Прејди на содржината

Стар Дојран: Разлика помеѓу преработките

Координати: 41°11′00″N 22°43′00″E / 41.18333° СГШ; 22.71667° ИГД / 41.18333; 22.71667
Од Википедија — слободната енциклопедија
[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
Нема опис на уредувањето
 
(Не се прикажани 5 меѓувремени преработки од истиот корисник)
Ред 22: Ред 22:
'''Стар Дојран''' — село и административно седиште на [[Општина Дојран]], на брегот на [[Дојранско Езеро|Дојранското Езеро]].
'''Стар Дојран''' — село и административно седиште на [[Општина Дојран]], на брегот на [[Дојранско Езеро|Дојранското Езеро]].


Иако по своите карактеристики Стар Дојран наликува на гратче,<ref name="енциклопедија" /> сепак официјално не е прогласено за град.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://www.stat.gov.mk/OblastOpsto.aspx?id=1|title=Државен завод за статистика|work=www.stat.gov.mk|accessdate=2024-04-24}}</ref>
Иако по своите карактеристики Стар Дојран наликува на гратче,<ref name="енциклопедија" /> сепак официјално не е прогласено за град.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://www.stat.gov.mk/OblastOpsto.aspx?id=1|title=Државен завод за статистика|work=www.stat.gov.mk|accessdate=2024-04-24}}</ref> Тоа било гратче до [[Прва светска војна|Првата светска војна]], но било разурнато за време на војната.<ref name="енциклопедија" />


Стар Дојран е едно од најпознатите туристички одредишта во Македонија, поради неговата местоположба на Дојранското Езеро и прекрасната средоземна клима.
Стар Дојран е едно од најпознатите туристички одредишта во Македонија, поради неговата местоположба на Дојранското Езеро и прекрасната средоземна клима.
Ред 28: Ред 28:
== Географија и местоположба ==
== Географија и местоположба ==


[[Податотека:Поглед на Сретеново (лево) и Стар Дојран (десно).jpg|мини|300п|лево|Воздушен поглед Сретеново и [[Стар Дојран]], кои денес се буквално споени едно со друго]]
[[Податотека:Поглед на Сретеново (лево) и Стар Дојран (десно).jpg|мини|300п|лево|Воздушен поглед [[Сретеново]] и Стар Дојран, кои денес се буквално споени едно со друго]]


Селото се наоѓа во јужниот дел на територијата на [[Општина Дојран]] и селото претставува нејзин административен центар. Тоа е сместено на западниот брег на [[Дојранско Езеро|Дојранското Езеро]] и нејзиниот атар се допира со државната гранична линија со [[Грција]].<ref name="енциклопедија">{{наведена книга|last=Панов|first=Митко|title=Енциклопедија на селата во Република Македонија: географски, демографски, и аграрни обележја|year=1998|publisher=Патрија|location=Скопје|pages=283}}</ref> Селото е рамничарско, сместено на надморска височина од 160 метри.<ref name="енциклопедија" /> Се наоѓа на три километри јужно од поголемата населба [[Нов Дојран]], а оддалечен е и неколку километри од грчката граница.
Селото се наоѓа во јужниот дел на територијата на [[Општина Дојран]] и селото претставува нејзин административен центар. Тоа е сместено на западниот брег на [[Дојранско Езеро|Дојранското Езеро]] и нејзиниот атар се допира со државната гранична линија со [[Грција]].<ref name="енциклопедија">{{наведена книга|last=Панов|first=Митко|title=Енциклопедија на селата во Република Македонија: географски, демографски, и аграрни обележја|year=1998|publisher=Патрија|location=Скопје|pages=283}}</ref> Селото е рамничарско, сместено на надморска височина од 160 метри.<ref name="енциклопедија" /> Се наоѓа на три километри јужно од поголемата населба [[Нов Дојран]], а оддалечен е и неколку километри од грчката граница.
Ред 38: Ред 38:
== Историја ==
== Историја ==
=== Античка историја ===
=== Античка историја ===

Во V век п.н.е. долината на Празијас (сегашното Дојранско Езеро) ја населувале [[Пајонци|Пеонци]]. Тие живееле „на“ Езерото. Во дрвени колиби заградени со трска и поставени на скели кои се потпирале на долги дрвени колци. Со копното ги поврзувале единствено корабите со кои управувале многу вешто заради што најчесто и обидите на освојувачите (Персијците) биле безуспешни. Се женеле по многупати, а се занимавале со лов, риболов, земјоделство и сточарство. Биле многу добри пливачи и нуркачи. Секој од нив во својата колиба имал отвор кон езерото (на дното на колибниот под) преку кој ловеле риба во изобилство и со неа ги хране дури и коњите и говедата. Регионот околу езерото Презијас во тој период територијално припаѓал на Македонската држава чиј крал бил Аминта, па на неговиот син Александар И по него, па [[Пердика II]] (454 - 413 година п.н.е.) па [[Архелај I]] (418 - 399 година п.н.е.). Во првиот и вториот век п.н.е. за времето на [[Филип II Македонски|Филип II]] и [[Александар III Македонски]] и во периодот кога Римјаните почнале да навлегуваат на Балканот ( II век п.н.е.) на западниот брег на Празијас (денес, месност Топлец) на површина од 30 - тина хектари веќе бил распространет антички град — тврдина со најстарото познато име Тауријан. Во 395 година при делењето на Римското Царство на Западно и Источно чиј центар бил Визит (Цариград), Тауријан станал дел од Источното Римско Царство односно [[Византија]].
Во V век п.н.е. долината на Празијас (сегашното [[Дојранско Езеро]]) ја населувале [[Пајонци]]. Тие живееле „на“ Езерото во дрвени колиби заградени со трска и поставени на скели кои се потпирале на долги дрвени колци. Со копното ги поврзувале единствено корабите со кои управувале многу вешто заради што најчесто и обидите на освојувачите (Персијците) биле безуспешни. Се женеле по многупати, а се занимавале со лов, риболов, земјоделство и сточарство. Биле многу добри пливачи и нуркачи. Секој од нив во својата колиба имал отвор кон езерото (на дното на колибниот под) преку кој ловеле риба во изобилство и со неа ги хране дури и коњите и говедата. Регионот околу езерото Празијас во тој период територијално припаѓал на [[Античка Македонија|Македонската држава]] чиј крал бил [[Аминта I]], па на неговиот син [[Александар I]] по него, па [[Пердика II]] (454 - 413 година п.н.е.), па [[Архелај I]] (418 - 399 година п.н.е.). Во првиот и вториот век п.н.е. за времето на [[Филип II Македонски|Филип II]] и [[Александар III Македонски]] и во периодот кога Римјаните почнале да навлегуваат на Балканот (II век п.н.е.) на западниот брег на Празијас (денес, месност Топлец) на површина од триесетина хектари веќе бил распространет антички град — тврдина со најстарото познато име Тауријан. Во 395 година при делењето на Римското Царство на Западно и Источно чиј центар бил Визит (Цариград), Тауријан станал дел од Источното Римско Царство односно [[Византија]].

