Прејди на содржината

Славејко Арсов: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
Ознаки: Мобилно уредување Мобилно семрежно уредување
 
(Не се прикажани 7 меѓувремени преработки од 3 корисници)
Ред 8: Ред 8:
| роден-место = [[Ново Село (Штипско)|Ново село]], {{роден во|Штипско}}, {{МКД}}
| роден-место = [[Ново Село (Штипско)|Ново село]], {{роден во|Штипско}}, {{МКД}}
| починал-дата = {{починал на и возраст|1904|07|09|1878|08|17|df=yes}}
| починал-дата = {{починал на и возраст|1904|07|09|1878|08|17|df=yes}}
| починал-место = [[Горно Ѓуѓанце]], {{починал во|Светиниколско}}, {{МКД}}
| починал-место = [[Горно Ѓуѓанци]], {{починал во|Светиниколско}}, {{МКД}}
}}
}}
'''Славејко Арсов Кикиритков''' ({{роден на|17|август|1878}}, [[Ново Село (Штипско)|Ново Село]], {{роден во|Штипско}} - {{починал на|22|август|1904}}) — македонски револуционер, учесник во македонското револуционерно движење, член и војвода на [[Македонска револуционерна организација|Македонската револуционерна организација]].
'''Славејко Арсов Кикиритков''' ({{роден на|17|август|1878}}, [[Ново Село (Штипско)|Ново Село]], {{роден во|Штипско}} - {{починал на|9|јули|1904}}) — македонски револуционер, учесник во македонското револуционерно движење, член и војвода на [[Македонска револуционерна организација|Македонската револуционерна организација]].<ref>Енциклопедија ВМРО, Скопје 2015, стр. 13</ref>


== Биографија ==
== Животопис ==
Арсков е роден во Штипско [[Ново Село (Штипско)|Ново село]] на {{роден на|17|август|1878}}. Се школувал во [[Штип]], [[Скопје]] (1895) и [[Софија]] (1897/98). Во [[1899]] стапил во редовите на [[ТМОРО]]. Во [[1900]] година лежел во затвор во [[Кичево]], а потоа во [[Битола]]. По 14 месеци со откуп успеал да излезе од затворот.
Арсов е роден во Штипско [[Ново Село (Штипско)|Ново село]] на {{роден на|17|август|1878}}. Се школувал во [[Штип]], [[Скопје]] (1895) и [[Софија]] (1897/98). Во [[1899]] стапил во редовите на [[ТМОРО]]. Во [[1900]] година лежел во затвор во [[Кичево]], а потоа во [[Битола]]. По 14 месеци со откуп успеал да излезе од затворот.
Во првите години тој бил обичен борец во четата на војводата [[Марко Лерински]], а потоа бил избран за околиски војвода во [[Битол]]ско, па во [[Ресен]]ската околија.
Во првите години тој бил обичен борец во четата на војводата [[Марко Лерински]], а потоа бил избран за околиски војвода во [[Битол]]ско, па во [[Ресен]]ската околија.
Учествувал активно на [[Смилевскиот конгрес]] и во [[Илинденското востание]] во борбите што се воделе во Ресенско.
Учествувал активно на [[Смилевскиот конгрес]] и во [[Илинденското востание]] во борбите што се воделе во Ресенско.
Кога востанието било задушено, тој отишол на лекување во [[Бугарија]], но набрзо се вратил во [[Македонија]] заедно со своја чета.
Кога востанието било задушено, тој отишол на лекување во [[Бугарија]], но набрзо се вратил во [[Македонија]] заедно со своја чета.
Идејќи за Ресен, на [[22 август]] [[1904]] година, близу до с. [[Горно Ѓуѓанце]] (Светиниколско), заедно со четата на [[Стојан Донски]], биле опколени од турски аскер. Цели 6 часа имале тешка и крвава борба. Тој бил тешко ранет и за да не падне жив во рацете на турскиот аскер се самоубил.<ref>[Христо Силјанов, “Ослободителните борби на Македонија”, том 2, Софија, 1993, 309 стр.]</ref><ref>Енциклопедия България, том 1, Издателство на БАН, София, 1978, стр. 124.</ref><ref>Николов, Борис Й. “Вътрешна Македоно-одринска революционна организация. Войводи и ръководители (1893-1934). Биографично-библиографски справочник”, София, 2001, стр. 11.</ref>
Идејќи за Ресен, на [[9 јули]] [[1904]] година, близу до с. [[Горно Ѓуѓанци]] (Светиниколско), заедно со четата на [[Стојан Донски]], биле опколени од турски аскер. Цели 6 часа имале тешка и крвава борба. Тој бил тешко ранет и за да не падне жив во рацете на турскиот аскер се самоубил.<ref>[Христо Силјанов, “Ослободителните борби на Македонија”, том 2, Софија, 1993, 309 стр.]</ref><ref>Енциклопедия България, том 1, Издателство на БАН, София, 1978, стр. 124.</ref><ref>Николов, Борис Й. “Вътрешна Македоно-одринска революционна организация. Войводи и ръководители (1893-1934). Биографично-библиографски справочник”, София, 2001, стр. 11.</ref>


