sûk

Kurdî (kurmancî)

navdêr, mê

Wate

1. bazarr, çarşî, firoşgeh, cihê kirrîn û firotinê
2. bajarr, şar, şehr

Herwiha

• sîk
• swîk

Jê

• sûkî

==Soranî==

sûk

Wate

1. sivik

Wergerr

• almanî : Geschäftsviertel → de
• farisî : بازار‎ → fa, یوم احد‎ → fa
• tirkî : çarşı → tr, çıra → tr, çıralık → tr, gölge → tr, meşale → tr