Ичко Бојчев: Разлика помеѓу преработките

**Ичко Бојчев**
	Ичко Бојчев
Роден	1822;
Починал	17 јануари 1960; Благоевград, денес Бугарија;

Интерактивен преглед на историјата

[проверена преработка]

← Постаро уредување Поново уредување →

Избришана содржина Додадена содржина

НагледноВикитекст

Во редови

Преработка од 14:27, 19 септември 2011

Ичко Бојчев, бил македонски револуционер, учесник во македонското револуционерно движење, деец на Македонската револуционерна организација и Внатрешната македонска револуционерна организација.

Биографија

Македонска револуционерна организација

Ичко Бојчев е роден во 1882 година во гратчето Гуменџе, тогаш во Османлиската империја (денес Гумениса, Грција) во семејството на земјоделците Лина и Димо Бојчеви. На 12 години останува сирак и израснал во сиромаштија. Во 1894 година завршува основното училиште во Гуменџе, а потоа се пресели во Солунската машка гимназија, кадеизучува георграфија и историја. Таму се вклучува прво во тајните кружоци, а потоа и во Македонската револуционерна организација.

Во Илинденското востание учествува во четата на Апостол Петков. По задушување на востанието Ичко се префрла во Кукушката чета, предводена од Христо Чернопеев. Ичко Бојчев учествува во бомбашкиот напад на железничкиот мост во селото Аматово во септември 1904 година. По востанието Бојчев останува надвор од раздорот кој настанал во Револуционерната организација. На 29 јули 1905 година е делегат на седницата на првиот (редовен) конгрес на Серскиот револуционерен округ во месноста Белемето, а во средината на август 1905 година е избран за горноџумајски војвода, делува на левиот брег на Струма, додека Петар Китанов дејствува на десната страна ^[1]. Како околиски војвода Ичко Боjчев води голем број борби со турскиот аскер и башибозук. Четата на Ичко е предадена заедно со онаа на Јане Сандански кај село Марулево од еден цинцар. По престрелка со аскерот во текот на ноќта успеваат да се извлечат. Ичко Бојчев често се префрла во Бугарија, како често ликвидира турски разбојници на нејзината територија, за да не предизвикува турските власти во Горноџумајско. Ги подобрува каналите на Организацијата и привлекува во нејзините редовите многу работници. Бојчев останува горноџумајски војвода до Младотурската револуција од 1908 година, кога ВМОРО се легализира.

Низ војните

Поствоен период

Наводи

↑ Драгомиров, Васил. Спомени, в: Борбите в Македония, Звезди, София, 2005, стр. 186.

[1] Драгомиров, Васил. Спомени, в: Борбите в Македония, Звезди, София, 2005, стр. 186.

[1]

@@ Ред 16: / Ред 16: @@
 Ичко Бојчев е роден во 1882 година во гратчето [[Гуменџе]], тогаш во [[Османлиската империја]] (денес Гумениса, [[Грција]]) во семејството на земјоделците Лина и Димо Бојчеви. На 12 години останува сирак и израснал во сиромаштија. Во 1894 година завршува основното училиште во Гуменџе, а потоа се пресели во [[Солунска машка гимназија „Св. Кирил и Методиј“|Солунската машка гимназија]], кадеизучува георграфија и историја. Таму се вклучува прво во тајните кружоци, а потоа и во [[Македонска револуционерна организација|Македонската револуционерна организација]].
 [[Податотека:Petar Kitanov Ichko Boychev.JPG|мини|лево|350п|Четите на Петар Китанов и Ичко во текот на Хуриетот]]
-Во [[Илинденското востание]] учествува во четата на [[Апостол Петков]]. По задушување на востанието Ичко се префрла во Кукушката чета, предводена од [[Христо Чернопеев]]. Ичко Бојчев учествува во бомбашкиот напад на железничкиот мост во селото [[Аматово]] во септември 1904 година. По востанието Бојчев останува надвор од раздорот кој настанал во Револуционерната организација. На 29 јули 1905 година е делегат на седницата на првиот (редовен) конгрес на Серскиот револуционерен округ во месноста Белемето, а во средината на август 1905 година е избран за горноџумајски војвода, делува на левиот брег на [[Струма]], додека [[Петар Китанов |Петар Китанов]] дејствува на десната страна <ref>Драгомиров, Васил. Спомени, в: Борбите в Македония, Звезди, София, 2005, стр. 186.</ref>. Бојчев останува горноџумајски војвода до [[Младотурската револуција]] од 1908 година, кога [[ВМОРО]] се легализира.
+Во [[Илинденското востание]] учествува во четата на [[Апостол Петков]]. По задушување на востанието Ичко се префрла во Кукушката чета, предводена од [[Христо Чернопеев]]. Ичко Бојчев учествува во бомбашкиот напад на железничкиот мост во селото [[Аматово]] во септември 1904 година. По востанието Бојчев останува надвор од раздорот кој настанал во Револуционерната организација. На 29 јули 1905 година е делегат на седницата на првиот (редовен) конгрес на Серскиот револуционерен округ во месноста Белемето, а во средината на август 1905 година е избран за горноџумајски војвода, делува на левиот брег на [[Струма]], додека [[Петар Китанов |Петар Китанов]] дејствува на десната страна <ref>Драгомиров, Васил. Спомени, в: Борбите в Македония, Звезди, София, 2005, стр. 186.</ref>. Како околиски војвода Ичко Боjчев води голем број борби со турскиот аскер и башибозук. Четата на Ичко е предадена заедно со онаа на [[Јане Сандански]] кај село [[Марулево]] од еден цинцар. По престрелка со аскерот во текот на ноќта успеваат да се извлечат. Ичко Бојчев често се префрла во Бугарија, како често ликвидира турски разбојници на нејзината територија, за да не предизвикува турските власти во Горноџумајско. Ги подобрува каналите на Организацијата и привлекува во нејзините редовите многу работници. Бојчев останува горноџумајски војвода до [[Младотурската револуција]] од 1908 година, кога [[ВМОРО]] се легализира.
 === Низ војните ===