Бајројт
Бајројт | |
Town square | |
Управа | |
Земја | Германија |
---|---|
Покраина | Баварија |
Адм. подрач. | Горна Франконија |
Округ | Урбан округ |
Градоначалник | Brigitte Merk-Erbe (BG) |
Основни податоци | |
Површина | 66,92 км2 |
Надм. височина | 340 м |
Население | 74.907 (31 декември 2023)[1] |
- Густина | 1.119 жит/км2 |
Други информации | |
Часовен појас | CET/CEST (UTC+1/+2) |
Рег. табл. | BT |
Пошт. бр. | 95401–95448 |
Повик. бр. | 0921, 09201, 09209 |
Портал | www.bayreuth.de |
Координати | 49°56′53″N 11°34′42″E / 49.94806° СГШ; 11.57833° ИГД |
Бајројт (германски изговор:[baɪˈʁɔʏt] Горна Франконија: [ba(ː)ˈɾaɪ̯t]) е познат град во северна Баварија, Германија, во долината на реката Ротмајн, меѓу франкофонска Јура и планините Фијхтел. Градот датира од 1194 година, а денес е главен град на Горна Франконија, со број на жители од 72.576 (2009 година). Тој е познат во светот по фестивалот од XIX век, кој продолжил да се одржува секоја година, а се презентира опера на германкиот композитор Рихард Вагнер.
Историја
Среден век и почетокот на модерниот период
Бајројт околу 1990 година. Се верува дека градот е основан од страна на андеската династија, најверојатно околу средината на XII век, но прв пат се споменува како Бајројт во 1194 година, во еден документ на владиката Ото II од Бамберг. Слогот -Рут (гер. -rute) може да значи ,,расчистување", додека Бајер (гер. Baier-) укажува на имигранти од регионот на Баварија. Веќе документирани, селата подоцна биле споени во Бајројт: Сојлбитз (гер. Seulbitz) во 1035 година бил наречен кралски имот на Силвајз во документот на царот Конрад II и св. Јоханис (можеби во 1149 година како Алтентребгаст (гер. Altentrebgast)). Дури и областа кај стариот град, западно од центарот на градот мора да е постар од самиот град Бајројт. Постари траги на човечко присуство беа пронајдени во населбите Маернберг (гер. Mayernberg)-парчиња керамика и дрвени садови кои датираат од IX век, врз основа на нивната декорација. [2]
Бајројт претходно (во 1199 година) бил нарекуван село, а терминот " Civitas" (град) за прв пат се појавил во еден документ објавен во 1231 година. Се претпоставува дека на Бајројт му е доделен чартерот град меѓу 1200 и 1230 година. Со градот владеела династијата Андекс до 1248 година. По нивната смрт во 1260 година, градот Нирнберг го наследил градот Бајројт. Првично престолот и центарот на територијатабил во замокот Пласенбург во Кулмбах. Градот Бајројт се развивал бавно и повторно бил подложен на катастрофи. Уште во 1361 година, императорот Чарлс IV му дал право на Фредерик V да кова пари за градовите Бајројт и Кулмбах.
Бајројт првпат е ставен на мапа во 1421 година.
Во Февруари 1430 година, Хусите го уништиле градот Бајројт и градската сала, а црквите биле срамнети со земја. Матеус Мериан го опишал овој настан во 1642 година на следниов начин: ,,Во 1430 година, Хусите од Бохемија нападнаа/ Кулмбах и Бареут/ и се обврзаа со големи акти и суровост/ како диви животни/ против обичните луѓе/ и одредени поединци/ Свештеници/ монаси и монахињи. Тие изгорени на клада/ ги зеде врз мразот на езерата и реките/ (во Франконија и Баварија) полеани со ладна вода/ ги уби на непристоен начин/ како што Борек изјави во хрониката ,,Бохемија", страница 450"((Извор: Фрувалд (гер. Фрüхњалд (Хг.):. Франконските градови и нивните народи (гер. Фрäнкисцхе Стäдте унд Бурген)-труд од 1650 година, заснован на текстови и гравури на Мериан, Сенфелд, 1991 година. Од 1528 година, помалце од десет години од почетокот на реформацијата, господарите на териториите на франконска Маргрев се пренасочиле кон Лутеранската вера. Во 1605 година, голем пожар предизвикан од небрежност, уништил 137 од 251 куќи во градот. Бо 1621 година, избувнала чума, а во 1621 година имало уште еден голем пожар во градот. Градот исто така, многу претрпел во текот на триесетгодишната војна. Пресвртна точка во историјата на градот дошла во 1603 година, кога христијанин од Маргрев, син на електричарот Џон Џорџ Бранденбург, се преселил во аристократскиот дел на замокот Пласенбург над Кулмбах до Бајројт. Првата палата Хохенцолерн била изградена во 1440-1457 година, од алхемичарот од Маргрев- Јован. Таа била предвесник на денешната стара палата (гер. Altes Schloss), која многупати бил проширена и реновирана. Развојот на нов капитал стагнирал поради триесетгодишната војна, но потоа многу познати барокни згради биле додадени во градот. По смртта на христијанинот во 1655 година, владееел неговиот внук Кристијан Ернст од 1661 до 1712 година. Тој бил образуван и шетан човек, чиј учител бил државникот Јоаким Фридрих фон Блументал. Тој ја основал христијанската граматичка школа ,,Ернестинум", а во 1683 година, учествувал во ослободувањето на Виена, која била опколена од Турците. За да го одбележи тој подвиг, изградил фонтана, како споменик на кој е претставен тој како победник над Турците, кој сега се наоѓа пред новата палата (гер. Neues Schloss). Во тоа време биле изградени надворешниот ринг на градскиот ѕид и параклискиот замок (гер. Schlosskirche.
