ცენტრალურ ადგილთა სისტემა: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 3: | ხაზი 3: | ||
XX საუკუნის 30–იან წლებში გერმანელმა გეოგრაფმა [[ვალტერ კრისტალერი|ვალტერ კრისტალერმა]] ცენტრალურ ადგილთა სისტემის თეორია შეიმუშავა. ამ სისტემის [[მოდელი|მოდელის]] რეალიზაცია შესაძლებელია იდეალური ტიპის [[ჰომოგენური|ჰომოგენურ]] სივრცეებში ცენტრალურ ადგილთა [[იერარქია|იერარქიული]] სტრუქტურის საფეხურების შექმნით. |
XX საუკუნის 30–იან წლებში გერმანელმა გეოგრაფმა [[ვალტერ კრისტალერი|ვალტერ კრისტალერმა]] ცენტრალურ ადგილთა სისტემის თეორია შეიმუშავა. ამ სისტემის [[მოდელი|მოდელის]] რეალიზაცია შესაძლებელია იდეალური ტიპის [[ჰომოგენური|ჰომოგენურ]] სივრცეებში ცენტრალურ ადგილთა [[იერარქია|იერარქიული]] სტრუქტურის საფეხურების შექმნით. |
||
მაღალი (იერარქიული) საფეხურის ცენტრალური ადგილები (მაგ.; [[ქალაქი|ქალაქები]]) თავიანთი ფუნქციური |
მაღალი (იერარქიული) საფეხურის ცენტრალური ადგილები (მაგ.; [[ქალაქი|ქალაქები]]) თავიანთი (ფუნქციური) ჭარბ–დატვირთვის თვალსაზრისით ავლენენ ისეთ თვისებებს, რომლებიც დაბალი (იერარქიული) საფეხურის ცენტრალურ ადგილებს (როგორიცაა მაგ.; გარკვეული ადმინისტრაციული და კომუნალური მომსახურების ფუნქციები პატარა ქალაქებში) არა აქვთ. [[ცენტრალური ადგილი]] მისი მიმდებარე [[განვრცობითი სფერო|განვრცობითი ადგილის, ან სფეროს]] მიმართ უფრო მეტ მნიშვნელობითაა ([[(გეოგრაფიული ადგილის) მნიშვნელობითი ჭარბ–დატვირთვა|მნიშვნელობითი ჭარბ–დატვირთვა]]) დატვირთული. |
||
ვალტერ კრისტალერმა ადგილის ცენტრულობა, ან მისი მნიშვნელობითი ჭარბ–დატვირთვა განსაზღვრა (ადგილისა და მისი განვრცობითი სფეროსათვის სამუშაო მზადყოფნაში) უკვე არსებული და (მხოლოდ ადგილის მოსახლეობისთვის) საჭირო სამსახურების ურთიერთმიმართებით (მაჩვენებელთა განსხვავება = მნიშვნელობითი ჭარბ–დატვირთვა). რამდენადაც მაღალია ადგილის ცენტრულობა, იმდენად მაღალია კომუნალურ მომსახურებათა ოდენობა მოსახლეზე. |
04:00, 27 თებერვალი 2008-ის ვერსია
XX საუკუნის 30–იან წლებში გერმანელმა გეოგრაფმა ვალტერ კრისტალერმა ცენტრალურ ადგილთა სისტემის თეორია შეიმუშავა. ამ სისტემის მოდელის რეალიზაცია შესაძლებელია იდეალური ტიპის ჰომოგენურ სივრცეებში ცენტრალურ ადგილთა იერარქიული სტრუქტურის საფეხურების შექმნით.
მაღალი (იერარქიული) საფეხურის ცენტრალური ადგილები (მაგ.; ქალაქები) თავიანთი (ფუნქციური) ჭარბ–დატვირთვის თვალსაზრისით ავლენენ ისეთ თვისებებს, რომლებიც დაბალი (იერარქიული) საფეხურის ცენტრალურ ადგილებს (როგორიცაა მაგ.; გარკვეული ადმინისტრაციული და კომუნალური მომსახურების ფუნქციები პატარა ქალაქებში) არა აქვთ. ცენტრალური ადგილი მისი მიმდებარე განვრცობითი ადგილის, ან სფეროს მიმართ უფრო მეტ მნიშვნელობითაა (მნიშვნელობითი ჭარბ–დატვირთვა) დატვირთული.
ვალტერ კრისტალერმა ადგილის ცენტრულობა, ან მისი მნიშვნელობითი ჭარბ–დატვირთვა განსაზღვრა (ადგილისა და მისი განვრცობითი სფეროსათვის სამუშაო მზადყოფნაში) უკვე არსებული და (მხოლოდ ადგილის მოსახლეობისთვის) საჭირო სამსახურების ურთიერთმიმართებით (მაჩვენებელთა განსხვავება = მნიშვნელობითი ჭარბ–დატვირთვა). რამდენადაც მაღალია ადგილის ცენტრულობა, იმდენად მაღალია კომუნალურ მომსახურებათა ოდენობა მოსახლეზე.