ФК Нотингем Форест

ФК Нотингем Форест е англиски фудбалски клуб,со седиште во западен Бригфорд,Нотингем,кој моментално настапува во Чемпионшип Лигата(Football League Championship).Уште од 189 година,Форест своите натпревари ги игра на стадионот Сити Граунд(City Ground). Клубот е основан во 1865 година и претставува еден од основачите на Фудбалската Алијанса(Football Alliance) во 1889.Во 1892 г.се приклучува во Фудбалската Лига(подоцна наречена Премиер Лига).Форест го освои ФА Купот во 1898 и 1959 година,но нивниот најголем успех е во периодот помеѓу 1975 и 1993 година,додека тренер беше Брајан Клаф.Во тоа време освоија две последователни титули во Купот на Европскиот Шампиони(ЕКШ),четири титули во Лига Купот и нивната единствена титула во првенството.Оттогаш клубот постојано испаѓаше и се пласираше во најсилната англиска фудбалска лига,се до нивното последно учество во Премиер Лигата во 1999.Форест е воедно и единствениот освојувач на ЕКШ(подоцна Лига на Шампиони),кој моментално не настапува во првата домашна лига или дивизија. Клубот е едноставно познат како Форест,името што го носат на грбот на своите дресови,но никогаш како Нотс Форест,затоа што Нотс е всушност кратенка од Нотингемшир,што се смета за заштитен знак на нивниот градски ривал Нотс Каунти.

Историја

Рани години(1865-1975)

Форест е основан во 1865 г. од страна на хокејаши,под името Фудбалски и Хокејарски клуб Нотингем Форест, само 3 години по основањето на нивните соседи Нотс Каунти(се претпоставува дека е најстариот професионален фудбалски клуб во светот).Во 1889 г. се приклучија на Фудбалската Алијанса,а во 1892 г. и го освоија истото натпреварување.Потоа им беше дозволено да настапуваат Фудбалската Лига. Во 1890 г.Форест го одигра првиот натпревар,на кој воопшто беа користени мрежи на головите. Во 1898 г. Форест го оствари првиот голем успех со освојувањето на Фа Купот,откако на стадионот на Кристал Палас,го победи Дерби Каунти со 3-1.Сепак,во првата половина на 20 век,клубот најчесто беше член на Втората Дивизија(и во 1914 г. мораше да се бори за влез откако заврши на последното место).Во 1949 г.клубот испадна во Третата Дивизија,но по две години се врати многу посилен и заврши на првото место во Втората Дивизија.На крајот од 50-тите години од 20 век,клубот имаше краток период на слава,бидејќи во 1957 г. остана во Првата Дивизија,а во 1959 г. по вторпат го освои Фа Купот,иако настапија без Рој Двајт,роднина на поп-иконата Елтон Џон,кој ја скрши ногата.Во тоа време,Форест стана првиот тим кој победил на Вембли и најголемиот клуб во Нотингем,со што го престигна Нотс Каунти,но по пласманот на второто место и испаѓањето во полуфиналето на купот во 1967 година,во 1972 г.клубот испадна од Првата Дивизија.

Периодот на Брајан Клаф(1975-1993)