=== Среден век ===
=== Среден век ===

[[Податотека:Саат-кула (Стар Дојран).jpg|мини|300п|десно|[[Саат-кула (Стар Дојран)|Саат-кулата]] во Стар Дојран]]


Потоа доаѓа времето кога на Балканот се населуваат Словените. На почетокот на деветтиот век Тауријан важел за град кој благодарение на местопожбата и развојот зазема значајно место во поглед на историските, културните и економските случувања. Иако нема пишани и документирани податоци кои прецизно ќе го одликуваат Тауријан во овој век сепак, најверојатна е претпоставката дека токму во некоја од годините на IX век заради епидемија на колера и последиците од неа градот е поместен малку подолу - на југ. Новиот град добива ново име Полин.
Потоа доаѓа времето кога на Балканот се населуваат Словените. На почетокот на деветтиот век Тауријан важел за град кој благодарение на местопожбата и развојот зазема значајно место во поглед на историските, културните и економските случувања. Иако нема пишани и документирани податоци кои прецизно ќе го одликуваат Тауријан во овој век сепак, најверојатна е претпоставката дека токму во некоја од годините на IX век заради епидемија на колера и последиците од неа градот е поместен малку подолу - на југ. Новиот град добива ново име Полин.
Ред 45: Ред 49:
И новиот град покрај езерото ги прифаќа навиките на веќе стариот Тауријан. Основни животни радости остануваат да бидат: добриот риболов, успешниот лов, родната градина и здравиот пород на стоката. Сепак наоѓајки се на крстопатот каде што се судирале интересите на [[Византијци]]те и [[Бугари]]те, каде што се ширела или стеснувала македонската држава на Самоил (период од 969 до 1018 година) и од каде поминале освојувачките војски на српските кралеви (Милутин 1282 година и Душан 1331 - 1355 година) Полин морал да се соочува и со не така пријатните нешта на тогашноста. Неговите жители освен војните морале да ги плаќаат и разните даноци кон Византиската држава. Во периодот на 1026 и од 1037 до 1039 година жителите на Полин се соочиле и со земјотреси, суши, поплави и со епидемии што следуваат по нив.
И новиот град покрај езерото ги прифаќа навиките на веќе стариот Тауријан. Основни животни радости остануваат да бидат: добриот риболов, успешниот лов, родната градина и здравиот пород на стоката. Сепак наоѓајки се на крстопатот каде што се судирале интересите на [[Византијци]]те и [[Бугари]]те, каде што се ширела или стеснувала македонската држава на Самоил (период од 969 до 1018 година) и од каде поминале освојувачките војски на српските кралеви (Милутин 1282 година и Душан 1331 - 1355 година) Полин морал да се соочува и со не така пријатните нешта на тогашноста. Неговите жители освен војните морале да ги плаќаат и разните даноци кон Византиската држава. Во периодот на 1026 и од 1037 до 1039 година жителите на Полин се соочиле и со земјотреси, суши, поплави и со епидемии што следуваат по нив.


=== За време на Османлиското Царство ===
=== Османлиско Царство ===

[[Податотека:Саат Кулата во Стар Дојран.jpg|мини|Саат-кулата во Стар Дојран]]
Живеејки во времето на сето тоа, тие во својот Полин покрај езерото ги "дочекале" и сосема новите и најдолготрајни гости - господари, [[Турци]]те - Османлии. Турците го дале третото име на градот - ДОЈРАН. Во втората половина на XV век Дојран бил нахија - центар на неколку селски општини. Речиси во истиот период (1519 година) или 148 години по доаѓањето на Tурците во Дојран, некои документи велат дека во него живееле 232 семејства. Од нив само три биле муслимански, а сите останати 229 семејства биле христијански. Помасовно колонизирање на Дојран со турско население се случува во првата половина на XVII век. Тогаш во околината на Дојран настанале и селата во кои и денес живее исклучиво турско население: [[Ѓопчели]], [[Чаушли]], [[Севендекли]], [[Дедели]], [[Куртамзали]], [[Органџали]] и други кои денес се раселени. Заради блискоста и влијанието на актуелните општествени и политички процеси, Дојран бил град со амфитеатрален изглед од два дела: долен - каде што живеело месното население и горен во кој се лоцирало турското население.
Живеејки во времето на сето тоа, тие во својот Полин покрај езерото ги „дочекале“ и сосема новите и најдолготрајни гости - господари, [[Турци]]те - Османлии. Турците го дале третото име на градот - '''Дојран'''.
Во втората половина на XV век Дојран бил нахија - центар на неколку селски општини. Речиси во истиот период (1519 година) или 148 години по доаѓањето на Tурците во Дојран, некои документи велат дека во него живееле 232 семејства. Од нив само три биле муслимански, а сите останати 229 семејства биле христијански.
Помасовно колонизирање на Дојран со турско население се случува во првата половина на XVII век. Тогаш во околината на Дојран настанале и селата во кои и денес живее исклучиво турско население: [[Ѓопчели]], [[Чаушли]], [[Севендекли]], [[Дедели]], [[Куртамзали]], [[Органџали]] и други кои денес се раселени. Заради блискоста и влијанието на актуелните општествени и политички процеси, Дојран бил град со амфитеатрален изглед од два дела: долен - каде што живеело месното население и горен во кој се лоцирало турското население.

