์เมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1845 ในหนังสือพิมพ์ The Times of London [27]เรื่องราวดังกล่าวยังถูกนำไปเผยแพร่ในหนังสือพิมพ์Literary Gazette เมื่อวันที่ 15 พฤศจิกายน [28]ซึ่งต่อมาก็ได้รับการตอบรับอย่างกว้างขวาง[29]ในขณะเดียวกัน พระบาบถูกกักบริเวณในบ้านของลุงของพระองค์ และถูกจำกัดไม่ให้ทำกิจกรรมส่วนตัว จนกระทั่งเกิดโรคอหิวาตกโรคระบาดในเมืองในเดือนกันยายน ค.ศ. 1846 [17]

พระบาบได้รับการปล่อยตัวและออกเดินทางไปยังเมืองอิสฟาฮานที่นั่น มีคนจำนวนมากมาเยี่ยมพระองค์ที่บ้านของอิหม่าม จุมเมห์ หัวหน้าคณะสงฆ์ท้องถิ่น ซึ่งเห็นอกเห็นใจพระองค์ หลังจากการชุมนุมอย่างไม่เป็นทางการซึ่งพระบาบได้โต้วาทีกับคณะสงฆ์ท้องถิ่นและแสดงความเร็วในการแต่งกลอนทันที ความนิยมของพระองค์ก็พุ่งสูงขึ้น[30]หลังจากการสิ้นพระชนม์ของผู้ว่าการเมืองอิสฟาฮานนายมานูเชฮร์ ข่าน กอร์จีชาวอิหร่านเชื้อสายจอร์เจีย [ 31]ซึ่งกลายมาเป็นผู้สนับสนุนพระองค์ แรงกดดันจากคณะสงฆ์ของจังหวัดทำให้ชาห์ นายโมฮัมหมัด ชาห์ กาจาร์สั่งให้พระบาบไปเตหะรานในเดือนมกราคม ค.ศ. 1847 [32]หลังจากใช้เวลาหลายเดือนในค่ายนอกเมืองเตหะราน และก่อนที่พระบาบจะได้พบกับชาห์ นายกรัฐมนตรีได้ส่งพระบาบไปที่ทาบริซในมุมตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศ และต่อมาที่มาคูและเชห์ริกซึ่งเขาถูกคุมขัง[17]ระหว่างที่ถูกคุมขัง มีผู้กล่าวกันว่าพระองค์สร้างความประทับใจให้กับผู้คุมด้วยความอดทนและศักดิ์ศรีของพระองค์[33]การติดต่อสื่อสารระหว่างพระบาบีและผู้ติดตามของพระองค์ไม่ได้ถูกตัดขาดโดยสิ้นเชิง แต่ค่อนข้างยากลำบาก และความรับผิดชอบต่างๆ มากขึ้นถูกโอนไปยังจดหมาย[26]เนื่องจากพระองค์ไม่สามารถอธิบายคำสอนของพระองค์ให้สาธารณชนทราบได้[26]เนื่องจากคำสอนของพระบาบีส่วนใหญ่ได้รับการเผยแพร่โดยผู้ติดตามของพระองค์ ผู้ติดตามของพระองค์จึงเผชิญกับการข่มเหงที่เพิ่มมากขึ้น[26]

บทบาทที่ทาฮิรีห์ มี ในคาร์บาลานั้นมีความสำคัญเป็นพิเศษ เธอเริ่มพยายามสร้างนวัตกรรมในศาสนาโดยยึดตามสถานะของเธอในฐานะจดหมายแห่งชีวิตและการจุติของฟาติมาห์ในคำสอนช่วงแรกของพระองค์ พระบาบเน้นย้ำถึงการปฏิบัติตามชารีอะห์และการกระทำที่เคร่งศาสนาเป็นพิเศษ อย่างไรก็ตาม การอ้างว่าพระองค์เป็นพระบาบ ซึ่งก็คืออำนาจโดยตรงจากพระเจ้า ขัดแย้งกับจุดยืนที่อนุรักษ์นิยมมากขึ้นในการสนับสนุนชารีอะห์ ทาฮิรีห์ได้ริเริ่มความก้าวหน้าในการทำความเข้าใจความสำคัญของสถานะของพระบาบเหนือชารีอะห์ของอิสลามโดยผสมผสานแนวคิดเรื่องอำนาจทางศาสนาที่เหนือกว่าของพระบาบเข้ากับแนวคิดที่มีต้นกำเนิดมาจากศาสนาชีคที่ชี้ไปที่ยุคหลังความสอดคล้อง ภายนอก ดูเหมือนว่าเธอจะเชื่อมโยงเรื่องนี้กับพระองค์ ใน ราวปี ค.ศ.  1262/1846ก่อนพระบาบเองเสียอีก เรื่องนี้ถูกหยิบยกขึ้นมาโดยชุมชนโดยรวมในการประชุมบาดัชต์ [ 26]

การประชุมครั้งนี้เป็นหนึ่งในเหตุการณ์ที่สำคัญที่สุดของขบวนการบาบี เมื่อในปี 1848 ได้มีการประกาศให้ชัดเจนว่าขบวนการบาบีแยกตัวจากอิสลามและกฎหมายอิสลาม[15]บุคคลสำคัญสามคนที่เข้าร่วมการประชุมครั้งนี้ ได้แก่บาฮา อุลลา ห์คุดดูสและตาฮีรีห์ ในระหว่างการประชุม ตาฮีรีห์สามารถโน้มน้าวคนอื่นๆ ได้มากมายเกี่ยวกับความแตกแยกระหว่างบาบีกับอิสลาม โดยอ้างอิงจากสถานะของบาบีและยุคสมัยหลังจากความสอดคล้องกันภายนอก เธอปรากฏตัวอย่างน้อยหนึ่งครั้งในระหว่างการประชุมในที่สาธารณะโดยไม่สวมผ้าคลุมหน้าซึ่งเป็นความนอกรีตในโลกอิสลามในสมัยนั้น โดยเป็นสัญญาณของความแตกแยก[15]ในเดือนเดียวกันนั้น บาบีถูกนำตัวขึ้นศาลในเมืองทาบริซ และได้กล่าวอ้างว่าตนเป็น ชนกลุ่ม มะห์ดีต่อมกุฎราชกุมารและนักบวชชีอะห์[34]

แหล่งข้อมูลหลายแห่งเห็นด้วยว่าในปี ค.ศ. 1848 หรือ 1850 มีผู้เปลี่ยนมานับถือศาสนาบาบีจำนวน 100,000 คน[35]ในฤดูใบไม้ร่วงของปี ค.ศ. 1850 การรายงานข่าวในหนังสือพิมพ์ล่าช้ากว่ากำหนด แม้ว่าบาบจะได้รับการตั้งชื่อ[36] [37]เป็นครั้งแรก แต่ในความเป็นจริงแล้ว พระองค์ถูกประหารชีวิตไปแล้ว

การลุกฮือและการสังหารหมู่

ภายในปี ค.ศ. 1848 ความกระตือรือร้นที่เพิ่มมากขึ้นของบาบีและการต่อต้านของนักบวชทำให้เกิดการเผชิญหน้ากันหลายครั้งระหว่างบาบีกับรัฐบาลและสถาบันนักบวชของพวกเขา[34]หลังจากการสิ้นพระชนม์ของโมฮัมหมัด ชาห์ กาจาร์ชาห์แห่งอิหร่าน การต่อสู้ด้วยอาวุธและการลุกฮือขึ้นในประเทศก็ปะทุขึ้นหลายครั้ง รวมถึงที่ทาบาร์ซีด้วย[34]การเผชิญหน้าเหล่านี้ล้วนส่งผลให้เกิดการสังหารหมู่ของบาบี ผู้เขียนบาไฮประเมินว่ามีบาบี 20,000 คนถูกสังหารตั้งแต่ปี ค.ศ. 1844 จนถึงปัจจุบัน โดยส่วนใหญ่เสียชีวิตในช่วง 20 ปีแรก[38]การสังหารหมู่ครั้งใหญ่ครั้งแรกของบาบีที่บันทึกไว้ในประวัติศาสตร์เกิดขึ้นที่กาซวินตั้งแต่นั้นมา การโจมตีบาบีโดยนักบวชระดับสูงและผู้ติดตามของพวกเขาก็เกิดขึ้นบ่อยครั้งขึ้น และบาบีบางคนก็เริ่มพกอาวุธ[38]ในสถานที่ห่างไกลและโดดเดี่ยว ชาวบาบีที่กระจัดกระจายถูกโจมตีและสังหารอย่างง่ายดาย ในขณะที่ในสถานที่ที่มีพวกเขาอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก พวกเขาลงมือป้องกันตนเอง[39]การโจมตีครั้งหนึ่งเกิดขึ้นที่บาโบลแห่งมาซานดารันซึ่งส่งผลให้ชาวบาบีและคู่ต่อสู้เสียชีวิตหลายคน รวมถึงเกิดการปะทะกันด้วยอาวุธระหว่างชาวบาบีและศัตรูในป้อมṬabarsíหลังจากนั้น เกิดการปะทะกันครั้งใหญ่สองครั้งระหว่างชาวบาบีและคู่ต่อสู้ในเมืองซันจันและเนย์ริซทางตอนเหนือและใต้ของอิหร่านตามลำดับ รวมถึงความขัดแย้งเล็กน้อยในเมืองยัซด์ชาวบาบีหลายพันคนถูกสังหารในความขัดแย้งเหล่านี้[38]ในความขัดแย้งหลักสามครั้งใน Ṭabarsí, ซันจันและเนย์ริซ ชาวบาบีถูกศัตรูกล่าวหาว่าก่อกบฏต่อต้านรัฐบาล[40]อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าไม่น่าจะเป็นไปได้ที่การกระทำเหล่านี้จะเป็นการปฏิวัติอย่างแท้จริง[40]ในทั้งสามกรณี การต่อสู้ที่เกิดขึ้นเป็นไปในลักษณะการป้องกัน และไม่ถือเป็นญิฮาด เชิงรุก เนื่องจากบาบไม่อนุญาต และในกรณีของความขัดแย้งในเมืองสองแห่ง (เนย์ริซและซันจัน) การต่อสู้นั้นเกี่ยวข้องกับความตึงเครียดทางสังคมและการเมืองที่มีอยู่ก่อนแล้วภายในเมือง[40] [41]นอกจากนี้ยังไม่มีหลักฐานของแผนปฏิบัติการที่ประสานงานกัน[40]วิลสันแนะนำว่าการลุกฮือของบาบเป็นไปโดยเจตนา และการปะทะกับผู้มีอำนาจบางครั้งก็รุนแรงมากเพื่อตอบสนองต่อกลวิธีของผู้สนับสนุนรัฐบาล[42]ในช่วงกลางปี ​​ค.ศ. 1850 นายกรัฐมนตรีคนใหม่อามีร์ คาบีร์เชื่อมั่นว่าขบวนการบาบเป็นภัยคุกคาม และสั่งประหารชีวิตบาบซึ่งตามมาด้วยการสังหารบาบจำนวนมาก[34]