<gallery class="center">
<gallery class="center">
Ред 35: Ред 35:
[[Категорија:Дејци на ВМОРО]]
[[Категорија:Дејци на ВМОРО]]
[[Категорија:Македонски војводи]]
[[Категорија:Македонски војводи]]
[[Категорија:Ново Село (Штипско)]]
[[Категорија:Ново Село (штипска населба)]]
[[Категорија:Штипјани]]
[[Категорија:Луѓе од Штип]]
[[Категорија:Починати во Светиниколско]]

Последна преработка од 12:21, 16 јуни 2022

Славејко Арсов
Роден 17 август 1878
Ново село, Штипско, Македонија Македонија
Починал 9 јули 1904(1904-07-09) (возр. 25)
Горно Ѓуѓанци, Светиниколско, Македонија Македонија

Славејко Арсов Кикиритков (17 август 1878, Ново Село, Штипско - 9 јули 1904) — македонски револуционер, учесник во македонското револуционерно движење, член и војвода на Македонската револуционерна организација.[1]

Животопис

[уреди | уреди извор]

Арсов е роден во Штипско Ново село на 17 август 1878. Се школувал во Штип, Скопје (1895) и Софија (1897/98). Во 1899 стапил во редовите на ТМОРО. Во 1900 година лежел во затвор во Кичево, а потоа во Битола. По 14 месеци со откуп успеал да излезе од затворот. Во првите години тој бил обичен борец во четата на војводата Марко Лерински, а потоа бил избран за околиски војвода во Битолско, па во Ресенската околија. Учествувал активно на Смилевскиот конгрес и во Илинденското востание во борбите што се воделе во Ресенско. Кога востанието било задушено, тој отишол на лекување во Бугарија, но набрзо се вратил во Македонија заедно со своја чета. Идејќи за Ресен, на 9 јули 1904 година, близу до с. Горно Ѓуѓанци (Светиниколско), заедно со четата на Стојан Донски, биле опколени од турски аскер. Цели 6 часа имале тешка и крвава борба. Тој бил тешко ранет и за да не падне жив во рацете на турскиот аскер се самоубил.[2][3][4]

  1. Енциклопедија ВМРО, Скопје 2015, стр. 13
  2. [Христо Силјанов, “Ослободителните борби на Македонија”, том 2, Софија, 1993, 309 стр.]
  3. Енциклопедия България, том 1, Издателство на БАН, София, 1978, стр. 124.
  4. Николов, Борис Й. “Вътрешна Македоно-одринска революционна организация. Войводи и ръководители (1893-1934). Биографично-библиографски справочник”, София, 2001, стр. 11.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]