XVII век
Неговиот наследник, принцот и подоцна ,, Маргрев", Џорџ Вилијам, во 1701 година започна со утврдување на својот замок во тогашниот независен град St. Georgen am See ( денес, областа Ст. Георген), т.н. Орденшлос (гер. Ordenschloss), со градска сала, затвор и мала касарна. Во 1705 година, тој го основал редот на Искреноста ((Ordre de la Sincérité)), кој во 1734 година бил преименуван во Орден на Црвениот Орел и изградил манастирска црква, која била завршена во 1711 година. Во 1716 година е основана фабрика за порцелан на кнежеството во Санкт Георген. Првиот замок во паркот Ермитаж бил изграден за време на Маргрев Џорџ Вилијам (1715-1719 година). Во 1721 година на градскиот совет е стекната палатата на бароницата Софија (денес старата градска хала (гер. Altes Rathaus)) како замена за градската сала изградена во 1440 година среде пазарот, која подоцна била уништена во пожар. Во 1735 година е основан старечкиот дом (гер. Gravenreuth Stift) од приватна фондација во Санкт Георген. Цената на зградата ги надмина средствата на фондацијата, но тука помогнал Маргрев Фридерик. Бајројт ја доживеа својата златна ера за време на владеењето на Маргрев Фредерик и Маргревин Вилхемина Бајројт (сестрата миленичка на Фридрих Велики (1735-1763 година)). Во тоа време, под раководство на судот архитекти, Јосиф Сен Пјер и Карл фон Гонтард, биле создадени бројни ексклузивни и атрактивни згради: операта Маргревиал со својот барокен театар, кој е раскошно декориран (1744-1748 година) неговиот замок и храмот ,,Сонце" (1749-1753 година) во Ермитаж, новата палата со градина (1754 година), ја замени старата палата која била запалена поради негрижата на Магрев и прекрасен ред на згради на денешната улица Фридрих. Имало дури и уникатна верзија на рококо архитектонски стил, т.н. Бајројт рококо, кој се одликува со споменатите објекти, особено дизајнот на ентериерот. Старите мрачни градби биле уништени, бидејќи биле застарена форма на одбрана. Ѕидовите биле изградени насекаде. Маргрев Фредерик успешно го сочувал своето кнежество од војните кои се воделе од страна на неговиот шура, Фридрих Велики во тоа време, а како резултат донел мир во царството на Франките.
1742-та година е одбележана со основањето на Академијата Фредрик, која стана Универзитет во 1743 година но, по сериозните немири и поради несакани реакции на населението, бил преместен во Ерланген. Универзитетот останал таму се до денес. Од 1756 до 1763 година, била отворена Академијата на науките и уметностите. Римокатолиците дале право да се формира молитвена соба и со тоа еврејските семејства се повторно населиле тука. Во 1760 година била отворена синагогата и во 1787 година била посветена на еврејските гробишта. Грофицата Вилхемина починала во 1758 година. Маргреб Фредерик повторно се оженил, а бракот бил краткотраен и без прашање. По неговата смрт во 1763 година, многу уметници и занаетчии се преселиле во Берлин Потсдам, да работат за кралот Фридрих Велики, бидејќи наследникот на Фредерик, Маргрев Фредерик Кристијан се разбирал малку во уметноста. Исто така, недостигот на средства се должел на елаборатниот начин на живот на неговиот претходник, а и зградите и платите на главно странски уметници проголтале многу пари. На пример судот-кој за време на Џорџ Фредерик Чарлс броел околу 140 членови-се зголмил на околу 600 вработени до крајот на владеењето на Маргреб Фредерик. Од 1769 година, кнежеството било блиску до банкрот.. Во 1769 година, Маргрев Чарлс Александар, од линијата Ансбах на Франките Хохенцолери, следејќи бездетен христијанин Фредерик, го свел Бајројт на средно ниво. Чарлс Александар продолжил да живее во Ансбах и ретко доаѓал во Бајројт. Во 1775 година, езерото Бранденбург (гер. Brandenburger Weiher) во областа на св. Георген пресушило. По абдикацијата на последниот член на ,,Маргрев", Чарлс Александар, од кнежествата на Ансбах и Бајројт на 2 декември 1791 година, неговите територии останале дел од пруската провинција. Прускиот министер Карл Август фон Харденберг ја презел администрацијата на почетокот на 1792 година. Центарот на градот се уште има типична структура на баварски пазар: околу патот е направен плоштад, а градската хала е сместена во средината. Покрај неа се наоѓа црквата, а на мал рид стои замокот. Некои шеесет години подоцна, градот (кој во тоа време бил мало село) станал подреден на државата Хохенцолерн, а кога оваа држава била поделена, Бајројт бил во округот Кулмбах.
XIX век
Во 1804 година, авторот Жан Пол Рихтер се преселил од Кобург во Бајројт, каде живеел се до неговата смрт во 1825 година. Владеењето на Хохенцолери над принципатот Кулмбах-бајројт завршил во 1806 година, по поразот на Прусија од страна на наполеонска Франција. За време на француската окупација (1806-1810 година) Бајројт бил третиран како провинција на француските империи и морало да се плаќа високи воени придонеси. Тоа било ставено под управа на грофот Камил де Тоурнон, кој направил детален попис на поранешното кнежество Бајројт. На 30 јуни 1810 година француската армија го предала поранешното кнежество на сегашното кралство Баварија, која го купила од Наполеон за 15 милиони Франци. Бајројт станал главен град на Баварија, област на Маинкрајс, кој подоцна е преименуван во Обермаинкрајс, за конечно да биде преименуван во Горна Франконија. Кога во Баварија била отворена железницата, главната линија од Нирнберг до Хоф поминувала покрај Бајројт, преку Лихтенфелс, Кулмбах и Нојенмаркт-Нирнберг до Хоф. Во Бајројт прв пат била пуштена железницата во 1853 година, кога била изградена железницата Бајројт-Нојенмаркт-Нирнберг (на сметка на народот). Тоа било проследено со последните линии во 1863 година до Вајден, во 1877 година од железничката Шнабелвајд, во 1896 година од филијалната линија до Варменштајнах, во 1904 година од филијалата во Холфелд и во 1909 година ос филијалата преку Турнауер Бокала.