До средината на 70-тите години,Форест се сметаше за просечен клуб според стандардите на англиските фудбалски лиги,се додека Брајан Клаф и неговиот асистент Питер Тејлор не го презедоа кормилото на клубот,само кратко по неуспешното и контроверзно водење на Клаф на Лидс Јунајтед,кој само 40 дена беше шеф на стручниот штаб.Клаф стана најуспешниот тренер во историјата на Нотингем Форест.Тој освои три лигашки титули со Дерби Каунти,пред да стане тренер на Форест на 6 јануари 1975 година,по поразот на домашен терен од Нотс Каунти со 0-2.На првиот ден по Божиќ(Boxing Day),комитетот(во тоа време Форест немаше одбор на директори) го отпушти претходниот тренер Алан Браун.Првиот натпревар на Клаф на клупата на Форест претставуваше повторениот натпревар во третото коло од Фа Купот против Тотенхем Хотспар,кој заврши со победа од 1-0,благодарејќи на голот на шкотскиот централен напаѓач Нил Мартин. На крајот од сезоната 1976/77,Нотингем Форест се пласираше во Првата Дивизија,откако заврши трет во Втората Дивизија,но никој не можеше да предвиди колку тимот на Клаф ќе биде успешен во наредните три сезони. Форест стана еден од неколкуте клубови( и до денеска единствениот) што завршил на првото место во англиската Чемпионшип Прва Дивизија,само една година откако се пласираа во наптреварувањето(сезона 1977-78).Во сезоната 1978-79, на Олимпискиот стадион во Минхен ,Форест ја освои титулата во ЕКШ,со победата во финалето над Малме од 1-0.Следната година на стадионот Сантјаго Бернабе, клубот ја одбрани титулата,со победата над Хамбург со резултат 1-0,благодарение на неверојатните одбрани на голманот Питер Шилтон.Клубот исто така го освои и Европскиот Супер Куп и два Лига Купа.Покрај Шилтон,клучни фудбалери за успехот во тој период беа десниот бек Вив Андерсон(првиот црномурест фудбалер што настапувал за англиската репрезентација),играчот од средината на теренот Мартин О’Нил,централниот напаѓач Тревор Френсис и тројцата шкотски интернационалци: крилото Џон Робертсон,играчот од средината на теренот Арчи Гемил и одбранбениот играч Кени Барнс.Во сезоната 1983-84,клубот стигна до полуфиналето на Купот на Уефа,каде што изгуби од Андерлехт под сомнителни околности.Подоцна се дозна дека белгискиот клуб го поткупил судијата,но никој не сноси одговорност за исходот од натпреварот,бидејќи кратко потоа судијата почина во сообраќајна несреќа. Во 1989 г.Форест го освои трофејот во Лига Купот,со победата во финалето над Лутон од 3-1.Во поголемиот дел од сезоната,клубот се надеваше дека ќе ја освои тројната круна,но завршија на третото место во лигата зад Арсенал и Ливерпул и изгубија токму од Ливерпул во повторениот натпревар од полуфиналето на Фа Купот.Првиот натпревар требаше да се одигра на Хилсборо,но беше прекинат во 6-тата минута,кога загинаа 96 навивачи на Ливерпул на терасите на стадионот.Откако продолжија фудбалските натпревари,клубот го освои Купот на Полноправни Членови(Full Members Cup),со победата над Еветон од 4-3.Во 1990 г. тимот на Клаф повторно го освои трофејот во Лига Купот,со победата над Олдам од 1-0,со голот на Најџел Џемсон.Во 1991 година,на стадионот Вембли,Форест стигна до нивното единствено финале во Фа Купот под раководство на Брајан Клаф,каде што во дуелот против Тотенхем,водеа со раниот гол од слободен удар на Стјуарт Пирс,но изгубија со 2-1 по продолжувањата,со автоголот на Дес Вокер. Во 1992 г. Форест го победи Саутемптон со 3-2 во финалето на Купот на Полноправни Членови,но истата сезона изгуби од Манчестер Јунајтед во финалето на Лига Купот.Во двете финалиња Форест настапи со ослабен тим,поради многуте повреди. Во 1993 г. клубот испадна во првата сезона од Премиер Лигата,по 16 величенствени години во врвот на англискиот фудбал,во кои освоија една лигашка титула,две титули во ЕКШ и четири титули во Лига Купот.Истата година заврши 18-годишното владеење на Клаф на клупата на Нотингем Форест.

Френк Кларк(1993-1996)

Во мај 1993 г.Френк Кларк,кој настапуваше како лев бек во тимот на Форест кој го освои трофејот во ЕКШ во 1979 година,се врати во клубот за да го наследи Клаф.Тој имаше просечна кариера како тренер,иако во 1989 г. со Лејтон Ориент победи во плеј-офот за пласман во Четвртата Дивизија.Во сезоната 1993-94,со скоро истите фудбалери од времето на Клаф,Кларк го предводеше тимот до второто место во Првата Дивизија и со обезбеди пласман во Премиер Лигата.Следната сезона,Форест заврши на третото место во Премиер Лигата и се квалификуваше во Купот во Уефа,што претставување нивни прв настап во некое европско клупско натпреварување во периодот по трагедијата во Хејсел.Клубот стигна до четвртфиналето,што во таа сезона претставување највисок пласман на некоја англиска екипа во некое од европските клупски натпреварувања.Во сезоната 1996-97,клубот се бореше за опстанок во лигата и поради тоа во декември Кларк го напушти кормилото.

