Interiectio

The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.

Interiectio est pars orationis 'significans mentis affectum voce incondita', ut dicit Donatus.^[1] Quam Isidorus explicat 'interiectionem esse vocatam, quia sermonibus interiectam, id est interpositam. […] Quas voces quarumcumque linguarum proprias esse nec in aliam linguam facile transferri.' ^[2]

Exempla quaedam ab utroque auctore data:

vah vel euax dicitur ab exsultante,
ei vel attat a timente,
papae ab admirante,
hem ab irascente,
heu a dolente.

Fontes

↑ Donatus in Arte minore, De interiectione.
↑ Isidorus Hispalensis in Etymologiarum libro I, § 14.

Nexus interni

Nexus externi

Donatus de interiectione

Partes orationis
(Nomen) substantivum \| (Nomen) adiectivum \| Nomen numerale \| Pronomen \| Articulus \| Verbum (temporale) \| Adverbium \| Participium \| Coniunctio \| Praepositio \| Interiectio \| (Particula)

[1] Donatus in Arte minore, De interiectione.

[2] Isidorus Hispalensis in Etymologiarum libro I, § 14.

[1]

[2]