იხილეთ წყარო გვერდისთვის ლვივი

{{ინფოდაფა დასახლება
 |სტატუსი                  =ქალაქი
 |ქართული სახელი        = ლვივი
 |მშობლიური სახელი   ={{lang-uk|Львів}}
 |ქვეყანა                  = უკრაინა
 |პანორამა = Lwów - Widok z wieży ratuszowej 01.jpg
|პანორამის სიგანე = 300px
|წარწერა = 
 |დროშა  = Lviv flag.svg
 |გერბი = Coat of arms of Lviv.svg
 |გერბის სიგანე            = 
 |დროშის სიგანე            =
|ქვეყნის რუკა2 = Lviv-Ukraine-Map.png
|ქვეყნის რუკის ზომა2 = 300
|წარწერა2=
 |lat_dir = N |lat_deg= 49 |lat_min= 51 |lat_sec=00
 |lon_dir = E |lon_deg= 24  |lon_min= 01  |lon_sec=00
 |CoordAddon              = type:city(2661299)_region:UA
 |CoordScale              = 
 |ქვეყნის რუკის ზომა     = 300
 |რეგიონის რუკის ზომა    = 
 |რაიონის რუკის ზომა     = 
 |რეგიონის ტიპი             = ოლქი
 |რეგიონი                  = ლვივის ოლქი
 |რეგიონი ცხრილში        = 
 |შიდა დაყოფა =8 რაიონი
|რაიონის ტიპი=
 |რაიონი                   =
 |მმართველის ტიპი        = ქალაქის მეთაური
 |მმართველი                   = ანდრეი სადოვი
 |დაარსების თარიღი     = XIII საუკუნე
 |პირველი ხსენება       = 
 |წინა სახელები           = 
 |სტატუსი-დან                = 
 |ფართობი                 = 171.01
|დასახლების ცენტრის სიმაღლე= 296
 |მოსახლეობა              =729,429
  |აღწერის წელი           = 2015
  |სიმჭიდროვე              =4007,6
  |აგლომერაცია            = 
  |ეროვნული შემადგენლობა    = 
 |დროის სარტყელი            = +2
 |DST                     = +3
 |სატელეფონო კოდი          = +380 32(2)
 |საფოსტო ინდექსი         = 79000
 |საიტი                    = www.city-adm.lviv.ua/
|კატეგორია ვიკისაწყობში = Lviv
}}
'''ლვივი''', ''ლვოვი'' ({{lang-uk|Львів}}; {{lang-pl|Lwów}}; {{lang-ru|Львов}}; {{lang-de|Lemberg}}) — უდიდესი ქალაქი დასავლეთ [[უკრაინა]]ში, [[ლვივის ოლქი]]ს, [[ლვივის რაიონი]]სა და ლვივის საქალაქო თემის ადმინისტრაციული, კულტურული და საგანმანათლებლო-სამეცნიერო ცენტრი, ასევე ლვივის აგლომერაციის ცენტრი. მსხვილი სამრეწველო ცენტრი და სატრანსპორტო კვანძი. მოსახლეობაში უწოდებენ [[გალიცია|გალიციისა]] და [[დასავლეთი უკრაინა|დასავლეთ უკრაინის]] დედაქალაქს. [[2014]] წლისათვის ცხოვრობდა 729 038 ადამიანი, რომელთაგან 88% უკრაინელი, 9% რუსი და 1% პოლონელი იყო, დამატებით 200 000 ადამიანი ყოველდღიურად შემოდიოდა გარეუბნებიდან. მოსახლეობის მიხედვით იგი არის ქვეყნის მეშვიდე ქალაქი.

ლვივი, ერთ-ერთი ვერსიის მიხედვით დააარსა [[კიევის რუსეთი]]ს დიდმა მთავარმა დანიელ გალიციელმა [[XIII საუკუნე|XIII საუკუნის]] შუა წლებში.<ref name=":2">''Дудикевич Б. К., Івасюта М. К., Ковальчак Г. І.'' Львів // Історія міст і сіл Української РСР. — К.: Українська радянська енциклопедія, 1968. — Т. 14. Львівська область. — С. 52—53.</ref><ref name=":3">''Ісаєвич Я. Д.'' Львів // [[უკრაინის ისტორიის ენციკლოპედია|Енциклопедія історії України]]. — 	Киев: Наукова думка, 2009. — Т. 6. — С. 321.</ref> დაახლოებით [[1256]] წელს ქალაქი გახდა [[გალიჩ-ვოლინის სამთავრო]]ს დედაქალაქი.<ref>Лев Данилович // [[ბროკჰაუზისა და ეფრონის ენციკლოპედიური ლექსიკონი|Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона]] : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — Санкт-Петербу́рг, 1890—1907.</ref> [[1349]]-[[1772]] წლებში იყო [[პოლონეთი|პოლონეთისა]] და [[რეჩ პოსპოლიტა|რეჩ-პოსპოლიტას]] შემადგენლობაში. [[პოლონეთის პირველი დანაწილება|რეჩ-პოსპოლიტის პირველი დანაწილების]] შემდეგ [[1775]]-[[1918]] წლებში [[ჰაბსბურგთა მონარქია|ჰაბსბურგთა მონარქიის]] შემადგენლობაშია, როგორც გალიციისა და ლოდომერიის სამეფოს ნაწილი და მისი დედაქალაქი. [[ავსტრია-უნგრეთის დაშლა|ავსტრია-უნგრეთის დაშლის]] შემდეგ [[1918]] წელს შევიდა [[დასავლეთ უკრაინის სახალხო რესპუბლიკა|დასავლეთ უკრაინის სახალხო რესპუბლიკის]] შემადგენლობაში, [[პოლონეთ-უკრაინის ომი]]ს შემდეგ, [[1919]]-[[1939]] წლებში კვლავ პოლონეთის რესპუბლიკის შემადგენლობაშია. [[1939]]-[[1941]] და [[1944]]-[[1991]] წლებში [[უკრაინის სსრ]]-ის ნაწილია.

[[1998]] წელს [[ლვივის ისტორიული ცენტრი]] შეყტანეს იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში.<ref>[http://whc.unesco.org/en/news/164/ UNESCO World Heritage Committee Adds 30 Sites to World Heritage List]</ref> ქალაქში მდებარეობს უკრაინის არქიტექტურული ძეგლების 50 %-ზე მეტი.<ref name="пам'ятки архітектури">[http://www.meest-tour.com/index.php?id=17 Історико-культурний потенціал.] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20100225032259/http://www.meest-tour.com/index.php?id=17 |date=2010-02-25 }} Посольство України в Фінляндській республіці{{ref-uk}}</ref> [[2009]] წელს მას მიენიჭა უკრაინის კულტურული დედაქალაქის წოდება.<ref>[https://www.bbc.co.uk/ukrainian/entertainment/story/2009/04/090428_lviv_culture_oh.shtml BBC: Львову присвоєно статус культурної столиці України.] [[Би-би-си|BBC]]''Ukrainian''{{ref-uk}}</ref> ქალაქი პერიოდულად წამყვან ადგილებს იკავებს ტურისტული და საინვესტიციო მოზიდვების რეიტინგებში.<ref name="підсумки 2009 року">[http://www.city-adm.lviv.ua/news/lviv-zminujetsa/7375-text1 Події 2009 року, що змінили Львів.] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20100103085130/http://www.city-adm.lviv.ua/news/lviv-zminujetsa/7375-text1 |date=2010-01-03 }} Офіційний портал Львівської міської ради{{ref-uk}}</ref><ref name="Таймс">{{cite web |url = http://kava.lviv.ua/page.php?name=news&ArticleID=519& |title = ТОП-10 вікендових міст Європи |subtitle = Львів — третій |archiveurl = https://web.archive.org/web/20130628113243/http://kava.lviv.ua/page.php?name=news&ArticleID=519& |archivedate = 2013-06-28 |website = KAVA.lviv.ua |lang = uk }}</ref><ref>{{cite web |url = http://www.zaxid.net/newsua/2010/2/22/124028/ |title = Львів — третій у рейтингу стратегії залучення прямих іноземних інвестицій |archiveurl = https://web.archive.org/web/20130801120135/http://www.zaxid.net/newsua/2010/2/22/124028/ |archivedate = 2013-08-01 |website = zaxid.net }}</ref>
 
ლვივის მთავარი საგანმანათლებლო კერებია [[ლვივის უნივერსიტეტი]] და [[ლვივის პოლიტექნიკური უნივერსიტეტი]]. ქალაქში ასევე არის ფილარმონიული ორკესტრი და [[ლვივის ოპერისა და ბალეტის თეატრი]]. 2006 წელს ქალაქმა დაარსებიდან 750 წლისთავი იზეიმა. [[2012]] წელს კი უკრაინის იმ ოთხ ქალაქს შორის აღმოჩნდა, რომელშიც გაიმართა მსოფლიო ჩემპიონატი. ქალაქის დღეს აღნიშნავენ მაისის პირველ შაბათს.

==სახელწოდება==
ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული ვერსიის თანახმად, ქალაქს სახელი დანიელ გალიციელმა უწოდა საკუთარი შვილის [[ლევ I დანილოვიჩი]]ს პატივსაცემად.<ref>Субтельный О. Украина: История. — 1988. — ISBN 0-8020-8390-0. — С. 62.<br /> ''(Orest Subtelny — ''Ukraine: A History''. Toronto: University of Toronto Press, p.62.)''</ref> მთელი ისტორიის განმავლობაში ქალაქის სახელწოდება არასოდეს შეცვლილა.  იმ ხალხის ენებზე, რომლებმაც ქალაქში შესამჩნევი კულტურული კვალი დატოვეს, ლვივის სახელწოდება ასე ჟღერს: [[უკრაინული ენა|უკრაინულად]] — ''Львів'' (ლვივ), [[პოლონური ენა|პოლონურად]] — ''Lwów'' (ლვუვ), [[რუსული ენა|რუსულად]] — ''Львов'' (ლვოვ), [[გერმანული ენა|გერმანულად]] — ''Lemberg'' (ლემბერგ), [[იდიში|იდიშზე]] — ''לעמבערג'' (ლემბერგ), [[სომხური ენა|სომხურად]] — ''Լվով'' (ლვოვ), [[ყირიმელი თათრების ენა]]ზე — ''İlbav'' (ილბავ).

