ผีเสื้อลายเสือสวน

ผีเสื้อลายเสือสวน
ท่าพักผ่อน
การจำแนกประเภททางวิทยาศาสตร์
โดเมน:	ยูคาริโอต้า
อาณาจักร:	สัตว์ในตระกูลแอนิมาเลีย
ไฟลัม:	สัตว์ขาปล้อง
ระดับ:	แมลงวัน
คำสั่ง:	ผีเสื้อ
ซูเปอร์แฟมิลี่:	น็อคทูไอเดีย
ตระกูล:	วงศ์อีเรบิแด
อนุวงศ์:	อาร์คตินี
ประเภท:	อาร์เคีย
สายพันธุ์:	ก. คาจา
ชื่อทวินาม
กล่องอาร์คเทีย ( ลินเนียส , 1758 )
คำพ้องความหมาย[1]
ฟาลีนาแคจา ลินเนียส 1758

ผีเสื้อกลางคืนเสือสวนหรือผีเสื้อกลางคืนเสือใหญ่^[2] ( Arctia caja ) เป็นผีเสื้อกลางคืนในวงศ์Erebidae Arctia cajaเป็นสายพันธุ์ทางตอนเหนือที่พบในสหรัฐอเมริกาแคนาดาและยุโรป [ 3 ^{] [4]}ผีเสื้อกลางคืนชอบสภาพอากาศหนาวเย็นที่มีฤดูกาลอบอุ่น เนื่องจากตัวอ่อนจะผ่านฤดูหนาว^[3]และเลือกพืชที่เป็นแหล่งอาหารที่ผลิตอัลคาลอยด์ไพร์โรลิซิดีนเป็น หลัก ^{[5] [6] [3]}อย่างไรก็ตาม ผีเสื้อกลางคืนเสือสวนเป็นผีเสื้อที่กินได้หลากหลาย และจะเลือกพืชหลายชนิดเพื่อใช้เป็นพืชที่เป็นแหล่งอาหารของตัวอ่อน^{[5] [4] [3]}

ลวดลายบนปีกของผีเสื้อกลางคืนเป็นสัญญาณเตือนผู้ล่าเนื่องจากของเหลวในร่างกายของผีเสื้อกลางคืนมีพิษ ผลกระทบยังไม่ชัดเจน แต่สารพิษเหล่านี้มีโคลีนเอสเทอร์ ที่เป็นพิษ ต่อระบบประสาท อยู่เป็นจำนวนมาก ซึ่งออกฤทธิ์โดยรบกวนตัวรับอะเซทิลโคลี น สีต่างๆ ของสารพิษเหล่านี้ยังเหมาะสำหรับผู้ล่า ที่น่ากลัว เช่นนก ตัวเล็ก ด้วย โดยปกติผีเสื้อกลางคืนจะซ่อนปีกหลังไว้ใต้ ปีกหน้า ซึ่งซ่อนอยู่เมื่อพักผ่อน ระหว่างสารพิษที่สะสม สีที่เตือนให้เห็นชัดเจน และเสียงที่ส่งมาส่วนใหญ่มักเป็นการตอบสนองต่อค้างคาวA. cajaแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าเป็นเป้าหมายที่ผู้ล่าไม่สามารถกินได้^{[6] [7]}

ผีเสื้อกลางคืนเสือสวนมีปีกกว้าง 45 ถึง 65 มิลลิเมตร (1.8 ถึง 2.6 นิ้ว) การออกแบบปีกแตกต่างกันไป ปีกหน้าเป็นสีน้ำตาลมีลวดลายสีขาว (ซึ่งบางครั้งไม่มี) ปีกหลังเป็นสีส้มมีลวดลายจุดสีดำ มีรูปแบบและสีที่แตกต่างกันมากมาย ซึ่งบางส่วนได้มาโดยเทียมและบางส่วนโดยบังเอิญOberthürนักกีฏวิทยาชาวฝรั่งเศส กล่าวถึงรูปแบบต่างๆ ประมาณ 500 แบบที่แสดงไว้ในรูปภาพ 36 รูปSeitzให้คำอธิบายเกี่ยวกับรูปแบบที่แตกต่างกัน บางอย่าง ^[3]