[[Податотека:Doyran.PNG|лево|мини|211x211пкс|Улица во Дојран во почетокот на XX век]]
[[Податотека:Doyran.PNG|мини|300п|десно|Улица во Дојран во почетокот на XX век]]
Градот бил изграден во стилот на цариградската и солунската архитектура. Имал калдрмисани улици, чиста вода за пиење каптирана од изворите над градот и спроведена до повеќе градски чешми преку канали со керамички цевки, градска бања - амам кој и служел на сите жители, мажи и жени, христијани и муслимани, три цркви и три џамии, неколку училишта (повеќе основни и една гимназија) и една заедничка [[саат-кула]]. На Дојран во тоа време припаѓале и околу 79 села при што имало околу 30.000 жители, од кои над 18.000 [[Турци]], повеќе од 9.500 [[Македонци]], околу 160 [[Евреи]] и 1.000 [[Роми]].

Градот бил изграден во стилот на цариградската и солунската архитектура. Имал калдрмисани улици, чиста вода за пиење каптирана од изворите над градот и спроведена до повеќе градски чешми преку канали со керамички цевки, градска бања - [[Дојрански амам|амам]] кој и служел на сите жители, мажи и жени, христијани и муслимани, три цркви и три џамии, неколку училишта (повеќе основни и една гимназија) и една заедничка [[Саат-кула (Стар Дојран)|саат-кула]].

На Дојран во тоа време припаѓале и околу 79 села при што имало околу 30.000 жители, од кои над 18.000 [[Турци]], повеќе од 9.500 [[Македонци]], околу 160 [[Евреи]] и 1.000 [[Роми]].


=== Современа историја ===
=== Современа историја ===
[[Податотека:Doiran-1913.jpg|мини|лево|Дојран во 1913 година]]


[[Податотека:Doiran-1913.jpg|мини|300п|десно|Дојран во 1913 година]]
Против разурнатиот град во тоа време како да се свртело и езерото поплавувајки го неговиот крајбрежен дел со се она што некогаш било кафеани, куќи, пазари и улици. Соочувајки со суровата реалност на својот Дојран кој не нудел буквално никакви услови за живот во него, шеесетина рибарски семејства во 1919/20 година својот копнеж за враќање на старото огниште го дотрошуваат во близина на темелите на стариот Тауријан. Тие на 4 километри од разрушениот Дојран создаваат нова населба која ја нарекуваат [[Нов Дојран]]. Но како и претходните "господари" Турците така и [[Кралството СХС]] на овие простори населува 29 семејства српско население, при што е формирана населбата [[Сретеново]]. Со тек на времето почнуваат да се враќаат семејства и во стариот град Дојран. Тогашната власт од свои причини управно - административниот живот го лоцирала во разурнатиот град. Така постепено отпочнало паралелно пулсирање на животот во Нов и во Стар Дојран.


Градот бил разурнат за време на [[Прва светска војна|Првата светска војна]]. Истовремено, разурнатиот град бил и поплавен од езерото. Соочувајки со суровата реалност на својот Дојран, кој не нудел буквално никакви услови за живот во него, шеесетина рибарски семејства во 1919/20 година својот копнеж за враќање на старото огниште го дотрошуваат во близина на темелите на стариот Тауријан. Тие на 4 километри од разрушениот Дојран создаваат нова населба која ја нарекуваат [[Нов Дојран]]. Но, како и претходните „господари“ Турците така и [[Кралството СХС]] на овие простори населува 29 семејства српско население, при што е создадена населбата [[Сретеново]]. Со тек на времето почнуваат да се враќаат семејства и во стариот град Дојран. Тогашната власт од свои причини управно-административниот живот го лоцирала во разурнатиот град. Така постепено отпочнало паралелно пулсирање на животот во Нов и во Стар Дојран.
Вкупно 3 жители на оваа населба се заведени како жртви во [[Втора светска војна|Втората светска војна]].<ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://www.muzejgenocida.rs/images/ZrtvePub/Mak.pdf|title=Попис на жртвите од војната 1941-1945, СР Македонија.}}</ref> Во [[Втората светска војна]] Дојран повторно бил цел на желбите на соседите за конечно да биде ослободен на [[5 ноември]] [[1944]] година. Тоа значело квалитативно нов почеток и подеднаков и впечатлив напредок за двата Дојрана. Покрај [[Дојранско Езеро|Дојранското Езеро]] денеска на македонска страна постојат четири населби: [[Нов Дојран]], Стар Дојран, [[Николиќ]] и [[Сретеново]] во кој живеат околу 4.000 жители. Населението некаде во средината на 1950-те години почнува да се занимава и со туризам. Во негова функција денес покрај Дојранскиот брег постојат 40 објекти (хотели и одморалишта) на претпријатија од целата земја, 4 комерцијални хотели и уште толку модерни казина и над 600 викендички.


Вкупно 3 жители на оваа населба се заведени како жртви во [[Втора светска војна|Втората светска војна]].<ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://www.muzejgenocida.rs/images/ZrtvePub/Mak.pdf|title=Попис на жртвите од војната 1941-1945, СР Македонија.}}</ref>
== Демографија ==

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на [[Кралство Југославија|Кралството Југославија]] од 1931 година, градот имал 250 [[Македонци]], 200 [[Грци]] и 25 до 50 други жители.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://maps.mapywig.org/m/German_maps/series/200K_Volkstumskarte_Jugoslawien/VKJug_Bl_40_40-41_VODENA_(EDESSA)_1941.jpg|title=200K Volkstumskarte Jugoslawien}}</ref>
Во [[Втора светска војна|Втората светска војна]], Дојран повторно бил цел на желбите на соседите за конечно да биде ослободен на [[5 ноември]] [[1944]] година. Тоа значело квалитативно нов почеток и подеднаков и впечатлив напредок за двата Дојрана. Покрај [[Дојранско Езеро|Дојранското Езеро]] денеска на македонска страна постојат четири населби: [[Нов Дојран]], Стар Дојран, [[Николиќ]] и [[Сретеново]] во кој живеат околу 4.000 жители.