==სიმბოლიკა==
[[ფაილი:Логотип Львова.png|100px|მინი|მარცხნივ]]
ლვივოს ოფიციალური სიმბოლოებია [[ლვივის დროშა|დროშა]], [[ლვივის გერბი|გერბი]] და [[ლვივის ლოგოტიპი|ლოგოტიპი]]. ლვივის წესდება განსაზღვრავს ქალაქის არქიტექტურული და ისტორიული ძეგლების სახელწოდებებისა და გამოსახულებების დატანას სიმბოლოებზე.<ref>
[http://lvivrada.gov.ua/files/statut/Preambula_R1.pdf Символіка територіальної громади м. Львова.] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20121127062809/http://lvivrada.gov.ua/files/statut/Preambula_R1.pdf |date=27 November 2012 }} Статут територіальної громади міста Львова</ref> 

ლვივის თანამედროვე გერბი დაფუძნებულია [[XIV საუკუნე|XIV საუკუნის]] შუა პერიოდის ქალაქის ბეჭედზე. ქვის კარიბჭე სამი კოშკით, კარიბჭის ღიობში ოქროს ლომი. ლვივის დროშა არის ლურჯი კვადრატული ქსოვილი, ქალაქის გერბის გამოსახულებით, ჩარჩოში ჩასმული გარსაცმით, რომელსაც კიდეების გასწვრივ შემოვლებული აქვს ყვითელი და ლურჯი ტოლფერდა სამკუთხედები. ლვივის ლოგოტიპზ ეგამოსახულია ხუთი სხვადასხვა ფერის კოშკი (მარცხნიდან მარჯვნივ): [[ლვივის სომხური ტაძარი|სომხური ტაძრის]] სამრეკლო, [[კორნიაქტის კოშკი]], [[ლვივის რატუშა]], [[ლვივის ლათინური ტაძარი|ლათინური ტაძრის]] კოშკი, [[ლვივის ბერნარდინელების ეკლესია|ბერნარდინელების ეკლესიის]] სამრეკლო და ქვეშ წარწერა: „ლვივი ღიაა მსოფლიოსთვის“.<ref>
[http://www.lviv.ua/uk/about/heraldry/ Геральдика міста.] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20100122224547/http://www.lviv.ua/uk/about/heraldry/ |date=22 January 2010 }} Львів відкритий для світу</ref>

==გეოგრაფია==
ქალაქი ლვივი მდებარეობს [[ლვივის ოლქი]]ს ცენტრალურ ნაწილში [[იავოროვის რაიონი|იავოროვის]], [[ჟოლკვის რაიონი|ჟოლკვისა]] და [[პუსტომიტის რაიონი|პუსტომიტის]] რაიონებს შორის, აღმოსავლეთ ევროპის დროის სარტყელში. ქალაქის ფართობია 180 კმ².

ქალაქი [[კიევი]]დან დასავლეთით მდებარეობს 540 კმ-ის დაშორებით, პოლონეთთან საზღვრიდან დაახლოებით 70 კმ-ზე. მასში გადის მთავარი ევროპული წყალგამყოფი ქედი, რომელიც ჰყოფს [[ბალტიის ზღვა|ბალტიის]] და [[შავი ზღვა|შავი ზღვის]] აუზის მდინარეებს (შესაბამისად მდინარეები [[დასავლეთის ბუგი|ბუგი]] და [[დნესტრი]]). მდებარეობს ზღვის დონიდან საშუალოდ 289 მეტრზე. ქალაქის ყველაზე მაღალი წერტილია მთა მაღალი ციხე (409 მ. ზღ. დ.). ისტორიული ქალაქი აგებულია მდინარე [[პოლტვა|პოლტვის]] (ბუგის შენაკადი) ნაპირებზე, თუმცა [[XIX საუკუნე]]ში მასზე ქალაქის მთავარი კოლექტორი ააშენეს ჰეტმანის კედლების აშენების მიზნით (ამჟამად თავისუფლების პროსპექტი).

ლვივში მდებარეობს 20 პარკი და მწვანე ზონა, 2 ბოტანიკური ბაღი და 16 ბუნების ძეგლი. ორი პარკი ეროვნული მნიშვნელობის ლანდშაფტური მებაღეობის ხელოვნების ძეგლია, ერთი — ადგილობრივი. ქალაქის საზღვრებშია [[ზნესენიეს პარკი]] — გარემოსდაცვითი დაწესებულება 300 ჰექტარზე მეტი ფართობით, რომელსაც აქვს ბუნებრივ პირობებთან მაქსიმალურად მიახლოებული ეკოსისტემა.

ქალაქის ფარგლებში განვითარებულია ზედა ცარცული, ზედა მიოცენის და მეოთხეული საბადოები. ლვივში წარმოდგენილია [[შავმიწა ნიადაგი|შავმიწა]], [[ალუვიური ნიადაგი|ალუვიური]] და [[ტორფიანი ნიადაგი|ტორფიანი]] ნიადაგები.

===კლიმატი===
ლვივში გავრცელებულია [[ნოტიო კონტინენტური კლიმატი]] თბილი ზაფხულით. იანვრის საშუალო ტემპერატურაა −3,4 °C, ხოლო ივლისის — +17,5 °C. მეტეოროლოგიური მონაცემების მიხედვით უმაღლესი ტემპერატურა (+37 °C) დაფიქსირდა [[1921]] წლის აგვისტოში, ხოლო უდაბლესი (−33,6 °C) — [[1929]] წლის 10 თებერვალს.<ref name="метеопрог">[http://www.meteoprog.ua/ua/climate/Lviv/ Клімат Львів]</ref> ნალექების საშუალო წლიური რაოდენობაა 729 მმ. ამასთან, მინიმალური რაოდენობა (426 მმ) დაფიქსირდა [[1904]] წელს, მაქსიმალური (1422 მმ) — [[1893]] წელს. წელიწადში საშუალოდ 174 დღე ნალექიანია.

== ისტორია ==
===ადრეული პერიოდი===
[[ფაილი:Lev Danylovich of Halych.PNG|180px|მინი|დანიელ გალიციელი ლვივის ფონზე. XIII საუკუნის პორტრეტი]]
არქეოლოგიური კვლევები ადასტურებს, რომ ლვივის ადგილზე დასახლებები არსებობდა ახალი წელთაღრიცხვით [[V საუკუნე|V საუკუნიდან]]. 1990-1991 წლების გათხრების დროს [[ზანკოვეცკაიას თეატრი]]ს უკანა ტერიტორიაზე, სადაც ამჟამად ბაზარი დობრობუტი მდებარეობს, არქეოლოგებმა აღმოაჩინეს მტკიცებულება იმისა, რომ [[VII საუკუნე|VII]]-[[VIII საუკუნე]]ებიდან ამ ადგილას მუდმივად არსებობდა ურბანული ტიპის დასახლება. კერძოდ, მათ აღმოაჩინეს სახელოსნო, სადაც ამუშავებდნენ ტყავს. გარდა ამისა, ნაპოვნია სამკაულების ნაშთები. ასევე იეზუიტების ეკლესიის მახლობლად სულიწმინდის მოედანზე გათხრების შედეგად აღმოჩენილია VII-VIII საუკუნეების უძველესი სლავური კერამიკა. მსგავსი ნიმუშები აღმოაჩინეს [[ლვივის ლათინური ტაძარი|საკათედრო ტაძრის]] მახლობლად. არქეოლოგები თვლიან, რომ დასახლება ან დასახლებების ჯგუფი გადაჭიმული იყო მდინარე პოლტვას გასწვრივ. ეს იყო პროტოქალაქი, რომელიც წინ უძღოდა ლვივის ჩამოყალიბებას.

მოგვიანებით აღნიშნული მიწები შესაძლოა [[დიდი მორავია|დიდი მორავიის სახელმწიფოს]] კუთვნილებაში ყოფილიყო. [[X საუკუნე]]ში [[კიევის რუსეთი|კიევის რუსეთმა]] და პოლონეთმა ერთმანეთს ეცილებიან ლვივის ტერიტორიის დაპყრობაში ([[მიეშკო I]]-ის მეფობის დროს). ვარაუდობენ, რომ მიეშკო ამ მიწებს ფლობდა [[960]] წლიდან [[980]] წლამდე. [[ნესტორ კიეველი]]ს ქრონიკის მიხედვით, [[981]] წელს აღნიშნული ტერიტორია დაიპყრო [[ვლადიმირ I დიდი|ვლადიმერ დიდმა]].

ლვივი ისტორიულ საბუთებში პირველად მოიხსენიება [[1256]] წლიდან. ყველაზე გავრცელებული ვერსიით, ქალაქი [[XIII საუკუნე]]ში დააარსა გალიციის მეფე დანიელმა და მისი ვაჟის, ლეოს სახელი დაარქვეს. სხვა ვერსიით, ქალაქი დააარსა თავად დანიელ გალიციელის ვაჟმა.<ref name=":2" /><ref name=":3" />

===გალიჩ-ვოლინის სამთავროს შემადგენლობაში (1349 წლამდე)===
ლვივი სწრაფად განვითარდა. სამთავრო ქალაქის მდებარეობა მჭიდროდ იყო დაკავშირებული მის გეოგრაფიულ მდებარეობასთან. ქალაქი დაარსდა მშრალი, უხეო პოდოლსკის სანაპიროსა და პოლტვას ტყიანი ჭალის საზღვარზე. 

ძველი ლვივი, ისევე როგორც ყველა მაშინდელი ქალაქი, შედგებოდა სამი ნაწილისაგან: დეტინეცი ანუ ქალაქის გამაგრებული ნაწილი, შემოვლითი ქალაქი და ქვედა ქალაქი. მაღალი ციხე (დეტინეცი) მდებარეობდა მთაზე, რომელსაც [[XV საუკუნე]]ში გორაი ერქვა, [[XVII საუკუნე]]ში — ლისაია გორა, მოგვიანებით კი კნიაჟესკაია გორა. ციხესიმაგრე კარგად იყო გამაგრებული გალავანით, ხორბლის სათავსოებითა და კედლებით, რათა გაეძლო მტრის ხანგრძლივი შემოტევებისათვის.

