Կապի էներգիա

Կապի էներգիա, մասնիկների համախմբի կապված վիճակի և այդ մասնիկների ազատ վիճակի (մասնիկներն անջատված են և անսահման հեռացված միմյանցից) էներգիաների տարբերությունը։ Մոլեկուլ կազմող ատոմների դեպքում այն կոչվում է քիմիական կապի էներգիա, իսկ նուկլոնների դեպքում՝ միջուկի կապի էներգիա։ Վերջինս որոշվում է $\triangle W=[m_{p}Z+m_{n}(A-Z)-M]c_{2}$ առնչությամբ, որտեղ $m_{p}$-ն, $m_{n}$-ը և $M$-ը պրոտոնի, նեյտրոնի և միջուկի հանգստի զանգվածներն են, $A$-ն միջուկի զանգվածի թիվն է, $Z$-ը՝ պրոտոնների թիվը, $c$-ն՝ լույսի արագությունը վակուումում։ Կապի էներգիան այն էներգիան է, որն անհրաժեշտ է համակարգը բաղկացուցիչ մասերի տրոհելու համար։ Այն բացասական մեծություն է, և որքան մեծ է նրա բացարձակ արժեքը, այնքան մասնիկների կապն ամուր է։ Մեկ նուկլոնին բաժին ընկնող կապի էներգիան կոչվում է միջուկի տեսակարար կապի էներգիա և որոշվում է $E={\frac {\triangle W}{A}}$ առնչությամբ։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 5, էջ 252)։