Населението некаде во средината на 1950-те години почнува да се занимава и со туризам. Во негова функција денес покрај дојранскиот брег постојат бројни хотели и одморалишта, казина и над 600 викендички.

== Стопанство ==

[[Податотека:Туристичко-информативен центар во Стар Дојран.jpg|мини|300п|десно|Туристичко-информативен центар во Стар Дојран]]

Атарот на селото зафаќа простор од 9,2&nbsp;км<sup>2</sup>, при што преовладуваат шумите со површина од 490 [[хектар]]и, на пасиштата отпаѓаат 381 хектар, додека на обработливите површини 21 хектар.<ref name="енциклопедија" />

Селото, во основа, има туристичко-рекреативна функција, со бројни викенд-куќи. Во него има бројни угостителски објекти, а во минатото имала земјоделска задруга.<ref name="енциклопедија" />


== Население ==
На пописот од 2002 година, селото имало 363 жители. Следува табела на националната структура на населението:<ref>[http://www.stat.gov.mk/publikacii/knigaX.pdf Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X]</ref>


{{Население низ историјата
{{bar box
| cols = 2
|float=right
| graph-pos = bottom
|title=Етнички групи<ref name="попис"/>
|1948|190
|barwidth=200px
|1953|105
|bars=
|1961|107
{{Столбен постоток|Македонци|red|70.24}}
|1971|260
{{Столбен постоток|Турци|cyan|15.70}}
|1981|270
{{Столбен постоток|Срби|blue|8.81}}
|1991|352
{{Столбен постоток|Роми|orange|2.47}}
|1994|328
{{Столбен постоток|Албанци|yellow|1.65}}
|2002|363
{{Столбен постоток|останати|yellow|0.82}}
|2021|413
{{Столбен постоток|Власи|grey|0.27}}
}}
}}


Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на [[Кралство Југославија|Кралството Југославија]] од 1931 година, градот имал 250 [[Македонци]], 200 [[Грци]] и 25 до 50 други жители.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://maps.mapywig.org/m/German_maps/series/200K_Volkstumskarte_Jugoslawien/VKJug_Bl_40_40-41_VODENA_(EDESSA)_1941.jpg|title=200K Volkstumskarte Jugoslawien}}</ref>
{| class="wikitable"
|'''Националност'''
|'''Вкупно'''
|-
|[[Македонци]]
|255
|-
|[[Албанци]]
|6
|-
|[[Турци]]
|57
|-
|[[Роми]]
|9
|-
|[[Власи]]
|1
|-
|[[Срби]]
|32
|-
|[[Бошњаци]]
|0
|-
|останати
|3
|}


Стар Дојран во 1961 година имал 107 жители, од кои 77 биле Македонци, а 21 жител Србин, додека во 1994 година бројот се зголемил на 328 жители, од кои 232 биле Македонци, 47 Турци, 33 Срби и 11 жители Албанци.<ref name="енциклопедија" />
Според последниот [[Попис на населението во Македонија (2021)|попис на населението на Македонија од 2021 година]], Стар Дојран има 413 жители.


Според пописот на населението на Македонија од 2002 година, селото имало 363 жители, од кои 255 [[Македонци]], 6 [[Македонски Албанци|Албанци]], 57 [[Македонски Турци|Турци]], 9 [[Македонски Роми|Роми]], 1 [[Македонски Власи|Влав]], 32 [[Македонски Срби|Срби]] и 3 останати.<ref name="попис">{{нмс|url=http://www.stat.gov.mk/Publikacii/knigaX.pdf|title=Попис на Македонија|date=2002|publisher=Завод за статистика на Македонија|accessdate=1 мај 2024}}</ref>
Следува табела на народносната структура на населението:


Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 413 жители, од кои 288 [[Македонци]], 4 [[Македонски Албанци|Албанци]], 56 [[Македонски Турци|Турци]], 11 [[Македонски Роми|Роми]], 3 [[Македонски Власи|Власи]], 18 [[Македонски Срби|Срби]], 3 останати и 30 лица без податоци.<ref>{{Попис2021белешка}}</ref>
{| class="wikitable sortable" border="1" cellspacing="0" cellpadding="2"
| '''Народност'''
| '''Вкупно'''
|-
| [[Македонци]]
| 288
|-
|[[Македонски Албанци|Албанци]]
| 4
|-
|[[Македонски Турци|Турци]]
| 56
|-
|[[Македонски Роми|Роми]]
| 11
|-
|[[Македонски Власи|Власи]]
| 3
|-
|[[Македонски Срби|Срби]]
| 18
|-
|[[Македонски Бошњаци|Бошњаци]]
| 0
|-
|Други
|33
|-
|}
{{wide image|Панорама_на_Дојранското_Езеро_со_поглед_на_Стар_Дојран.jpg|1024px|Панорама на Дојранското Езеро со поглед кон Стар Дојран}}


{{Пописи|—|—|190|105|107|260|270|352|328|363|413}}
<!--=== Родови ===
=== Иселеништво ===-->
== Општествени установи ==
== Општествени установи ==


* [[ПУ „Кочо Рацин“ - Стар Дојран|Основно училиште „Кочо Рацин“]], петгодишно основно училиште во состав на [[ОУ „Кочо Рацин“ - Нов Дојран]]
Во населбата Стар Дојран се наоѓа и Општината Дојран, која покрива неколку населени места, вклучувајќи го и Нов Дојран.
* Пошта ([[Поштенски броеви во Македонија|1487]])
* Општинското седиште
* Стручна канцеларија на Агенцијата за поддршка на земјоделството (АПЗ)
* Даночен шалтер
* Амбуланта
* Дом на културата

<gallery mode="packed" heights="150px">
Податотека:Управен објект во Стар Дојран.jpg|Општинското седиште
Податотека:Управен објект во Стар Дојран 2.jpg|Стручна канцеларија на АПЗА и даночен шалтер
Податотека:Објекти на Општина Дојран.jpg|Објекти на општината
Податотека:Управен објект во Стар Дојран 3.jpg|Управен објект
</gallery>