სამთავრო ქალაქი აშენდა ვოლინის გზის გასწვრივ, სავაჭრო გზაზე, რომელიც გადიოდა [[შავი ზღვა|შავი ზღვიდან]] გალიჩ-ლვივ-ხოლმის გავლით [[ბალტიის ზღვა]]მდე. აღნიშნული გზა გადიოდა ძველ ბაზარში და გაივლიდა უამრავ ეკლესიასა და მონასტერს, რომელთაგან ზოგიერთი დღემდე შემორჩენილია: [[ლვივის იოანე ნათლისმცემლის ეკლესია|იოანე ნათლისმცემლის ეკლესია]], [[ლვივის წმინდა პარასკევას ეკლესია|წმინდა პარასკევას ეკლესია]], [[ლვივის წმინდა ონოფრეს ეკლესია|წმინდა ონოფრეს ეკლესია]] და სხვა.

ამ პერიოდის ქალაქი მრავალეროვანი იყო. აქ ცხოვრობდნენ: [[გერმანელები]], [[ებრაელები]], [[სომხები]], [[თათრები]]. 1340-1349 წლებში ქალაქს მართავდა თავადი [[დმიტრო დეტკო]], როგორც ლიტვის თავადის, ლუბარტის ნაცვალი.

===პოლონეთისა და რეჩ-პოსპოლიტის შემადგენლობაში (1349-1772) ===
[[1349]] წელს პოლონეთის მეფემ [[კაზიმირ III (პოლონეთი)|კაზიმირ III დიდმა]] აიღო ლვივი და შვიდი წლის შემდეგ [[1356]] წელს ქალაქს მიანიჭა [[მაგდებურგის სამართალი]], რამაც ძლიერი ბიძგი მისცა ქალაქის განვითარებას. პოლონეთის მეფეს ქალაქის ცენტრი გადააქვს და აშენებს ახალ ქალაქს სამხრეთით, თანამედროვე [[ბაზროს მოედანი|ბაზრის მოედნის]] გარშემო. ამ პერიოდში ქალაქის მოსახლეობის უმრავლესობას შეადგენდნენ გერმანელი კოლონისტები.

[[შავი ზღვა|შავი ზღვის]], [[კიევი]]ს, აღმოსავლეთ და დასავლეთ ევროპის, [[ბიზანტიის იმპერია|ბიზანტიისა]] და [[ბალტიის ზღვა|ბალტიის ზღვის]] პორტებიდან მომავალი სავაჭრო გზების გადაკვეთაზე ხელსაყრელი მდებარეობის გამო ქალაქი სწრაფად განვითარდა. [[ საუკუნე| საუკუნის]] რუსულ ქრონიკაში სწორედ ამ პერიოდიდან მოიხსენიება და ეწოდება დიდი ლვივი. 

[[1370]]-[[1387]] წლებში ქალაქს მართავდნენ უნგრელი გუბერნატორები, [[ვლადისლავ ოპოლჩიკი]]ს ხელმძღვანელობით. [[1379]] წელს ქალაქმა მიიღო საკუთარი საწყობების ქონის უფლება, რამაც მკვეთრად გაზარდა ქალაქისადმი ვაჭრების ინტერესი. [[1387]] წელს ლვივი და მიმდებარე მიწები დაბრუნდა პოლონეთის გავლენის ქვეშ.

პოლონეთის შემადგენლობაში ყოფნის დროს ლვივი გახდა [[რუსეთის სავოევოდო]]ს ცენტრი, რომელიც მოიცავდა ხუთ სამამასახლისოს (სტაროსტვა): ლვივი, [[ხელმი]], [[სანოკი]], [[გალიჩი (უკრაინა)|გალიჩი]] და [[ფშემისლი]]. მომდევნო ასწლეულის განმავლობაში ქალაქის მოსახლეობა მნიშვნელოვნად გაიზარდა და მალევე ლვივი გახდა მრავალეროვანი ქალაქი, მრავალფეროვანი რელიგიური სპექტრით. იგი იყო კულტურის, მეცნიერებისა და ვაჭრობის ცენტრი. ქალაქის თავდაცვითი კედლები გამაგრდა და ლვივი გახდა ყველაზე დაცული ქალაქი, რომელიც რეჩ-პოსპოლიტას იცავდა სამხრეთ-აღმოსავლეთიდან. ქალაქში ერთდროულად არსებობდა მართლმადიდებლური საეპისკოპოსო, სამი მთავარეპისკოპოსი: რომაულ-კათოლიკური, ბერძნულ-კათოლიკური (1770 წლიდან) და სომხური. გარდა ამისა არსებობდა სამი ინდუისტური გაერთიანება. ქალაქში ცხოვრობდნენ სხვადასხვა ქვეყნებიდან გადმოსახლებული [[გერმანელები]], [[ებრაელები]], [[იტალიელები]], [[ინგლისელები]], [[შოტლანდიელები]] და სხვა მრავალი. [[XVI საუკუნე]]ში ქალაქში გამოჩდნენ პროტესტანტები. ლვივი ერთადერთი ქალაქი იყო კიევის რუსეთში სადაც მოქმედებდა სარაცინელთა (მუსლიმანური) თემი, რომელსაც გარანტირებული ჰქონდა შიდა მმართველობა. სარაცინული თემი პირველად მოიხსენიება [[1346]] წელს. 1654 წლიდან ლვივში სარაცენების დასახლება აკრძალეს ადამიანებით ვაჭრობის გამო.<ref name="ds">[http://dspace.nbuv.gov.ua/handle/123456789/16139 Дашкевич, Я. Сарацени — таємничий народ середньовічної України (Джерела та їхня інтерпретація)]</ref>

[[1527]] წელს ლვივში ხანძარმა იფეთქა, რომლის შედეგადაც დაიწვა თითქმის მთელი ქალაქი. XVII საუკუნის პირველ ნახევარში ქალაქში 25-30 ათასი ადამიანი ცხოვრობდა. ამ პერიოდისათვის ქალაქში მოქმედებდა 30 საამქრო, სადაც მუშაობდა 133 პროფესიის ადამიანი. [[1618]] წელს ქალაქი მოიხსენიება გერმანელი ავტორების, გ. ბრაუნისა და გ. ჰოჰენბერგის ნაშრომში „მსოფლიოს გამოჩენილი ქალაქები“. 

[[XVII საუკუნე]]ში ლვივმა თავისი გამაგრებული კედლების წყალობით რამდენჯერმე გაუძლო ალყას. [[1648]] წელს ქალაქს [[ლვივის ალყა (1648)|ალყა]] შემოარტყეს ზაპოროჟიელმა კაზაკებმა [[ბოგდან ხმელნიცკი]]ს მეთაურობით. მათ აიღეს და გაანადგურეს ციხე, მაგრამ გამოსასყიდის მიღების შემდეგ დატოვეს ქალაქი.[[1655]] წელს შვედების არმია შეიჭრა პოლონეთში, დაიპყრეს მისი უდიდესი ნაწილი და ალყა შემოარტყეს ლვივს, თუმცა, ისინი იძულებულნი გახდნენ უკან დაეხიათ ქალაქის აღების გარეშე. [[1655]] წელს ბუტურლინისა და ხმელნიცკის რუსულ-კაზაკთა რაზმების მიერ [[ლვივის ალყა (1655)|ლვივის ალყა]] ასევე მოხსნეს ყირიმის ხანის უკრაინაში შემოჭრის გამო. მომდევნო წელს ლვივს ალყა შემოარტყა ტრანსლივანიის მთავარმა [[გიორგი I რაკოცი]]მ, თუმცა ქალაქის აღება ვერ მოახერხა. [[1672]] წელს ოსმალეთის არმიამ [[მეჰმედ IV|მეჰმედ IV-ის]] მეთაურობით ალყაში მოაქცია ლვივი, თუმცა ომი დასრულდა ქალაქის აღებამდე. [[1675]] წელს ქალაქს თავს დაესხნენ თურქები და ყირიმელი თათრები, მაგრამ მეფე [[იან III სობესკი]]მ დაამარცხა ისინი 24 აგვისტოს [[ლვივის ბრძოლა (1675)|ბრძოლაში]]. [[1704]] წელს, [[ჩრდილოეთის ომი]]ს დროს, ქალაქის არსებობის ისტორიაში პირველად აიღეს და გაძარცვეს შვედებმა მეფე [[კარლ XII|კარლ XII-ის]] მეთაურობით. 

XV საუკუნიდან ქალაქში იეზუიტთა სხვადასხვა ორდენი მოღვაწეობდა. [[1608]] წელს მათ დააარსეს იეზუიტების კოლეგიუმი, რომელიც 1661 წელს [[ლვივის უნივერსიტეტი|ლვივის უნივერსიტეტად]] გადაკეთდა. იეზუიტების ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი კურსდამთავრებული იყო [[ბოგდან ხმელნიცკი]].

===ჰაბსბურგების მმართველობის პერიოდი (1772-1914)===
[[1772]] წელს, [[პოლონეთის პირველი დანაწილება|პოლონეთის პირველი დაყოფი]]ს შემდეგ ლვივი გახდა ავსტრიის პროვინციის, ფორმალურად დამოუკიდებელი [[გალიციისა და ლოდომერიის სამეფო]]ს დედაქალაქი. [[1772]]-[[1918]] წლებში ქალაქს ოფიციალურად ერქვა ლემბერგი. მას შემდეგ, რაც ლვივი ავსტრიის შემადგენლობაში შევიდა, ადმინისტრაციის ენა გახდა [[გერმანული ენა|გერმანული]], ხოლო ქალაქის ადმინისტრაციის თანამდებობების უმეტესი ნაწილი გერმანელებმა და ჩეხებმა დაიკავეს. [[1773]] წელს ლვივში გამოვიდა პირველი გაზეთი Gazette de Leopoli.

ავსტრიის მმართველობის დასაწყისი საკმაოდ ლიბერალური იყო. [[1784]] წელს იმპერატორი [[იოზეფ II (სრი)|იოსებ II]] ხელმეორედ ხსნის უნივერსიტეტს, რომელშიც ლექციები რამდენიმე ენაზე მიმდინარეობდა: [[ლათინური ენა|ლათინური]], [[გერმანული ენა|გერმანული]], [[პოლონური ენა|პოლონური]], [[რუსინული ენა|რუსინული]]. [[1794]] წელს ვოიცეხ ბოგუსლავსკი ხსნის პირველ საზოგადოებრივ თეატრს, [[1811]] წლიდან გამოდის გაზეთი Gazeta Lwowska, ხოლო [[1817]] წელს დაარსდა ოსოლინსკების ინსტიტუტი (ამჟამად ლვივის ვ. სტეფანიკის სახელობის სამეცნიერო ბიბლიოთეკა).