На 17 април 1870 година, Рихард Вагнер го посетил Бајројт, бидејќи чул за Операта Маргрев, чија голема сцена се чинела ,,фитинг" за неговите дела. Сепак, јамата оркестар не можеле да се приспособат на големиот број потребни музичари, како прстенот на Нибелунги амбиентот на публиката се чинел несоодветен за неговото дело. Така, тој си дал за задача да изгради своја фестивалска сала бо Бајројт. Градот го поддржувал во овој проект и му оставил парче земја на располагање, неразвиена област во непосредна близина од центарот на градот. Во исто време, Вагнер стекнал сопственост над областа Хофгартен, да изгради своја куќа. На 22 мај 1872 година бил поставен камен-темелник за фестивалскиот хол и на 13 август 1876 година, тој официјално бил отворен. Планирањето и изградбата биле во рацете на архитект од Лајпциг, Ото Бруквалд, кој веќе го докажал талентот во проектирање на театрални згради во Лајпциг и Алтенбург. Во 1886 година во Бајројт починал композиторот Франц Лист, додека бил во посета на својата ќерка Косима Лист, вдовицата на Вагнер. Лист и Вагнер се закопани во Бајројт, но Вагнер не умрел таму. Тој починал во Венеција во 1883 година, а неговото тело го донело неговото семејство во Бајројт.
XX век
До крајот на вајмарската Република (1900-1933 година)
Новиот век исто така донесе неколку новитети на модерната технологија: во 1892 година, првите електрични улични светилки, во 1908 година општинска електрична станица, а подоцна и првото кино. Во 1914-15 година, еден дел од северниот крак на реката Редмајн се исправил и проширил, поплавувајќи области по должината на реката и со тек на времето реката ја зголемила својата надморска височина (1909 година). Откако Првата Светска војна завршила (1918 година), Советот на работници и војници ја презел власта во Бајројт. На 17 февруари 1919 година, имало тридневен државен удар, т.н. ,,Speckputch", краток интервал во инаку прилично мирен град. На 30 септември 1923 година, нацистичката партија во Бајројт се организирала во серии народни и националистички движења ,,германска етикета" (германски денови). Иако министерот за одбрана го забранил учеството на службата на империјата, се собрале повеќе од 5.000 воени цивилни лица (еквивалент на 15% од жителите). Меѓу гостите биле градоначалникот Алберт Преу, како и Зигфрид и Винифрег Багнер, кој на главната точка го поканил Адолф Хитлер во куќата Ванфрид. Таму тој се сретнал со писателот Хјустон Стјуард Чемберлен, зетот на Рихард Вагнер и теоретичар на анти-семитската трка. Исто така, тој ден Ханс Шем се сретнал за прв пат со Хитлер. Во 1932 година, провинциите на горна и долна Франконија биле споени, а Ансбах бил избран за седиште на владата. Ккако мала компензација, Бајројт бил даден како спој на државната осигурителна агенција за горна и средна Франконија. За разлика од провинциското спојување, спојувањето на овие институции никогаш не билобратно.
Нацистичката ера (1933–1945)
Со оглед на тоа дека бил засолниште на десничарските партии уште од 1920 година, Бајројт станал центар на нацистичката идеологија. Во 1933 година, тој бил главен град на нацистички Гау на баварскиот Остмаркт (баварски Остмаркт во 1943 година-Гау Бајројт). Нацистичките лидери често го посетувале фестивалот на Вагнер и се обидувале да го вклучат Бајројт во нацистичкиот модел. Тоа е еден од неколкуте места во кои градските планови биле спроведени директно од Берлин, а тоа се должи на посебниот инретес на Хитлер за градот и за фестивалот. Хитлер ја сакал музиката на Рихард Вагнер и станал близок пријател на Винифред Вагнер, откако ја презел функцијата на фестивалот. Хитлер често присуствувал на настапите на Вагнер во халата за фестивали во Бајројт. Бајројт требал да го прими т.н. Гауфорум, комбинација од зградата на владата и плоштадот на маршот, изграден за да го симболизира центарот на моќта во градот. Првиот лидер на Бајројт бил Ханс Шем, кој бил на чело (гер. Реицхњалтер) на наставниците на Национал-социјалистичката лига која се наоѓала во Бајројт. Во 1937 година, градот бил поврзан на автопат. Под нацистичка диктатура била и синагогата на еврејската заедница во Мунцгас, која била осквернавена и ограбена за време на ,,кристалната ноќ", но поради близината на Операта не била разорена. Во внатрешноста на зградата, која се уште се користи од еврејската заедница како синагогата, плакетата до ,,Тората Светилиште" потсетува на прогонот и убиството на Евреите во Шоа, каде биле одземени најмалку 145 животи на Евреи во Бајројт. [3][4] За време на Втората Светска војна, седиштето на концентрациониот логор Флосенбург бил во градот, во кој затворениците морале да учествуваат во физички експерименти за В2. Виланд Вагнер, внук на композиторот Рихард Вагнер, бил таму заменик цивилен дитектор од септември 1944 до април 1945 година. Непосредно пред крајот на војната, народната партија требала да се даде на суд. На 5, 8 и 11 април 1945 година, околу една третина од градот, вклучувајќи многу јавни згради, индустриски инсталации и 4.500 куќи биле уништени од тешките воздушни напади. На 14 април, американската војска го освоила градот.