== Самоуправа и политика ==
== Самоуправа и политика ==
[[Податотека:Dojran_Lake_170.jpg|алт=Поглед од брегот на Дојранско Езеро кон Дојран|мини|Поглед од брегот на Дојранско Езеро кон Дојран]]
Во Стар Дојран, како центар на општината се наоѓаат неколку административни одделенија:


Селото влегува во рамките на [[Општина Дојран]], една од малкуте општини кои не биле изменети со новата територијална поделба на Македонија во 2004 година. Во периодот од 1996-2004 година, селото било седиште на некогашната Општина Стар Дојран.
-Одделение за урбанизам, комунални дејности и заштита на животната средина;


Во периодот 1955-1996 година, селото се наоѓало во рамките на големата Општина Гевгелија.
-Одделение за правни, финансиски, јавни и општи работи, локален економски развој, буџет;


Во периодот 1952-1955, селото било дел од тогашната општина Дојран, во која покрај селото Стар Дојран се наоѓале селата Ѓопчели, Николиќ, Нов Дојран, Сретеново, Фурка, Црничани и Чаушли. Во периодот 1950-1952, селото било дел од некогашната општина Нов Дојран, во која влегувале селата Ѓопчели, Николиќ, Стар Дојран, Сретеново, Фурка, Чаушли и Црничани.
-Одделение - инспекторат со даночно одделение.


=== Избирачко место ===
=== Избирачко место ===


Во селото постои избирачкото место бр. 385 според [[Државна изборна комисија на Македонија|Државната изборна комисија]], сместени во просториите на основното училиште. Во ова избирачко место е опфатено и селото [[Сретеново]].<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://mojotizbor.mk/arhiva/parlamentarni-izbori-2011/9-uncategorised/194-opisi-na-izbiracki-mesto.html|title=Описи на ИМ|last=|first=|date=|work=|archive-url=https://web.archive.org/web/20230817210325/https://mojotizbor.mk/arhiva/parlamentarni-izbori-2011/9-uncategorised/194-opisi-na-izbiracki-mesto.html|archive-date=2023-08-17|dead-url=|accessdate=3 ноември 2019|url-status=dead}}</ref>
Во селото постои избирачкото место бр. 0385 според [[Државна изборна комисија на Македонија|Државната изборна комисија]], сместено во просториите на основното училиште. Во ова избирачко место е опфатено и селото [[Сретеново]].<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://mojotizbor.mk/arhiva/parlamentarni-izbori-2011/9-uncategorised/194-opisi-na-izbiracki-mesto.html|title=Описи на ИМ|last=|first=|date=|work=|archive-url=https://web.archive.org/web/20230817210325/https://mojotizbor.mk/arhiva/parlamentarni-izbori-2011/9-uncategorised/194-opisi-na-izbiracki-mesto.html|archive-date=2023-08-17|dead-url=|accessdate=3 ноември 2019|url-status=dead}}</ref>


На [[Македонски претседателски избори (2019)|претседателските избори во 2019 година]], на ова избирачко место биле запишани вкупно 603 гласачи.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://rezultati.sec.mk/mk-MK/1/r/all/56/1613|title=Претседателски избори 2019|last=|first=|date=|work=|archive-url=https://web.archive.org/web/20191229144944/https://rezultati.sec.mk/mk-MK/1/r/all/56/1613|archive-date=2019-12-29|dead-url=|accessdate=3 ноември 2019|url-status=dead}}</ref>
На [[Македонски претседателски избори (2019)|претседателските избори во 2019 година]], на ова избирачко место биле запишани вкупно 603 гласачи.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://rezultati.sec.mk/mk-MK/1/r/all/56/1613|title=Претседателски избори 2019|last=|first=|date=|work=|archive-url=https://web.archive.org/web/20191229144944/https://rezultati.sec.mk/mk-MK/1/r/all/56/1613|archive-date=2019-12-29|dead-url=|accessdate=6 ноември 2019|url-status=dead}}</ref> На [[Локални избори во Македонија (2021)|локалните избори во 2021 година]], на ова избирачко место биле запишани вкупно 598 гласачи.<ref>{{Наведена мрежна страница|url= https://ep.sec.mk/election/results/electionType/local/electionYear/2021/electionRound/21/municipality/541/pollingStation/21340|title=Резултати|work=[[Државна изборна комисија]]|archive-url=|archive-date=|dead-url=|accessdate=1 мај 2024}}</ref>


== Културни и природни знаменитости ==
== Културни и природни знаменитости ==
[[Податотека:St. Elijah Church - Dojran (5).jpg|алт=Црквата „Свети Илија“ во Стар Дојран|мини|Црквата „Свети Илија“ во Стар Дојран]]
;Цркви<ref>{{наведена книга|last=Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски|title=Карта на верски објекти во Македонија|editor=Валентина Божиновска|publisher=Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи|location=Менора - Скопје|date=2011|isbn=978-608-65143-2-7|language=македонски}}</ref>
*[[Црква „Св. Илија“ - Стар Дојран|Црква „Св. Илија“]] - катедрална црква на Дојран;
*[[Црква „Св. Ѓорѓи“ - Стар Дојран|Црква „Св. Ѓорѓи“]] - се наоѓа веднаш до катедралната црква Св. Ѓорѓи;
*[[Црква „Св. Марија Магдалена“ - Стар Дојран|Црква „Св. Марија Магдалена“]] - главната манастирска црква на манастирскиот комплекс [[Партениј Зографски (манастир)|Партениј Зографски]];
*[[Црква „Св. Максим Исповедник и Св. Григориј Палама“ - Стар Дојран|Црква „Св. Максим Исповедник и Св. Григориј Палама“]] — манастирска црква во затворениот дел;
*[[Црква „Св. Царско Семејство Романови“ - Стар Дојран|Црква „Св. Царско Семејство Романови“]] - манастриска црква;