• 
  ♂
• 
  ♂ △

• 
  ลายปีกหลัง
• 
  ภาพระยะใกล้
• 
  หนอนผีเสื้อ "หมีขนปุย"

ผีเสื้อลายเสืออาศัยอยู่ในบริเวณตอนเหนือของสหรัฐอเมริกาแคนาดาและยุโรปมันชอบอากาศหนาวเย็นและอบอุ่น^{[4] [3]}ผีเสื้อลายเสือพบได้ทั่วไปในบริเวณแถบพาลีอาร์กติกยุโรปไปจนถึงตอนเหนือสุดของแลปแลนด์เอเชียเหนือและเอเชียกลางและอเมริกาเหนือในภูเขา ( เทียนซาน ) พบผีเสื้อลายเสือได้สูงถึง 3,000 เมตร (9,800 ฟุต)

สัตว์ชนิดนี้ชอบอาศัยอยู่ในป่าหลายประเภท ตั้งแต่ทุ่งหญ้าไปจนถึงป่าดิบชื้น เนื่องจากอาหารของพวกมันมีหลากหลายชนิด จึงไม่ถูกจำกัดด้วยลักษณะเฉพาะ เช่น ที่ตั้งของพืชที่เป็นแหล่งอาหาร คุณสมบัติคงที่เพียงอย่างเดียวของแหล่งที่อยู่อาศัยสำหรับสัตว์เหล่านี้ก็คือ ต้องเป็นตามฤดูกาลและอากาศเย็นสบาย และเช่นเดียวกับสมาชิกหลายๆ ตัวในสกุลArctiaสภาพอากาศแบบร้อนชื้นไม่เหมาะกับตัวอ่อนหรือตัวเต็มวัยของผีเสื้อกลางคืนเสือสวน^{[5] [3] [4] [6]}

ตัวอ่อนของA. cajaเป็นแมลงกิน พืชได้ หลากหลายชนิด ซึ่งหมายความว่าพวกมันกินพืชได้หลากหลายชนิดโดยไม่จำเป็นต้องเจาะจงมากนัก อย่างไรก็ตาม ตัวอ่อนส่วนใหญ่ของสปีชีส์นี้ได้รับสารพิษที่มีลักษณะเฉพาะจากอาหาร ซึ่งอาจแตกต่างกันไปตั้งแต่ฟอกซ์โกลฟ (และสมาชิกในวงศ์เดซี่ ) ^[5]ไปจนถึงสปีชีส์ที่อยู่ในวงศ์อื่น เช่นพลานตาโก [ ^8]

• 
  ฟอกซ์โกลฟ
• 
  พลานตาโก

เนื่องจากA. cajaกินอาหารทั่วไปในระยะตัวอ่อน จึงทำให้หนอนผีเสื้อต้องต่อสู้กับการป้องกันต่างๆ มากมาย การศึกษาวิจัยหนึ่งได้ทดสอบสุขภาพของพืชที่มีและไม่มีเชื้อราที่มีประโยชน์ที่เรียกว่าArbuscular mycorrhiza (AM) และพบว่าPlantago lanceolataที่มีเชื้อราที่มีประโยชน์จะผลิตสารพิษที่ต่อต้านสัตว์กินพืชได้มากกว่า ซึ่งส่งผลเสียต่อการเจริญเติบโตของหนอนผีเสื้อ เชื้อราที่มีประโยชน์ได้รับน้ำตาลจากพืช ในขณะที่พืชได้รับสารอาหารในดินจากเชื้อรา เช่นฟอสฟอรัสและไนโตรเจนเนื่องจากการอยู่ร่วมกันระหว่างพืชและเชื้อรา พืชจึงสามารถผลิตสารพิษได้มากกว่าปกติเนื่องจากเชื้อราได้รับทรัพยากรที่มีประโยชน์เพิ่มเติมจากดิน และในทางกลับกันก็ทำร้ายการกินใบของตัวอ่อน ประสิทธิภาพของการตอบสนองของพืชนี้ได้รับการทดสอบกับLepidoptera หลายสาย พันธุ์^[8]

ผู้ใหญ่ส่วนใหญ่จะบริโภคน้ำหวานจากดอกไม้เป็นหลัก และไม่มีลักษณะพิเศษที่เห็นได้ชัด^{[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]}