[[XIX საუკუნე|XIX საუკუნის]] დასაწყისში ავსტრიის ხელისუფლებამ დაიწყო ქალაქის გერმანიზაცია. [[1805]] წელს დახურეს უნივერსიტეტი, [[1817]] წელს კვლავ გახსნეს, თუმცა ამ დროს იგი უკვე სრულიად გერმანული სასწავლო დაწესებულება იყო. ასევე აიკრძალა მრავალი სხვა სოციალური და კულტურული გაერთიანება, რომლებიც არ იყვნენ „პროგერმანული“.

[[ჰაბსბურგები|ჰაბსბურგების დინასტიის]] მიერ ნაკარნახევმა მკაცრმა კანონებმა [[1848]] წელს გამოიწვია საზოგადოების უკმაყოფილება. იმპერატორს გაეგზავნა შუამდგომლობა ქალაქის თვითმმართველობის განახლების, პოლონურ და რუსულ ენებზე სწავლების და პოლონური ენის ოფიციალური გარანტიის შესახებ. ამ მოთხოვნების უმეტესობა დაკმაყოფილდა, თუმცა მრავალი წლის შემდეგ: [[1861]] წელს გალიციის პარლამენტი ჩამოყალიბდა, [[1867]] წელს გალიციამ მიიღო ფართო თვითმმართველობა, როგორც კულტურული, ასევე ეკონომიკური. უნივერსიტეტში დაუშვეს სწავლება პოლონურ ენაზე. გალიცია გახდა ყოფილი პოლონეთის ერთადერთი ნაწილი, რომელმაც მიიღო კულტურული და პოლიტიკური თავისუფლება. შედეგად ლვივი გახდა პოლონური კულტურისა და პოლიტიკის მთავარი ცენტრი.

===1914-1919 წლები ===
[[პირველი მსოფლიო ომი]]ს დასაწყისში, [[1914]] წლის 3 სექტემბერს ქალაქი აიღო რუსულმა არმიამ და [[1915]] წლის 14 ივლისამდე იყო გალიციის გენერალ-საგუბერნატოროს ცენტრი, მანამ სანამ ქალაქი არ დაიკავა ავსტიულ-უნგრულმა ძალებმა.

[[პირველი მსოფლიო ომი]]ს ბოლოს, ჰაბსბურგების იმპერიის დაშლის პარალელურად, დაიწყო სამოქალაქო დაპირისპირება. [[1918]] წლის 1 ნოემბერს ქალაქში უკრაინელი და პოლონელი ჯარისკაცები განთავსდნენ. უკრაინული ლეგიონი (ავსტრიის არმიის სამხედრო დანაყოფი) ამ დროისათვის მდებარეობდა [[ბუკოვინა]]ში. მიუხედავად ამისა უკრაინელი სამხედროების მცირე ჯგუფმა რამდენიმე დღით აიღო ქალაქი და გამოაცხადა ქალაქის [[დასავლეთ უკრაინის სახალხო რესპუბლიკა]]ში შესვლა. უკრაინული და პოლონური შენაერთების ჩასვლისთანავე ქალაქში საომარი მოქმედებები დაიწყო, რის შედეგადაც უკრაინული ქვედანაყოფები იძულებულნი გახდნენ დაეტოვებინათ ლვივი. უკრაინის ხელისუფლებამ საყოველთაო მობილიზაცია გამოაცხადა. ავსტრიის არმიის ყოფილმა ჯარისკაცებმა შექმნეს გალიციის უკრაინული არმია. პოლონელების დასახმარებლად საფრანგეთიდან [[იუზეფ ჰალერი]]ს არმია ჩავიდა. გალიციურმა არმიამ უკან დაიხია მდინარე ზბრუჩისაკენ. [[პოლონეთ-უკრაინის ომი]] [[1919]] წლის ივლისამდე გაგრძელდა.

ზაფხულის დასაწყისში გალიციის უკრაინულ არმიას სათავეში ჩაუდგა რუსეთის არმიის ყოფილი გენერალი ალექსანდრე გრეკოვი, რომელმაც განახორციელა შეტევითი ოპერაცია, თუმცა, ძალთა სერიოზული უთანასწორობის გამო, მისმა არმიამ კვლავ უკან დაიხია ზბრუჩისაკენ,  უკრაინის სახალხო რესპუბლიკის ტერიტორიაზე. [[პარიზი]]ს სამოკავშირეო კომისიის გადაწყვეტილებით, ლვივი დარჩა პოლონეთის კონტროლის ქვეშ - მისი ბედის საბოლოო გადაწყვეტილებამდე. პოლონელი და უკრაინელი დაღუპული ჯარისკაცები დაკრძალეს ლიჩაკოვის სასაფლაოზე. ამ ბრძოლაში დაღუპული ერთ-ერთი უცნობი ჯარისკაცის ნეშტი ვარშავაში, უცნობი ჯარისკაცის ძეგლის ქვეშ დაკრძალეს.

მოგვიანებით პოლონეთმა დადო ხელშეკრულება [[სიმონ პეტლიურა]]სთან. უკრაინამ უარი თქვა დასავლეთ უკრაინაზე, რის სანაცვლოდაც პოლონეთმა სამხედრო დახმარება გაუწია წითელი არმიის თავდასხმის დროს ბოლშევიკების წინააღმდეგ.

===პოლონეთის შემადგენლობაში (1919-1939)===
[[1920]] წელს, [[პოლონეთ-საბჭოთა რუსეთის ომი]]ს დროს ქალაქს თავს დაესხა წითელი არმიის ძალები. წითელი არმია ცდილობდა ქალაქისთვის შეეტია ჩრდილო-აღმოსავლეთიდან. დაიწყო ქალაქის დაცვა. ერთთვიანი ბრძოლოს შემდეგ, 16 აგვისტოს წითელმა არმიამ გადალახა მდინარე [[დასავლეთის ბუგი]] და დაიწყო ქალაქზე თავდასხმა. ბრძოლები ორივე მხრიდან მძიმე დანაკარგებით მიმდინარეობდა, მაგრამ სამი დღის შემდეგ შეტევა მოიგერიეს და წითელმა არმიამ უკან დაიხია. წარმატებული თავდაცვისთვის ქალაქს მიენიჭა უმაღლესი პოლონური სამხედრო ჯილდო - [[Virtuti Militari]] V კლასის ორდენი - „გამბედაობისთვის“, რომელიც გამოსახული იყო ლვივის პოლონურ გერბზე.

[[რიგის სამშვიდობო ხელშეკრულება|რიგის სამშვიდობო ხელშეკრულების]] ხელმოწერის შემდეგ ლვივი პოლონეთის შემადგენლობაში დარჩა და გახდა ლვივის სავოევოდოს ცენტრი. ქალაქმა სწრაფად დაიბრუნა პოლონეთის მეცნიერებისა და კულტურის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი ცენტრის პოზიცია. [[1928]] წელს [[ლვივის უნივერსიტეტი|იან კაზიმირის უნივერსიტეტის]] პროფესორმა [[რუდოლფ ვეიგლი|რუდოლფ ვეიგელმა]] აღმოაჩინა [[ტიფი]]ს ვაქცინა.

===მეორე მსოფლიო ომის პერიოდი (1939-1945)===
[[1939]] წელს დაიწყო [[პოლონეთში შეჭრა (1939)|ვერმახტისა]] და [[წითელი არმია|წითელი არმიის]] პოლონური კამპანია. [[1939]] წლის 1 სექტემბერს გერმანიის ძალები შევიდნენ პოლონეთში. ქალაქის თავდაცვას ხელმძღვანელობდა [[ფრანციშეკ სიკორსკი]]. 19 სექტემბერს საბჭოთა ჯარები მიუახლოვდნენ ქალაქს და მალევე დაიკავეს მისი აღმოსავლეთი ნაწილი, პოლონურ მხარეს შესთავაზეს ქალაქის დანებება. რამდენიმე საათში გერმანულმა ძალებმა ქალაქს შეუტიეს დასავლეთიდან და სამხრეთიდან, თუმცა ვერმახტმა უკან დაიხია. მოლოტოვ-რიბენტროპის პაქტის საიდუმლო პროტოკოლის შესაბამისად, [[1939]] წლის 21 სექტემბრის ღამეს საბჭოთა ჯარებმა შეცვალეს გერმანული ჯარები და დაიწყეს თავდასხმისთვის მომზადება. მიუხედავად ამისა, პოლონეთის სარდლობამ განაახლა მოლაპარაკებები, რის შედეგადაც [[1939]] წლის 22 სექტემბერს ხელი მოეწერა შეთანხმებას „ქალაქ ლვივის საბჭოთა კავშირის ჯარებისთვის გადაცემის შესახებ“.

