ձոն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [d͡zɔn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ձօն
վանկեր՝ ձոն
Գոյական
- ստեղծագործության սկզբում դրված մակագրության կամ ստեղծագործության նախերգանք, որը պարունակում է գրվածքի ընծայականը
- որևէ մեկին նվիրված գրական կամ երաժտական ստեղծագործություն (մեծ մասամբ ներբող)
- նվեր, ընծա (հին)
- ձոհ (հին)
- գրական կամ երաժշտական ստեղծագործության սկզբում ընծայական ուղերձ, նվիրված որևէ մեկին, որպես սիրո և հարգանքի նշան
Հոմանիշներ
- ներբող, ներբողական, ձոներգ, ձոներգություն, գովերգ, գովերգություն, գեղոն (արևմտհ․) (գրկն)
- տե՛ս նվեր, ընծա
- ընծայական, ւնծայություն, ւնծայագիր (մեկին նվիրած գրքի մակարդակություն)
- տե՛ս ձոնագիր
- տե՛ս զոհ
Արտահայտություններ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Ստուգաբանություն
Աղբյուրներ
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։
- Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։