Пост-воениот период и реконструкција(1945-2000 година)
По војната, Бајројт се обидел да се оддели од своето несреќно минато. Тој станал дел од американската зона. Америјанската воена влада постави камп ДП, со што им излегла во пресрет на т.н. раселени лица. Повеќето од нив биле од Украина. Кампот бил надгледуван од ,,УНРПА". Вдомувањето се одвивало многу тешко: имало околу 55.000 жители во градот, многу повеќе од пред војната. Овој пораст се должел на големиот број бегалци. Дури во 1948 година се броеа повеќе од 11.000 бегалци. Бидејќи многу домови во војната, илјадници луѓе живееле во привремени засолништа, па дури и 500 луѓе биле сместени во ресторанот на фестивалскиот хол. Во 1945 година, 1.400 луѓе биле регрутирани одрниот страна на градскиот совет заради ,,суштинска работа" (расчистување на оштетените објекти и чистење на патишта). И културниот живот наскоро се вратил на вистинскиот пат: Во 1947 година, биле одржани фестивалите на Моцарт во куќата на Операта, на кој својот подем го доживеал и Франконскиот фестивал. Во 1949 година, фестивалскиот хол за прв пат почнал да се употребува, а таму бил отворен гала-концерт со виенската Филхармонија, предводена од Ханс Кнапертсбуш. Во 1951 година, се одржал првиот повоен фестивал на Рихард Вагнер, под водство на Виланд и Волфганг Вагнер. Во 1949 година, Бајројт повторно станал седиште на владата на Горна Франконија. По војната бил уништен значителен број на историски објекти. Во 1971 година, парламентот на баваската држава одлучил да се воспостави Универзитетот во Бајројт, а на 3 ноември 1975 година, почнале да се одржуваат предавања и истражувања. Денес 10.000 стденти живеат во градот. Во мај 1972 година, во градот се случила тешка сообраќајна несреќа на фолклорниот фестивал, кога полниот воз, излетал од шините, а неколку луѓе биле исфрлени. Четворица загинале, а пет биле посериозно повредени. Во тоа време, тоа било голема катастрофа, после таа од Втората Светаска војна. Во 1999 година, на општинскиот аеродром се одржало Светското првенство.
XXI век
Во 2006 година, Бајројт го избрал првиот член на ЦСУ, градоначалник и адвокат Мајкл Хол, а во 2007 година Младинскиот парламент кој се состоел од 12 члена на возраст од 14-17 години. На крајот на октомври било одбележано отварањето на долго планираната автобуска станица и околните згради на новосоздаденето место Хохенцол.
Рихард Вагнер и Бајројт
Градот е прочуен по неговата поврзаност со композиторот Рихард Вагнер, кој живеел во Бајројт од 1872 година, па со до неговата смрт во 1883 година. Вилата на Вагнер ,,Ванфид" била изградена во Бајројт , под покровителство на кралот Лудвиг Втори од Баварија, а по Втората Светска војна била преименувана во музејот на Вагнер. На север од Бајројт се наоѓа фестивалскиот хол, специјално конструирана оперска куќа, посветена исклучиво за изведување на оперите на Вагнер. На премиерите на последните две дела од циклусот Вагнер ,,Зигфрид" и ,,Готердамерунг", присуствувал и Парсифал. Секое лето се одржуваа едномесечен фестивал во чест на Рихард Вагнер во фестивалската хала, познат како ,,Бајројт". Фестивалот секоја година привлекува илјадници луѓе, а во моментов на листата за чекање билети се протега на 10 или повеќе години. Благодарение на добриот однос на Вагнер со тогаш непознатиот филозоф Фридрих Ниче, првиот фестивал во Бајројт се наведува како клучна, пресвртна точка во филозофскиот развој на Ниче. Иако прво ентузијастички гледал на музиката на Вагнер, Ниче на крајот станал негов непријател. На фестивалот гледал како симптом на културно пропаѓање на буржоарската декаденција, настан кој ги насочил очите на луѓето по моралните вредности, почитувани од страна на општеството како целина. - ,,Ниче јасно преферира да види како отсликувањето на општеството на Бајројт ќе тргне наопаку". [5]
Географија
Локација
Бајројт се наоѓа кај реката Редмајн, јужно од изворот на реката Мајна, меѓу планините Фихтелгебирг и франконска Швајцарија.
Местоподелба
Околијата на Бајројт е поделена на 39 окрузи: 1. Западен дел од центарот на градот (гер. Westliche Innenstadt) 2. Источен дел од центарот на градот (гер. Östliche Innenstadt/Obere Pot) 3. Косима-Вагнер-Штрасе/ Нирнберг и универзитетската улица (гер. Cosima-Wagner-Strasse/Nürnberger Strasse/Universitatstrasse) 4. Југоисточен дел од од центарот на градот (гер.Südöstliche Innenstadt) 5. Југозападен дел од центарот на градот (гер. Südwestliche Innenstadt) 6. Биркен (гер. Birken) 7. Јустус-Либих-Штрасе и околината (гер.Justus-Liebig-Strasse/Quellhofe/Rückertweg) 8. Лудвиг-Томаштрасе (гер. Leuschnerstraße/Ludwig-Thoma-Straße) 9. Саас (гер. Saas), (потекнува од парохијата на селото Саас (стабилизација и асоцијација), кое било споменато уште во 1528 година поврзано со Баптисти). 