Дејв Басет(1997-1999)

34-годишниот капитен на тимот Стјуарт Пирс привремено беше назначен за играч-тренер,што доведе до мал пресврт околу судбината на клубот.Во март 1997 г. за тренер беше поставен Дејв Басет.Форест не успеа во борбата за опстанок и завршија на последното место од табелата.Сепак,следната сезона,1997-98 повторно се вратија во Премиер Лигата,освојувајќи го првото место во Првата Дивизија.Басет беше отпуштен во јануари 1999 година, а на негово место дојде Рон Еткинсон.

Во 21-от век(1999-до денес)

Рон Аткинсон не успеа да го спаси клубот од испаѓање во понизок ранг,поради низата од лоши резултати. Дејвид Плат го наследи Аткинсон и потроши околу 12 милиони фунти за купување на фудбалери,меѓу кои беа италијанските ветерани Морено Манини,Салваторе Матрецано и Џанлука Петрачи.Плат го предводеше клубот до два пласмана на средината на табелата, пред да биде назначен за селектор на англиската младинска репрезентација. Пол Харт стана нов тренер на Црвените,само два часа по заминувањето на Плат.Во неговата прва сезона,тој го предводеше клубот до 16-то место на табелата.Во тоа време,поради затворањето на британската дигитална телевизија Ај-Тв Дигитал (ITV Digital),многу клубови од Првата Лига западнаа во сериозни финансиски проблеми,меѓу кои се најде и Нотингем Форест.Во сезоната 2002-03,и покрај проблемите надвор од теренот,клубот заврши на шестото место и се пласираше во плеј-офот,каде што изгуби од Шефилд Јунајтед во полуфиналето.Слабите резултати во наредната сезона,како и продажбата на клучните фудбалери,доведоа до отпуштање на Харт во февруари 2004 година,со цел да се спречи испаѓање.Дел од фановите не ја прифатија оваа одлука и сметаа дека во случајов Харт е “ жртвено јагне”. Подоцна Џон Каниар беше назначен за нов шеф на стручен штаб и го водеше клубот во 14-то место на лигашката табела.Во сезоната 2004-05,Форест уште еднаш се најде во зоната за испаѓање,што доведе до оставка на Каниар во декември 2004 година.По кратката смена на раководството на Мик Херфорд,Гери Мегсон го презеде кормилото на Форест во јануари 2005 година,но не успеа да обезбеди опстанок и клубот ја заврши сезоната на претпоследното 23-то место.Со тоа клубот стана првиот освојувач на ЕКШ,што испаднал во испаднал во Третата Дивизија. Во првата сезона во англиската Трета Дивизија по 54 години,поразот од Олдам со 3-0 во февруари 2006 година,доведе до разделба на тренерот Мегсон и клубот со меѓусебна согласност,при што Црвените беа на 4 бодови од опасната зона за испаѓање.Во сезоната 2005-06,Френк Барлоу и Ијан Мекпарланд привремено седнаа на клупата и го предводеа клубот до 6 победи во низа и десет натпревари без пораз,при тоа остварувајќи победа од 7-1 над Свиндон Таун.Форест под раководство на двајцата освои 28 од можните 39 бодови и за малку го пропуштија плеј-офот,бидејќи завршија на седмото место. Во мај 2006 година,Колин Калдервуд беше поставен за 12-ти предводник на Форест во последните 13 години и уште од периодот на Френк Кларк,стана тренерот со најдолг стаж.Периодот на Калдервуд беше еден од подобрите во историјата на клубот.Во неговата прва сезона,тој го предводеше клубот до плеј-офот,но во ноември 2006 година испушти 7 бодови предност на врвот од табелата во англиската Лига Еден .Во полуфиналето од плеј-офот,Форест не успеа и загуби од Јеовил Таун со вкупен резултат 5-4.Во втората година на кормилото на клубот,Калдервуд обезбеди директен пласман во повисок ранг,откако победи на 6 од последните 7 натпревари од сезоната,што кулминираше со драматичната победа на домашен терен во последното коло од 3-2 над Јеовил.Црвените го задржаа рекордот од 24 победи на 46 натпревари,што им овозможи да се пласираат во Чемпионшип Лигата.Во сезоната 2008-09,клубот водеше жестока борба во Чемпионшип Лигата,откако потпиша договори со Роберт Ерншо,Пол Андерсон,Гај Муси и Џо Гарнер,како замена за Грент Хол,Семи Клинген,Џуниор Агого,Мет Локвуд и Крис Комонс,кој потпиша за Дерби Каунти.