Преглед на кодот на Мирче Ацев - Оровчанецот

{{Другизначења|Мирче Ацев (појаснување)}}
{{Инфокутија за личност
 |  име=Мирче Ацев - Оровчанецот
 |  портрет=MirceAcevOrovcanecot.jpg
 |  px= 150п
 |  опис=македонски револуционер 
 |  наставка= 
 |  роден-дата= [[1859]]
 |  роден-место=с. [[Ореовец (Прилепско)|Ореовец]], [[Прилеп]]ско 
 |  починал-дата= [[17 септември]] [[1901]]
 |  починал-место=с. [[Уланци]], Тиквешко 
}}
'''Мирче Ацев - Оровчанецот''' ({{роден|||1859}} во {{роден во|Ореовец (Прилепско)}} — {{починат|17|септември|1901}} во [[Уланци]], [[Штипско]]) — македонски револуционер, учесник во македонското револуционерно движење, член и војвода на [[Македонска револуционерна организација|Македонската револуционерна организација]]. Народниот херој од [[НОВ]] [[Мирче Ацев]] бил внук на војводата Мирче Ацев, чие име и го носел. Негова внука била и [[Вера Ацева]], која исто така учествувала во НОВ.

== Животопис ==

Семејството на Ацевци (Симоновци) од селото [[Ореовец]] кај [[Прилеп]], дало за [[Македонија]] дури 15 револуционери, борци за ослободување на македонскиот народ.<ref>{{Наведена книга|title=Борбениот пат на револуционерното семејство Ацеви, Прилеп и Прилепско (1893-1918)|first=Орде Ивановски|publisher=Друштво за наука и уметност - Прилеп|year=1991|isbn=|location=Прилеп|pages=}}</ref> Тој бил син на најмалиот од шесте синови на Аџи Константин Симоноски - Аце Симоноски. Мирче имал уште пет други браќа: [[Петар Ацев|Петре]], Дончо, [[Георги Ацев|Гога]], Илија и Ордан.<ref name=":0">{{Наведена книга|title=Војводите Коне Павлев и Мирче Ацев|first=Тренчо Димитриоски|publisher=Ризница - Прилеп|year=2016|isbn=978-608-4533-10-8|location=Прилеп|pages=43;49-54;61-66}}</ref> По завршувањето на основното училиште работел како овчар, полјоделец и кираџија.

== Револуционерна дејност ==
[[Податотека:Vojvodata Mirce Acev so drugarite.jpg|мини|Војводата Мирче Ацев со другари (првиот од лево)]]
Пресуден настан за да оформи чета и да се приклучи кон комитите кои ги заштитувале македонските селани, било убиството на неговиот татко - Аце Симоновски. Мирче Ацев бил сведок на овој настан, по што мртвото тело на својот татко го вратил дома, заедно со стоката. Убијците на неговиот татко потекнувале од селото [[Сирково]] ([[Тиквешко]]), а било извршено напролет, околу муслиманскиот празник Рамазан. По овој настан, тој решил да им се одмазди и затоа се приклучил во четата на [[Коне Павлев]]<ref>[http://www.angelfire.com/super2/vmro-istorija/Foto/mirche-a.html Кратка биография на Мирче Ацев]</ref>. Меѓутоа, турската власт успеала да го фати и го испратила во [[Солунски затвор|Солунскиот затвор]], каде одлежал повеќе години. Успеал да избега од затворот и се префрлил во [[Софија]]. Во Софија имал контакти со [[Гоце Делчев]], за кого извршил и неколку задачи. Таму бил обвинет за учество во убиството на [[Стефан Стамболов]] (претседател на бугарската влада) и бил осуден на три години затвор, во злогласната „Црна џамија“. Разочаран од овие настани, Мирче се вратил во татковината.<ref>{{Наведена  книга|title=Македонски историски речник|first=д-р Стојан Киселиновски и  д-р|publisher=ИНИ|year=2000|isbn=9989-624-46-1|location=Скопје|pages=52}}</ref>

Во [[1899]] година со своја чета заминал за [[Неврокоп]]ско, каде неколкупати имал успешни судири со турската власт. Пролетта [[1900]] година во неговата чета членови биле: [[Глигор Соколов]] (кој подоцна станал водач на српска чета), [[Стојан Акчијата]], [[Стојче Добрушанецот]], Јордан од село Књаже, [[Стојан Димитров]], Јордан Штипјанчето и др.<ref>{{Наведена книга|title=Револуционерната дејност во Прекурид (крај на XIX-почеток на XX век), Прилеп и Прилепско|first=Киро Пунтески|publisher=Друштво за наука и уметност|year=1991|isbn=|location=Прилеп|pages=84}}</ref>