A. cajaฟักออกมาในช่วงปลายฤดูร้อน (ตั้งแต่เดือนสิงหาคมถึงกันยายน) ข้ามฤดูหนาวหนึ่งครั้ง โผล่ออกมาอีกครั้งในฤดูใบไม้ผลิ และเติบโตเสร็จสิ้นในเดือนมิถุนายน ตั้งแต่เดือนกรกฎาคมถึงสิงหาคม (หรือกันยายนในภูมิอากาศที่อบอุ่นกว่า) ตัวเต็มวัยจะเคลื่อนไหว โดยเฉพาะในเวลากลางคืน ไข่จะวางบนพื้นผิวใบไม้ และตัวอ่อนจะฟักออกมาและกินอาหารในเวลาไม่นานหลังจากรุ่นก่อนหน้าตาย หลังจากกินอาหารเป็นเวลาหลายเดือน ตัวอ่อนจะเข้าสู่ช่วงพักตัวในขณะที่ปกคลุมไปด้วยดิน ในฤดูใบไม้ผลิ ตัวอ่อนจะกลับมากินอาหารและเข้าดักแด้อีกครั้ง ในเดือนมิถุนายนหรือกรกฎาคม ตัวเต็มวัยจะออกมาจากรุ่นเดียวกันที่วางไข่ในฤดูใบไม้ร่วงก่อนหน้า สิ่งสำคัญที่ต้องทราบคือ ในทุกช่วงชีวิต จะไม่มีการทับซ้อนของรุ่น ไม่ว่าจะเป็นตัวเต็มวัยหรือตัวอ่อน^{[9] [3] [4]}

หนอนผีเสื้อชนิดนี้มีลักษณะ "มีขน" เช่นเดียวกับหนอนผีเสื้อในวงศ์ผีเสื้อลายเสือ ทำให้ผู้สังเกตทั่วไปเรียกพวกมันว่า "หมีขนฟู" ^{[ ต้องการอ้างอิง ]}เมื่อหนอนผีเสื้อโตเต็มที่แล้ว พวกมันจะมีท่อกลวงซึ่งมักมีสารประกอบที่ระคายเคือง^[10]ตัวอ่อนจะอาศัยพืชที่เป็นแหล่งอาศัยเพื่อผลิตสารประกอบพิษ^{[11] [5]}ซึ่งพวกมันจะเปลี่ยนจากสารประกอบป้องกันพืชเป็นสารประกอบป้องกันตัวอ่อนและตัวเต็มวัย^[6]หนอนผีเสื้อสามารถเติบโตได้สูงสุด 6 ซม. (2.4 นิ้ว)

ตัวเต็มวัยจะเคลื่อนไหวในช่วงเดือนมิถุนายนถึงกันยายน (หรือเดือนสิงหาคมในภูมิอากาศทางตอนเหนือ) ^{[3] [4]}โดยส่วนใหญ่มักจะออกหากินเวลากลางคืน^[9]พวกมันมีขนสีแดงที่บริเวณคอ โดยมีต่อมอยู่ใกล้ๆ และมีลวดลายบนปีกเพื่อเตือนและโฆษณาว่าเป็นพิษ (เอสเทอร์โคลีนที่เป็นพิษต่อระบบประสาท) ^[12]

แม้ว่าจะไม่ค่อยได้กินเนื่องจากพิษ แต่ในบางครั้ง นกที่ไม่เคยกินอะไรเลยก็จะกินทั้งตัวเต็มวัยและตัวอ่อนของสายพันธุ์นี้เข้าไป^{[10] [5] [11]}

ตัวอ่อนของA. cajaถูกปรสิตภายในจำนวนไม่น้อยเข้าครอบงำซึ่งโดยปกติจะเติบโตเป็นตัวอ่อนภายในสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ (ในกรณีนี้คือหนอนผีเสื้อ) ตัวอย่าง ได้แก่:

• คาร์เซเลีย กนาวา
• คาร์ซีเลีย ลูโครัม
• กระดูกแข้งคาร์ซีเลีย
• เห็ดพิษ
• เอ็กโซริสต้า ฟาสซิอาต้า
• เอ็กโซริสต้า แกรนด์ดิส
• ฮับเนเรีย แอฟฟินิส
• ปาเลส พาวิดา
• เธลาอิร่า ลิวโคโซน่า
• เธลาอิร่า ไนกริปส์
• ธีลิมอร์ฟา มาร์โมราตา

