เกมของคิม
เกมของคิม (Kim's Game)คือเกมหรือแบบฝึกหัดที่เล่นโดยหน่วยลูกเสือ[1]กองทหาร และกลุ่มอื่นๆ ซึ่งต้องจดจำวัตถุต่างๆ ไว้ เกมดังกล่าวช่วยพัฒนาทักษะการสังเกตและจดจำรายละเอียดต่างๆ ของบุคคล ชื่อเกมมาจาก นวนิยายเรื่อง KimของRudyard Kipling ในปี 1901 ซึ่งตัวเอกจะเล่นเกมนี้ระหว่างที่ฝึกเป็นสายลับ[2]
ในคิม
ในคิมเกมนี้เรียกว่าทั้ง Play of the Jewels และ Jewel Game [2]คิม วัยรุ่นที่กำลังฝึกฝนเป็นสายลับอย่างลับๆ ใช้เวลาหนึ่งเดือนในซิมลาอินเดียที่อยู่ภายใต้การปกครองของอังกฤษที่บ้านของนายลูร์แกน ผู้ซึ่งเปิดร้านขายอัญมณี แต่ที่จริงแล้วเขากำลังทำหน้าที่จารกรรมให้กับอังกฤษในการต่อต้านรัสเซียลูร์แกนนำถาดทองแดงออกมาและโยนอัญมณีจำนวนหนึ่งจำนวนสิบห้าชิ้นลงไปบนถาด เด็กรับใช้ของเขาอธิบายให้คิมฟังว่า: [2]
ดูมันตราบเท่าที่เจ้าต้องการ คนแปลกหน้า จงนับและถ้าจำเป็น จงหยิบจับ การมองเพียงครั้งเดียวก็เพียงพอสำหรับฉัน เมื่อเจ้านับและหยิบจับจนแน่ใจว่าเจ้าจำได้ทั้งหมดแล้ว ฉันจะห่อมันด้วยกระดาษแผ่นนี้ และเจ้าต้องแจ้งการนับให้ลูร์กัน ซาฮิบทราบ ฉันจะเขียนบันทึกของฉันเอง
พวกเขาแข่งขันกันหลายครั้ง บางครั้งก็มีอัญมณี บางครั้งก็มีวัตถุประหลาด และบางครั้งก็มีรูปถ่ายของผู้คน ถือเป็นส่วนสำคัญของการฝึกสังเกต ลูร์แกนกล่าวว่า
[ทำ] ซ้ำๆ กันจนกระทั่งทำได้สมบูรณ์แบบ เพราะมันคุ้มค่าที่จะทำ
สำหรับเด็กเล็ก
เกมนี้มักเล่นกันกับเด็กเล็กตั้งแต่ระดับก่อนวัยเรียนหรือเด็กในปีแรกหรือสองปีแรกของการเรียน (อายุ 5 และ 6 ขวบ) เนื่องจากเกมนี้ช่วยส่งเสริมพัฒนาการด้านความจำและทักษะการสังเกต และสามารถใช้เรียนรู้กลุ่มวัตถุใหม่ๆ เช่น รูปร่างหรือผลไม้ได้[3]
เมื่อเล่นกับเด็กๆ เกมมักจะถูกเปลี่ยนให้เป็นเวอร์ชันที่ง่ายกว่า โดยหลังจากพยายามจดจำเนื้อหาในถาดแล้ว จะปิดหรือเอาออก และนำวัตถุหนึ่งชิ้นออกจากถาดอย่างลับๆ แทนที่จะถูกขอให้ระบุวัตถุทั้งหมดที่เห็นในถาด ถาดกลับคืนมาพร้อมกับสิ่งของหนึ่งชิ้นที่หายไป และผู้เล่นจะถูกขอให้ระบุวัตถุที่หายไปนั้น[4]
ในกิจกรรมลูกเสือ
ในหนังสือScouting Games ของ Robert Baden-Powellผู้ก่อตั้งScoutingได้ตั้งชื่อแบบฝึกหัดว่า Kim's Game และอธิบายไว้ดังนี้: [1]
หัวหน้าลูกเสือควรรวบรวมสิ่งของต่างๆ ไว้ในถาด เช่น มีด ช้อน ดินสอ ปากกา หิน หนังสือ เป็นต้น ไม่เกิน 15 ชิ้นสำหรับเกมสองสามเกมแรก แล้วคลุมทั้งหมดด้วยผ้า จากนั้นให้คนอื่นๆ นั่งรอบด้านเพื่อให้พวกเขาเห็นถาด และเปิดถาดออกเป็นเวลาหนึ่งนาที จากนั้นแต่ละคนต้องทำรายการสิ่งของทั้งหมดที่พวกเขาจำได้ลงในกระดาษ... ผู้ที่จำได้มากที่สุดจะเป็นผู้ชนะเกม
การใช้ในทางทหาร
โรงเรียนฝึกสอนการซุ่มยิงของกองนาวิกโยธินสหรัฐฯในเมืองควอนติโก รัฐเวอร์จิเนียเป็นสถานประกอบการแห่งหนึ่งที่สอนการซุ่มยิงเป็นส่วนหนึ่งของหลักสูตร อีกแห่งหนึ่งคือโรงเรียนฝึกการซุ่มยิงที่ค่ายเลอเฌอน ค่ายเพ นเดิลตันและฮาวาย[5]โรงเรียนนี้ถูกกล่าวถึงในคำศัพท์ทางการทหารโดยใช้คำย่อว่า "Keep In Memory" [6]
เกมของคิมยังใช้เป็นแบบทดสอบความจำใน การฝึก คอมมานโดของนาวิกโยธิน และการฝึกซุ่มยิงของนาวิกโยธิน ด้วย [7]
อ้างอิง
- ^ ab Scouting Gamesโดย Sir Robert SS Baden-Powell, 1921 บทที่ IV เวอร์ชันออนไลน์ที่ US Scouting Service เข้าถึงเมื่อกรกฎาคม 2008
- ^ abc Kipling, Rudyard (1901). Kim. Macmillan & Co. Ltd. หน้า IX.
- ^ "Kim's Game". ทักษะการเรียนรู้ . การเรียนรู้และการสอนสกอตแลนด์ 7 ธันวาคม 2007 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 ตุลาคม 2008 . สืบค้นเมื่อ2009-06-28 .
- ^ Otten, Linda (19 ธันวาคม 2013). หลักสูตรการศึกษาส่วนบุคคลและสังคม. Routledge. ISBN 978-1-134-10810-7. ดึงข้อมูลเมื่อ2 พฤศจิกายน 2563 .
- ↑ Trigger Men , โดย Hans Halberstadt หน้า 176
- ^ คำศัพท์ทางทหาร เข้าถึงเมื่อสิงหาคม 2551.
- ^ "การฝึกซุ่มยิงนาวิกโยธิน". 31 กรกฎาคม 2014. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-08-04 . สืบค้นเมื่อ27 พฤษภาคม 2018 .