Մանյա Ղազարյան (արվեստաբան)
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Ղազարյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Մանյա Միքայելի Ղազարյան | |
---|---|
Ծնվել է | 1924, հունվարի 20 |
Ծննդավայր | Թիֆլիս |
Մահացել է | 1998, մարտի 8 |
Մահվան վայր | Երևան |
Քաղաքացիություն | Հայաստան |
Կրթություն | Երևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտ |
Գիտական աստիճան | արվեստագիտության դոկտոր |
Մասնագիտություն | Արվեստաբան |
Պարգևներ և մրցանակներ |
Մանյա Միքայելի Ղազարյան (հունվարի 20, 1924 կամ 1924[1], Թիֆլիս, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - մարտի 8, 1998 կամ 1998[1], Երևան, Հայաստան), հայ արվեստաբան։ Արվեստագիտության դոկտոր (1996)։ ՀԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ (1983)։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1948 թվականին ավարտել է Երևանի թատերական ինստիտուտը։ 1953-1959 թվականներին աշխատել է Հայաստանի ազգային պատկերասրահում, 1959 թվականից՝ ՀՀ ԳԱԱ Արվեստի ինստիտուտում։
Ուսումնասիրությունները վերաբերում են միջնադարյան, նոր և նորագույն շրջանի կերպարվեստի ու կիրառական արվեստի հարցերին («Նոր Ջուղայի գեղանկարչությունը 17-18-րդ դարերում» (1985 թվական, պարսկերեն), «Հայկական գորգ»[2] (1988 թվական, հայերեն, անգլերեն) և այլն)։
Մանյա Ղազարյանը կազմել է Սուրբ Էջմիածնի վանքի թանգարանների, Վենետիկի Սուրբ Ղազար կղզու վանքի, Անթիլիասի կաթողիկոսարանի, Հալեպի Զարեհյան գանձատան, Դեթրոյթի «Ալեք և Մարի Մանուկյան» թանգարանի կատալոգները[3]։
Երկեր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Վարդգես Սուրենյանց, Երևան, 1960։
- Հայ կերպարվեստը XVII- XVIII դարերում, Երևան, 1974։
- Գրիգոր Խանջյան, Երևան, 1978։
- Փայտի գեղարվեստական փորագրությունը Հայաստանում, Երևան, 1989։
- Արցախի արուեստի գանձերը, Անթիլիաս, 1993։
- Художники Овнатаняны, М., 1968.
- Изобразительное искусство Армянской ССР, М., 1978.
Մամուլ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Առաջնորդի հուշարձանը։ «Գարուն», 1967 թ., № 4, էջ 9-11։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Library of Congress Authorities — Library of Congress.
- ↑ Armenian carpet by Manya Ghazarian
- ↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.