สแปงกี้และแก๊งของเรา

สแปงกี้และแก๊งของเรา
สแปงกี้และแก๊งของเรา (1968)
ข้อมูลเบื้องต้น
ต้นทาง	ชิคาโก้ รัฐอิลลินอยส์สหรัฐอเมริกา
ประเภท	ซันไชน์ป๊อป[1]
ปีที่ใช้งาน	พ.ศ. 2509–2512, 2518
ฉลาก	เมอร์คิวรี เรคคอร์ดส , เอปิค เรคคอร์ดส , สเปกตร้า เรคคอร์ดส
อดีตสมาชิก	ออซ บาค เลฟตี้ เบเกอร์ มัลคอล์ม เฮล เคนนี่ ฮ็อดจ์ส สแปงกี้ แม็กฟาร์เลน ไนเจล พิคเกอริง จิม เชิร์ซ จอห์น ซีเตอร์

Spanky and Our Gangเป็น วง ดนตรีป๊อปสัญชาติ อเมริกันในยุค 1960 นำโดยElaine "Spanky" McFarlaneชื่อของวงมาจาก ละครตลก Our GangของHal Roachในช่วงทศวรรษ 1930 (ซึ่งคนดูยุคใหม่รู้จักในชื่อThe Little Rascals ) เนื่องจากนามสกุลของ McFarlane มีความคล้ายคลึงกับนามสกุลของGeorge McFarland (Spanky) วงนี้เป็นที่รู้จักจากการร้องประสานเสียงและมีเพลงฮิตในสหรัฐอเมริกาและแคนาดาในช่วงปี 1967–1968 เช่น " Sunday Will Never Be the Same " " Lazy Day " " Sunday Mornin' " และ " Like to Get to Know You "

อัลบั้มแรกของวงออกจำหน่ายโดยMercury Recordsเมื่อวันที่ 1 สิงหาคม 1967 โดยมีเพลง ยอดนิยม 3 เพลง ที่ออกจำหน่ายเป็นซิงเกิลได้แก่ " Sunday Will Never Be the Same " (เพลงฮิตที่สุดของพวกเขา ซึ่งขึ้นถึงอันดับ 9 บนชาร์ตBillboard Hot 100 ของสหรัฐอเมริกา ในช่วงฤดูร้อนปี 1967) ตามมาด้วย "Making Every Minute Count" (ขึ้นถึงอันดับ 31/อันดับ 23 ในแคนาดา) และ " Lazy Day " (ขึ้นถึงอันดับ 14) ^[2]ทั้ง "Sunday Will Never Be The Same" และ "Lazy Day" ขายได้มากกว่าหนึ่งล้านชุด^[3] "Sunday Will Never Be the Same" เขียนโดยTerry Cashmanและ Gene Pistilli ^[2]ในการสัมภาษณ์ Cashman บนเว็บไซต์ Songfacts เขาเปิดเผยว่าเพลงนี้เขียนขึ้นเป็นเพลงบัลลาดอย่างไรก็ตาม กลุ่ม "ได้เปลี่ยนแปลงมัน และพวกเขาได้เพิ่มเสียงร้อง 'Ba-da-da-da-da' ซึ่งเป็นท่อนฮุคที่ ยอดเยี่ยมมาก " ^[4]

อัลบั้มที่สองของพวกเขาLike to Get to Know Youออกจำหน่ายในเดือนเมษายน พ.ศ. 2511 มีการปล่อยซิงเกิลสองเพลง ได้แก่ " Sunday Mornin' "ในช่วงฤดูหนาวซึ่งขึ้นถึงอันดับ 30 ในวันที่ 10–17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2511 และ " Like to Get to Know You " ในช่วงฤดูใบไม้ผลิซึ่งขึ้นถึงอันดับ 17 ในวันที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2511 ด้านบี ของซิงเกิลหลัง "Three Ways From Tomorrow" ก็ได้รับการเล่นทางวิทยุเป็นจำนวนมาก อัลบั้มนี้มีการแสดงเพลง " Stardust " และเวอร์ชันนักร้องพื้นบ้านFred Neilที่ชื่อว่า " Everybody's Talkin' " ซึ่งต่อมากลายเป็นซิงเกิลฮิตของHarry Nilssonและเป็นเพลงประกอบภาพยนตร์เรื่องMidnight Cowboy

"Give a Damn" ออกจำหน่ายเป็นซิงเกิลในช่วงปลายฤดูร้อนปี 1968 แม้ว่าจะไม่ได้รับการเผยแพร่ทางวิทยุในหลายตลาดเนื่องจากคำสาปและเนื่องจากความคิดเห็นเกี่ยวกับความเท่าเทียมทางเชื้อชาติที่กลายมาเป็นเพลงประจำกลุ่ม New York Urban Coalition เพลงนี้จึงกลายเป็นเพลงฮิตระดับภูมิภาคและขึ้นถึงอันดับ 43 เพลงนี้ขึ้นถึงอันดับ 26 ในชาร์ตนิตยสาร RPM ของแคนาดา

วงดนตรียังได้แสดงเพลงนี้ในรายการThe Hollywood Palace ของ ABC ในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2511 รวมถึงในรายการThe Smothers Brothers Comedy Hourซึ่งส่งผลให้ ฝ่าย มาตรฐานและแนวปฏิบัติของCBSได้รับการร้องเรียนจำนวนมากเกี่ยวกับการใช้ชื่อเพลงใน "ช่วงเวลาการรับชมของครอบครัว" ^[5]รายงานระบุว่าข้อร้องเรียนดังกล่าวมาจากประธานาธิบดีริชาร์ด นิกสัน [ ^{5] [6]} "Give a Damn" กลายเป็น เพลงหาเสียงของ จอห์น ลินด์เซย์ในช่วงที่เขาประสบความสำเร็จในการลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นนายกเทศมนตรีเมืองนิวยอร์ก^[7]