[[1939]]-[[1941]] წლებში ქალაქში დისლოცირებული იყო საბჭოთა ძალები. კერძოდ, აქ იყო განთავსებული წითელი არმიის კიევის სპეციალური სამხედრო ოლქის მე-6 არმიის შტაბი.<ref>Краснознамённый Киевский: Очерки истории Краснознамённого Киевского военного округа (1919—1979) / Изд. 2-е, испр. и доп. — К.: Политиздат Украины, 1979.</ref> ლვივში შედგა [[გესტაპო]]სა და [[შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატი]]ს ოფიცრების შეხვედრა.<ref>Witold Wasilewski, Współpraca niemiecko-sowiecka a zbrodnia katyńska // «Pamięć i Sprawiedliwość», 1.2009, c. 50-55.</ref>

[[დიდი სამამულო ომი]]ს დაწყების შემდეგ, შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატის ევაკუირების შეუძლებლობის გამოდაიწყო ლვივის ციხეებში მყოფი პოლიტპატიმრების მასობრივი სიკვდილით დასჯა. შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატისს ოფიციალური მონაცემებით  დახვრიტეს 2464 ადამიანი. [[1941]] წლის 30 ივნისს ქალაქი დაიკავეს გერმანელებმა. ამავე დღეს უკრაინელი ნაციონალისტების ორგანიზაციამ ლვივში გამოაცხადა უკრაინის მმართველობა [[იაროსლავ სტეცკო]]ს ხელმძღვანელობით, თუმცა მალევე დააპატიმრეს გერმანელებმა.<ref>''Ісаєвич Я. Д.'' Львів // Енциклопедія історії України. — Т. 6. — К.: Наукова думка, 2009. — С. 335.{{ref-uk}}</ref> 1941 წლის 1 ივლისს ქალაქში გერმანული ჯარების შესვლის შემდეგ, უკრაინელი ნაციონალისტები და ადგილობრივი მოსახლეობა მონაწილეობდნენ ებრაულ დარბევებში, რომელმაც რამდენიმე ათასი ადამიანი შეიწირა.<ref>[https://www.academia.edu/1314919/The_Lviv_Pogrom_of_1941_The_Germans_Ukrainian_Nationalists_and_the_Carnival_Crowd The Lviv Pogrom of 1941: The Germans, Ukrainian Nationalists, and the Carnival Crowd]</ref> გერმანელებმა მოაწყვეს საკონცენტრაციო ბანაკი [[ლვივის ციტადელი]]ს ტერიტორიაზე. სადაც მათ დახოცეს 140 ათასი საბჭოთა სამხედრო ტყვე. ასევე ააგეს ლვივის გეტო და იანოვსკის საკონცენტრაციო ბანაკი ებრაული მოსახლეობის, სამხედრო ტყვეებისა და მშვიდობიანი მოსახლეობის გასაწყვეტად. იანოვსკის საკონცენტრაციო ბანაკი გახდა სიკვდილის ერთ-ერთი პირველი ბანაკი, სადაც წამება და სიკვდილით დასჯა ხორციელდებოდა მუსიკის თანხლებით. ორკესტრის შემადგენლობაში შედიოდა ლვივის სახელმწიფო კონსერვატორიის პროფესორი შტრიქსი, ოპერის დირიჟორი მუნდი და სხვა ცნობილი ებრაელი მუსიკოსები. ორკესტრის ფოტო, რომელზეც გამოსახული იყო ორკესტრის წევრები „სიკვდილის ტანგოს“ შესრულებისას, იყო მთავარი მტკიცებულება ნიურნბერგის სასამართლო პროცესზე.

[[1944]] წელს დაიწყო სამხედრო ოპერაცია, რომლის მიზანიც იყო პოლონეთის ძალაუფლების დამყარება და ხელსაყრელი პოზიციების მოპოვება ომისშემდგომ სსრკ-პოლონეთის მოლაპარაკებებში. 

[[1944]] წელს დაიწყო წითელი არმიის ლვივი-სანდომირის ოპერაცია. ამავე წლის 27 ივლისს ქალაქი წითელმა არმიამ აიღო.

===უკრაინის სსრ-ის შემადგენლობაში (1945-1991)===
იმის წყალობით, რომ ლვივისათვის მთავარი ბრძოლა სამხრეთ გარეუბანში მიმდინარეობდა, ისტორიული ძეგლების, ეკლესიებისა და შენობების დიდი ნაწილი არ დაზიანებულა. ომის შემდეგ თითქმის მთელი პოლონური მოსახლეობა გაასახლეს  და დაიწყეს ქალაქის დასახლება უკრაინელებითა და რუსებით. [[მეორე მსოფლიო ომი]]ს შედეგად შეიცვალა ქალაქის ეროვნული შემადგენლობა. ძირითადი მოსახლეობა (პოლონელები, ებრაელები და გერმანელები) გადაასახლეს და გაანადგურეს. პოლონური ენა და პოლონური ენის ლვივური დიალექტი მთლიანად ამოიღეს ხმარებიდან. ქალაქში წამყვანი გახდა უკრაინული და რუსული ენები. მოგვიანებით ლვივში გაგრძელდა დასავლეთუკრაინელი გლეხების მიგრაცია. 

1971 წელს ლვივს მიენიჭა სსრკ-ის უმაღლესი ჯილდო — ლენინის ორდენი, ეკონომიკური, სამეცნიერო, ტექნიკური და სოციალურ-კულტურული განვითარების სფეროში მიღწევებისა და წარმატებებისთვის.

====ახალი მიკრორაიონები====
დიდი სამამულო ომის შემდეგ  პერიოდშ ლვივის მოსახლეობა და ქალაქის მიერ დაკავებული ტერიტორია საგრძნობლად გაიზარდა. [[1939]] წელს ლვივში დაახლოებით 330 ათასი ადამიანი ცხოვრობდა, ქალაქის ფართობი იყო 63 კმ², საცხოვრებელი ფართი იყო დაახლოებით 2 მილიონი მ².<ref name=":0">Вуйцик В. С., Липка Р. М. Зустріч зі Львовом. Львів: Каменяр, 1987. Стр. 160—166.</ref> [[1984]] წელს, [[პერესტროიკა|პერესტროიკის]] ზღურბლზე ქალაქის მოსახლეობა შეადგენდა 760 00, ქაალქის ფართობი იყო 138 კმ², ხოლო საცხოვრებელი ფართი გაიზარდა ხუთჯერ და გახდა 10 მლნ მ².<ref name=":0" />

1980-იანი წლების ბოლოს ჩამოყალიბდა დიდი საცხოვრებელი მასივები:

* სამხრეთი — მშენებლობა დაიწყო [[1960]]-იან წლებში, მოსახლეობა 150 000 ადამიანი.<ref name=":0" />
* ლიჩაკოვსკი (აღმოსავლეთი) — მშენებლობა დაიწყო [[1958]] წელს.<ref name=":0" /> 
* სიხოვი — მშენებლობა დაიწყო [[1979]] წელს, მოსახლეობა 120 ათასი ადამიანი.<ref name=":0" /> 
* ჩრდილოეთი — მშენებლობა დაიწყო [[1960]]-იან წლებში, მოსახლეობა 100 000 ადამიანი.<ref name=":0" />
* დასახლება ჟოვტნევი — მშენებლობა დაიწყო [[1958]] წელს.<ref name=":0" />

====მრეწველობა====
[[1944]] წელს მუშაობა დაიწყო მექანიკურმა ქარხანამ, სარემონტო-მექანიკურმა ქარხანამ და ტანკსარემონტო ქარხანამ. [[1945]] წელს შეიქმნა ქარხანა ლვივსოფმანქანა (Львовсельмаш). [[1946]] წელს ექსპლუატაციაში შევიდა ტელეგრაფის აპარატურისა და ელექტრო საზომი ხელსაწყოების ქარხნები. 

[[1947]] წელს მუშაობა დაიწყო ლვივის ფეხსაცმლის ფაბრიკამ. [[1950]] წელს კი საიუველირო ფაბრიკამ. 

[[1953]] წელს შეიქმნა ავიასარემონტო ქარხანა, ხოლო [[1957]] წელს მანქანათმშენებლი ქარხანა.

====მეცნიერება====
მეცნიერებამაც ინტენსიურად დაიწყო განვითარება ლვივში. [[1980]]-იანი წლებში ქალაქში ფუნქციონირებდა [[უკრაინის სსრ]]-ის მეცნიერებათა აკადემიის სამი ინსტიტუტი, ფილიალები და აკადემიური განყოფილებები, 11 უმაღლესი სასწავლებელი, რომლებშიც მუშაობდა 8 000 თანამშრომელი.

[[1971]] წელს ლვივში დაარსდა უკრაინის სსრ-ის მეცნიერებათა აკადემიის დასავლური სამეცნიერო ცენტრი. საბჭოთა პერიოდში ლვივში არსებობდა ძლიერი [[ლვივის მათემატიკის სკოლა|მათემატიკური სკოლა]].

====კულტურა====
[[საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკების კავშირი|საბჭოთა]] პერიოდში ლვივი რჩებოდა ქვეყნის კულტურულ ცენტრად. [[1970]]-იანი წლების ბოლოს აქ მუშაობდა ხუთი თეატრი, ფილარმონია, დაახლოებით 40 კინოთეატრი, ცირკი, 46 კულტურუის სასახლე, 12 მსხვილი მუზეუმი და 350-ზე მეტი ბიბლიოთეკა. ლვივი საბჭოთა კავშირში უკრაინულენოვანი კულტურის უმთავრესი ცენტრი გახდა. 

ქალაქში მოღვაწეობდა მრავალი ცნობილი მწერალი, კომპოზიტორი, მხატვარი, არქიტექტორი და ჟრნალისტი. მათ შორის [[ირინა ვილდე]], ი. სტეციუკი და [[ვასილ სტუსი]].

===უკრაინის დამოუკიდებლობის პერიოდში (1991-დან)===
[[1991]] წელს საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ ჩამოყალიბდა რამდენიმე სახელმწიფო. ლვივი ხდება „უკრაინის [[პიემონტი]]“ ნაციონალისტური ცვლილებების ფორპოსტი.

[[1998]] წელს [[ლვივის ისტორიული ცენტრი|ქალაქის ცენტრი]] და [[ლვივის წმინდა იურის საკათედრო ტაძარი|წმინდა იურის საკათედრო ტაძარი]] შეიტანეს [[იუნესკო]]ს [[მსოფლიო მემკვიდრეობა|მსოფლიო მემკვიდრეობის]] სიაში. 

[[1999]] წლის 14-15 მაისს ლვივში [[ლვივის რკინიგზელთა სასახლე|რკინიგზელთა სასახლეში]] გაიმართა ცენტრალური ევროპის ქვეყნების პრეზიდენტთა მეექვსე სამიტი. მრგვალი მაგიდის თემა იყო „ევროპული და რეგიონული ინტეგრაციის ადამიანური განზომილება და მისი როლი ახალი ევროპის მშენებლობაში“.

[[2001]] წლის ივნისში ლვივს ეწვია რომის პაპი იოანე პავლე II, სადაც მან აღავლინა კათოლიკური მესა და მონაწილეობა მიიღო ბიზანტიურ ღვთისმსახურებაში. 

