Ըստ Հայաստանի 2011 թ. մարդահամարի արդյունքների՝ Լճկաձորի մշտական բնակչությունը կազմել է 433, առկա բնակչությունը՝ 365 մարդ[2]։ Բնակիչները հայեր են, որոնց նախնիների մի մասը 1828-1829 թթ.-ին գաղթել է Խոյի գավառից[3]։
Լճկաձորի բնակչության փոփոխությունը ժամանակի ընթացքում՝ ստորև[3].
Բնակչությունը զբաղվում է անասնապահությամբ, պտղաբուծությամբ և բանջարաբուծությամբ։ Լճկաձոր գյուղում զարգացած է նաև մեղվապահությունը, Լճկաձորում կա 400 և ավելի մեղվաըտանիքներ։ Լճկաձորում շատ հաճախ անվանում են 400 մեղվաըտանիքների,և 400 մեղվի պես աշխատող մարդկանց գյուղ։
Լճկաձորից 3 կմ արևելքում կա XVIII դարի "Խեչի ձոր" մատուռ, 1 կմ հյուսիս-արևելքում գտնվում են մ.թ.ա. 2-րդ-1-ին հազարամյակի "Դանիելի" ամրոցը և մ.թ.ա. 1-ին հազարամյակի դամբարանադաշտը, իսկ հյուսիսարևմտյան կողմում՝ "Արքունի" ամրոցը (մ.թ.ա. 3-րդ հազարամյակ)։ Լճկաձոր գյուղի տարածքում է գտնվում նաև XIX դարում կառուցված Սուրբ Սարգիս եկեղեցին,որը որոշ չափով քանդվել է Խորհրդային Միության տարիներին,և հիմա գտնվում է քանդված վիճակում։
Հայաստան
