Jump to content

Անտոն Դելվիգ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Անտոն Դելվիգ
ռուս.՝ Антон Дельвиг
Ծնվել էօգոստոսի 6 (17), 1798[1][2][3][…] կամ օգոստոսի 17, 1798(1798-08-17)[4]
ԾննդավայրՄոսկվա, Ռուսական կայսրություն[2][5][6][…]
Վախճանվել էհունվարի 14 (26), 1831[1][2][6][…] (32 տարեկան)
Վախճանի վայրՍանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն[5][6][1]
ԳերեզմանՏիխվինսկոե գերեզմանատուն
Մասնագիտությունլրագրող, բանաստեղծ, թարգմանիչ և գրող
Լեզուռուսերեն
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն
ԿրթությունՑարսկոյե սելո լիցեյ (1817)[1][6]
ԱշխատավայրՌուսաստանի ազգային գրադարան[4]
ԱմուսինSofia Mikhailovna Saltykova?[3][2]
Կայքa-delvig.ru
 Anton Delvig Վիքիպահեստում

Դելվիգ Անտոն Անտոնովիչ (օգոստոսի 6 (17), 1798[1][2][3][…] կամ օգոստոսի 17, 1798(1798-08-17)[4], Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն[2][5][6][…] - հունվարի 14 (26), 1831[1][2][6][…], Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն[5][6][1]), ռուս բանաստեղծ։

Սովորել է Ցարսկոյե Սելոյի լիցեյում։ Բանաստեղծություններ է գրել՝ ընդօրինակելով ռուսական ժողովրդական երգերը։ Տարվել է բանահյուսական թեմաներով («Ցեֆիզ», «Դամոն», «Ոսկե դարի վերջը»)։ «Պաշտոնաթող զինվորը» հովվերգության մեջ ձգտել է տալ ռուսական ժողովրդի բնավորության առանձնահատուկ գծերը, կենցաղը, լեզուն։ Առաջիններից էր, որ ռուսական պոեզիա ներմուծեց և զարգացրեց սոնետի ժանրը։ Հրատարակել է «Սևերնիե ցվետի» (1825—1831 թվականներին, ռուսերեն՝ «Северные цветы») գրական ալմանախը, Լիտերատուրնայա գազետա (1830—1831 թվականներին) թերթը, որոնց շուրջն էին համախմբված ժամանակի առաջատար գրողները։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անտոն Դելվիգ» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 3, էջ 328