10. Бисмаркштрасе/ Фридрихштрасе/ Моритсхофен (гер. Bismarckstraße/Friedrichstraße/Moritzhöfen) 11. Фрајхајтсплатц/ Малервиертел (гер. Freiheitsplatz/Malerviertel) 12. Ерлангерштрасе/ Волфсгасе (гер. Erlanger Straße/Wolfsgasse) 13. Јакобсхоф (гер. Jakobshof) 14. Нетцнест/ Баунхоф/ Фантастишештрасе (гер. Hetzennest/Braunhof/Fantaisiestraße) 15. Маернберг (гер.Meyernberg) 16. Северен Ротер Хугел (гер. Nördlicher Roter Hügel) 17. Грунер Хугел/ Венделхофен (гер.Grüner Hügel/Wendelhöfen) 18. Кројц (гер. Kreuz) 19. Херцогхохе/ АМ Баухоф (гер. Herzoghöhe/Am Bauhof) 20. Северен дел од центарот на градот (гер. Nördliche Innenstadt) 21. Карл-Шулер-Штрасе/ Бургерројтер Штрасе/ Гутенбергштрасе (гер.Carl-Schüller-Straße/Bürgerreuther Straße/Gutenbergstraße) 22. Гратенштадт (гер. Gartenstadt) 23. Бургерројтер/ Гравенројтерштрасе (гер.Bürgerreuth/Gravenreutherstraße) 24. Св. Георген/ Грунер Баум (гер. St. Georgen/Grüner Baum/Burg) 25. Источен Хамерштадт (гер.Östliche Hammerstatt) 26. Западен Хамерштадт (гер. Westliche Hammerstatt) 27. Бернекер Штрасе/ Инсел/ Риделсберг (гер. Bernecker Straße/Insel/Riedelsberg) 28. Индустриската зона Св. Георген (гер. Industriegebiete St. Georgen) 29. Св. Јоханис (гер.St. Johannis) 30. Ное Хајмат (гер. Neue Heimat) 31. Оберконерсројт (гер. Oberkonnersreuth) 32. Лајнек (гер. Laineck) 33. Западен Ротер Хугел (гер. Westlicher Roter Hügel) 34. Ојбенер Штрасе/ Фуртванделштрасе/ Шупфеншлаг/ Хохе Варте (гер. Eubener Straße/Furtwänglerstraße/Schupfenschlag/Hohe Warte) 35. Сојлбитц (гер. Seulbitz) 36. Ајхиг/ Грунау (гер. Aichig/Grunau) 37. Тиергартен/ Дештубен (гер.Thiergarten/Destuben) 38. Оберпројсвитц (гер. Oberpreuschwitz) 39. Волфсбах (гер. Wolfsbach)
Политика
Градски совет
Резултатите од локалните избори во 2008 година во Баварија се следниве/ Во заграда стои промената на изборите во 2002 година. • ,,ЦСУ": 28,2% (-3,1), 13 места (-1) • ,,СПД": 22,5% (-5,4), 10 места (-3) • ,,БГ"-ФЊ: 21,6% (2,0), 10 места (1) • ,,Греенс / индеп.":10,0% (2,8), 4 места (1) • ,,Ѕоунг Баѕреутх ":5,8% (-0,9), 2 места (-1) • ,,ФДП ": 4,4% (0,5), 2 места (1) • ,,БТ го! ": 4.2% (+4,2), 2 места (2) • ,,БЛБ (ББЛ)": 3.2% (+3,2), 0 места (-1) • Други: 0,0% (-3,4) 0 места (-1)
Градоначалници на Бајројт од 1818 година
• 1818-1848 година: Ерхард Христиан Хаген фон Хагенфелс (прв законски обучен градоначалник) • 1851-1863 година: Фридрих Карл Дилхерт (граѓански градоначалник) • 1863-1990 година: Теодор фон Мункер (правно обучен градоначалник) • 1990-1918 година: Д-р Леополд фон Каселман (правно обучен градоначалник, главен градоначалник од 1907 година) • 1919-1930 април 1933 година: Алберт Пјор (градоначалник) • 1 мај 1933 година-1 јуни 1938 година: Д-р Карл Шлумпрехт (главен градоначалник, НСДАП) • 21 јули, 1938- април 1945 година: Д-р Ото Шмит (главен градоначалник, НСДАП) • 3 мај 1938-30 јуни 1938 година: Фриц Вахтлер (самопрогласен комисаријален главен градоначалник, НСДАП) • 1 јули 1938-април 1945 година: Д-р Фриц Кемпфлер (главен градоначалник, НСДАП) • 24 април 1945-ноември 1945 година: Д-р Џозеф Каупер (градоначалник) • Ноември 1945-30 јуни 1948 година: Д-р Оскар Мејер (градоначалник) • 1 јули 1948-30 април 1958 година: Ханс Ролваген (главен градоначалник, СПД) • 1 мај 1958-30 април 1988 година: Ханс Валтер Вилд (главен градоначалник, СПД) • 1 мај 1988-30 април 2006 година: Д-р Дитер Мронз (главен градоначалник, СПД) • 1 мај 2006 година: Д-р. Мајкл Хол (главен градоначалник, ЦСУ).
Збратимени градови
Градот Бајројт има блиски партнерства со следниве градови:
- Анеси, Франција-од 1966 година
- Рудолштадт, Тирингија-од 1990 година
- Ла Специа, Италија-од 1999 година
- Единица 6, Прага, Р. Чешка-од 2008 година
Понатамошно збратимување се планира со други европски градови. Предмет на дискусија се Шевсбург, Обединетото Кралство и Текирдаг во западна Турција. Исто така постојат и културни партнерства со државата Бургенланд, Австрија и партнерство меѓу Универзитетот во Бајројт и Вашингтон и Ли-Универзитетот во Лексингтон, Вирџинија.
Спонзорства
Во 1955 година, Бајројт зел спонзорство за раселените судетски Германци од градот Франзенсбад во Окрес Хеб.
Грб
Маргрев Алберт Ахил, кој исто така бил електор во Бранденбург, го промовирал грбот на градот Бајројт во декември 1457 година, кој се користи и денес. Грбот всушност е на две полиња, црно и бело на Хохенцолери. Црниот лав на златна со црвено-бела позадина бил општински грб на жителите на Нирнберг. Заедно, двете дијагонали, со мали триаголни лопати со малку свиткано вратило го претставуваат крајот на името на градот -реутх. “ [6]
Култура и интереси
Театри
Операта Маргрев е отврена во 1748 година и е една од најдобрите барокни театри во Европа. Таа е како музеј и најстаро раборно табло во Бајројт. Домот на фестивалот датира од XIX век и сега се користи само за фестивалот наречен Бајројт. Играат само делата на Вагнер. Градската куќа во Бајројт (гер. Стадтхаус), нема свој ансамбл. Таа редовно се користи од дворскиот театар. Само два театри се со свои ансамбл: Штудиобуне-Бајројт и аматерското драмско друштво Бранденбург Културштадл. Собирањата на студио-театрите во Бајројт се живеалишта за театрите од улицата Ронтген, урнатините од паркот Ермитаж во Бајројт и дворот на пијано-производителот во Бајројт (Steingraeber & Söhne).