;Археолошки наоѓалишта
;Археолошки наоѓалишта
*[[Св. Илија (Стар Дојран)|Св. Илија]] — сакрален објект од непознат период;<ref>{{Наведена мрежна страница |url=http://vecer.mk/kultura/dojran-godinava-so-obnovena-crkva-sv-ilija-dogodina-i-so-nakolna-naselba |title=''Дојран годинава со обновена црква "Св. Илија", догодина и со наколна населба'' |accessdate=2017-01-10 |archive-date=2016-08-05 |archive-url=https://web.archive.org/web/20160805223830/http://vecer.mk/kultura/dojran-godinava-so-obnovena-crkva-sv-ilija-dogodina-i-so-nakolna-naselba |url-status=dead }}</ref>
* [[Св. Илија (Стар Дојран)|Св. Илија]] — сакрален објект од непознат период;<ref>{{Наведена мрежна страница |url=http://vecer.mk/kultura/dojran-godinava-so-obnovena-crkva-sv-ilija-dogodina-i-so-nakolna-naselba |title=''Дојран годинава со обновена црква "Св. Илија", догодина и со наколна населба'' |accessdate=2017-01-10 |archive-date=2016-08-05 |archive-url=https://web.archive.org/web/20160805223830/http://vecer.mk/kultura/dojran-godinava-so-obnovena-crkva-sv-ilija-dogodina-i-so-nakolna-naselba |url-status=dead }}</ref>


;Цркви<ref>{{наведена книга|last=Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски|title=Карта на верски објекти во Македонија|editor=Валентина Божиновска|publisher=Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи|location=Менора - Скопје|date=2011|isbn=978-608-65143-2-7|language=македонски}}</ref>
== Личности од Дојран ==
* [[Црква „Св. Илија“ - Стар Дојран|Црква „Св. Илија“]] - катедрална црква на Дојран;
* [[Црква „Св. Ѓорѓи“ - Стар Дојран|Црква „Св. Ѓорѓи“]] - се наоѓа веднаш до катедралната црква Св. Ѓорѓи;
* [[Црква „Св. Марија Магдалена“ - Стар Дојран|Црква „Св. Марија Магдалена“]] - главната манастирска црква на манастирскиот комплекс [[Партениј Зографски (манастир)|Партениј Зографски]];
* [[Црква „Св. Максим Исповедник и Св. Григориј Палама“ - Стар Дојран|Црква „Св. Максим Исповедник и Св. Григориј Палама“]] — манастирска црква во затворениот дел; и
* [[Црква „Св. Царско Семејство Романови“ - Стар Дојран|Црква „Св. Царско Семејство Романови“]] - манастриска црква.

;Манастири
* [[Партениј Зографски (манастир)|Партениј Зографски]] — нов манастир

<gallery mode="packed" heights="150px">
Податотека:Црква во Стар Дојран.jpg|Црква
Податотека:Црква „Св. Ѓорѓи“ - Стар Дојран.jpg|Остатоци од црквата „Св. Ѓорѓи“
Податотека:Црква „Св. Илија“ - Стар Дојран 19.jpg|Воздушен поглед на црквата „Св. Илија“
Податотека:Црква „Марија Магдалена“ - Стар Дојран.jpg|Црква „Марија Магдалена“
Податотека:Манастир „Партениј Зографски“ - Стар Дојран.jpg|Влезот во манастирот „Партениј Зографски“
</gallery>

;Споменици<ref name="енциклопедија" />
* Спомен-плоча од [[Македонија во Втората светска војна|НОБ]]
* Спомен-биста на [[Христофор Жефарович]]
* Спомен-биста на [[Антон Панов]]
* Спомен-биста на [[Ѓорѓи Абаџиев]]
* Спомен-биста на [[Теодосиј Синаитски]]
* Споменик на Дојрана
* Спомен-плоча на 22. британска дивизија

<gallery mode="packed" heights="120px">
Податотека:Споменик на Христофор Жефарович во Стар Дојран.jpg|Споменик на [[Христофор Жефарович]]
Податотека:Anton Panov.JPG|Споменик на [[Антон Панов]]
Податотека:Gjorgji Abadžiev.JPG|Споменик на [[Ѓорѓи Абаџиев]]
Податотека:Dojrana which was named in her memory the lake Dojran.jpg|Споменик на Дојрана
Податотека:Theodosius of Sinai.JPG|Спомен-биста на [[Теодосиј Синаитски]]
Податотека:Spomen ploca od NOB vo Dojran.jpg|Спомен-плоча од НОБ во музејот во Стар Дојран
Податотека:Star Dojran - Monument à la 22e division britannique.jpg|Спомен-плоча на 22. британска дивизија
</gallery>

;Градби
* [[Саат-кула (Стар Дојран)|Саат-кула]] — поранешна саат-кула, неодамна обновена
* [[Дојрански амам]] — поранешен амам
<!--== Редовни настани ==-->
== Личности ==

;Родени во или по потекло од Стар Дојран
* [[Теодосиј Синаитски]]
* [[Теодосиј Синаитски]]
* [[Антон Панов]]
* [[Антон Панов]]
* [[Ѓорѓи Абаџиев]]
* [[Ѓорѓи Абаџиев]]
<!--== Култура и спорт ==-->
== Галерија ==

<gallery mode="packed" heights="150px">
Податотека:Star Dojran - Remains from WW1.jpg|Остатоци од [[Прва светска војна|Првата светска војна]]
Податотека:Дојрански амам.jpg|Дојранскиот амам
Податотека:Дојрански платани, споменици на природата (14).jpg|Дојрански платани
</gallery>

== Поврзано ==
* [[Општина Дојран]]
* [[Дојранско Езеро]]


== Наводи ==
== Наводи ==
{{наводи}}
{{наводи|2}}


== Надворешни врски ==
== Надворешни врски ==
{{рв|Star Dojran}}
{{Ризница-ред|Star Dojran}}


{{Општина Дојран}}
{{Општина Дојран}}

Последна преработка од 20:21, 1 мај 2024

За други значења на поимот Дојран, видете на појаснителната страница
Стар Дојран

Воздушен поглед на селото Стар Дојран

Стар Дојран во рамките на Македонија
Стар Дојран
Местоположба на Стар Дојран во Македонија
Стар Дојран на карта

Карта

Координати 41°11′00″N 22°43′00″E / 41.18333° СГШ; 22.71667° ИГД / 41.18333; 22.71667
Регион  Југоисточен
Општина  Дојран
Население 413 жит.
(поп. 2021)[1]

Пошт. бр. 1487
Повик. бр. 034
Шифра на КО 06028
Надм. вис. 160 м
Стар Дојран на општинската карта

Атарот на Стар Дојран во рамките на општината

Стар Дојран — село и административно седиште на Општина Дојран, на брегот на Дојранското Езеро.