ป้อมทาบาร์ซี

ศาลเจ้าชีค Ṭabarsí

ความขัดแย้งระหว่างบาบีและสถาบันต่างๆ เกิดขึ้นครั้งแรกและเป็นที่รู้จักมากที่สุดในมาซันดารันที่ศาลเจ้าห่างไกลของเชคทาบาร์ซี ซึ่งอยู่ห่างจากบาร์ฟารุช (ปัจจุบันคือ บาโบล ) ไปทางตะวันออกเฉียงใต้ประมาณ 22 กิโลเมตร (14 ไมล์) ตั้งแต่เดือนตุลาคม ค.ศ. 1848 จนถึงเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1849 บาบีประมาณ 300 คน (ต่อมาเพิ่มขึ้นเป็น 600 คน) นำโดยคุดดูสและมุลลา ฮุสเซน ปกป้องตนเองจากการโจมตีของชาวบ้านในพื้นที่และสมาชิกกองทัพของชาห์ภายใต้การบังคับบัญชาของเจ้าชายมะห์ดี โกลี มิร์ซา[43]พวกเขาถูกทำให้อ่อนแอลงจากการสูญเสียกำลังพลและอดอาหาร และถูกปราบปรามด้วยคำสัญญาอันเป็นเท็จว่าจะปลอดภัย และถูกประหารชีวิตหรือขายเป็นทาส[15] [43]

การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของซานจัน

การก่อจลาจลที่ป้อมปราการของ ʿAli Mardan Khan ในZanjanทางตะวันตกเฉียงเหนือของอิหร่านถือเป็นความขัดแย้งที่รุนแรงที่สุดในบรรดาความขัดแย้งทั้งหมด โดยมี Mullā Muhammad 'Ali Zanjani เป็นผู้นำ หรือที่เรียกว่าHujjatและกินเวลานานถึงเจ็ดหรือแปดเดือน (พฤษภาคม ค.ศ. 1850–มกราคม ค.ศ. 1851) ชุมชน Bábí ในเมืองเพิ่มขึ้นเป็นประมาณ 3,000 คน หลังจากที่ผู้นำศาสนาคนหนึ่งของเมืองเปลี่ยนมานับถือขบวนการ Bábí [44]ความขัดแย้งเกิดขึ้นก่อนความตึงเครียดที่เพิ่มมากขึ้นหลายปีระหว่างนักบวชอิสลามชั้นนำและผู้นำ Bábí คนใหม่ที่กำลังก้าวขึ้นมา ผู้ว่าการเมืองสั่งให้แบ่งเมืองออกเป็นสองภาคส่วน โดยจะเริ่มมีการสู้รบในไม่ช้านี้[44]ตระกูล Bábí เผชิญกับการต่อต้านกองทหารจำนวนมาก และทำให้มีพี่น้อง Bábí เสียชีวิตหลายพันคน[44]หลังจากที่ฮุจจัตถูกสังหาร และจำนวนพี่น้องบาบีลดลงอย่างมาก พี่น้องบาบีก็ยอมจำนนในเดือนมกราคม พ.ศ. 2394 และถูกกองทัพสังหารหมู่[44]

ความวุ่นวายของนายริซ

ในระหว่างนั้น ยาห์ยา วาฮิด ดาราบีแห่งนายริซได้ต่อสู้กับรัฐบาลอย่างจริงจังแต่ไม่ยืดเยื้อที่เนย์ริซในฟาร์ส วาฮิดได้เปลี่ยนศาสนาให้กับผู้คนในชุมชนประมาณ 1,500 คน และทำให้เกิดความตึงเครียดกับทางการซึ่งนำไปสู่การต่อสู้ด้วยอาวุธในป้อมปราการใกล้เคียง[ 45 ] ตระกูลบาบีต่อต้านการโจมตีของผู้ว่าราชการเมือง รวมทั้งการเสริมกำลังเพิ่มเติม หลังจากได้รับข้อเสนอสงบศึกในวันที่ 17 มิถุนายน ค.ศ. 1850 วาฮิดได้บอกผู้ติดตามให้สละตำแหน่ง ซึ่งส่งผลให้วาฮิดและตระกูลบาบีถูกสังหาร พื้นที่ของตระกูลบาบีในเมืองก็ถูกปล้นสะดมเช่นกัน และทรัพย์สินของตระกูลบาบีที่เหลือก็ถูกยึด[45]ต่อมาในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1853 ตระกูลบาบีได้สังหารผู้ว่าราชการเมือง เหตุการณ์ต่อมาเหล่านี้ทำให้เกิดความขัดแย้งด้วยอาวุธครั้งที่สองใกล้เมืองซึ่งชาวบาบีต่อต้านการโจมตีของกองกำลังอีกครั้งจนถึงเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2396 เมื่อเกิดการสังหารหมู่ชาวบาบี โดยผู้หญิงของพวกเขาถูกจับเป็นทาส[45]

หลังจากการประหารชีวิตพระบาบ

ศาลเจ้าบาบในไฮฟา

การกบฏในซานจันและนายริซกำลังดำเนินไปเมื่อพระบาบและสาวกคนหนึ่งถูกนำตัวออกจากคุกที่ป้อมปราการเชห์ริก ซึ่งเรียกว่าจาบัลอัลชาดิดซึ่งแปลว่า "ภูเขาที่สูง" โดยพระบาบไปยังทาบริซ และถูกยิงต่อหน้าธารกำนัล ร่างของพระบาบถูกนำไปทิ้งไว้ที่ศาลเจ้าใกล้เตหะราน เป็นเวลาหลายวัน จากนั้นจึงนำร่างไปที่ไฮฟาซึ่งปัจจุบันได้บรรจุไว้ในสุสาน[1]

นักวิชาการตะวันตกส่วนใหญ่ที่ตรวจสอบศรัทธาของพระบาบหลังปี ค.ศ. 1860 เห็นว่าเป็นหนทางในการปล่อยให้อุดมคติตะวันตกและคริสเตียนเข้ามาอยู่ใน "ระบบมุสลิมที่ปิดและเข้มงวด" และบางครั้งยกย่องพระบาบเองว่าเป็นผู้แท้จริงในกระบวนการนี้[25]อย่างไรก็ตาม บางคนก็ไปไกลกว่านั้น ในปี ค.ศ. 1866 โรเบิร์ต แกรนท์ วัตสัน (ค.ศ. 1834–1892) นักการทูตชาวอังกฤษได้ตีพิมพ์ประวัติศาสตร์ 58 ปีแรกของศตวรรษที่ 19 แห่งเปอร์เซีย[46] [47]และทำหน้าที่ทางการทูตหลายตำแหน่ง[48]วัตสันสรุปผลกระทบของพระบาบในเปอร์เซียดังนี้:

แม้ว่าปัจจุบันลัทธิบาบีสม์จะเป็นศาสนาต้องห้ามในเปอร์เซีย แต่ก็ยังห่างไกลจากการสูญพันธุ์หรือแม้กระทั่งเสื่อมถอยลง และบาบีสอาจโต้แย้งกับมะหะหมัด(sic)ในเรื่องสิทธิพิเศษในการได้รับการยกย่องให้เป็นศาสดาที่แท้จริงของผู้ศรัทธา ลัทธิบาบีสม์ในช่วงเริ่มต้นเป็นสาเหตุของความรู้สึกที่ใหญ่โตกว่าคำสอนของพระเยซูเสียอีก หากเราพิจารณาจากบันทึกของโจเซฟัสในยุคแรกของศาสนาคริสต์ [ 46]

นักวิจารณ์ในยุคหลังยังได้บันทึกมุมมองประเภทนี้ด้วย: Ernest Renan , [49] Stephen Greenleaf Bulfinch, [50]ลูกชายของCharles Bulfinchและคนอื่นๆ[51]

ในอีกสองปีถัดมา ได้ยินข่าวคราวเกี่ยวกับบาบีเพียงเล็กน้อย บาบีแตกแยกกัน โดยกลุ่มหนึ่งพูดถึงการแก้แค้นอย่างรุนแรงต่อนาเซอร์ อัล-ดิน ชาห์ กาจาร์ในขณะที่อีกกลุ่มหนึ่งซึ่งอยู่ภายใต้การนำของบาฮาอุลลาห์ มุ่งหวังที่จะสร้างความสัมพันธ์กับรัฐบาลอีกครั้ง และส่งเสริมอุดมการณ์ของบาบีด้วยการโน้มน้าวใจและเป็นตัวอย่างของการดำรงชีวิตที่มีคุณธรรม[52] [53]

กลุ่มนักรบบาบีมีประมาณสามสิบถึงเจ็ดสิบคน ซึ่งเป็นเพียงจำนวนเล็กน้อยจากประชากรบาบีทั้งหมดประมาณ 100,000 คน การพบปะของพวกเขาดูเหมือนจะอยู่ภายใต้การควบคุมของ "ฮุซัยน์ จาน" ซึ่งเป็นบุคคลที่มีอารมณ์อ่อนไหวและมีเสน่ห์ ซึ่งได้รับความศรัทธาส่วนตัวจากกลุ่มนี้ในระดับสูง ในขณะเดียวกัน ตาฮีรีห์และบาฮาอุลลาห์ ซึ่งเป็นผู้นำที่มองเห็นได้ของชุมชนก่อนหน้านี้ ถูกย้ายออกจากที่เกิดเหตุ ตาฮีรีห์ถูกจับกุม และในกรณีของบาฮาอุลลาห์ ได้รับคำเชิญให้ไปแสวงบุญที่คาร์บิลา เมื่อวันที่ 15 สิงหาคม ค.ศ. 1852 สมาชิกสามคนจากกลุ่มที่แตกแยกเล็กๆ นี้ ลงมือตามความคิดริเริ่มของตนเอง โดยพยายามลอบสังหารนาเซอร์ อัล-ดิน ชาห์ กาจาร์ขณะที่เขากำลังเดินทางกลับจากการไล่ล่าที่พระราชวังของเขาที่เนียวาราน[54]แม้ว่ามือสังหารจะอ้างว่าพวกเขาทำงานเพียงลำพัง แต่ชุมชนบาบีทั้งหมดกลับถูกกล่าวโทษ และเกิดการสังหารบาบีหลายพันคน ตั้งแต่วันที่ 31 สิงหาคม ค.ศ. 1852 โดยมีบาบีประมาณสามสิบคน รวมถึงทาฮิรีห์ด้วย ดร. จาค็อบ เอ็ดเวิร์ด โพลักซึ่งเป็นแพทย์ประจำตัวของชาห์ในขณะนั้น[55]เป็นพยานเห็นเหตุการณ์การประหารชีวิตของเธอด้วยตาตนเอง[56] [57]บาฮาอุลลาห์ยอมมอบตัวและเขาและคนอื่นๆ อีกไม่กี่คนถูกคุมขังในเซียห์ชัล ('หลุมดำ') ซึ่งเป็นคุกใต้ดินในเตหะราน[58]ในขณะเดียวกัน เสียงสะท้อนของการรายงานข่าวเกี่ยวกับความรุนแรงในหนังสือพิมพ์ยังคงดำเนินต่อไปจนถึงปี ค.ศ. 1853 [59]