Музеи
1. Фестивалскиот Хол на Рихард Вагнер на зелениот рид во Бајројт. 2. Музејот на Рихард Вагнер во Ванфрид бил резиденција на Рихард Ваднер и неговото семејство се до 1966 година. Од 1976 година, тој е музеј на националните архиви и истражувачки центар за фондацијата на Рихард Вагнер во Бајројт. 3. Во поранешната резиденција на ќерката на Рихард Вагнер на жан Пол, Ева Чембрлен, се истакнати автограми, првите изданија на делата, портрети и други сликовни материјали. 4. Музејот на Франц Лист, куќата кај што умрел, со околу 300 фотографии, скрипти и печатени документи од збирката на пијанистот од Минхен, Ернст Бургер, бил купен од страна на градот Бајројт. Покрај тоа, таму се наоѓале писма и некои од првите изданија на Франц Лист. Биографски информативни табли, калап од фонтот на родното место на Лист-Раидинг, Австрија и бисти од Антонио Гали, кои тој ги направил, биле вклучени во наплатата. Посетите се придружени со музика на Франц Лист. 5. Историски музел воо старата латинска школа во Кирхплатц. Приземјето го отсликува историјата и развојот на Бајројт од доцниот среден век до XX век, со модел на градот од 1763 година. На првиот кат се поделби кои ја покриваат уметноста и културната историја на периодот ,,Маргрев" во Бајројт (на XVII-XVIII век). Другата поделба ги отсликува уметностите и занаетите во Бајројт и околината со примери на фајанс-керамика, производи од стакло од Фихтелгебирге, камен и керамика од Кројсен. Сликарство, занаети, индустриски артефакти од периодот на Бидермаер па се до крајот на XIX век, ја заокружуваат посетата на музејот. 6. Музејот на уметноста во старата градска сала се состои од уметност од фондацијата Хелмут и Констанц Мајер, колекциите на Георг Таперт и архивите и колекциите на Каспар Валтер Раух. Збирките содржат клучни дела од XX век. 7. Историската колекција на Бритиш-Американ-Тобако во старата просторија на градоначалникот, кај старата градска сала. 8. Музејот на германската машина за пишување со збирка од нас 400 историски машини од истражувачкиот и тренинг-центарот за стенографи и обработка на текст во Бајројт. 9. Филијалата на државата Баварија, сликарската колекција која била отворена во новата палата во август 2007 година. Прикажани се 80 дела на холандски и германски сликари од крајот на XVII и XVIII век. 10. Археолошкиот музеј во италијанска градба кај новата палата е основан во 1827 година од страна на општеството. Нејзините 8 изложбени соби вклучуваат артефакти како што се каменот оска од Ново камено доба, 80 грнчарски тегли од ерата на Халштат и накитот од бронзената доба Селтик. Откритијата на екрнотот, кои доаѓаат од источна, Горна Франконија, особено франконска Швајцарија и во регионот околу Бајројт, датираат од старото камено време до средниот век. Во експерименталното поле постои пеконструиран разбој, рок-вежба и оригинална воденица. 11. Пиварницата Маисел и музејот Купер, кој учи се за производство на пивото Вајзен на 2.400 м2 (25.833 квадратви метри), што ја прави најголемата пиварница во светот, но најважно поради неговата колекција од над 5.500 чаши и шољи за пиво. 12. Праисторискиот музеј на Горна Франконија, го прикажува животот низ историјата на Горна Фракнонија од почетокот на светот. Изложбите постојано се менуваат, моменталноособен интерес привлекуваат диносаурсите во природна големина. 13. Фудбалскиот музеј на Бајројт (гер. Altstadt-Kult-Museum of SpVgg Bayreuth) 14. Музејот Вилхем во Бајројт 15. Музејот на противпожарна бригада 16. Ивалева куќа, центарот на Африка од Универзитетот во Бајројт 17. Музејот на школата на Јохан Баптист Грејсер 18. Катакомби на бајројтската пиварница Акциен 19. Музејот ,, малиот постер" 20. Собите на Маргрев и колекцијата на фајанси во Њу Касл 21. Музејот на земјоделските алатки и опрема 22. Природнонаучниот музеј Линденхоф 23. Музејот на гимназијата Рихард Вагнер 24. Музејот на транспортот Ведлих 25. Порцеланскиот музеј Валкуре 26. Меморијалниот музеј на Вилхем Лојшнер 27. Музејот на уметноста во Саразен.
Градби
1. Стариот замок 2. Паркот Ермитаж (гер. Eremitage) 3. Градината на животните (гер. Jagdschloss Thiergarten) 4. Новата палата (гер.Neues Schloss) и судската градина, седиштето на Маргрев од 1753 година 5. Замокот на Св. Георген (гер.Ordensschloss St. Georgen) 6. Црквата Св. Георген (гер. Ordenskirche St. Georgen) 7. Цркавата Св. Јован (гер.St. Johannis) 8. Замокот Колмдорф 9. Старата палата и замокот Капела на драгите дами (гер. Altes Schloss) 10. Кулата Победа (гер. Siegesturm) 11. Црквата Шпитал (гер. Spitalkirche) 12. Црквата на светиот дух (гер. Stadtkirche Heilig Dreifaltigkeit) 13. Црквата Шифт (гер. Stiftskirche) 14. Замокот Биркен 15. Хотелот ,, Goldener Anker" Паркови во Барок стил: • Паркот Ермитаж, поранешното седиште на Маргрев, надвор од внатрешноста на градот • Замокот и паркот на фантазијата во Екерсдорф (во близината на Бајројт-7км (4милји) западно). • Паркот Санспарајл, околу 30 километри западно од Бајројт • Универзитетските ботанички градови.
Јавни паркови и гробишта
Храмот на сонцето Ермитаж Во центарот на градот е судската градина (ger. Hofgarten) во новата палата. Во близина на салата за фестивалот има парк. На јужниот дел на градот има ботанички градини на Универзитетот во Бајројт. Источно од центарот на градот, во алеата на кралевите има релативно мала градина. Најпознатиот парк во Бајројт е Ермитаж во областа на Св. Јоханис, со вкупна површина од 50 хектари и е најголем парк во Бајројт. Бајројт е избран да биде домаќин на шоуто ,,Баварска Градина" во 2016 година. Поради тоа се планира изградба на уште еден парк меѓу местото Фолкфестплатц и автопатот. Најстарите гробишта се градските гробишта (гер. Stadtfriedhof), каде се закопани многу познати личности. На јужниот дел од градот се јужните гробишта (гер. Südfriedhof) и крематориумот. Областите на Св. Јован и Георген, имаат свои гробишта. На Нирнбергштрасе, во источниот дел на градот, се наоѓаат израелските гробишта.