Иако по своите карактеристики Стар Дојран наликува на гратче,[2] сепак официјално не е прогласено за град.[3] Тоа било гратче до Првата светска војна, но било разурнато за време на војната.[2]

Стар Дојран е едно од најпознатите туристички одредишта во Македонија, поради неговата местоположба на Дојранското Езеро и прекрасната средоземна клима.

Географија и местоположба

[уреди | уреди извор]
Воздушен поглед Сретеново и Стар Дојран, кои денес се буквално споени едно со друго

Селото се наоѓа во јужниот дел на територијата на Општина Дојран и селото претставува нејзин административен центар. Тоа е сместено на западниот брег на Дојранското Езеро и нејзиниот атар се допира со државната гранична линија со Грција.[2] Селото е рамничарско, сместено на надморска височина од 160 метри.[2] Се наоѓа на три километри јужно од поголемата населба Нов Дојран, а оддалечен е и неколку километри од грчката граница.

Низ селото поминува регионалниот пат 1105, кој води кон граничниот премин „Дојран“ кон Грција.

Иако самото село е одредено како рамничарско, за неговиот поширок атар може да се каже дека е претежно ридски. На западниот брег од езерото се наоѓа височината Калатепе со надморска височина од 691 метар. На северозападниот дел благо се издигнува Асанлиско Поле, кое преку с. Николиќ се прелева во плодна котлина. На северозапад над Асанлиско Поле се издигнува ридот Боска со надморска височина од 720 метри, на исток се падините на Круша Планина, кои многу благо се спуштаат кон езерото при што се создаваат мошне плодни површини. Најнискиот брег е на југ, кај населбата Кара-Дојран во соседна Грција.

Историја

[уреди | уреди извор]

Античка историја

[уреди | уреди извор]

Во V век п.н.е. долината на Празијас (сегашното Дојранско Езеро) ја населувале Пајонци. Тие живееле „на“ Езерото во дрвени колиби заградени со трска и поставени на скели кои се потпирале на долги дрвени колци. Со копното ги поврзувале единствено корабите со кои управувале многу вешто заради што најчесто и обидите на освојувачите (Персијците) биле безуспешни. Се женеле по многупати, а се занимавале со лов, риболов, земјоделство и сточарство. Биле многу добри пливачи и нуркачи. Секој од нив во својата колиба имал отвор кон езерото (на дното на колибниот под) преку кој ловеле риба во изобилство и со неа ги хране дури и коњите и говедата. Регионот околу езерото Празијас во тој период територијално припаѓал на Македонската држава чиј крал бил Аминта I, па на неговиот син Александар I по него, па Пердика II (454 - 413 година п.н.е.), па Архелај I (418 - 399 година п.н.е.). Во првиот и вториот век п.н.е. за времето на Филип II и Александар III Македонски и во периодот кога Римјаните почнале да навлегуваат на Балканот (II век п.н.е.) на западниот брег на Празијас (денес, месност Топлец) на површина од триесетина хектари веќе бил распространет антички град — тврдина со најстарото познато име Тауријан. Во 395 година при делењето на Римското Царство на Западно и Источно чиј центар бил Визит (Цариград), Тауријан станал дел од Источното Римско Царство односно Византија.

Среден век

[уреди | уреди извор]
Саат-кулата во Стар Дојран

Потоа доаѓа времето кога на Балканот се населуваат Словените. На почетокот на деветтиот век Тауријан важел за град кој благодарение на местопожбата и развојот зазема значајно место во поглед на историските, културните и економските случувања. Иако нема пишани и документирани податоци кои прецизно ќе го одликуваат Тауријан во овој век сепак, најверојатна е претпоставката дека токму во некоја од годините на IX век заради епидемија на колера и последиците од неа градот е поместен малку подолу - на југ. Новиот град добива ново име Полин.

И новиот град покрај езерото ги прифаќа навиките на веќе стариот Тауријан. Основни животни радости остануваат да бидат: добриот риболов, успешниот лов, родната градина и здравиот пород на стоката. Сепак наоѓајки се на крстопатот каде што се судирале интересите на Византијците и Бугарите, каде што се ширела или стеснувала македонската држава на Самоил (период од 969 до 1018 година) и од каде поминале освојувачките војски на српските кралеви (Милутин 1282 година и Душан 1331 - 1355 година) Полин морал да се соочува и со не така пријатните нешта на тогашноста. Неговите жители освен војните морале да ги плаќаат и разните даноци кон Византиската држава. Во периодот на 1026 и од 1037 до 1039 година жителите на Полин се соочиле и со земјотреси, суши, поплави и со епидемии што следуваат по нив.

Османлиско Царство

[уреди | уреди извор]

Живеејки во времето на сето тоа, тие во својот Полин покрај езерото ги „дочекале“ и сосема новите и најдолготрајни гости - господари, Турците - Османлии. Турците го дале третото име на градот - Дојран.

Во втората половина на XV век Дојран бил нахија - центар на неколку селски општини. Речиси во истиот период (1519 година) или 148 години по доаѓањето на Tурците во Дојран, некои документи велат дека во него живееле 232 семејства. Од нив само три биле муслимански, а сите останати 229 семејства биле христијански.

Помасовно колонизирање на Дојран со турско население се случува во првата половина на XVII век. Тогаш во околината на Дојран настанале и селата во кои и денес живее исклучиво турско население: Ѓопчели, Чаушли, Севендекли, Дедели, Куртамзали, Органџали и други кои денес се раселени. Заради блискоста и влијанието на актуелните општествени и политички процеси, Дојран бил град со амфитеатрален изглед од два дела: долен - каде што живеело месното население и горен во кој се лоцирало турското население.