ความแตกแยกระหว่างบาไฮและอาซาลี

ในงานเขียนสำคัญๆ ของพระองค์ พระบาบได้กล่าวถึงผู้ที่ได้รับสัญญา ซึ่งโดยทั่วไปเรียกว่า “ผู้ที่พระเจ้าจะทรงทำให้ปรากฏ” และพระองค์เองก็เป็นเพียง “แหวนบนมือของผู้ที่พระเจ้าจะทรงทำให้ปรากฏ” ภายใน 20 ปีหลังจากการสิ้นพระชนม์ของพระบาบ มีผู้คนมากกว่า 25 คนอ้างว่าตนเป็นผู้ที่ได้รับสัญญา โดยที่สำคัญที่สุดคือพระบาฮาอุลลาห์

ไม่นานก่อนที่พระบาบจะถูกประหารชีวิต ผู้ติดตามพระบาบคนหนึ่ง อับดุล-คาริม ได้นำความจำเป็นที่จะต้องแต่งตั้งผู้สืบทอดตำแหน่งมาแจ้งให้พระบาบทราบ ดังนั้น พระบาบจึงได้เขียนแผ่นจารึกจำนวนหนึ่งให้กับอับดุล-คาริมเพื่อส่งมอบให้ซุบฮี อาซาลและพระบาฮาอุลลาห์[60] ต่อมาทั้ง อาซาลีส และบาไฮตี ความแผ่นจารึกเหล่านี้ว่าเป็นหลักฐานที่แสดงถึงการมอบอำนาจของพระบาบ[60]อับดุล-บาฮาได้กล่าวว่าพระบาบได้กระทำการนี้ตามคำแนะนำของพระบาฮาอุล ลาห์ [61]ในแผ่นจารึกหนึ่งซึ่งมักเรียกกันว่าพินัยกรรมและพินัยกรรมของพระบาบ ซุบฮี อาซาลถูกมองว่าได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้นำของพระบาบหลังจากผู้ก่อตั้งขบวนการนี้เสียชีวิต ในข้อ 27 แผ่นจารึกสั่งซูบฮี อาซาลว่า “…ให้เชื่อฟังผู้ที่พระผู้เป็นเจ้าจะทรงสำแดงให้ประจักษ์” [62]ในช่วงเวลาที่ปรากฎว่าได้รับการแต่งตั้ง ซูบฮี อาซาลยังเป็นวัยรุ่น ไม่เคยแสดงความเป็นผู้นำในขบวนการบาบี และยังคงอาศัยอยู่ในบ้านของพระบาฮาอุลลาห์ พี่ชายของเขา ทั้งหมดนี้ทำให้คำกล่าวอ้างของบาไฮที่ว่าบาบีแต่งตั้งซูบฮี อาซาลเป็นหัวหน้าศรัทธาบาบีเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจออกจากบาฮาอุลลาห์ ขณะเดียวกันก็อนุญาตให้บาบีเข้าเยี่ยมบาฮาอุลลาห์และปรึกษาหารือกับพระองค์ได้อย่างอิสระ และอนุญาตให้บาฮาอุลลาห์เขียนบาบีได้อย่างง่ายดายและอิสระ

ความเป็นผู้นำของซุบฮี อาซาลเป็นที่ถกเถียงกัน โดยทั่วไปแล้วเขามักจะแยกตัวออกจากชุมชนบาบีและใช้เวลาในกรุงแบกแดดโดยซ่อนตัวและปลอมตัว และถึงขั้นปฏิเสธความจงรักภักดีต่อบาบีอย่างเปิดเผยหลายครั้ง[63] [64]ซุบฮี อาซาลค่อยๆ แยกตัวออกจากกลุ่มบาบีจำนวนมากที่เริ่มให้พันธมิตรกับผู้อ้างสิทธิ์รายอื่น[63]ในช่วงเวลาที่บาฮาอุลลาห์และซุบฮี อาซาลอยู่ในกรุงแบกแดด เนื่องจากซุบฮี อาซาลยังคงซ่อนตัว บาฮาอุลลาห์จึงทำหน้าที่บริหารกิจการของบาบีในแต่ละวันเป็นส่วนใหญ่

บาฮาอุลลาห์อ้างว่าในปี 1853 ขณะที่ถูกคุมขังในเตหะราน เขาได้รับการเยี่ยมเยียนจาก " สาวสวรรค์ " ซึ่งถือเป็นสัญลักษณ์ที่บ่งบอกถึงจุดเริ่มต้นของภารกิจของเขาในฐานะทูตของพระผู้เป็นเจ้า สิบปีต่อมาในกรุงแบกแดด เขาได้ประกาศต่อสาธารณชนเป็นครั้งแรกว่าเป็น "ผู้ที่พระผู้เป็นเจ้าจะทรงสำแดงพระองค์" ต่อผู้ติดตามจำนวนเล็กน้อย และในปี 1866 เขาก็ได้ประกาศต่อสาธารณชน[63]คำกล่าวอ้างของบาฮาอุลลาห์คุกคามตำแหน่งของซุบฮี อาซาลในฐานะผู้นำศาสนา เนื่องจากการเป็นผู้นำของบาบีจะไม่มีความหมายใดๆ หาก "ผู้ที่พระผู้เป็นเจ้าจะทรงสำแดงพระองค์" ปรากฏตัวขึ้นและเริ่มต้นศาสนาใหม่ ซุบฮี อาซาลตอบโต้ด้วยการกล่าวอ้างของตนเอง แต่ความพยายามของเขาที่จะรักษาศาสนาบาบีแบบดั้งเดิมนั้นไม่เป็นที่นิยมมากนัก และผู้ติดตามของเขาจึงกลายเป็นชนกลุ่มน้อย[63]

ชุมชนบาไฮ (1910)
ชุมชนอาซาลีในอิหร่าน

ในที่สุด บาฮาอุลลาห์ได้รับการยอมรับจากบาบีส่วนใหญ่ว่าเป็น "ผู้ที่พระเจ้าจะทรงทำให้ปรากฏชัด" และผู้ติดตามของพระองค์ก็เริ่มเรียกตัวเองว่าบาไฮ ในปี 1908 มีบาไฮอยู่ประมาณครึ่งล้านถึงหนึ่งล้านคน และมีผู้ติดตามซูบีอาซัลมากที่สุดเพียงร้อยคน[ ต้องการอ้างอิง ]ตามที่อาลี ราซา นากาวีกล่าวไว้ บาไฮและศรัทธาบาไฮนั้น "แทบจะแยกกันไม่ออก" และมี "ความเชื่อและหลักคำสอนที่เกือบจะเหมือนกัน" [65]เขาเขียนว่าในลักษณะที่ชาวมุสลิมมองว่าศาสนายิวถูกยกเลิกโดยศาสนาคริสต์และศาสนาคริสต์ถูกยกเลิกโดยศาสนาอิสลาม บาไฮมองว่าศาสนาบาไฮถูกยกเลิกและถูกแทนที่ด้วยศรัทธาบาไฮ[65]

ซูบฮี อาซาลเสียชีวิตที่ฟามากุสตาประเทศไซปรัสในปี 1912 และผู้ติดตามของเขาเป็นที่รู้จักในชื่ออาซาลีสหรืออาซาลี บาบิสเดนิส แมคอีออยน์ตั้งข้อสังเกตว่าหลังจากการเสียชีวิตของอาซาลี บาบิสที่เคลื่อนไหวในการปฏิวัติรัฐธรรมนูญเปอร์เซียลัทธิบาบิสแบบอาซาลีก็เข้าสู่ภาวะซบเซาซึ่งไม่สามารถฟื้นตัวได้เนื่องจากไม่มีผู้นำที่ได้รับการยอมรับหรือองค์กรกลาง[63]มีเพียงไม่กี่คนที่คิดคำว่าศรัทธาบายานี ขึ้นมา แม้ว่าจะสูญหายไปในไซปรัส[a] ( เปอร์เซีย : بيانى , Bayání )

ในปี พ.ศ. 2544 คาดว่าจำนวนชาวอาซาลิสมีเพียงไม่กี่พันคนเท่านั้น ซึ่งส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในอิหร่าน[64]

ความเชื่อและคำสอน

คำสอนของพระบาบสามารถแบ่งได้เป็น 3 ขั้นตอนกว้างๆ ซึ่งแต่ละขั้นตอนจะเน้นที่ประเด็นหลัก คำสอนในช่วงแรกๆ ของพระองค์ถูกกำหนดโดยการตีความคัมภีร์อัลกุรอานและประเพณีอิสลาม อื่นๆ เป็นหลัก ในขณะที่รูปแบบการตีความนี้ยังคงดำเนินต่อไปตลอดทั้งสามขั้นตอนของคำสอนของพระองค์ การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นโดยพระองค์เน้นไปที่การอธิบายทางปรัชญาและในที่สุดก็ถึง คำประกาศ ทางกฎหมายในขั้นตอนปรัชญาขั้นที่สอง พระบาบให้คำอธิบายเกี่ยวกับอภิปรัชญาของการดำรงอยู่และการสร้างสรรค์ และในขั้นตอนนิติบัญญัติขั้นที่สาม หลักการลึกลับและประวัติศาสตร์ของพระองค์จะรวมกันอย่างชัดเจน[66]การวิเคราะห์งานเขียนของพระบาบตลอดทั้งสามขั้นตอนแสดงให้เห็นว่าคำสอนทั้งหมดของพระองค์มีแรงกระตุ้นจากหลักการทั่วไปที่มีมิติและรูปแบบต่างๆ[67]

อิหม่ามที่ซ่อนอยู่

ใน ความเชื่อ ของศาสนาอิสลามชีอะห์สิบสอง อิหม่าม มีสิบสองอิหม่ามซึ่งคนสุดท้ายที่รู้จักกันในชื่ออิหม่ามมะห์ดีติดต่อกับผู้ติดตามของเขาผ่านตัวแทนบางคนเท่านั้น[68]ตาม ความเชื่อของอิหม่าม มะห์ดีหลังจากตัวแทนคนสุดท้ายเหล่านี้เสียชีวิตอิหม่ามมะห์ดีเข้าสู่สถานะของการปกปิด ในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่เขาไม่สามารถเข้าถึงผู้ศรัทธาได้อีกต่อไป[68]ชาวมุสลิมชีอะห์เชื่อว่าเมื่อโลกถูกกดขี่อิหม่ามมะห์ดี (เรียกอีกอย่างว่ากออิม ) จะออกมาจากการปกปิดและฟื้นฟูศาสนาที่แท้จริงบนโลกก่อนที่โลกจะถึงจุดจบอันน่าสยดสยองและวันพิพากษา[68] [69]

ตามความเชื่อของบาบีบาบคือการกลับมาของอิหม่ามมะห์ดี แต่หลักคำสอนเรื่องการปกปิดถูกปฏิเสธโดยปริยาย ในทางกลับกัน บาบกล่าวว่าการปรากฏกายของพระองค์เป็นการกลับมาของอิหม่ามในเชิงสัญลักษณ์ ไม่ใช่การปรากฏตัวอีกครั้งในทางกายภาพของอิหม่ามมะห์ดีซึ่งเสียชีวิตไปแล้วเมื่อพันปีก่อน[68]ตามความเชื่อของบาบี คำกล่าวจากการเปิดเผยก่อนหน้านี้เกี่ยวกับอิหม่ามมะห์ดีถูกระบุเป็นสัญลักษณ์[68]บาบยังกล่าวอีกว่าพระองค์ไม่เพียงแต่เป็นผู้เติมเต็มความคาดหวังของชีอะห์สำหรับกออิมเท่านั้น แต่ยังเป็นจุดเริ่มต้นของการประทานพรของศาสดาใหม่ด้วย[69]