По неможноста да го извади тимот од зоната за испаѓање,Калдервуд беше отпуштен на првиот ден по Божиќ,откако изгуби со 4-2 од последнопласираниот Донкастер Роверс. Со клубот привремено управуваше Џон Пембертон,што доведе до подобри резултати и излез од зоната за испаѓање на табелата,со победата над Норвич Сити од 3-2.На 1 јануари 2009 г. за нов тренер беше назначен Били Дејвис,кој официјално пред да дојде на клупата,ја проследи победата на својот иден клуб против Манчестер Сити со 3-0, на гостински терен во Фа Купот.Под водство на Дејвис,Форест го сруши рекордот на непобедливост во сите натпреварувања по периодот од отказот на Калдервуд,кога клубот немаше пораз на 6 натпревари,од кои 5 беа победи.Дејвис го спаси клубот од испаѓање,бидејќи клубот беше сигурен на 19-то место на табелата,на едно коло пред крајот од сезоната. Пред почетокот на сезоната 2009-10,Форест потпиша со 9 фудбалери ,од кои петмина минатата сезона беа на позајмица во клубот,а сега потпишаа трајни договори.Тоа се Ли Камп,Крис Гантер,Џоел Линч,Пол Андерсон и Декстер Блексток,на кои им се прклучија уште Пол Меккена,Дејвид Мекголдрик,Деле Адебола и позајмениот Радослав Мајевски.Во поголемиот дел од сезоната,Форест беше меѓу првите три места на табелата и нанижа 20 натпревари без пораз,12 победи во низа на домашен терен(клупски рекорд за последователни победи во една сезона) и беше непоразен на гостински терен од почетокот на сезоната па до 30 јануари 2012 година(13 натпревари).За одбележување беа победите на домашен терен над нивните локални ривали Дерби Каунти и Лестер Сити.На 10 април 2010 година,и покрај тоа што се дозна дека нема да обезбедат директен пласман во Премиер Лигата по поразот на Донкастер од Вест Бромвич Албион(ВБА),клубот обезбеди пласман во плеј-офот со победата на домашен терен против Ипсвич Таун.Сепак,на 9 мај 2010 година,Форест изгуби на првиот наптревар од плеј-офот на гостински терен од тимот на Блекпул со 2-1,како и на реваншот на 12 мај 2010 на Сити Граунд со резултат 4-3(прв пораз на домашен терен откако изгубија од истиот противник во септември 2009 г.).Со вкупен резултат од 6-4,Црвените не успеаа да се пласираат во Премиер Лигата. Во следната сезона,Форест се пласираше на второто место во Чемпионшип Лигата со освоени 75 бодови,што значеше дека по 4-ти пат во последните 8 години за пласман понатаму,ќе се борат преку плеј-офот. Во првиот натпревар на домашен терен против Свонси одиграа 0-0,додека во ревашот изгубија со 3-1,во тврд натпревар против тимот од Велс и повторно не успеаа да се пласираат во највисокиот ранг. Во јуни 2011 г. заврши договорот на Били Дејвис и на негово место дојде Стив Мекларен,кој потпиша 3-годишен договор.Форест ја започна сезоната со неколку слаби резултати и по поразот на гости од Барнли со 5-1,Дејвид Плит и Бил Бесвик го напуштија стручниот штаб на клубот.По помалку од недела и поразот на домашен терен од Бирмингем Сити и тренерот Мекларен поднесе оставка.Претседателот на клубот,Најџел Даути објави дека по крајот на сезоната ќе ја напушти функцијата.Во октомври 2011 г. во клубот се случија неколку промени.За нов претседател на клубот беше поставен Френк Кларк,а за нов тренер Стив Котерил. Најџел Даути,сопственикот и претходниот претседател, кој 13 години беше на чело на клубот,почина на 4 февруари 2012 година.Многумина проценија дека неговиот вкупен придонес за клубот чини 100 000 000 фунти. Семејството Ал-Хасави,од Кувајт,го купија клубот и во јули 2012 година,станаа новите сопственици на Нотингем Форест. На 19 јули 2012 година,тие го назначија Шон О’Дрискол,поранешниот тренер на Донкастер и Краули Таун,за нов шеф на стручниот штаб на клубот.О’Дрискол беше помошник на Стив Котерил во Форест околу 5 месеци,пред да го преземе кормилото на Краули Таун.Оттогаш,тој никогаш не предводел ниту еден клуб како прв човек на стручниот штаб.