[[2005]] წელს უკრაინისა და პოლონეთის პრეზიდენტების [[ვიქტორ იუშჩენკო]]სა და [[ალექსანდრე კვასნევსკი]]ს, ასევე რომაული და ბერძნულ-კათოლიკური კარდინალების [[მარიან იავორსკი]]სა და [[ლიუბომირ გუზარი]]ს მონაწილეობით საზეიმოდ გაიხსნა ქალაქის პოლონელი დამცველების სამხედრო მემორიალი, რომლებიც დაიღუპნენ [[1918]] წელს [[პოლონეთ-უკრაინის ომი]]ს დროს.

ლვივის მოქალაქეები მტკიცედ უჭერდნენ მხარს [[ვიქტორ იუშჩენკო]]ს [[2004]] წლის უკრაინის [[უკრაინის საპრეზიდენტო არჩევნები (2004)||საპრეზიდენტო არჩევნების]] დროს და მნიშვნელოვანი როლი ითამაშეს ნარინჯისფერ რევოლუციაში. სამოქალაქო დაუმორჩილებლობის აქტებმა აიძულა ადგილობრივი პოლიციის უფროსი გადამდგარიყო და ადგილობრივმა კრებამ გამოსცა დადგენილება, რომელიც უარს აცხადებდა თაღლითური პირველი არჩევნების ოფიციალური შედეგების მიღებაზე.<ref>{{cite news|last=Tchorek|first=Kamil|title=Protest grows in western city|work=Times Online|date=26 November 2004|url=http://www.timesonline.co.uk/tol/news/world/article395652.ece|access-date=25 July 2009|archiveurl=https://web.archive.org/web/20110629121745/http://www.timesonline.co.uk/tol/news/world/article395652.ece|archivedate=29 ივნისი 2011}}</ref>

[[2019]] წელს ლვივის მოქალაქეებმა მხარი დაუჭირეს [[პეტრო პოროშენკო]]ს უკრაინის [[უკრაინის საპრეზიდენტო არჩევნები (2019)|საპრეზიდენტო არჩევნებზე]]. პოროშენკოს მიერ მიღებული ხმების რაოდენობა 90%-ზე მეტი იყო.

==მოსახლეობა==
<div style="float:right;margin:0 0 .5em 1em;" class="toccolours">
'''ლვივის ეროვნული შემადგენლობა<br>2001 წლის მონაცემებით'''
{| cellpadding=2 style="background:transparent;"
|-
| [[უკრაინელები]]
| align="right" | 639 000
| (88,1 %)
|-
| [[რუსები]]
| align="right" | 64 600
| (8,9 %)
|-
| [[პოლონელები]]
| align="right" | 6400
| (0,9 %)
|-
| [[ბელარუსები]]
| align="right" | 3100
| (0,4 %)
|-
| [[ებრაელები]]
| align="right" | 1900
| (0,3 %)
|-
| [[სომხები]]
| align="right" | 800
| (0,1 %)
|-
| სულ
| align="right" | 725 200
|}
</div>

[[2001]] წლის აღწერების მონაცემებით ლვივის მოსახლეობა შეადგენს 758 ადამიანს, ანუ 1989 წეთან შედარებით 57 ათასზე მეტი ადამიანით შემცირდა.<ref>[http://2001.ukrcensus.gov.ua/rus/results/general/estimated/lviv/ Всеукраинская перепись населения]</ref>

აღწერამდე ერთი წლით ადრე, 2000 წლის დეკემბერში, ლვივის ქალაქის განვითარების ინსტიტუტმა ჩაატარა ქალაქის მოსახლეობის სპეციალური კვლევა. ამ კვლევის მიხედვით, ქალაქის 51-52% ქალია<ref name="sad">''Садовий А.'' [http://www.ji.lviv.ua/n23texts/sadovyj.htm Населения Львова в дзеркалі опитування громадської думки (грудень 2000 року)] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20090816124100/http://www.ji.lviv.ua/n23texts/sadovyj.htm |date=2009-08-16 }}{{ref-uk}}</ref> ლვივის მოსახლეობის 48 % ცხოვრობდა საბჭოთა პერიოდის შენობებში, 40 % ავსტრიულ და პოლონურ შენობებში, დაახლოებით 11 % — პირად სექტორში.<ref name="sad" /> მათგან 85 % [[უკრაინელები|უკრაინელი]] იყო, 12 % — [[რუსები|რუსი]]. 79 % საუბრობდა [[უკრაინული ენა|უკრაინულად]], 20 % — [[რუსული ენა|რუსულად]].<ref name="sad" /> 45 % მიეკუთვნებიდა უკრაინულ ბერძნულ-კათოლიკურ სარწმუნოებას, 31 % — უკრაინის მართლმადიდებლურ ეკლესიის კიევის საპატრიარქოს, 5 % — უკრაინის მართლმადიდებელ ეკლესიას, ხოლო 3 % — უკრაინის მართლმადიდებელი ეკლესიის მოსკოვის სპატრიარქოს.<ref name="sad" /> 

===ქალაქის საბჭოს მოსახლეობა===
{| class="wikitable"
! 1857 || 1869 || 1880 || 1890 || 1900 || 1910 || 1921 || 1931
|-
| 70 384<ref name="ReferenceB">Rocznik statystyki Galicyi 1894—1897. R. 5. — Lwów, 1898, s. 5.</ref> || 87 109<ref name="ReferenceB"/> || 109 746<ref>Oesterreichische Statistik. I. Band. 2. Heft. — Wien, 1882, s. 88—107.</ref> || 127 943<ref>Oesterreichische Statistik. XXXII. Band. 1. Heft. — Wien, 1892, s. 106—125.</ref> || 159 877<ref>Oesterreichische Statistik. Bd. 63. — Wien, 1903. H.2, s. 68—70.</ref> || 206 113<ref>Österreichische Statistik. Neue Folge. 1. Band. 1. Heft. — Wien, 1912, s. 22—27.</ref> || 219 388<ref>Pierwszy Powszechny Spis Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 września 1921 roku. T. 27, Mieszkania, ludność, stosunki zawodowe: województwo lwowskie. — Warszawa, 1927, s. 3.</ref> || 312 231<ref>Drugi Powszechny Spis Ludności z dn. 9.XII.1931 r. mieszkania i gospodarstwa domowe, ludność, stosunki zawodowe: Polska (dane skrócone). — Warszawa, 1937, s. 23.</ref>
|-
! 1941 || 1943 || 1959 || 1970 || 1979 || 1989 || 2001 || 2021
|-
| 215 646<ref name="ReferenceC">Hryciuk, Grzegorz. Przemiany narodowościowe i ludnościowe w Galicji Wschodniej i na Wołyniu w latach 1931—1948. — Toruń, 2005.</ref> || 254 291<ref name="ReferenceC"/> || 410 678<ref>{{cite web |url = http://webgeo.ru/db/1959/ukr.htm |title = Перепись населения СССР 1959 года  |archiveurl = https://web.archive.org/web/20121120155621/http://webgeo.ru/db/1959/ukr.htm |archivedate = 2012-11-20 }}</ref> || 553 452<ref>{{cite web |url=http://webgeo.ru/db/1970/ukr-ugzap.htm |title=Перепись населения 1970 года |accessdate=2016-07-04 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20111230014313/http://webgeo.ru/db/1970/ukr-ugzap.htm |archivedate=2011-12-30 |deadlink=yes }}</ref> || 667 243<ref>{{cite web |url=http://webgeo.ru/db/1979/ukr-ugzap.htm |title=Перепись населения 1979 года |accessdate=2016-07-04 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20111229222020/http://webgeo.ru/db/1979/ukr-ugzap.htm |archivedate=2011-12-29 |deadlink=yes }}</ref> || 818 780<ref>[http://demoscope.ru/weekly/ssp/sng89_reg2.php Всесоюзная перепись населения 1989 года. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу]</ref> || 758 526<ref>Всеукраинская перепись населения. [http://2001.ukrcensus.gov.ua/rus/results/total_population/structure_population/sel_1/?box=1.1W&k_t=46&rn=46101&id=&botton=cens_db Численность наличного населения и его распределение по полу — Львовская область — г. Львов (горсовет)], приведены данные по собственно городу Львову без находящихся в его административном подчинении города [[Винники]] и [посёлков городского типа [[Брюховичи]] и [[Рудно]]</ref> || 717 486
|}

===რელიგია===
ქალაქში მდებარეობს რომის კათოლიკური ეკლესიის ადმინისტრაციული ცენტრი და [[2005]] წლის 21 აგვისტომდე მდებარეობდა უკრაინის ბერძნულკათოლიკური ეკლესიის ცენტრი. ქალაქის მოსახლეობას აქვს რთული კონფესიური სტრუქტურა: დაახლოებით 35 % მიეკუთვნება უკრაინის ბერძნულ-კათოლიკურ ეკლესიას, 11,5 %  — უკრაინის ავტოკეფალიურ მართლმადიდებელ ეკლესიას, დაახლოებით 9 % — უკრაინის მართლმადიდებელი ეკლესიის კიევის საპატრიარქოს, ხოლო 6 % — რომის კათოლიკურ ეკლესიას. გარდა ამისა ქალაქში არსებობს სხვა რელიგიური ორგანიზაციები: უკრაინის მართლმადიდებელი ეკლესიის მოსკოვის საპატრიარქო, [[სომხეთის სამოციქულო ეკლესია]], ორთოდოქსი და რეფორმისტი იუდეველები და მრავალი სხვა პროტესტანტული ორგანიზაცია. ქალაქში მოქმედებს [[უკრაინის კათოლიკური უნივერსიტეტი]] და კიევის საპატრიარქოს სასულიერო სემინარია.