การฟื้นคืนพระชนม์ วันพิพากษา และการเปิดเผยตามวัฏจักร

พระบาบสอนว่าการเปิดเผยของพระองค์กำลังเริ่มต้นกระบวนการทำลายล้างล้างซึ่งกำลังนำการประทานของศาสนาอิสลามไปสู่จุดสิ้นสุดแบบวัฏจักร และเริ่มต้นการประทานใหม่[69]พระองค์ทรงสอนว่าคำว่า "การฟื้นคืนชีพ" "วันพิพากษา" "สวรรค์" และ "นรก" ที่ใช้ในคำทำนายของชีอะห์เกี่ยวกับช่วงเวลาสุดท้ายเป็นสัญลักษณ์ พระองค์ทรงกล่าวว่า "การฟื้นคืนชีพ" หมายถึงการปรากฏของการเปิดเผยใหม่ และ "การปลุกคนตายให้ฟื้น" หมายถึงการตื่นขึ้นทางจิตวิญญาณของผู้ที่ก้าวออกจากศาสนาที่แท้จริง พระองค์ยังกล่าวอีกว่า "วันพิพากษา" หมายถึงเมื่อการสำแดงพระองค์ใหม่ของพระเจ้ามาถึง และการยอมรับหรือการปฏิเสธของผู้คนบนโลก ดังนั้น พระบาบจึงสอนว่าด้วยการเปิดเผยของพระองค์วันสิ้นสุดโลกสิ้นสุดลง และยุคแห่งการฟื้นคืนชีพได้เริ่มต้นขึ้น และช่วงเวลาสุดท้ายเป็นสัญลักษณ์ในฐานะจุดสิ้นสุดของวัฏจักรการพยากรณ์ในอดีต[69]พระบาบทรงเขียนไว้ว่า “แท้จริงโลกและปรโลกเป็นสองสถานะทางจิตวิญญาณ หากท่านหันเข้าหาพระผู้เป็นเจ้า ขอพระองค์ทรงยกย่อง แล้วท่านก็จะอยู่ในสวรรค์ และหากท่านมัวแต่ยุ่งอยู่กับตัวเอง ท่านก็จะอยู่ในนรกและในโลก ดังนั้น จงเข้าใจคำพาดพิงเหล่านี้” [70]

ในคัมภีร์บายันของเปอร์เซียพระบาบได้เขียนไว้ว่า การจัดสรรทางศาสนาเกิดขึ้นเป็นวัฏจักรตามฤดูกาลเพื่อฟื้นฟู "ศาสนาบริสุทธิ์" ให้กับมนุษยชาติ[69]แนวคิดเรื่องความต่อเนื่องนี้เป็นการคาดการณ์ถึงการเปิดเผยตามคำทำนายในอนาคตหลังจากพระบาบ[69]

ผู้ที่พระเจ้าจะทรงสำแดงให้ปรากฏ

คำสอนสำคัญประการหนึ่งของบาบีก็คือว่าในไม่ช้านี้จะมีศาสดาองค์ใหม่มา ซึ่งบาบีเรียกว่าผู้ที่พระเจ้าจะทรงทำให้ปรากฏ ( อาหรับ : من يظهر الله , เปอร์เซีย : مظهر کلّیه الهی ) ซึ่งเป็นบุคคลในลัทธิเมสสิยาห์ที่จะทำให้การเปิดเผยที่บาบีเริ่มต้นไว้สมบูรณ์[71] [72]บาบีอธิบายถึงบุคคลในลัทธิเมสสิยาห์นี้ว่าเป็นต้นกำเนิดของคุณลักษณะอันศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมด และระบุว่าคำสั่งของเขาเทียบเท่ากับคำสั่งของพระเจ้า[73]ซึ่งแตกต่างจากศาสนาในยุคก่อนๆ ที่การอ้างถึงบุคคลที่สัญญาไว้ในอนาคตนั้นเป็นครั้งคราวและเป็นเพียงการพาดพิงและการพาดพิงเท่านั้น ทั้งเล่มของบาหยันซึ่งเป็นหนังสือแม่ของยุคบาบี เป็นพระธรรมเทศนาเกี่ยวกับบุคคลในลัทธิเมสสิยาห์ ซึ่งยิ่งใหญ่กว่าตัวเขาเองเสียด้วยซ้ำ ซึ่งบาบเรียกว่า "ผู้ที่พระเจ้าจะทรงทำให้ปรากฏ" พระบาบมักจะอภิปรายถึงการเปิดเผยและกฎหมายของพระองค์เองในบริบทของบุคคลที่ได้รับสัญญา[74]สาระสำคัญและจุดประสงค์ของภารกิจของพระบาบเอง ซึ่งพระองค์ทรงเน้นย้ำอยู่เสมอ คือ การเตรียมผู้คนให้พร้อมสำหรับการมาของพระองค์[75]พระองค์ขอให้ผู้ติดตามของพระองค์สืบเสาะและมองหาสิ่งที่ทรงสัญญาไว้ด้วยตนเอง และจดจำพระองค์จากความเป็นจริงในตัวของพระองค์เอง การงานและคุณลักษณะ ไม่ใช่จากเหตุผลภายนอกพระองค์[76]พระองค์ยังเตือนพวกเขาด้วยซ้ำว่าอย่าพรากสิ่งที่ทรงสัญญาไว้ไปโดยโต้แย้งกับพระองค์จากงานของพระบาบ ในลักษณะเดียวกับที่ผู้ติดตามศาสนาก่อนหน้านี้คัดค้านศาสดาองค์ต่อไปโดยอ้างพระคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขา[76]นอกจากนี้ พระบาบยังพูดถึงการมาถึงของสิ่งที่ทรงสัญญาไว้ และอ้างถึงเวลาที่พระองค์มาเกิดว่าเป็นปีที่เก้าและปีที่สิบเก้า[77]หลังจากการประหารชีวิตของบาบในปี ค.ศ. 1850 มีบาบีบางคนอ้างว่าตนเองเป็น "ผู้ที่พระผู้เป็นเจ้าจะทรงทำให้ปรากฏ" [78]ต่อมาในปี ค.ศ. 1863 ซึ่งเป็นเวลา 19 ปีหลังจากที่บาบประกาศ พระบาฮาอุลลาห์ทรงประกาศตนเป็นเมสสิยาห์เป็นการส่วนตัว และประกาศตนต่อสาธารณะในปี ค.ศ. 1866–1868 การอ้างตนของพระองค์ประสบความสำเร็จมากที่สุด บาบีส่วนใหญ่ติดตามพระองค์และต่อมาเป็นที่รู้จักในนามบาไฮ[79]อาซาลีส (บาบีที่ไม่ยอมรับบาไฮอุลลาห์) คัดค้านคำกล่าวของพระบาไฮอุลลาห์[80] [58]

กฎหมายศาสนา

บาบได้ยกเลิกกฎหมายอิสลามและในคัมภีร์บายันของเปอร์เซียได้ประกาศใช้ระบบกฎหมายบาบี ทำให้เกิดศาสนาแยกจากศาสนาอิสลาม[81] [82]กฎหมายใหม่บางฉบับรวมถึงการเปลี่ยนทิศทางของกิบลัตไปยังบ้านของบาบใน เมือง ชีราซ ประเทศอิหร่านและการเปลี่ยนปฏิทินเป็นปฏิทินสุริยคติที่มี 19 เดือนและ 19 วัน (ซึ่งกลายเป็นพื้นฐานของปฏิทินบาไฮ ) และกำหนดให้เดือนสุดท้ายเป็นเดือนแห่งการถือศีลอด[58]บาบยังห้ามการสารภาพบาปและการขออภัยจากใครก็ตามนอกจากพระเจ้าและพระผู้สำแดงพระองค์[83]

ในหลายๆ ด้าน พระบาบได้ยกระดับสถานะของผู้หญิงในคำสอนของพระองค์ พระบาบได้สอนว่า เนื่องจากพระเจ้าได้ข้ามขอบเขตของชายและหญิง พระเจ้าจึงปรารถนาว่า “ผู้ชายไม่ควรยกย่องตัวเองเหนือผู้หญิง และผู้หญิงไม่ควรยกย่องตัวเองเหนือผู้ชาย” [84]พระองค์ทรงสั่งสอนผู้ติดตามของพระองค์ว่าอย่าปฏิบัติต่อผู้หญิงอย่างไม่ดี “แม้แต่เพียงพริบตาเดียว” [85]และกำหนดโทษสำหรับการทำให้ผู้หญิงต้องทุกข์เป็นสองเท่าของโทษสำหรับการทำให้ผู้ชายต้องทุกข์ ( คัมภีร์เปอร์เซียบายัน 7:18) [86]พระองค์ยังทรงส่งเสริมการศึกษาของผู้หญิง[87]และไม่ได้แสดงความแตกต่างทางเพศในกฎหมายของพระบาบเกี่ยวกับการศึกษา[85]อาร์มิน เอสรากี กล่าวถึงบริบทของอิหร่านในศตวรรษที่ 19 และว่า “ผู้อ่านชาวตะวันตกสมัยใหม่อาจไม่เห็นคุณค่าของศักยภาพในการปฏิวัติ” ของคำสอนของบาบที่ว่า “ผู้ที่เติบโตมาในชุมชนนี้ ไม่ว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง ได้รับอนุญาตให้มอง [ดูกัน] พูดคุย และนั่งด้วยกัน” [85]พระประสงค์หลักของพระเจ้ายังทรงเป็นบุคคลในรูปของสตรีของนางกำนัลแห่งสวรรค์ อีก ด้วย[88]บาบยังทรงทำนายถึงการพัฒนาในภายหลังในสื่อต่างๆ โดยเน้นย้ำถึงความจำเป็นของระบบการสื่อสารข่าวสารที่รวดเร็ว ซึ่งทุกคนสามารถเข้าถึงได้ ไม่ว่าพวกเขาจะมีฐานะร่ำรวยหรือฐานะทางสังคมเป็นอย่างไร เขาเขียนเกี่ยวกับข่าวสารว่า “จนกว่าระบบดังกล่าวจะแพร่หลายไปทั่วโลก ประโยชน์ของระบบดังกล่าวจะไม่ไปถึงผู้รับใช้ของอาณาจักร เว้นแต่จะมีเวลาที่ทุกคนเข้าถึงระบบนี้ได้ แม้ว่าในปัจจุบันกษัตริย์จะมีผู้ส่งสารพิเศษของตนเอง แต่ก็ไร้ผล เพราะคนจนไม่ได้รับบริการดังกล่าว” พระบาบทรงแสดงความเห็นเกี่ยวกับความสุดโต่งของความมั่งคั่งและความยากจนในสังคม และยังทรงสอนด้วยว่าสถานะที่แท้จริงของคนรวยควรเป็น “คลังของพระเจ้า” [89]และทรงสั่งให้มีใจกว้างและเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ พระองค์ตรัสว่า “หากท่านพบคนยากจน จงทำให้เขาร่ำรวยเท่าที่ท่านทำได้ ... หากท่านพบคนทุกข์ยาก จงทำให้เขามีความสงบสุขด้วยวิธีใดก็ได้ที่ท่านทำได้” [90]