ปรสิตทั้งหมดที่ระบุไว้เป็นชนิดพันธุ์ต่าง ๆ ที่เป็นแมลงวัน และทั้งหมดจะอาศัยปรสิตในระยะตัวอ่อน^[6]

ผีเสื้อกลางคืนเสือสวนตัวเต็มวัยจะแสดงสัญญาณเตือนที่ชัดเจน ซึ่งพวกมันจะแบ่งปันกับผีเสื้อกลางคืนเสือตัวอื่นๆ เพื่อโฆษณาว่ามีพิษร้ายแรงเมื่อกินเข้าไป^{[13] [11] [5]}ตัวเต็มวัยยังสามารถพ่นสารระคายเคืองได้เมื่อถูกคุกคาม^{[ ต้องการอ้างอิง ]}สารเคมีที่ผลิตในต่อมที่ถูกเปิดเผยเมื่อถูกคุกคามคือโคลีนเอสเทอร์^{[ ต้องการอ้างอิง ]}สารประกอบที่คล้ายกันนี้พบได้ในเนื้อเยื่อของตัวเต็มวัย โดยไข่ ต่อมเพศ และช่องท้องจะมีความเข้มข้นสูงสุด^[5]

Arctia cajaปรับตัวเข้ากับสภาพอากาศหนาวเย็นได้เป็นอย่างดี และมีความใกล้ชิดกับผีเสื้อกลางคืนเสือชนิดอื่นๆ ทั้งในระดับโมเลกุลและพันธุกรรม แม้ว่าจะมีรูปแบบที่หลากหลาย แต่ก็ยังมีความคล้ายคลึงทางพันธุกรรมและโมเลกุลกับสายพันธุ์อื่นๆ ที่แยกออกมาจากA. cajaเนื่องจากลักษณะภายนอก เช่นA. intercalaris , A. martinhoneyi , A. thibetica , A. brachypteraและA. opulentaหลักฐานสำหรับการรวมกันของสายพันธุ์เหล่านี้บางส่วนดูเหมือนจะไม่เพียงพอที่จะสรุปในเรื่องนั้น^[13]

ตัวเต็มวัยสามารถส่งเสียงแหลมๆ ด้วยปีกของมันได้ และสามารถส่งเสียงแหลมสูงที่มนุษย์สามารถได้ยินได้^[14]พบว่าเสียงเหล่านี้ส่งผลต่อพฤติกรรมของค้างคาว เนื่องจากเสียงแหลมของแมลงชนิดนี้ทำให้ค้างคาวหลีกเลี่ยงผีเสื้อกลางคืนที่เป็นพิษ ค้างคาวที่เชื่อมโยงเสียงแหลมหรือเสียงคลิกกับเสียงที่บ่งบอกเหยื่อที่เป็นพิษ จะใช้เสียงเพียงอย่างเดียวเพื่อขู่เหยื่อ^[7]

การย่อยของสปีชีส์นี้โดดเด่นที่สุดในระยะตัวอ่อน พืชที่เป็นโฮสต์ของสปีชีส์นี้มักจะพกพาสารพิษที่เรียกว่าอัลคาลอยด์ไพร์โรลิซิ ดี น^{[6] [5] [11]}เพื่อจัดการกับสิ่งนี้ หนอนผีเสื้อได้พัฒนาความสามารถในการเผาผลาญสารพิษหลากหลายชนิดโดยใช้เอนไซม์ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะ เอนไซม์เหล่านี้ทั้งแปลงสารพิษของพืชให้เป็นรูปแบบที่ไม่เป็นพิษ แต่ยังช่วยให้ตัวอ่อนA. cajaใช้สารพิษเหล่านี้ในรูปแบบที่เปลี่ยนแปลงในภายหลังเพื่อป้องกันตัว^[6]

ตัวอ่อนของสายพันธุ์นี้จะข้ามฤดูหนาวในพืชบนพื้นดิน และในฤดูใบไม้ผลิ พวกมันจะพัฒนาตัวอ่อนและดักแด้จนเสร็จสิ้น^[4]