Спорт
Над 60 клубови нудат стотици видови спорт. Најуспешниот клуб во градот е хокејскиот клуб ,,Hurricans Baureuth", кои беа три пати прогласени за германски подгласници (1998/2004/2006 година) и пет пати прогласени за шампиони (1996/1997/2001/2005/2007 година). Единствената поделба на клуб е поделбата на лизгачкиот клуб-Бајројт кој ја освои лигата во 2002 година и беа прогласени за подгласници во 2005 и 2008 година. Тие исто така биле на четвртото место на Светската лига во 2008 година. Кошаркарскиот тим Би-Би-Си Бајројт игра во кошаркарската Бундес-лига (поделба 1). Ракометната репрезентација ,,HaSpo" Бајројт, фудбалерите на ,, SpVgg " Бајројт и одбојкарите на ,,BSV " Бајројт играат во баварската лига. Од хокеј-тимовите, само тимот ,,EHC " влезе во баварската лига. Бајројт ја доживеал својата спортска слава во доцните '80ти и раните '90 години на XX век. Кошаркарскиот тим Штајнер Бајројт, двапати беше квалификуван во германскиот куп (1987-1988 година и 1988-1989 година) и во сезоната 1988-1989 година, тие повторно го освоија германскиот шампионат. Хокејскиот тим ,,SCC" Бајројт, двапати беше шампион на втората јужна Дивизија. Во тоа време и пинг-понг тимот на Штајнер Бајројт бил исто така тим од прва класа (од 1983 година- 2Дивизија, во 1984/85, 1986/87 година и 1987/88 година- 1 Дивизија, а од 1988 година, тимот играл во 2 Дивизија. Табелата на тенисери на 1. Бајројт ФК играше во 1 Дивизија во 1994-1997 година. Во 1999 година, во Бајројт се одржа Светското првенство во едрилица.
Редовни настани
1. Во јануари, мај, јуни, јули, ноември и декември: млади пијанисти (концертната серија за млади пијанисти од различни музички академии во просториите на пијаното ,,Стеинграебер амп; Сöхне"). 2. Април: велигденски фестивал ,,Бајројт" (хуманитарно концерти за деца болни од рак) 3. Мај: музички концерт ,, Бајројт" 4. Јуни: Униопенаир, време за друга музика, фолклорниот концерт ,, Бајројт" 5. Јули: градски фестивал ,, Бајројт" (на првиот викенд од јули), пијано фестивал ,,Бајројт" 6. Јули-август: фестивал на летната ноќ 7. Септември: Рок фестивал во Бајројт, Бајројт-барок (оперски претстави во Операта Маргревал) 8. Октомври: Бајројт Кнајпен фестивал, ноќ на музејот во Бајројт -Од октомври 2008 година, градот ја доделува годишната награда ,,Маргравине Њилхелмина" на градот Бајројт, како дел од иднината на форум-симпозиумот-Бајројт на Универзитетот во Бајројт.
Економија и инфраструктура
Транспорт
Главни патишта
1. Автопати: 2. А9: Берлин-Лајпциг-Бајројт-Нирнберг-Инглоштадт-Минхен 3. А70: Швајнфурт-Бамберг-Бајројт Сојузни патишта: 1. Б2: Росов-Берлин-Лутерштадт 2. Б22: Вирцбург-Бамберг-Холфелд-Бајројт-Вајден-Хам 3. Б85: Берга-Вајмарска-Лидвигштадт-Кулмбах-Бајројт-Амберг-Швандорф-Хам-Нојкирхен Форм Валд-Пасау.
Железници
Од централната станица-Бајројт (гер. Хауптбахнхоф), железничките линии се движеа на север до Нојенмаркт-Вирсберг и од таму до Бамберг, по текот на Ебене Шеифе до Хоф, на исток до Вајденберг, југоисточно до Вајден и на југ кон Шнабелвалд со поврзаност на Нирнберг со железницата во долината на Пегнитз. Линиите околу Бајројт се неелектрифицирани. Од 23 мај 1992 година, дизелот се поместил за неколку единици на Класа 610. Тие биле купени ос страна на поранешниот Дојче Бундесбан поради ликвидација на патиштата. Со промените на распоредот во 2006-2007 година, Бајројт повеќе не е поврзан со долгата мрежа на ДБ. Франкен-Сахсен-експрес обезбедува директна линија до Дресден, а веќе од декември 2007 година, на секои 2 часа. Технологијата што се користи е Класа 612-дизел. Исто така, постојат регионални Експрес-линкови преку Лихтенфелс до Бамберг и Вирцбург и преку Лихтенфелс и Кронах до Селфелд.
Локалниот јавен транспорт
Автобуските линии во градот се управувани од јавниот транспорт на Бајројт (гер. BVB Bayreuther Verkehrs- und Bäder GmbH). Приватни автобуски оператори се кандидираа за услуги во име на транспортните компании. 14 правци (линии од 301-314) работат од понеделник до петок во 20-30 минутен интервал; во сабота и недела попладне интервалот е продолжен на 40 минути. Доцните вечерни служби (од околу 10-11 часот во текот на неделата и од 01:00 за време на викендите) и во недела наутро мрежата е поедноставена на четири линии (линиите од 321-324) работат во 45 минутен интервал. Потоа некои линии работат како такси услуга. Мрежата е во облик на ѕвезда. Првично, централната станица била на плоштадот Максимилијанштрасе. Од 27 октомври 2007 година, централната автобуска станица е на Хохенцолернплатц, на раскрсницата на Каналштрасе кај Хохенцолерринг. За да се олесни трансферот, во овој крај има и автобуски постојки за локалните автобуси. Регионалната железница е управувана од страна на Омнибусверкер-Франконија. Од 1. јануари 2010 година, за јавен превоз од градот и областа на Бајројт беше интегрирана регионална транспортна мрежа во Нирнберг (гер. Verkehrsverbund Großraum Nürnberg).