แจ็ก แมคลีน สรุปการวิเคราะห์ของนาเดอร์ ไซเอดี นักวิชาการบาไฮ เขียนว่า "งานเขียนของบาบยังคาดการณ์ถึงปัญหาวิกฤตระดับโลกในปัจจุบัน เช่น การปกป้องสิ่งแวดล้อมและการนำทรัพยากรธรรมชาติไปขาย" บาบเรียกร้องโดยเฉพาะให้น้ำมีความบริสุทธิ์อย่างแท้จริง (บายัน 6:2) จากคำสั่งนี้ เราสามารถอนุมานได้ง่ายๆ ว่าสิ่งแวดล้อมจะต้องไม่ปนเปื้อน เนื่องจากสารต่างๆ ทั้งหมดจะไหลกลับไปสู่แหล่งน้ำใต้ดินและมหาสมุทร บายันในภาษาอาหรับ (9:11) ยังห้าม การนำ ธาตุทั้งสี่ ได้แก่ ดิน อากาศ ไฟ และน้ำไปขาย อีกด้วย [91]

พระบาบยังทรงสร้างพิธีกรรม พิธีกรรม และกฎหมายอื่นๆ จำนวนมาก[92]บางส่วนได้แก่ การพกอาวุธเฉพาะเมื่อจำเป็น การงดสูบบุหรี่[93]การนั่งบนเก้าอี้ซึ่งเป็นข้อบังคับ การสนับสนุนความสะอาดที่คริสเตียนแสดงให้เห็น การไม่ทารุณกรรมสัตว์ การห้ามตีเด็กอย่างรุนแรง การแนะนำให้พิมพ์หนังสือ แม้แต่พระคัมภีร์ และการห้ามศึกษาตรรกะหรือภาษาที่ตายไปแล้ว[92]และการล้มเลิกการเป็นปุโรหิต[94]กฎหมายอื่นๆ ได้แก่ กฎระเบียบที่ซับซ้อนเกี่ยวกับการแสวงบุญ การถือศีลอด การผลิตแหวน การใช้น้ำหอม และการชำระล้างและกำจัดศพ[92]

นาเดอร์ ไซเอดีระบุว่ากฎเกณฑ์อันเข้มงวดของคัมภีร์บายันไม่เคยมีไว้เพื่อนำไปปฏิบัติ เพราะการนำไปปฏิบัตินั้นขึ้นอยู่กับการปรากฏตัวของพระองค์ผู้ซึ่งพระเจ้าจะทรงทำให้ปรากฏชัด ในขณะเดียวกัน กฎเกณฑ์ทั้งหมดก็จะถูกยกเลิก เว้นแต่พระเจ้าผู้ได้รับสัญญาจะทรงยืนยันกฎเกณฑ์เหล่านั้น ไซเอดีสรุปว่ากฎเกณฑ์เหล่านี้สามารถมีความหมายเชิงกลยุทธ์และเชิงสัญลักษณ์เท่านั้น และมีไว้เพื่อทำลายประเพณีและเพื่อให้ผู้ติดตามของบาบามุ่งความสนใจไปที่การเชื่อฟังพระองค์ผู้ซึ่งพระเจ้าจะทรงทำให้ปรากฏชัด[95]

งานเขียน

พระบาบยืนยันว่าโองการที่เปิดเผยโดยผู้แสดงตนของพระเจ้าเป็นหลักฐานสำคัญที่สุดของพันธกิจของพระองค์ และงานเขียนของพระบาบประกอบด้วยแผ่นจารึก จดหมาย คำอธิษฐาน และบทความปรัชญา มากกว่าสองพันชิ้น งานเขียนเหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งของคัมภีร์บาไฮโดยเฉพาะคำอธิษฐานของพระองค์ ซึ่งมักจะท่องเป็นรายบุคคลและในที่ประชุมเพื่ออุทิศตน[96] งานเขียนสำคัญของพระบาบได้แก่กอยยูมุล-อัสมา (คำอธิบายซูเราะฮ์ของโจเซฟ ) และคัมภีร์บายันของเปอร์เซียซึ่งพระบาบีถือว่ามาแทนที่อัลกุรอานฉบับหลังได้รับการแปลเป็นภาษาฝรั่งเศสมีเพียงบางส่วนที่เป็นภาษาอังกฤษ

งานเขียนของพระบาบยังกระตุ้นความสนใจและการวิเคราะห์ของนักวิชาการอีกด้วย เอลฮัม อัฟนานบรรยายงานเขียนของพระบาบว่า "ได้ปรับโครงสร้างความคิดของผู้อ่านใหม่ เพื่อให้พวกเขาสามารถหลุดพ้นจากโซ่ตรวนของความเชื่อที่ล้าสมัยและประเพณีที่สืบทอดกันมา" [97]แจ็ก แมคลีนกล่าวถึงสัญลักษณ์ใหม่ของงานเขียนของพระบาบ โดยสังเกตว่า "จักรวาลแห่งงานเขียนศักดิ์สิทธิ์ของพระบาบเป็นสัญลักษณ์ที่แพร่หลาย ตัวเลข สี แร่ธาตุ ของเหลว ร่างกายมนุษย์ ความสัมพันธ์ทางสังคม ท่าทาง การกระทำ ภาษา (ตัวอักษรและคำ) และธรรมชาติเอง ล้วนเป็นกระจกหรือสัญลักษณ์ที่สะท้อนถึงความจริงที่ลึกซึ้งยิ่งกว่าของชื่อและคุณลักษณะ (asmá va sifát) ของพระเจ้า" [98]ท็อดด์ ลอว์สันระบุในคำอธิบายของพระบาบในลักษณะเดียวกันว่า "ศักยภาพและความหมายสูงสุดของสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นทั้งหมด ตั้งแต่สิ่งที่สูงส่งที่สุดไปจนถึงสิ่งที่ต่ำต้อยที่สุด" [99]ผลงานของบาบโดดเด่นด้วยนวัตกรรมทางภาษา รวมถึงคำศัพท์ ใหม่มากมาย เมื่อใดก็ตามที่พระองค์พบว่าเงื่อนไขทางเทววิทยาที่มีอยู่ไม่เพียงพอ[96]นักวิชาการหลายคนได้ระบุการทำซ้ำคำหรือวลีที่มีความสำคัญทางศาสนาอย่างต่อเนื่องเป็นลักษณะเฉพาะในงานเขียนของบาบ[100]จอห์น วอลบริดจ์มองว่าการใช้ซ้ำใน Kitab-i-Panj Sha'n ของบาบนั้น "อย่างไม่ต้องสงสัยว่าสะกดจิต" ซึ่ง "คำที่กระตุ้นความรู้สึกเดียวกันจะถูกทำซ้ำอย่างไม่หยุดยั้ง" ด้วยการเปลี่ยนแปลงอย่างค่อยเป็นค่อยไปตามเวลา ซึ่งเป็นการคาดการณ์ถึง สุนทรียศาสตร์ แบบเรียบง่ายตลอดจนอาจเป็นการปูทางไปสู่รูปแบบโมเดิร์นนิสต์ของFinnegans Wake [ 101]บาบเองได้แบ่งประเภทงานเขียนของพระองค์ออกเป็นห้ารูปแบบ ได้แก่ บทกวีเกี่ยวกับพระเจ้าคำอธิษฐานคำอธิบาย คำพูดที่มีเหตุผล ซึ่งเขียนเป็นภาษาอาหรับ และรูปแบบเปอร์เซีย ซึ่งครอบคลุมสี่รูปแบบก่อนหน้านี้[97]นักวิชาการบาไฮได้โต้แย้งว่างานเขียนของบาบและงานเขียนของนักปรัชญาตะวันตก เช่นเฮเกล [ 102] คานท์[103]และเจมส์ จอยซ์[104] [105 ]

งานเขียนของพระบาบส่วนใหญ่สูญหายไป พระบาบเองทรงระบุว่างานเขียนเหล่านั้นมีความยาวมากกว่าห้าแสนบท ในขณะที่อัลกุรอานมีความยาว 6,300 บท หากเราถือว่ามี 25 บทต่อหน้า นั่นเท่ากับ 20,000 หน้าของข้อความ[106] นาบิล-อี-ซารานดีใน หนังสือ The Dawn-Breakersกล่าวถึงคำอธิบายอัลกุรอานที่สมบูรณ์เก้าฉบับ ซึ่งเปิดเผยในช่วงที่พระบาบถูกจองจำที่มัคคูซึ่งสูญหายไปอย่างไร้ร่องรอย[107]การระบุข้อความที่แท้จริงของงานเขียนที่ยังคงมีอยู่ตามที่ได้กล่าวไปแล้วนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเสมอไป และข้อความบางฉบับจะต้องใช้ความพยายามอย่างมาก อย่างไรก็ตาม ข้อความอื่นๆ อยู่ในสภาพดี งานเขียนสำคัญหลายฉบับของพระบาบมีอยู่ในลายมือของเลขานุการที่พระองค์ไว้วางใจ[108]

งานส่วนใหญ่ถูกเปิดเผยเพื่อตอบคำถามเฉพาะของบาบี ซึ่งไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะประเภทของจดหมายเป็นสื่อที่มีชื่อเสียงในการเรียบเรียงข้อความที่น่าเชื่อถือตั้งแต่สมัยเปาโลแห่งเมืองทาร์ซัส สามในสี่บทของพันธสัญญาใหม่เป็นจดหมาย ซึ่งแต่งขึ้นเพื่อเลียนแบบจดหมายหรือมีจดหมายอยู่ในนั้น[109]บางครั้งงานเปิดเผยของบาบีก็รวดเร็วมากโดยสวดต่อหน้าเลขานุการและพยาน

ปัจจุบัน แผนกเอกสารที่ศูนย์บาไฮเวิลด์ มีแผ่น จารึกของพระบาบอยู่ประมาณ 190 แผ่น[110]ได้มีการตีพิมพ์ข้อความบางส่วนจากผลงานหลักหลายชิ้นในการรวบรวมงานเขียนของพระบาบเป็นภาษาอังกฤษ ได้แก่Selections from the Writings of the Bábและสิ่งพิมพ์อื่นๆ ได้แก่Prayers from the Bab: The Remembrance of God Denis MacEoin ได้บรรยายถึงผลงานหลายชิ้นในSources for Early Bābī Doctrine and Historyโดยเนื้อหาสรุปต่อไปนี้ส่วนใหญ่ได้มาจากแหล่งข้อมูลดังกล่าว นอกจากผลงานสำคัญๆ แล้ว พระบาบยังทรงเปิดเผยจดหมายจำนวนมากถึงภรรยาและผู้ติดตามของพระองค์ คำอธิษฐานมากมายสำหรับจุดประสงค์ต่างๆ คำอธิบายมากมายเกี่ยวกับบทหรือบทต่างๆ ในคัมภีร์อัลกุรอาน และคุตบีห์หรือคำเทศนาหลายบท (ซึ่งส่วนใหญ่ไม่เคยกล่าว) บทเหล่านี้หลายบทสูญหายไปแล้ว ส่วนบทอื่นๆ ยังคงอยู่เป็นการรวบรวม[111]