เมื่อวันที่ 31 ตุลาคม 1968 มือกีตาร์นำของวง Malcolm Hale ถูกพบว่าเสียชีวิตที่บ้านของเขาในชิคาโกและเจ้าหน้าที่ชันสูตรศพระบุว่าการเสียชีวิตของเขาเกิดจากโรคปอดบวม^{[8] [9]}หนังสือในปี 2007 ระบุว่า Hale "เสียชีวิตในวันอาทิตย์ตอนอายุ 27 ปีจากพิษคาร์บอนมอนอกไซด์เนื่องจากระบบทำความร้อนที่ไม่ดี" ^{[5] [10]}การเสียชีวิตของ Hale ถือเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่สำหรับวง นักดนตรีที่เล่นได้หลากหลายคนนี้ทำหน้าที่เรียบเรียงเป็นส่วนใหญ่และช่วยให้วงยังคงอยู่ด้วยกันได้เป็นส่วนใหญ่^[9]การเสียชีวิตของ Hale พร้อมด้วยความพึงพอใจของกลุ่มเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาประสบความสำเร็จไปแล้ว นำไปสู่การตัดสินใจยุบวงในช่วงต้นปี 1969 Mercury ออกอัลบั้มที่สามAnything You Choose b/w Without Rhyme or Reasonในเดือนมกราคม 1969 อัลบั้มนี้มีเพลงยอดนิยมสองเพลง ได้แก่ เพลงฮิตของฤดูร้อนก่อนหน้านี้คือ "Give a Damn" และ "Yesterday's Rain" (#48 Canada) เมื่อวันที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2514 เลฟตี้ เบเกอร์เสียชีวิตด้วยโรคตับแข็ง ประมาณหนึ่งปีหลังจากที่เขาออกจากวง เขามีอายุ 32 ปี

กลุ่มนี้ได้กลับมารวมตัวกันใหม่ในช่วงสั้นๆ ในปี 1975 โดยมี Spanky, Nigel Pickering และสมาชิกใหม่ Jim Moon (กลอง), Will Plummer (เบส, ร้องนำ) และ Marc McClure (กีตาร์, แบนโจ, ร้องนำ) ^[11]และได้บันทึกอัลบั้ม ( Change ) ให้กับค่าย Epic ซึ่งมี Chip Young เป็นผู้ผลิต[ 9 ^]พวกเขานำแนวเพลงคันทรีมาใช้มากขึ้นและออกทัวร์ส่วนใหญ่ในคลับในเท็กซัสจนถึงราวปี 1980

หลังจากวงแตก McFarlane ก็ประสบความสำเร็จในฐานะศิลปินเดี่ยว ในปี 1975 เธอได้ปรากฏตัวในภาพยนตร์เรื่องMoonrunners สั้นๆ ในบทบาทบาร์เทนเดอร์ที่หยาบคาย เธอออกทัวร์กับThe New Mamas and the Papas โดยร้องเพลงในส่วนที่ Cass Elliotแสดงเธอรับบทเป็น "Bloody Mary" ในเดือนเมษายน 2011 บนเวทีใน การแสดง South PacificของFerndale Repertory Theatre ^[12]

เนื่องจากวงยังคงได้รับความนิยมอย่างต่อเนื่อง Mercury จึงได้ออกอัลบั้มรวมเพลงฮิตที่สุดของพวกเขา ได้แก่Spanky's Greatest Hit(s) ปี 1969, Give a Damnราคาประหยัดปี 1989 และThe Best of Spanky & Our Gang: 20th Century Masters – The Millennium Collection ปี 2005นอกจากนี้ Rhino ยังได้ออกThe Best Of Spanky and Our Gang ปี 1986 และ Hip-O Select ยังได้ออกอัลบั้ม Spanky and Our Gang's Complete Mercury Recordingsแบบจำกัดจำนวนซึ่งประกอบด้วยเพลงที่ไม่เคยเผยแพร่มาก่อนและเนื้อเพลงที่ครอบคลุม^[13]

• สแปงกี้ แอนด์ อะ แก๊งค์ (เมอร์คิวรี่, 1967 – #77)
• อยากรู้จักคุณ (Mercury, 1968 – #56)
• สิ่งใดก็ตามที่คุณเลือกโดยไม่มีเหตุผลหรือเหตุผล (Mercury, 1969 – #101)
• Spanky's Greatest Hit(s) (Mercury, 1969 – #91; Canada - #78 ^[14] ) (เพลงหลายเพลงได้รับการมิกซ์เสียงสเตอริโอใหม่ และในการออกซีดีใหม่ครั้งแรก เสียงที่ซ้อนทับเพิ่มเติมก็ถูกลบออก)
• Spanky & Our Gang Live (Mercury, 1970, บันทึกในปี 1967)
• การเปลี่ยนแปลง (Epic, 1975)
• เพลงที่ดีที่สุดของ Spanky & Our Gang (Rhino, 1986)
• ฮิตที่สุด (เมอร์คิวรี, 1999)
• Spanky & Our Gang สุดยอดผลงาน: 20th Century Masters – The Millennium Collection (Mercury, 2005)
• The Complete Mercury Recordings (Hip-O Select, 2006) (4 แผ่น, ผลิตจำนวนจำกัด 5,000 แผ่น (ไม่ระบุหมายเลข))
• เกรทเทสฮิตส์ (เมอร์คิวรี, 2007)
• Back Home Americana (สเปกตรา, 2010)
• The Singles and More (แครช, 2013)
• The Complete Mercury Singles (Real Gone Music, 2014) – แผ่นที่ 4 จากชุด 4-CD ของ Hip-O

• เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