Велосипедизам
На повеќе места, патот има потпишано циклусна мрежа. На самиот центар на Бајројт, велосипедизмот е прилично јасен поради релативно рамната топографија, нешто што ја охрабрува употребата на велосипеди како секојдневен начин на транспрт. Поради близината на главниот циклусен пат долг 600 километри, Бајројт е дестинација за многу туристи. Поради долгите сервисни интервали на автобускиот систем на градот Бајројт и неговата долга ноќна пауза, учесниците ги користат велосипедите како нивен секојдневен начин на транспорт. [7]
Воздушен транспорт
Локалниот аеродром е подржуван од комерцијалната сообраќајна авијација-Бајројт за индивидуални бизнис патувања, генерална авијација и воздушни спортови. До 2002 година, дневно имало дури три лета во Бајројт од страна на авиокомпанијата од Франкфурт. Аеродромот во Биндлахер Берг е исто така еден од најважните бази за едрење во Германија. Во 1999 година, таму се одржало Светското првенство. За воздушната спортска заедница во Бајројт, аеродромот е појдовна точка за едрилицата, летови кои учествуваат во конкуренција на националната Бундеслига. Локалниот пловечки клуб, исто така дава инструкции во летање на едрилици и лесни авиони.
Важни фирми
1. Basell Bayreuth Chemie -продуцент на полиолефинс 2. Brauerei Gebrüder Maisel- специјалист за пченично пиво 3. British American Tobacco (Germany) GmbH"-производство на цигари 4. Cherry -внес на податоци, прекинувачи и сензори, автомовил-мотив 5. Grundig Business Systems-светски лидер на пазарот за професионални диктафонски системи 6. W. Markgraf -изградба 7. medi -медицински помагала 8. Stäubli-текстилни машини, технички спојки и робот-оружја 9. Steingraeber & Söhne- призводител на пијано 10. Zapf -производител на готови гаражи и куќи
Поранешни важни фирми
-Фк Баѕерлеин 1809-1979 година-текстилна компанија:ткаење, предење, вртење памук
Медиуми
1. Радио ,,Mainwelle 2. Дневниот печат ,,Nordbayerischer Kurier" 3. Рекламна хартија ,,Frankische Zeitung (FZ)-поранешен ,,Bayreuther Anzeiger, преименуван во октомври, 2008 година 4. Рекламна хартија ,,Bayreuther Sonntag"- 5. Градско списание ,,Bayreuth 4Y" 6. Дописничка канцеларија за северна и горна Франконија ,,Bayerischer Rundfunk". Во 1950-1960 година ,,Bayerischer Rundfunk била управувана од радио станицата ,, Bayreuth" со среден бран, со фрекфренција од 520кХз и моќ на предавател од 200 вати со користење на 60 метри високо преносливо копје. 7. Медиумскиот проект на Универзитетот во Бајројт ,,Campus TV" 8. Студентскиот весник на Универзитетот во Бајројт ,,Der Tip" 9. Трговско списание за Горна Франконија ,,Oberfränkische Wirtschaft" 10. Локална радио станица за Баварија ,,Radio Galaxy" 11. Локално радио ,,Radio Mainwelle" 12. Интернет радио на Универзитетот во Бајројт ,,Schalltwerk "
Гарнизон
Бајројт, со векови бил гарнизон на пруската армија, Кралската баварска армија, Вермахтот, армијата на САД, германската армија (гер. Bundeswehr) и германската погранична полиција (гер. Bundesgrenzschutz). Во раната 1990 година, по завршувањето на Студентата војна, гарнизонот во градот пропаднал, како и касарните ,,Markgrafenkaserne" и ,,Röhrenseekaserne" кои биле користени од американската армија и БГД.
Галерија
-
View of Bayreuth from the Stadtkirche
-
The Stadtkirche
-
The New Palace
-
Rollwenzelei with Jean Paul's study (Dichterstube)
-
The Mohren Apothecary on the town square
Познати личности
1. Принцезата Вилхемина на Бајројт (1709-1758 година) 2. Натуралистот Хохан Дејвид Шопф (1752-1800 година) 3. Првиот печатач во Јужна Африка Јохан Кристијан Ритер(1755-? година) 4. Писателот жан Пол (1763-1856 година) 5. Филозофот Макс Шнитер (1896-1856 година) 6. Композиторот Рихард Вагнер (1813-1883 година) 7. Психијатар и десидент автор Оскар Паниза (1853-1921 година) 8. Актерот Фриц Пила (1891-1976 година) 9. Војник и пилот Роберт Ритер фон Греим (1892-1945 година) 10. Професионалниот тенисер Филип Петцхнер (1984 година-) 11. Професионалниот атлет Ана Хауг (1983 година-) 12. Актерка, телевизиска личност и пејачка Маја Карин (1979 година-)
References
- ↑ „Преглед на состојбата на населението“. Баварска служба за статистика и обработка на податоци. јуни 2024. (германски)
- ↑ Stuhlfauth, Adam (1991). Fundberichte zur Vor- und Frühgeschichte im Gebiet der Fränkischen Alb in the Archives for History of Upper Franconia, 35th volume, 3rd section, Bayreuth 1991
- ↑ Gedenkstätten für die Opfer des Nationalsozialismus. Eine Dokumentation, Vol. 1. Federal Office for Political Education, Bonn 1995, ISBN 3-89331-208-0, p. 119 f.
- ↑ A list of the victims' names is found in "Denk / Steine setzen", published by the Bayreuth History Working Group (Geschichtswerkstatt Bayreuth), Bumerang Verlag, Bayreuth 2003. Bayreuth's Jews are considered to be those people who had lived for some time in Bayreuth, were born in Bayreuth or who were deported from Bayreuth.
- ↑ Bergmann, Peter. Nietzsch: the Last Antipolitical German, Indiana University press, 1987, p. 102 ISBN 0-253-34061-6
- ↑ http://www.bayreuth.de/dlc/284/download.htm
- ↑ Fahrradmitnahme, vgn.de.
External links
- Official website Предлошка:De icon
- University of Bayreuth website Предлошка:De icon
- Bayreuther Festspiele website
- Images from Bayreuth Предлошка:En icon Предлошка:De icon
Предлошка:Germany districts Bavaria Предлошка:Germany Bayreuth district Предлошка:WWII DP camps