Во овој период тој решава да им стави крај на неколку турски насилиници, какви што биле Топузот, Порезот, Булиман, па и Суљо Пушка од [[Долнени]].<ref name=":0" /> Активноста на неговата чета продолжила со поставувањето заседа на Ферад Ружди-бег од [[Охридско]], во месноста Црници, крај стариот пат Прилеп-Велес. Тука бил ликвидиран и бегот и неговите тројца телохранители.<ref>{{Наведена книга|title=Македонското национално ослободително движење во Битолскиот вилает|first=Димитар Димески|publisher=НИО „Студентски збор“|year=1982|isbn=|location=Скопје|pages=84}}</ref> Со секоја ликвидација на злосторниците, кои вршеле терор врз македонскиот народ, добивале големи симпатии и поткрепа меѓу селаните. Се памети и прераскажува и неговата акција во местото "Скала" (Мариовско), во која ликвидирал 8 Турци-катили од битолското село [[Чарлија (појаснување)|Чарлија]].

== Смрт ==
Во август [[1901]] година, Мирче Ацев со својата чета заедно со Гоце Делчев, тргнал од Ќустендил кон внатрешноста на Македонија. Била планирана акција врз рудникот за графит кај селото [[Попадија]], каде требало да се киднапира директорот на рудникот (Белгијанец), а потоа да се бараат пари за откуп. Стигнувајќи крај реката Вардар, Гоце Делчев се раздвоил и тргнал на дводневна работа во [[Струмица]], со план да се најде со Мирче Ацев во [[Прилеп]]. Еден од неговите четници веќе бил болен, по што Мирче одлучил да побара помош за него во самото село [[Уланци]]. Неофицијално, се смета дека четата била предадена. Започнала нерамна борба, во која Мирче Ацев бил ранет двапати, по што починал.<ref>Енциклопедия България, том 1, Издателство на БАН, София, 1978, стр. 161.</ref><ref>Николов, Борис Й. Вътрешна македоно-одринска революционна организация. Войводи и ръководители (1893-1934). Биографично-библиографски справочник, София, 2001, стр. 13 - 14.</ref> Тука била убиена целата негова чета, а само двајца успеале да се спасат. Тоа биле, комитите [[Христо Николаев]] и извесен Зафир од селото Ораовдол.<ref>{{Наведена книга|title=Револуциони борби во Азот (Велешко) и Поречието|first=Стефан Н. Аврамов|publisher=Македонски Научен Институт, Книга X|year=1929|isbn=|location=Софија|pages=31}}</ref> Откако преживеаните комити се засолниле во селото Мартолци, тие испратиле писмо до директорот на гимназијата во Велес - [[Петар Михов]]. Писмото завршило кај [[Јован Бабунски]], кој бил српски учител во Велес, по што Петар Михов е затворен во скопскиот затвор, а пратена е потера во селото Мартолци, каде се ликвидирани и последните двајца комити од четата на Мирче Ацев.<ref name=":0" />

Со голема болка и неверување, смртта на прилепскиот војвода ја примил и Гоце Делчев, кој само неколку дена бил заедно со нив и лесно можел да потпадне во истата заседа. Во овој период тој, заедно со [[Никола Петров Русински]], вршат обиколка на Прилепскиот и Битолскиот крај.

Делото на Мирче Ацев, го продолжиле и неговите браќа Петре, Ѓорѓи и Ордан. По бројот на борци дадени за слободата на Македонија, семејството на Ацев, можеби и едно од најзначајните. Покрај борците од Отоманскиот период, Ацевци ги дале и познатите борци од [[НОВ]], народните херои, [[Мирче Ацев]] (крстен по војводата) и неговата сестра [[Вера Ацева]].

== Поврзано ==

* [[Дончо Ацев]]
* [[Пара Ацева]]
* [[Георги Ацев]]
* [[Петар Ацев]]
* [[Мирче Ацев]]
* [[Димче Ацев]]
* [[Менка Ацева]]

== Извори ==
<references/>

== Надворешни врски ==
* [http://www.angelfire.com/super2/vmro-istorija/index.html Историја на ВМРО]

{{Дејци на МРО}}

{{ОСНОВНОПОДРЕДУВАЊЕ:Ацев, Мирче}}
[[Категорија:Македонски војводи]]
[[Категорија:Ореовец (Прилепско)]]
[[Категорија:Ацеви]]