งานเขียนของคุดดูสซึ่ง "แสดงให้เห็นถึงความคล้ายคลึงอย่างมากกับงานเขียนของบาบทั้งในรูปแบบและเนื้อหา" ตามที่มูจัน โมเมน และท็อดด์ ลอว์สัน กล่าวไว้[112]เช่นเดียวกับบทกวีและร้อยแก้วของตาฮิรีห์

แผนกต้อนรับภายนอก

เดนิส แมคอีออน นักวิชาการซึ่งเคยเป็นบาไฮ อธิบายกฎหมายของบาบีว่าเป็น "กฎและระเบียบที่ปะปนกันอย่างไม่ลงตัว ซึ่งบางครั้งก็เป็นเพียงความคิดเพ้อฝัน โดยเกี่ยวข้องกับความหมกมุ่นของบาบีเกี่ยวกับความสะอาด การประพฤติตนสุภาพ และความสง่างาม กฎหมายนี้เป็นกฎหมายชารีอะห์ แต่ไม่ใช่ในทางปฏิบัติ แน่นอนว่ากฎหมายนี้ดูเหมือนจะไม่คืบหน้าไปไหน... เราพบสิ่งบ่งชี้เป็นระยะๆ ว่าบาบีประทับใจชาวยุโรปและต้องการให้ผู้ติดตามเลียนแบบพวกเขา" [92]นอกจากนี้ เขายังกล่าวอีกว่า “เมื่ออ่านบาหยานจบ เราจะรู้สึกได้ว่ามีเรื่องเหล่านี้เพียงเล็กน้อยเท่านั้นที่ควรนำมาพิจารณาอย่างจริงจัง เป็นเพียงรูปแบบหนึ่งของเกมที่ไม่เคยตั้งใจให้นำไปปฏิบัติจริง ซึ่งก็เหมือนกับเนื้อหาในหนังสือเล่มหลังๆ ของบาหยันที่จริงแล้วไม่ได้มีความหมายอะไรมากนัก แต่เป็นการฝึกฝนที่ซับซ้อนในเรื่องที่น่าสนใจที่คุณสามารถทำได้โดยใช้รากศัพท์ภาษาอาหรับ หรือเช่นเดียวกับงานเขียนยุคแรกๆ ของบาหยันจำนวนมาก ซึ่งอธิบายว่าเป็นตัฟซีรต่อซูเราะฮ์หนึ่งหรือซูเราะฮ์นั้นในคัมภีร์กุรอาน แท้จริงแล้วไม่ใช่คำอธิบายเลย” [92]นอกจากนี้ เขายังวิพากษ์วิจารณ์กฎหมายของบาหยันโดยระบุว่า “บาหยันโดยทั่วไปแทบจะซื้อเพชรสามเม็ด ทับทิมสีเหลืองสี่เม็ด มรกตหกเม็ด และทับทิมสีแดงหกเม็ดที่คาดว่าจะมอบให้กับพระเมสสิยาห์ของบาหยันไม่ได้เลย ไม่ต้องพูดถึงการหาเวลาปฏิบัติตามกฎเกณฑ์และข้อบังคับทั้งหมดที่ระบุไว้ในหนังสือเล่มนี้เลย กฎหมายของบาหยันจึงส่งผลกระทบอย่างมาก” [92]

ดูเพิ่มเติม

หมายเหตุ

  1. ^ นี่เป็นคำศัพท์มาตรฐานที่ผู้ติดตามศาสนาบาบีในยุคใหม่ใช้เพื่อระบุตัวตน อย่างไรก็ตาม คำศัพท์ดังกล่าวไม่เป็นที่นิยมในหมู่นักวิชาการในปัจจุบันและร่วมสมัยกับผู้ก่อตั้งศาสนา นักวิชาการส่วนใหญ่ เช่น บราวน์ เลือกที่จะเรียกศาสนานี้ว่าศาสนาบาบีหรือศรัทธาบาบี