==ადმინისტრაციული დაყოფა==
ლვივი ადმინისტრაციულად იყოფა 6 რაიონად<ref>{{cite web| datepublished =| url =http://www.city-adm.lviv.ua/home/map| title =Карта Львова| publisher =Официальный сайт Львовского городского совета| accessdate =2011-06-22| lang =uk| archiveurl =https://www.webcitation.org/617KzJsoX?url=http://www.city-adm.lviv.ua/home/map| archivedate =2011-08-22}}</ref>, რომელთაგან თითოეულს აქვს საკუთარი მმართველი ორგანოები:

* [[გალიციის რაიონი (ლვივი)|გალიციის]] ({{lang-uk|Галицький}})
* [[რკინიგზის რაიონი (ლვივი)|რკინიგზის]] ({{lang-uk|Залізничний}})
* [[ლიჩაკოვის რაიონი|ლიჩაკოვის]] ({{lang-uk|Личаківський}})
* [[სიხოვის რაიონი|სიხოვის]] ({{lang-uk|Сихівський}})
* [[ფრანკოვის რაიონი (ლვივი)|ფრანკოვის]] ({{lang-uk|Франківський}})
* [[შევჩენკოს რაიონი (ლვივი)|შევჩენკოს]] ({{lang-uk|Шевченківський}})

==პოლიტიკა==
ლვივში ყველაზე პოპულარული მემარჯვენე და ნაციონალისტური ტენდენციების პოლიტიკური ძალებია; მემარცხენე პარტიებისა და რეგიონების პარტიის მხარდაჭერა გაცილებით ნაკლებია, მაგრამ შესამჩნევად მაღალია, ვიდრე ლვივის რეგიონის სხვა საარჩევნო ოლქებში. [[2006]] წლის საპარლამენტო არჩევნებში ძირითადი პოლიტიკური ძალების სასარგებლოდ ხმები ასე გადანაწილდა: პარტია ჩვენი უკრაინა  — 34,4 %, იულია ტიმოშენკოს ბლოკი — 27,3 %, რეგიონების პარტია — 6,5 %, უკრაინის სოციალისტური პარტია — 3,0 %, უკრაინის კომუნისტური პარტია — 1,5 %. [[2007]] წლის ვადამდელ საპარლამენტო არჩევნებში ყველა აღნიშნულმა პარტიამ (გარდა სოციალისტებისა) უფრო მეტი მხარდაჭერა მიიღო: პარტია ჩვენი უკრაინა  — 35,3 %, იულია ტიმოშენკოს ბლოკი — 45,1 %, რეგიონების პარტია — 8,7 %, უკრაინის სოციალისტური პარტია — 1,0 %, უკრაინის კომუნისტური პარტია — 2,5 %.

==ეკონომიკა==
ლვივი რჩება უკრაინის მნიშვნელოვან ინდუსტრიულ ცენტრად. ქალაქში კონცენტრირებულია უკრაინის ნათურების წარმოების 95 %, სატვირთო მანქანების წარმოების — 100 %, ავტობუსების წარმოების — 11 %. [[XXI საუკუნე|XXI საუკუნის]] დასაწყისში ქალაქში 240 სხვადასხვა სახის საწარმო იყო განთავსებული.<ref name="naz">[http://ukr-tur.narod.ru/istoukrgeo/allpubl/antropos/rolpromyslvova.htm Назарук М. Роль промисловості у формуванні соціоекосистеми Львова в 20 столітті]</ref>

უკრაინის დამოუკიდებლობის წლებში საგრძნობლად შეიცვალა სამრეწველო წარმოების სტრუქტურა. 1960-იანი წლებიდან მრეწველობის წამყვანი დარგი იყო [[მანქანათმშენებლობა]]. დამოუკიდებლობის მოპოვების შემდეგ წამყვანი გახდა [[კვების მრეწველობა]], რომლის მოცულობა [[2001]] წელს შეადგენდა 39,4 %-ს.<ref name="naz" /> 

უკანასკნელი ათწლეული ხასიათდება [[ტურიზმი]]სა<ref>{{cite web|title=Львиная доля. Как Львов превратился в центр туризма №1 в Украине|url=https://nv.ua/publications/lvinaya-dolya-kak-lvov-prevratilsya-v-centr-turizma-1-v-ukraine-43311.html|accessdate=2017-02-26}}</ref> და IT-ინდუსტრიის განვითარებით,<ref>{{cite web|url=https://ain.ua/2016/07/06/lviv-it-jazz-conference-vo-lvove-postroyat-innovation-district-it-park|title=Как Львов может стать одним из главных IТ-хабов Восточной Европы|date=2016-07-06|publisher=AIN.UA|accessdate=2017-02-26|archiveurl=https://web.archive.org/web/20170227151523/https://ain.ua/2016/07/06/lviv-it-jazz-conference-vo-lvove-postroyat-innovation-district-it-park|archivedate=2017-02-27}}</ref> რამაც ლვივი გადააქცია უდიდეს ტურისტულ ობიექტად აღმოსავლეთ ევროპაში.  

ლვივში მუშაობს 219 მსხვილი სამრეწველო და 9 000 მცირე საწარმო, 40 კომერციული ბანკი, 4 ბირჟა, 13 საინვესტიციო კომპანია, 80 სადაზღვევო ორგანიზაცია, 77 სააუდიტორიო და 24 სალიზინგო ფირმა.<ref>[http://map.lviv.ua/lviv04.html Львов деловой]</ref>

==ტრანსპორტი==
===აეროპორტი===
[[ლვივის საერთაშორისო აეროპორტი]] მდებარეობს ქალაქის ცენტრიდან 6 კილომეტრში. აეროპორტს შეუძლია მიიღოს: Ан-12, −24, −26, −30, −124; Ил-14, −18, −76, −96; Ту-134, −154; Як-40, −42; Embraer 195, Boeing 737, Airbus A320, Boeing 767, Boeing 777. ასაფრენი ბილიკის ზომებია 3305 X 45 მეტრი. აეროპორტის სიახლოვეს მდებარეობს 100 ადგილიანი სასტუმრო „ტუსტანი“. 

ევრო 2012-ის წინა დღეებში გაიხსნა ახალი თანამედროვე ტერმინალი, რომელიც აღჭურვილია ტელესკოპური ტრაპებით.<ref>[http://www.rbc.ua/rus/top/show/vo-lvove-otkryt-novyy-terminal-mezhdunarodnogo-aeroporta-12042012132100 Во Львове открыт новый терминал международного аэропорта]</ref> რეკონსტრუქცია ჩაუტარდა ასაფრენ ბილიკსაც.<ref>[http://zikua.tv/ru/news/2012/06/05/351815 Новая полоса аэропорта «Львов» 8 июня примет первые самолёты]{{Dead link|date=დეკემბერი 2021 |bot=InternetArchiveBot }}</ref>

===რკინიგზა===
ლვივის სარკინიგზო მაგისტრალი ერთ-ერთი ყველაზე ძველია უკრაინაში. პირველი მატარებელი ლვივში შევიდა 1861 წლის 4 ნოემბერს [[ვენა|ვენიდან]].<ref name="autogenerated3">{{Cite web |url=http://railway.lviv.ua/railway/history/ |title=Львівська залізниця :: Історія |accessdate=2021-12-01 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20190219231108/http://railway.lviv.ua/railway/history |archivedate=2019-02-19 }}</ref> [[1866]] წელს ხაზი გაგრძელდა ჩერნოვციმდე, ხოლო [[1869]] წელს — [[ბროდი]]მდე. XX საუკუნის დასაწყისში ლვივში ახალი სადგურის აშენების აუცილებლობა გაჩნდა. ქალაქის მთავარი სარკინიგზო კარიბჭის ახალი შენობა ექსპლუატაციაში შევიდა [[1904]] წლის 26 მარტს. სადგური მართლაც ერთ-ერთი საუკეთესო იყო ევროპაში, როგორც არქიტექტურულად, ასევე ტექნიკურად.

[[1939]] წლის 1 სექტემბერს გერმანელებმა დაბომბეს ლვივის რკინიგზა. განადგურდა რკინიგზის სადგური, სატვირთო სადგური, კლეპაროვის და პოძამჩეს სადგურები. დასავლეთ უკრაინის [[სსრკ]]-ის შემადგენლობაში შესვლის შემდეგ დაიწყო ლვივის რკინიგზის აღდგენა.

[[1941]] წლის 22 ივნისს გერმანელებმა კვლავ გაანადგურეს ლვივის რკინიგზის სადგური. სარკინიგზო კვანძმა, როგორც ყველაზე მნიშვნელოვანმა სტრატეგიულმა ობიექტმა, დიდი დარტყმა მიიღო.

===ტრამვაი===
[[ფაილი:Electron 1179 (2).jpg|300px|მინი]]
ავსტრიის შემადგენლობაში ყოფნის დროს [[ვენა|ვენის]] შემდეგ პირველი ქალაქი იყო ლვივი სადაც [[1880]] წელს გაიხსნა საცხენოსნო [[ტრამვაი]]. ფუნქციონირებდა ორი ხაზი, რომელსაც წელიწადში საშუალოდ გადაჰყავდა 1 867 000 მგზავრი.

[[2005]] წლის მონაცემებით ლვივის ტრამვაის პარკი მოითვლიდა 220 ვაგონს. ტრამვაის საერთო სიგრძე იყო 80 კმ. პარკის ვაგონების უმეტესობა არის ჩეხური ფირმა „ტატრას“ მიერ წარმოებული. [[2020]] წლის დასაწყისში ელექტროტრანსპორტით მგზავრობის ფასია 7 უკრაინული გრივნა მძღოლისგან ბილეთის შეძენისას ან 6 გრივნა საკრედიტო ბარათით.<ref>{{Cite web|url=https://varianty.lviv.ua/68106-u-lvovi-pidnimliat-vartist-proizdu-v-eletrotransporti-do-6-hryven|title=У Львові піднімлять вартість проїзду в елетротранспорті до 6 гривень|publisher=Варіанти|lang=uk|accessdate=2020-01-22}}</ref>

===ტროლეიბუსი===
[[მეორე მსოფლიო ომი]]ს შემდეგ ქალაქმა სწრაფად განვითარება დაიწყო. ტრამვაის ლიანდაგები ამოცვალეს ტროლეიბუსის ხაზებით. ტროლეიბუსმა ფუნქციონირება დაიწყო [[1952]] წლის 27 ნოემბერს. მოგვიანებით ახალი ხაზები გაიყვანეს გარეუბნებში. [[1984]] წელს ლვივში ააგეს სსრკ-ში პირველი ტროლეიბუსების დიაგნოსტიკის ექსპერიმენტულ-ინდუსტრიული საწარმო.<ref name="Train">Энциклопедия современной Украины: в 25 т. / Под ред. И. М. Дзюба и др. — Киев : 2005. — Т. 4. — С. 187 — ISBN 966-02-3354-X{{ref-uk}}</ref><ref name="TrainKrat">''Крат В. И.''Владимир Филлипович Веклич // Коммунальное хозяйство городов. Киев: Техника — 1998. — № 17. — С. 3-9. — ISSN 0869-1231{{ref-uk}}</ref><ref name="Diagnost1990">''Веклич В. Ф.'' Диагностирование технического состояния троллейбусов. — М.: Транспорт, 1990. — 295 с. — 15 000 экз. — ISBN 5-277-00934-5</ref>

===ავტობუსები===
პოსტსაბჭოთა პერიოდში გაუქმდა ავტობუსებით მომსახურება. სამარშრუტო ტაქსები გახდა ავტობუსების ალტერნატივა. ქალაქში ფუნქციონირებს სულ 89 მარშრუტი. სამარშრუტო ტაქსები მოძრაობენ მოკლე ინტერვალებით მთელი დღის განმავლობაში, დაახლოებით 6:00 საათიდან 23:00-24:00 საათამდე. პიკის საათებში სამარშრუტო ტაქსები ბევრ მარშრუტზე გადატვირთულია და მათი სიჩქარე დაბალია ხშირი საცობების გამო. სამარშრუტო ტაქსის ფასი მთელ ქალაქში არის 7 გრივნა. [[2011]]-[[2012]] წლებში გაიხსნა ახალი მარშრუტები № 1А, 2А, 3А, 4А, 5А, 6А, 47А, რომელიც ცენტრს აკავშირებს გარეუბნებთან.