เป็นที่ทราบกันดีว่าขนของหนอนผีเสื้อทำให้เกิดลมพิษและอาการระคายเคืองในมนุษย์ รวมถึงสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิดอื่นๆ^[10]ละอองสเปรย์ของตัวเต็มวัยยังสามารถทำให้เกิดอาการระคายเคืองได้ และมีการบันทึกกรณีที่รู้สึก "แสบ" ในบางกรณี^{[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]}

ปัจจุบันผีเสื้อกลางคืนเสือสวนได้รับการคุ้มครองในสหราชอาณาจักรภายใต้แผนปฏิบัติการความหลากหลายทางชีวภาพ (BAP) ^[15]จำนวนผีเสื้อกลางคืนเสือในสหราชอาณาจักรลดลง 89% ในช่วง 30 ปีที่ผ่านมา^[16]ในปี 2550 BAP ได้เพิ่มผีเสื้อกลางคืนเสือสวนลงในรายชื่อสปีชีส์ที่จำเป็นต้องได้รับการคุ้มครองถิ่นที่อยู่อาศัย เนื่องจากถิ่นที่อยู่อาศัยที่เหมาะสมลดลงในช่วงไม่นานมานี้ แผนดังกล่าวมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้มีการคุ้มครองและอนุรักษ์ถิ่นที่อยู่อาศัยมากขึ้น โดยหวังว่าจะทำให้ ประชากร A. cajaที่ยังคงอยู่ในสหราชอาณาจักร มีความมั่นคง

การลดลงของจำนวนผีเสื้อกลางคืนในสวนเป็นเรื่องที่น่ากังวลทั้งในงานวิจัยในห้องปฏิบัติการและในธรรมชาติ^{[17] [13] [4]}วิธีหนึ่งที่เป็นไปได้ในการต่อสู้ปัญหานี้ในห้องปฏิบัติการคือการใช้สารสังเคราะห์อาหาร แม้ว่าจะไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุด แต่ก็สามารถแก้ไขปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นเมื่อพยายามเลี้ยงผีเสื้อ กลางคืนในกรงขัง ได้ ปัญหาต่างๆ เช่น ความไม่อุดมสมบูรณ์ของอาหารจะได้รับการแก้ไขอย่างรวดเร็ว พร้อมกับปัญหาการรวบรวมวัสดุจากพืชที่หาได้ยากหรือเพาะเลี้ยง ตัวอ่อนจำนวนมาก รวมถึงตัวอ่อนของA. cajaสามารถกินอาหารสังเคราะห์ได้ ซึ่งส่วนใหญ่มักทำจากวุ้น เซลลูโลสบดละเอียด กะหล่ำปลี ซูโครส เกลือ และจมูกข้าวสาลี ตัวเลือกสังเคราะห์ดูเหมือนจะเป็นวิธีที่มีแนวโน้มดีในการเพิ่มจำนวนประชากรของสปีชีส์นี้ในห้องทดลองเพื่อการอนุรักษ์หรือเพื่อการศึกษา^[17]

• เอเบิร์ต, กุนเทอร์ (เอ็ด.) (1997): Die Schmetterlinge Baden-Württembergs. เล่มที่ 5: Nachtfalter III (Sesiidae, Arctiidae, Noctuidae ) อุลเมอร์ แวร์ลัก, สตุ๊ตการ์ทไอ3-8001-3481-0 
• Stevens, Martin (2005). "บทบาทของจุดตาในฐานะกลไกต่อต้านผู้ล่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผีเสื้อ" Biol. Rev. 80 (4): 573–588. doi :10.1017/S1464793105006810. PMID  16221330. S2CID  24868603

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ ผีเสื้อลายเสือสวน

วิกิสปีชีส์มีข้อมูลเกี่ยวข้องกับArctia caja

• ผีเสื้อกลางคืนและผีเสื้อในยุโรปและแอฟริกาเหนือ
• อนุกรมวิธานของสัตว์ในทวีปยุโรป การกระจายพันธุ์
• Savela, Markku. "Arctia caja (Linnaeus, 1758)". Lepidoptera and Some Other Life Forms . สืบค้นเมื่อ6 สิงหาคม 2019
• Lepiforum.de
• ไซต์ Schmetterling-raupe.de
• Insektenbox.de