breuk

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

breuk v (Nederlands: breuk)

• Mofers: breu~k (m; breu~ke, breu~kske)

Verbuging

breuke, breukske

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

breuk m /brǿ:kʲ/

1. 't braeke van e veurwerp of e matterjaal, zoeawaal 't oeterein gaon vanne verbinjing es de plaats wo 't gaat of de sjeur zich bevindj
2. 'n oetzakking vanne derm inne böltj van 't boekvlees, e liefelik óngemaak aan 't boekvlees
3. (specefiek) 'ne [1] van 'ne knaok (wie bie luuj of bie bieëster)
4. (euverdrechtelik) 'n verbraeking vanne samenhank, van 'n (echtelike) verbinjing of van 'n (leefdjes)verhajing
5. (euverdrechtelik) 'n verangering inne baan van e stök tekstiel (gezag van stóffe mit printj)
6. de oetkóms van 'n deiling van twieë of mieë alike getalle

Raod

De beteikenis [3] van 'ne knaok is nuuj en wuuert neet algemein gebroek. 't Wuuert meis ómsjreve, wie Dae haet d'n erm euver. "Hij heeft een botbreuk aan zijn arm."

Aafbraeking

• breuk

Aafleijinge

• aafbreuk, dermbreuk, doorbreuk, echbreuk, oetbreuk

Verwantje wäörd

• braeke

Zagswies

• zich 'ne breuk lache: hieël hel lache
• zich 'ne breuk zeuke: hieël intensief zeuke

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 91.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	breuk		breuke	breuken
	IPA	/brǿ:kʲ/	/brǿ:gʲ/	/brǿ:kʲe/	/brǿ:kʲen/
dim.	sjrif	breukske	breuksken	breukskes
	IPA	/brǿ:kskʲe/	/brǿ:kskʲen/	/brǿ:kskʲes/	/brǿ:kskʲez/
dat.	sjrif	breuk		breuke	breuken
	IPA	/brǿ:kʲ/	/brǿ:gʲ/	/brǿ:kʲe/	/brǿ:kʲen/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: breuk

Frans: cassure v, fracture(fr:) v Ieslandjs: rof(is:) ó Ingels: break(en:), breach, rupture, fracture(en:) Nederlandjs: breuk(nl:) g

Pruus: Bruch m Spaans: fracture v Zweeds: brott ó, brytning g, bräcka g

[6]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: breuk

Frans: fraction v Ingels: fraction Nederlandjs: breuk(nl:) g

Pruus: Bruch m Spaans: fracción v Zweeds: bråk g

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

breuk /brø̀:kʲ/

1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van brook

Aafbraeking

• breuk

Nederlandjs

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

breuk g /brø:k/

1. breuk

Verbuging

	inkelvaad	mieëvaad
nom.:	breuk	breuken
dim.:	breukje	breukjes