Бои на клубот Нотингем Форест носи црвена боја на дресовите уште од основањето во 1865 г.На состанокот во Клинтон Армс(Clinton Arms),на кој се основа клубот,комитетот донесе одлука тимската боја да биде “Гарибалди” црвена.Оваа одлука е донесена во чест на Џузепе Гарибалди,италијанскиот патриот кој беше водач на партијата на “црвенокошулашите”.Во тоа време,клубот беше познат по своите капи отколку по своите дресови и мнгоу црвени капи беа навремено купени,со што Форест официјално стана првиот клубот што носи црвена боја,која оттогаш е прифатена од голем број на други клубови.Форест е причината за црвената боја на Арсенал,кои му донирале цел комплет спортска опрема со црвена боја на тимот од Лондон,по неговото основање во 1886 г.

Стадион

Првично Нотингем Форест настапуваше на Рекреацискиот центар Форест(Forest Recreation Ground)се до 1879 година,кога се преселија на Медоус(Meadows).По преселбата,Форест почна да ги игра своите поважни натпревари на Трент Бриџ(Trent Bridge),поради неговиот поголем капацитет.До 1880 г. клубот ги играше своите натпревари на Трент Бриџ,но обезбеди простор за изградба на нов стадион во 1882 г. во Лентон,наречен Парксајд.Во 1885 година,неадекватните услови беа причината за изградба на подобар терен на просторот,што чинеше 500 долари.Во 1890 година,Форест повторно се пресели.Овој пат со намера за привлекување поголем број луѓе на локација поблиску до центарот на Нотингем.Во 1890 г.Таун Граунд(Town Ground) беше изграден на брегот на реката Трент и чинеше 1000 фунти.Во 1898 г. големиот успех доведе до повторна и последна преселба на клубот преку реката Трент,на денешната локација на стадионот Сити Граунд.Оттогаш стадионот претрпе голема реконструкција,што резултираше со капацитет од 30 602 места за Европското првенство во 1996 година.Спротивно на верувањата,името Форест(шума) не потекнува од шумата Шервуд,туку од Рекреацискиот центар Форест,северно од центарот на Нотингем,на местото каде што клубот за првпат играше по неговото формирање во 1865 година. Сити Граунд е на 21-то место на листата на најголемите фудбалски стадиони во Англија. На 20 јуни 2007 година,Форест објави дека ќе се пресели на нов стадион со 50 000 седишта или во областа Клифтон или во близина на денешниот Сити Граунд во Холм Пјерпонт(Holme Pierrepont).Подоцна,од клубот изјавија дека прават планови за нов стадион во Гемстон,како дел од кандидатурата на Фудбалската Асоцијација на Англија(ФА) за домаќин на Светското фудбалско првенство во 2018 и со тоа ги победија соседите Дерби и Лестер(кои веќе имаа модерни стадиони за одржување на вакви меѓународни натпревари) во завршната фаза од изборот на ФА,за вклучување на нивниот стадион во кандидатурата.Сепак во декември 2010 година,по многу контроверзии ФА не успеа да ја добие трката и ФИФА објави дека Светското првенство во 2018 година ќе се одржи во Русија.По ова,клубот се откажа во намерата за нов стадион во догледна иднина и продолжи да настапува на Сити Граунд.

