mêrd
Navdêr
[biguhêre]mêrd
- mêr, zelam, mirovên nêr
(bi taybetî yên mezin)- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- hevserê jinekê, şûyê jinekê
- Mêrdê wê pîr e.
- camêrd, xweşmêrd, wêrek, gernas, egîd, qehreman
- Ew mêrdek bi sed mêrdan e.
Bide ber
[biguhêre]Bikaranîn
[biguhêre]Lêker:
Navdêr:
- mêrdkirdin: şûkirin, (jin) zewicîn
Rengdêr:
Etîmolojî
[biguhêre]Têkildarî peyva mêr ya kurmancî, mirov û mirin
Bi avestayî merêt-, bi pehlewî mert, bi farisî mêrd, bi zazakî mêrde. Kurmancî dengê d'yê dike winda.