==მეცნიერება და განათლება==
ლვივი უკრაინის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი საგანმანათლებლო ცენტრია. ქალაქში განთავსებულია 12 უნივერსიტეტი, 8 აკადემია, ათობით ინსტიტუტი (ჯამში ლვივში 59 უმაღლესი სასწავლებელია). ლვივში კონცენტრირებულია მნიშვნელოვანი სამეცნიერო პოტენციალი, იგი მეოთხე ადგილზეა უკრაინის ქალაქებს შორის მეცნიერებათა დოქტორების, მეცნიერებათა კანდიდატების, სამეცნიერო ორგანიზაციების რაოდენობის მიხედვით. ქალაქში ფუნქციონირებს უკრაინის მეცნიერებათა ეროვნული აკადემიის 8 ინსტიტუტი, 40-ზე მეტი სამეცნიერო-კვლევითი და საპროექტო ინსტიტუტი.

==კულტურა==
[[ფაილი:Львівський національний академічний театр опери та балету імені Соломії Крушельницької 13.jpg|250px|მინი|[[ლვივის ოპერისა და ბალეტის თეატრი]]]]
დღეს ლვივი უკრაინის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი კულტურული ცენტრია. ქალაქი ცნობილია როგორც ხელოვნების, ლიტერატურის, მუსიკისა და თეატრის ცენტრი. ამჟამად, თეატრების, საკონცერტო დარბაზების და შემოქმედებითი გაერთიანებების დიდი რაოდენობა ქალაქის კულტურული სიმდიდრის უდავო მტკიცებულებაა. ლვივში მდებარეობს 60 მუზეუმი და 10 თეატრი.

მუზეუმებიდან აღსანიშნავია [[ლვივის ისტორიული მუზეუმი]] (უკრაინაში სიდიდით მეორე ისტორიული მუზეუმი), ანდრეი შეპტიცკის სახელობის ეროვნული მუზეუმი, ლვივის ხელოვნების გალერეა, ეთნოგრაფიული მუზეუმი (უკრაინაში ერთადერთი მსგავსი ტიპის მუზეუმი), უკრაინაში პირველი საპყრობილე-მუზეუმი, [[ლვივის აფთიაქი მუზეუმი|აფთიაქი-მუზეუმი]], არსენალის მუზეუმი და სხვა. 

პირველი პროფესიონალური თეატრი ლვივში [[1795]] წელს გაიხსნა. ქალაქში მდებარეობს [[ლვივის ოპერისა და ბალეტის თეატრი|ოპერისა და ბალეტის თეატრი]], მოქმედებს 7  კინოთეატრი.

==დაძმობილებული ქალაქები==
ლვივის დაძმობილებული ქალაქები არიან<ref>{{cite web
 |date        = 
 |url         = http://www.city-adm.lviv.ua/home/cities-partners
 |title       = Міста-партнери
 |publisher   = Официальный сайт Львовского городского совета
 |accessdate  = 2011-06-22
 |lang        = uk
 |archiveurl  = https://www.webcitation.org/617L2SnJB?url=http://www.city-adm.lviv.ua/home/cities-partners
 |archivedate = 2011-08-22
}}</ref>:
{{Div col}}
* {{დროშა|ბოსნია და ჰერცეგოვინა}}, [[ბანია-ლუკა]] ({{lang-sr|Бања Лука}}, {{lang-bs|Banja Luka}})
* {{დროშა|უნგრეთი}}, [[ბუდაპეშტი]] ({{lang-hu|Budapest}}) 
* {{დროშა|კანადა}}, [[ვინიპეგი]] ({{lang-en|Winnipeg}}) 
* {{დროშა|პოლონეთი}}, [[ვროცლავი]] ({{lang-pl|Wrocław}}) 
* {{დროშა|რუსეთი}}, [[გროზნო]] ({{lang-ce|Соьлжа-ГӀала}}) 
* {{დროშა|პოლონეთი}}, [[ჟეშუვი]] ({{lang-pl|Rzeszów}}) 
* {{დროშა|პოლონეთი}}, [[კრაკოვი]] ({{lang-pl|Kraków}}) 
* {{დროშა|საქართველო}}, [[ქუთაისი]]  
* {{დროშა|პოლონეთი}}, [[ლოძი]] ({{lang-pl|Łódź}}) 
* {{დროშა|პოლონეთი}}, [[ლუბლინი]] ({{lang-pl|Lublin}}) 
* {{დროშა|სერბეთი}}, [[ნოვი-სადი]] ({{lang-sr|Нови Сад}}, {{lang-sh|Novi Sad}}) 
* {{დროშა|პოლონეთი}}, [[პშემისლი]] ({{lang-pl|Przemyśl}}) 
* {{დროშა|ისრაელი}}, [[რიშონ-ლე-ციონი]] ({{lang-he|רִאשׁוֹן לְצִיּוֹן}}) 
* {{დროშა|გაერთიანებული სამეფო}}, [[როჩდეილი]] ({{lang-en|Rochdale}}) 
* {{დროშა|უზბეკეთი}}, [[სამარყანდი]] ({{lang-uz|Samarqand}}; {{lang-tg|Самарқанд}}) 
* {{დროშა|რუსეთი}}, [[სანქტ-პეტერბურგი]] 
* {{დროშა|გერმანია}}, [[ფრაიბურგი]] ({{lang-de|Freiburg}}) 
{{Div col end}}

== გალერეა ==
<gallery>
File:Лвов Галиција.jpg
File:Latin cathedral, Lviv (5).jpg
File:Дворец Потоцких.jpg
File:Bernardine monastery, Lviv (14).jpg
File:Lwów - Opera.jpg
File:Lviv - Ossolineum.JPG
File:Lviv national university-2013.JPG
File:Св. Юра пл., 5, Собор святого Юра, 5DM2 9216.jpg
File:Lwów - Cerkiew Uspieńska.jpg
File:6 Market Square, Lviv (01).jpg
</gallery>

==ლიტერატურა==
* ''Білецький С. Т.'' Перша історична згадка про місто // Нариси історії Львова. — Львів, 1956. — С. 18—20.
* ''Дудикевич Б. К., Івасюта М. К., Ковальчак Г. І.'' Львів // Історія міст і сіл Української РСР / Голова Головної комісії [[Тронько, Пётр Тимофеевич|П. Т. Тронько]]. — К.: Українська радянська енциклопедія, 1968. — Т. 14. Львівська область. — С. 52—98.
* ''Ісаєвич Я. Д.'' Львів // Енциклопедія історії України. — К.: Наукова думка, 2009. — Т. 6. — С. 320—338.
* Історія Львова / Відп. ред. В. В. Секретарюк. — К.: Наукова думка, 1984. — 416 с.
* Історія Львова: Короткий нарис. — Львів: Львівський університет, 1956. — 296 с.

== რესურსები ინტერნეტში ==
* [http://bocaratonrealestatevids.com/video/1cpI5D03iTQ/Lviv-Lvov-%D0%9B%D1%8C%D0%B2%D1%96%D0%B2-%D0%9B%D1%8C%D0%B2%D0%BE%D0%B2-Ukraine-%D0%A3%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D0%B0.html; -Video & photo Lviv] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20110812183925/http://bocaratonrealestatevids.com/video/1cpI5D03iTQ/Lviv-Lvov-%D0%9B%D1%8C%D0%B2%D1%96%D0%B2-%D0%9B%D1%8C%D0%B2%D0%BE%D0%B2-Ukraine-%D0%A3%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%97%D0%BD%D0%B0.html; |date=2011-08-12 }}
* [http://www.lviv.travel/ www.lviv.travel&nbsp;— Multilingual official promotional website about Lviv] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20111004230716/http://lviv.travel/ |date=2011-10-04 }}
* [http://www.city-adm.lviv.ua/ city-adm.lviv.ua&nbsp;— Official Lviv city council website] {{uk icon}}
* [http://www.inlviv.info/ www.inlviv.info&nbsp;— Lviv tourist information] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20200921101018/http://www.inlviv.info/ |date=2020-09-21 }} {{en icon}}
* [http://lvovlink.at.ua/ lvovlink.at.ua&nbsp;— maps, news, history, photo, video, community, all about Lviv]
* [http://www.lvivcenter.org/ www.lvivcenter.org&nbsp;— Multilingual Website of the Center for Urban History in Lviv]
* [http://www.lviv-online.com/ www.lviv-online.com&nbsp; Lviv Online. The city events guide]

==სქოლიო==
{{სქოლიო}}

{{ლვივის ოლქი}}
{{უკრაინის ადმინისტრაციული დაყოფა}}

[[კატეგორია:ლვივი|*]]
[[კატეგორია:ლვივის ოლქის ქალაქები]]
[[კატეგორია:მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლები უკრაინაში]]
[[კატეგორია:უკრაინის ადმინისტრაციული ცენტრები]]