การอ้างอิง

  1. ^ โดย บ ราวน์ 1911
  2. ↑ บาบ, เดอะ (1848). เปอร์เซีย Bayán, Exordium.
  3. ↑ บราวน์, อี.อี.คิตาบี-นุคตาทูล-คาฟ, พี. 15
  4. ^ แลมบ์เดน 2019.
  5. ^ de Bellaigue 2018, หน้า 142.
  6. ^ "Azali". สารานุกรม Britannica Concise Encyclopedia . Vol. 2006. Encyclopædia Britannica. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 พฤษภาคม 2006
  7. ^ บาร์เร็ต (2001), หน้า 246
  8. ↑ มาอีออยน์, เดนนิส (2011) "อะซาลีบาบิสม์" สารานุกรมอิหร่าน.
  9. ↑ อับ เด เบลไลเกอ 2018, หน้า. 140.
  10. ↑ เอฟเฟนดี 1944, หน้า 273–289.
  11. ^ abc Saiedi 2008, หน้า 19.
  12. ^ Esposito, John L. (21 ตุลาคม 2004). พจนานุกรมอิสลามแห่งออกซ์ฟอร์ด สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด หน้า 39 ISBN 978-0-19-975726-8-
  13. ^ สมิธ 2000, หน้า 312.
  14. ^ โดย Saiedi 2008, หน้า 15.
  15. ^ abcdef Bausani, A. (1999). "Bāb". สารานุกรมอิสลาม . ไลเดน, เนเธอร์แลนด์: Koninklijke Brill NV.
  16. ↑ เมห์ราบคานี, อาร์. (1987) มุลลา ฮุซัยน: ศิษย์ยามเช้า ลอสแองเจลิส แคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา: Kalimat Press. หน้า 58–73. ไอเอสบีเอ็น 978-0-933770-37-9-
  17. ^ abcdef แมคอีออยน์ 1988.
  18. ^ ลอว์สัน, ท็อดด์ (2007). "อำนาจของสตรีและตำแหน่งของฟาติมาในงานยุคแรกของบาบ" ชีอะห์ผู้รู้แจ้งที่สุด: สถาบันมาร์จาʼตักลิดหน้า 94–127
  19. ^ "The Time of the Báb". BBC . สืบค้นเมื่อ2 กรกฎาคม 2549 .
  20. ^ อามานัต 1989, หน้า 191.
  21. ^ อามานัต, อับบาส (2000). "การฟื้นคืนของวันสิ้นโลกในอิสลามยุคใหม่" ใน Stein, Stephen J. (ed.). สารานุกรมวันสิ้นโลก เล่มที่ III: วันสิ้นโลกในยุคสมัยใหม่และยุคปัจจุบัน . นิวยอร์ก: Continuum. หน้า 241–242 ISBN 978-0-8264-1255-3-
  22. ^ อามานัต 1989, หน้า 171.
  23. ^ Amanat 1989, หน้า 230–31.
  24. ^ อามานัต 1989, หน้า 230–231.
  25. ^ abc Moojan Momen (1981) [1977] ศาสนาบาบีและบาไฮ 1844–1944: เรื่องราวร่วมสมัยของชาวตะวันตก G. Ronald หน้า xv, xvi, 4, 11, 26–38, 62–5, 83–90, 100–104 ISBN 978-0-85398-102-2-
  26. ^ abcde MacEoin 1988ก.
  27. ^ สมัชชาจิตวิญญาณแห่งชาติของศาสนาบาไฮแห่งสหรัฐอเมริกา (1977). ระเบียบโลก. สมัชชาจิตวิญญาณแห่งชาติของศาสนาบาไฮแห่งสหรัฐอเมริกาสืบค้นเมื่อ20 สิงหาคม 2013 .
  28. ^ “Mahometan Schism”, Literary Gazette , 15 พ.ย. 1845, หน้า 757, คอลัมน์ที่ 1, ด้านล่างตรงกลาง
  29. ^ ตัวอย่างเช่น:
    • “Mahomedan Schism”, Vermont Watchman and State Journal , 19 กุมภาพันธ์ 1845, หน้า 4, คอลัมน์ที่สอง, ด้านบน
    • “การแตกแยกของชาวมุสลิม” สัญญาณแห่งเสรีภาพหน้า 3 ตรงกลางด้านบนของมุมมองเต็มหน้า
    • “การแตกแยกของชาวมุสลิม” นิตยสารวรรณกรรมต่างประเทศ วิทยาศาสตร์ และศิลปะแบบผสมผสานมกราคม–กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2389 หน้า 142 คอลัมน์ล่างซ้ายจากนั้นคอลัมน์บนขวา
    • “A modern Mahomet”, Boon's Lick Times , 4 เมษายน 1846, หน้า 1, คอลัมน์ที่สี่ ครึ่งทางลง
    • “การแตกแยกของชาวมุสลิม” Morning Chronicle 4 เมษายน พ.ศ. 2389 หน้า 4 คอลัมน์ที่ 5 ด้านบน ตามที่เน้นไว้
    • “การแตกแยกของชาวมุสลิม” ออสเตรเลียใต้ 7 เมษายน พ.ศ. 2389 หน้า 3 ด้านล่างของคอลัมน์ที่สอง ด้านบนของคอลัมน์ถัดไป ตามที่เน้นไว้
    • "เปอร์เซีย", South Australian Register , 11 เมษายน พ.ศ. 2389, หน้า 3 คอลัมน์ที่ 5 ใกล้ด้านล่าง ตามที่เน้นไว้
    • “การแตกแยกของชาวมุสลิม” ผู้พิทักษ์ช่องแคบของ Cook ของนิวซีแลนด์ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2389 หน้า 3 ใกล้ด้านล่างของข้อความที่เลือก
  30. ^ อามานัต 1989, หน้า 257.
  31. ^ Cheyne, การปรองดองแห่งเชื้อชาติและศาสนา , 29.
  32. ^ อามานัต 1989, หน้า 258.
  33. ^ Garnett, Richard (1878), "Bábi"  , ใน Baynes, TS (ed.), Encyclopædia Britannica , เล่ม 3 (พิมพ์ครั้งที่ 9), นิวยอร์ก: Charles Scribner's Sons, หน้า 180
  34. ^ abcd Smith 2000, หน้า 55–59.
  35. ^ สมิธ, ปีเตอร์ (ฤดูใบไม้ผลิ–ฤดูร้อน 1984). "บันทึกการวิจัย บันทึกเกี่ยวกับตัวเลขบาบีและบาไฮในอิหร่าน" Iranian Studies . 17 (2–03): 295–301. doi :10.1080/00210868408701633. JSTOR  4310446
  36. ^ "การกล่าวถึงพระบาบีในหนังสือพิมพ์ตะวันตกในช่วงแรกๆ ฤดูร้อน ปี ค.ศ. 1850" เอกสารประวัติศาสตร์และบทความในหนังสือพิมพ์ห้องสมุดออนไลน์บาไฮ 17 กันยายน 2010 [ฤดูใบไม้ร่วง ปี ค.ศ. 1850] สืบค้นเมื่อ20 สิงหาคม 2013
  37. ^ สรุปข่าวทั่วไปหนังสือพิมพ์ Moreton Bay Courierฉบับวันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2394 หน้า 1 คอลัมน์ที่ 4 ด้านล่างเล็กน้อยจากด้านบน
  38. ^ abc Peter Smith & Moojan Momen (กันยายน 2005). "MARTYRS, BABI". Encyclopedia Iranica . Vol. Online Edition . สืบค้นเมื่อ1 พฤษภาคม 2020 .
  39. ↑ โชกิ, เอฟเฟนดี (2019) ยังไงก็ตาม. ฮอฟไฮม์. หน้า 37–38. ไอเอสบีเอ็น 978-3-87037-634-5.OCLC 1262336126  .{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link)
  40. ^ abcd สมิธ, ปีเตอร์ (2008). บทนำสู่ศรัทธาบาไฮ. เคมบริดจ์; นิวยอร์ก: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. หน้า 13. ISBN 978-0-521-86251-6.OCLC 181072578  .
  41. ^ การลุกฮือของ Babi ใน Zanjan โดย John Walbridge ตีพิมพ์ใน Iranian Studies, 29:3-4, หน้า 339-362 1996
  42. ^ วิลสัน, ซามูเอล เกรแฮม (1916). การเคลื่อนไหวสมัยใหม่ในหมู่ชาวมุสลิมสหรัฐอเมริกา: Fleming H. Revell Company. หน้า 119
  43. ^ ab Smith 2000, หน้า 331.
  44. ^ abcd Smith 2000, หน้า 368.
  45. ^ abc Smith 2000, หน้า 260.
  46. ^ ab ประวัติศาสตร์เปอร์เซียตั้งแต่ต้นคริสต์ศตวรรษที่ 19 จนถึงปี ค.ศ. 1858 โดยโรเบิร์ต แกรนท์ วัตสัน หน้า 347–352, 385–393, 407–410 ลอนดอน: Smith, Elder and Co., 1866
  47. ^ ประวัติศาสตร์เปอร์เซียตั้งแต่ต้นคริสต์ศตวรรษที่ 19 ถึงปี พ.ศ. 2401 โดยโรเบิร์ต แกรนท์ วัตสัน พ.ศ. 2409
  48. ^ ดู: * เหตุการณ์ María Luz
    • การบริการทางการทูต บทคัดย่อและการตรวจสอบหลักฐานที่จัดทำโดยคณะกรรมการพิเศษของสภาสามัญในปี พ.ศ. 2413 (พ.ศ. 2414)
  49. ^ *The Origins of Christianity: The apostles, Volume 2 of The Origins of Christianity, by Ernest Renan, Publisher Carleton, 1866,* ภายใต้ "Some New Books", "vi", The Sun , New York New York, 11 กันยายน 1898, หน้า 22, คอลัมน์ที่ 5 ใกล้ด้านล่างถึงคอลัมน์ที่ 6 ด้านบน
  50. ^ Babism, Studies in the evidences of Christianity, 1869, หน้า 129 – 140
  51. ^ Dean-Deibert, Margaret (1978). "ปฏิกิริยาของนักข่าวในช่วงต้นต่อศรัทธาบาไฮ: 1845–1912". World Order (ฤดูร้อน 1978): 17–27.
  52. ^ Moojan Momen (23 มีนาคม 2004). "ความพยายามลอบสังหาร Nasir al Din Shah ในปี 1852: ยุคพันปีและความรุนแรง" ห้องสมุดออนไลน์ Bahá'í
  53. ^ Momen, Moojan (สิงหาคม 2008). "ยุคพันปีและความรุนแรง: ความพยายามลอบสังหารนาซีร์ อัล-ดิน ชาห์แห่งอิหร่านโดยตระกูลบาบีในปี 1852" Nova Religio: วารสารศาสนาทางเลือกและศาสนาที่เกิดขึ้นใหม่ . 12 (1): 57–82. doi :10.1525/nr.2008.12.1.57. JSTOR  10.1525/nr.2008.12.1.57.
  54. ^ Browne 1911, หน้า 94.
  55. ↑ "โพลัค, จาคอบ เอดูอาร์ด". สารานุกรมอิหร่าน . ฉบับที่ ออนไลน์. 15 ธันวาคม 2552 . สืบค้นเมื่อ7 กรกฎาคม 2010 .
  56. ^ "การพลีชีพของตาฮิรีห์ (ดร. จาค็อบ เอดูอาร์ด โพลัก)" เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 มีนาคม 2016
  57. ↑ โพลัค, ยาคอบ เอดูอาร์ด (1865) เปอร์เซียน (ในภาษาเยอรมัน) เอฟเอ บร็อคเฮาส์ พี 350.
  58. ^ abc Hutter 2005b, หน้า 737–740
  59. ^ พวกนอกรีตชาวเปอร์เซียและผู้ประหารชีวิตภายใต้ "สารสกัดภาษาอังกฤษ" ผู้ชมชาวนิวซีแลนด์และผู้พิทักษ์ช่องแคบของคุก 26 มีนาคม 1853 หน้า 3 (ใกล้ตรงกลาง)
  60. ^ โดย อามานัต 1989, หน้า 384.
  61. ^ อับดุล-บาฮา 1886, หน้า 37.
  62. ^ Manuchehri, S. (2004). "The Primal Point's Will and Testament". Research Notes in Shaykhi, Babi and Baha'i Studies . 7 (2). เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 ธันวาคม 2004 . สืบค้นเมื่อ15 ตุลาคม 2008 .
  63. ^ abcde แม็คออยน์ 1987.
  64. ^ โดย Barrett, David (2001). The New Believers. ลอนดอน: Cassell & Co. หน้า 246. ISBN 978-0-304-35592-1-
  65. ↑ อับ นากาวี, ไซยิด อาลี ราซา; นากาบี, ไซยิด อาลี ราซา (1975) "เบบิสม์และบาฮิสม์ - การศึกษาประวัติศาสตร์และหลักคำสอนของพวกเขา" อิสลามศึกษา . 14 (3): 186. ISSN  0578-8072. จสตอร์  20846959.
  66. ^ Saiedi 2008, หน้า 27–28.
  67. ^ Saiedi 2008, หน้า 49.
  68. ^ abcde Browne, Edward G. (1890) [1889]. "Bábism". Religious Systems of the World: A Contribution to the Study of Comparative Religion. ลอนดอน: Swann Sonnenschein. หน้า 333–353 – ผ่านทาง Baháʼí Library Online
  69. ↑ abcdef Amanat, อับบาส (2000) สตีเฟน เจ. สไตน์ (เอ็ด.) "การฟื้นคืนวันสิ้นโลกในศาสนาอิสลามสมัยใหม่" สารานุกรมแห่งสันทราย . III : 230–254 – ผ่านทางห้องสมุดบาไฮออนไลน์
  70. ^ ลอว์สัน, ท็อดด์ (2005). "จดหมายของบาบเกี่ยวกับการเดินทางทางจิตวิญญาณสู่พระเจ้า" ศรัทธาบาไฮและศาสนาโลก: เอกสารที่นำเสนอในการประชุม Irfan Colloquiaหน้า 231–247
  71. ^ Warburg 2006, หน้า 7.
  72. ^ ฟาราห์, ซีซาร์ อี. (1970). อิสลาม: ความเชื่อและการปฏิบัติ. วูดเบอรี, นิวยอร์ก: Barron's Educational Series
  73. ^ สมิธ, ปีเตอร์ (1 ตุลาคม 2013). สารานุกรมสรุปเรื่องศรัทธาบาไฮ Oneworld Publications. หน้า 180 ISBN 978-1-78074-480-3-
  74. ^ Saiedi 2008, หน้า 344.
  75. ^ Saiedi 2008, หน้า 1.
  76. ^ ab Saiedi 2008, หน้า 290–291.
  77. ^ Saiedi 2008, หน้า 348–357.
  78. ^ Smith 2000, หน้า 118, 180.
  79. ↑ อามานัต, อับบาส (2017) อิหร่าน : ประวัติศาสตร์สมัยใหม่. นิวเฮเวน, คอนเนตทิคัต พี 246. ไอเอสบีเอ็น 978-0-300-11254-2.OCLC 971223468  .{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link)
  80. ^ สมิธ 2000, หน้า 180.
  81. ^ ฮัตเตอร์ 2005.
  82. ^ Walbridge, John (2002). "บทที่ 3". บทความและบันทึกเกี่ยวกับประวัติศาสตร์บาบีและบาไฮ . อีสต์แลนซิง มิชิแกน: ห้องสมุดดิจิทัล H-Bahai
  83. ^ Saiedi 2008, หน้า 325.
  84. ^ ไซเอดี, นาเดอร์. “บาบและความทันสมัย”
  85. ^ abc Eschraghi, Armin. Undermining the Foundations of Orthodoxy: Some Notes on the Báb's Sharia ( Sacred Law). หน้า 232 สืบค้นเมื่อ15 เมษายน 2021
  86. ^ Moojan Momen (4 ธันวาคม 2012) [11 กุมภาพันธ์ 2011]. "ผู้หญิง ในผลงาน ของบาบและในขบวนการบาบี" Encyclopædia Iranica (Iranicaonline.org) สืบค้นเมื่อ31 มีนาคม 2021
  87. ^ Keddie, Nikki (2008). "อิหร่านยุคใหม่: รากฐานและผลลัพธ์ของการปฏิวัติ". วารสารการศึกษาสิ่งแวดล้อมระหว่างประเทศ . 65 (4): 621–626. Bibcode :2008IJEnS..65..621B. doi :10.1080/00207230802281307. S2CID  95123178.
  88. ^ Saiedi 2008, หน้า 154.
  89. ^ พระบาบ (1980) [แปลโดย ALM Nicolas และตีพิมพ์เป็นภาษาฝรั่งเศสในปี 1905]. Bayan ภาษาอาหรับ แปลโดย Peter Terry. หน้า 81 – ผ่านทาง Baháʼí Library Online
  90. ^ Saiedi 2008, หน้า 323.
  91. ^ “ประตูแห่งหัวใจ: ทำความเข้าใจงานเขียนของพระบาบ โดย นาเดอร์ ไซเอดี”
  92. ^ abcdef MacEoin, Denis (1997). "Deconstructing and Reconstructing the Shari'a : the Bábí and Baháʼí Solutions to the Problem of Immutability". Baháʼí Library Online สืบค้นเมื่อ11 กรกฎาคม 2549
  93. ^ Saiedi 2008, หน้า 300.
  94. ^ Saiedi, Nader (26 พฤศจิกายน 2021), "งานเขียนและคำสอนของพระบาบ", โลกแห่งศรัทธาบาไฮ (ฉบับที่ 1), ลอนดอน: Routledge, หน้า 36, doi :10.4324/9780429027772-5, ISBN 978-0-429-02777-2, S2CID  244695650 , สืบค้นเมื่อ 27 มกราคม 2566
  95. ^ Saiedi 2008, หน้า 363–367.
  96. ^ โดย มาร์ติน, ดักลาส. “พันธกิจของพระบาบ”
  97. ↑ อับ อัฟนัน, เอลฮัม. "ภารกิจสองเท่า" (2019) หน้า 3
  98. ^ แจ็ค แมคเลน (2009). "บทวิจารณ์: ประตูแห่งหัวใจ: ทำความเข้าใจงานเขียนของพระบาบ" Bahai-Library.com . สืบค้นเมื่อ31 มีนาคม 2021 .
  99. ^ ลอว์สัน, ท็อดด์. “อันตรายของการอ่าน: การจุดเทียน ศีลมหาสนิท และการถ่ายโอนในคำอธิบายคัมภีร์กุรอานของพระบาบ” พระคัมภีร์และวิวรณ์หน้า 198
  100. ^ Behmardi, Vahid; McCants, William. "การวิเคราะห์สไตล์งานเขียนของบาบ". Online Journal of Baha'i Studies : 118, 132–134 . สืบค้นเมื่อ2 เมษายน 2021 .
  101. ^ Walbridge, John. The Báb's Panj Sha'n (ห้าโหมด) ในรูปแบบอันสูงส่งที่สุด: เรียงความที่รวบรวมเกี่ยวกับงานเขียนของ Báb, 'Alí Muhammad Shirazi (1819–1850)
  102. ^ Saiedi 2008, หน้า 246.
  103. ^ Saiedi 2008, หน้า 303.
  104. ^ Todd Lawson (2015). "Joycean Modernism in a Nineteenth-Century Qurʼan Commentary?: A Comparison of the Bab's Qayyūm al asmāʼ with Joyce's Ulysses" (PDF) . ใน HE Chehabi; Grace Neville (บรรณาธิการ). Erin and Iran: Cultural Encounters between the Irish and the Iranians . บอสตันและวอชิงตันดีซี: Ilex Foundation & Center for Hellenic Studies Trustees of Harvard University. หน้า 79–118
  105. ^ Walbridge, John. The Báb's Panj Sha'n (ห้าโหมด) ในรูปแบบอันสูงส่งที่สุด: เรียงความที่รวบรวมเกี่ยวกับงานเขียนของ Báb, 'Alí Muhammad Shirazi (1819–1850)
  106. ^ MacEoin 1992, หน้า 15.
  107. ^ MacEoin 1992, หน้า 88.
  108. ^ MacEoin 1992, หน้า 12–15.
  109. ^ เกี่ยวกับตัวอักษรที่ใช้เป็นสื่อในการเรียบเรียงพันธสัญญาใหม่ ดูNorman Perrin (1974). The New Testament: An Introduction, Proclamation and Parenesis, Myth and History . นิวยอร์ก: Harcourt Brace Jovanovitch. หน้า 96–97
  110. ^ จดหมายที่ ไม่ได้ตีพิมพ์จากสภายุติธรรมสากล "ตัวเลขและการจำแนกประเภทของข้อความงานเขียนศักดิ์สิทธิ์" สืบค้นเมื่อ16 ธันวาคม 2549
  111. ^ MacEoin 1992, หน้า 15–40
  112. ^ Momen, Moojan (2004). Quddus: Holy people of the world: a cross-cultural encyclopedia. Bloomsbury Academic. หน้า 710. ISBN 9781576073551-