Улица во Дојран во почетокот на XX век

Градот бил изграден во стилот на цариградската и солунската архитектура. Имал калдрмисани улици, чиста вода за пиење каптирана од изворите над градот и спроведена до повеќе градски чешми преку канали со керамички цевки, градска бања - амам кој и служел на сите жители, мажи и жени, христијани и муслимани, три цркви и три џамии, неколку училишта (повеќе основни и една гимназија) и една заедничка саат-кула.

На Дојран во тоа време припаѓале и околу 79 села при што имало околу 30.000 жители, од кои над 18.000 Турци, повеќе од 9.500 Македонци, околу 160 Евреи и 1.000 Роми.

Современа историја

[уреди | уреди извор]
Дојран во 1913 година

Градот бил разурнат за време на Првата светска војна. Истовремено, разурнатиот град бил и поплавен од езерото. Соочувајки со суровата реалност на својот Дојран, кој не нудел буквално никакви услови за живот во него, шеесетина рибарски семејства во 1919/20 година својот копнеж за враќање на старото огниште го дотрошуваат во близина на темелите на стариот Тауријан. Тие на 4 километри од разрушениот Дојран создаваат нова населба која ја нарекуваат Нов Дојран. Но, како и претходните „господари“ Турците така и Кралството СХС на овие простори населува 29 семејства српско население, при што е создадена населбата Сретеново. Со тек на времето почнуваат да се враќаат семејства и во стариот град Дојран. Тогашната власт од свои причини управно-административниот живот го лоцирала во разурнатиот град. Така постепено отпочнало паралелно пулсирање на животот во Нов и во Стар Дојран.

Вкупно 3 жители на оваа населба се заведени како жртви во Втората светска војна.[4]

Во Втората светска војна, Дојран повторно бил цел на желбите на соседите за конечно да биде ослободен на 5 ноември 1944 година. Тоа значело квалитативно нов почеток и подеднаков и впечатлив напредок за двата Дојрана. Покрај Дојранското Езеро денеска на македонска страна постојат четири населби: Нов Дојран, Стар Дојран, Николиќ и Сретеново во кој живеат околу 4.000 жители.

Населението некаде во средината на 1950-те години почнува да се занимава и со туризам. Во негова функција денес покрај дојранскиот брег постојат бројни хотели и одморалишта, казина и над 600 викендички.

Стопанство

[уреди | уреди извор]
Туристичко-информативен центар во Стар Дојран

Атарот на селото зафаќа простор од 9,2 км2, при што преовладуваат шумите со површина од 490 хектари, на пасиштата отпаѓаат 381 хектар, додека на обработливите површини 21 хектар.[2]

Селото, во основа, има туристичко-рекреативна функција, со бројни викенд-куќи. Во него има бројни угостителски објекти, а во минатото имала земјоделска задруга.[2]

Население

[уреди | уреди извор]
Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948190—    
1953105−44.7%
1961107+1.9%
1971260+143.0%
1981270+3.8%
ГодинаНас.±%
1991352+30.4%
1994328−6.8%
2002363+10.7%
2021413+13.8%

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, градот имал 250 Македонци, 200 Грци и 25 до 50 други жители.[5]

Стар Дојран во 1961 година имал 107 жители, од кои 77 биле Македонци, а 21 жител Србин, додека во 1994 година бројот се зголемил на 328 жители, од кои 232 биле Македонци, 47 Турци, 33 Срби и 11 жители Албанци.[2]

Според пописот на населението на Македонија од 2002 година, селото имало 363 жители, од кои 255 Македонци, 6 Албанци, 57 Турци, 9 Роми, 1 Влав, 32 Срби и 3 останати.[6]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 413 жители, од кои 288 Македонци, 4 Албанци, 56 Турци, 11 Роми, 3 Власи, 18 Срби, 3 останати и 30 лица без податоци.[7]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 190 105 107 260 270 352 328 363 413
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[8]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[9]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[10]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[11]

Општествени установи

[уреди | уреди извор]

Самоуправа и политика

[уреди | уреди извор]

Селото влегува во рамките на Општина Дојран, една од малкуте општини кои не биле изменети со новата територијална поделба на Македонија во 2004 година. Во периодот од 1996-2004 година, селото било седиште на некогашната Општина Стар Дојран.

Во периодот 1955-1996 година, селото се наоѓало во рамките на големата Општина Гевгелија.

Во периодот 1952-1955, селото било дел од тогашната општина Дојран, во која покрај селото Стар Дојран се наоѓале селата Ѓопчели, Николиќ, Нов Дојран, Сретеново, Фурка, Црничани и Чаушли. Во периодот 1950-1952, селото било дел од некогашната општина Нов Дојран, во која влегувале селата Ѓопчели, Николиќ, Стар Дојран, Сретеново, Фурка, Чаушли и Црничани.

Избирачко место

[уреди | уреди извор]

Во селото постои избирачкото место бр. 0385 според Државната изборна комисија, сместено во просториите на основното училиште. Во ова избирачко место е опфатено и селото Сретеново.[12]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 603 гласачи.[13] На локалните избори во 2021 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 598 гласачи.[14]

Културни и природни знаменитости

[уреди | уреди извор]
Археолошки наоѓалишта
Цркви[16]
Манастири
Споменици[2]
Градби

Личности

[уреди | уреди извор]
Родени во или по потекло од Стар Дојран

Галерија

[уреди | уреди извор]

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија: географски, демографски, и аграрни обележја. Скопје: Патрија. стр. 283.
  3. „Државен завод за статистика“. www.stat.gov.mk. Посетено на 2024-04-24.
  4. „Попис на жртвите од војната 1941-1945, СР Македонија“ (PDF).
  5. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  6. „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 1 мај 2024.
  7. „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  8. К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  9. Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  10. „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  11. „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  12. „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.
  13. „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 6 ноември 2019.
  14. „Резултати“. Државна изборна комисија. Посетено на 1 мај 2024.
  15. Дојран годинава со обновена црква "Св. Илија", догодина и со наколна населба. Архивирано од изворникот на 2016-08-05. Посетено на 2017-01-10.
  16. Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]