อ้างอิง

  • อับดุล-บาฮา (1886) [ตีพิมพ์ในปี 2004] เรื่องเล่าของนักเดินทาง เขียนขึ้นเพื่อประกอบฉากของบาบา แปลโดย Browne, EG Los Angeles, สหรัฐอเมริกา: Kalimát Press ISBN 978-1-890688-37-0-
  • อามานัต อับบาส (1989). การฟื้นคืนชีพและการฟื้นฟู: การสร้างขบวนการบาบีในอิหร่าน 1844–1850 อิธากา นิวยอร์ก: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยคอร์เนลล์ISBN 978-0-8014-2098-6-
  • เดอ เบลลาอิเก, คริสโตเฟอร์ (2018). ยุคแห่งการตรัสรู้ของอิสลาม: การต่อสู้สมัยใหม่ระหว่างศรัทธาและเหตุผลลอนดอน: Vintage ISBN 978-0-099-57870-3-
  • เอฟเฟนดี, โชกี (1944). พระเจ้าผ่านไป วิลเมตต์ อิลลินอยส์ สหรัฐอเมริกา: Baháʼí Publishing Trust ISBN 0-87743-020-9. ดึงข้อมูลเมื่อ 21 กุมภาพันธ์ 2550 .
  • แลมบ์เดน, สตีเฟน (25 กรกฎาคม 2019) "การอ้างสิทธิ์และตำแหน่งที่เปลี่ยนแปลงไปของซัยยิด อาลี มูฮัมหมัด ชิราซี" สิ่งพิมพ์ Hurqalya: ศูนย์การศึกษาชีคห์และบาบี-บาฮาอี
  • MacEoin, Denis (1992). แหล่งที่มาของหลักคำสอนและประวัติศาสตร์บาบียุคแรก: การสำรวจ. ไลเดน, เนเธอร์แลนด์: Brill. ISBN 978-90-04-09462-8-
  • ไซเอดี นาเดอร์ (2008). ประตูแห่งหัวใจ: ทำความเข้าใจงานเขียนของบาบ แคนาดา: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยวิลฟริด ลอริเออร์ ISBN 978-1-55458-056-9-
  • วาร์เบิร์ก, มาร์กิต (2006). พลเมืองของโลก: ประวัติศาสตร์และสังคมวิทยาของชาวบาไฮจากมุมมองโลกาภิวัตน์ไลเดน: บริลล์ISBN 978-90-474-0746-1.OCLC 234309958  .

สารานุกรม

  • ฮัตเตอร์ แมนเฟรด (2005). "บาบิส". ใน Lindsay Jones (ed.). สารานุกรมศาสนาเล่ม 2 (พิมพ์ครั้งที่ 2). ดีทรอยต์: Macmillan Reference USA. หน้า 727–729
  • ฮัตเตอร์ แมนเฟรด (2005b). "Bahā'īs" . ใน Lindsay Jones (ed.). Encyclopedia of Religion . เล่ม 2 (พิมพ์ครั้งที่ 2). ดีทรอยต์: Macmillan Reference USA. หน้า 737–740 ISBN 0-02-865733-0-
  • MacEoin, Denis (15 ธันวาคม พ.ศ. 2530) [อัปเดตเมื่อ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2554] "อาซาลี บาบิสม์" สารานุกรมอิหร่าน . สืบค้นเมื่อ3 มกราคม 2564 .
  • MacEoin, Denis (15 ธันวาคม พ.ศ. 2531) [อัปเดตเมื่อ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2554] “บับ, อาลี โมฮัมหมัด ชิราซี” สารานุกรมอิหร่าน . สืบค้นเมื่อ14 ธันวาคม 2565 .
  • MacEoin, Denis (15 ธันวาคม 1988a) [อัปเด ต19 สิงหาคม 2011] "BABISM" Encyclopædia Iranicaสืบค้นเมื่อ20 ธันวาคม 2022
  • สมิธ, ปีเตอร์ (2000). สารานุกรมสรุปเรื่องศรัทธาบาไฮOneworld Publications ISBN 9781780744803. ดึงข้อมูลเมื่อ 26 ธันวาคม 2563 .

การระบุแหล่งที่มา:

อ่านเพิ่มเติม

วิกิซอร์สมีข้อความจากบทความ " Babism " ในสารานุกรมนานาชาติฉบับใหม่ ปี 1905
  • Adamson, Hugh C. (2009). The A to Z of the Baháʼí Faith . The A to Z Guide Series, No. 70. Plymouth, UK: Scarecrow Press. ISBN 978-0-8108-6853-3-
  • อัฟนาน ฮาบิบุลลาห์ (2008) อาฮัง รับบานี (บรรณาธิการ) ปฐมกาลแห่งศรัทธาบาบี-บาฮาอิในชีราซและฟาร์ส ชุดหนังสือนูเมน – การศึกษาประวัติศาสตร์ศาสนา - ตำราและแหล่งข้อมูลในประวัติศาสตร์ศาสนา เล่ม 122 บอสตัน สหรัฐอเมริกา: บริลล์; ไลเดนISBN 978-90-04-17054 4. ISSN  0169-8834.
  • Ahdieh, ฮุสเซน (4 กันยายน 2558) "BABISM iii. บาบิสม์ในเนย์ริซ" สารานุกรมอิหร่าน . สืบค้นเมื่อ 20 ธันวาคม 2565 .
  • อามานัต อับบาส (2000). "การฟื้นคืนของลัทธิวันสิ้นโลกในอิสลามยุคใหม่" ในสไตน์ สตีเฟน เจ. (บรรณาธิการ) สารานุกรมของลัทธิวันสิ้นโลก เล่มที่ 3: ลัทธิวันสิ้นโลกในยุคสมัยใหม่และยุคปัจจุบันนิวยอร์ก: Continuum ISBN 0-8264-1255-6-
  • Bausani, A. (1999). "Bāb". สารานุกรมอิสลาม . ไลเดน, เนเธอร์แลนด์: Koninklijke Brill NV.
  • Daume, Daphne; Watson, Louise, บรรณาธิการ (1992). "The Baháʼí Faith". Britannica Book of the Year . Chicago: Encyclopædia Britannica. ISBN 0-85229-486-7-
  • "อาซาลี". สารานุกรมบริแทนนิกา . 28 กันยายน 2011 . สืบค้นเมื่อ3 มกราคม 2021 .
  • “พระบาบ”. สารานุกรมบริแทนนิกา . 5 กรกฎาคม 2022 . สืบค้นเมื่อ20 ธันวาคม 2022 .
  • “ บาฮาอัลลาห์” สารานุกรมบริแทนนิกา 8 พฤศจิกายน 2022 สืบค้นเมื่อ20 ธันวาคม 2022
  • "อัล-อะฮะซะอฺอี". สารานุกรมบริแทนนิกา . 1 มกราคม 2565 . สืบค้นเมื่อ 20 ธันวาคม 2565 .
  • Eschraghi, Armin (31 พฤษภาคม 2556) [อัปเดต 6 กุมภาพันธ์ 2556] "เคียม ราสตี". สารานุกรมอิหร่าน . สืบค้นเมื่อ 20 ธันวาคม 2565 .
  • MacEoin, Denis (15 ธันวาคม พ.ศ. 2527) [อัปเดตเมื่อ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2554] “อะห์เสอาʾĪ ชัยค์ อาหมัด” สารานุกรมอิหร่าน . สืบค้นเมื่อ 20 ธันวาคม 2565 .
  • MacEoin, Denis (2009). The Messiah of Shiraz: Studies in Early and Middle Babism. ไลเดน เนเธอร์แลนด์: Brill. ISBN 978-90-04-17035-3-
  • MacEoin, Denis (15 ธันวาคม พ.ศ. 2531b) [อัปเดตเมื่อ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2554] "BAHAISM xii วรรณกรรมบาไฮ" สารานุกรมอิหร่าน . สืบค้นเมื่อ14 ธันวาคม 2565 .
  • Momen, Moojan (11 กุมภาพันธ์ 2011) [อัปเดต 4 ธันวาคม 2012]. "WOMEN iv. in the works of the Bab and in the Babi Movement". Encyclopædia Iranica . สืบค้นเมื่อ31 มีนาคม 2021 .
  • สมิธ ปีเตอร์ (1987). ศาสนาบาบีและบาไฮ: จากศาสนาชีอะห์แบบเมสสิอาห์สู่ศาสนาโลกเคมบริดจ์ สหราชอาณาจักร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ISBN 978-0-521-30128-2-
  • The Gate: Dawn of the Baháʼí Faith (สารคดีปี 2018 จากมุมมองของบาไฮ)
Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Bábism&oldid=1258591473"