Локални ривали,дерби натпревари и навивачи

Иако географски гледано,Нотс Каунти е најблискиот професионален фудбалски клуб сместен до Црвените,најголемото ривалство на клубот е со Дерби Каунти,кој е оддалечен 14 милји.Уште од сезоната 1994-95,Форест се има пласирано барем една дивизија погоре од Нотс Каунти.Дерби и Форест го сочинуваат дербито на Ист Мидлендс(East Midlands),натпревар кој има уште поголемо значење откако почна да се игра Трофејот Брајан Клаф(куп) во 2007 г. Лестер Сити е другиот ривал на ривал на Форест од Ист Мидлендс,поради близината и економското/општествено ривалство на двата града.За време на периодот пред Клаф,Лестер се сметаше за главен ривал.Ова е се уште важи за навивачите на Форест кои живеат во областите Мелтон Моубреј,Лафборо.Во септември 2007 година,двата клуба се сретнаа во Лига Купот,на натпревар на кој одбранбениот играч на Лестер Клајв Кларк колабрираше на теренот,поради проблеми со срцето.Откако натпреварот беше прекинат,Лестер демонстрираше вистински спортски дух и во повторениот натпревар на почетокот на натпреварот му дозволи на голманот на Форест Пол Смит да постигне гол,поради тоа што на првиот натпревар пред да биде прекинат,Форест водеше со 1-0.Овој чин беше поздравен со аплаузи од навивачите на двата клуба и од печатот. Друг ривал на Форест е Шефилд Јунајтед,кој е со седиште во соседниот округ на Јужен Јоркшир.Ова ривалство потекнува уште од штрајкот на рударите во Велика Британија во 1984-85 година,кога рударите од Јужен Јоркшир излегоа на големи штрајкови,додека рударите од Нотингем продолжија да работат и инсистираа на одржување на избори.Во 2003 година,двата клуба одиграа возбудливо полуфинале во плеј-офот за пласман во Чемпионшип Лигата,во кое Шефилд Јунајтед победи со вкупен резултат од 5-4,со што уште повеќе се засили ривалството. За Форест навиваат многу познати славни личности како што се боксерот Карл Фроч,голферите Ли Вествуд и Грег Овен,политичарот Кенет Кларк,пејачот во групата Manic Street Preachers,Џејмс Дин Бредфилд,глумецот Џејсон Стетам,бразилскиот фудбалски тренер Луиз Фелипе Сколари,глумецот Џо Демпси,тапанарот на групата Дип Парпл(Deep Purple) Ијан Пејс,модниот креатор Пол Смит и глумицата Сју Полард.

Успеси

Национални(домашни)

Лига

• Прва Дивизија - шампион во сезоната 1977-78 -второ место во сезоните: 1966-67 и 1978-79 • Втора Дивизија - шампион во сезоните :1906-07,1921-22 и 1997-98 -второ место во сезоните:1956-57 и 1993-94 • Трета Дивизија -шампион во сезоната 1950-51 -второ место во сезоната 2007-08 • Фудбалска Алијанса - шампион во сезоната 1891-92

Купови

• ФА Куп - освојувач во 1898 и 1959 година -второ место во 1991 година • Лига Куп -освојувач во 1978,1979,1989 и 1990 година -второ место во 1980 и 1992 година • ФА Черити Шилд(Charity Shield) -освојувач во 1978 година -второ место во 1959 година • Купот на Полнопоравни Членови -освојувач во 1989 и 1992 година

Европски и меѓународни успеси

• Европскиот Куп на Шампиони -освојувач во 1979 и 1980 година • Супер Купот на Уефа -освојувач во 1979 година -второ место во 1980 година • Интерконтиненталниот Куп(денешното Светско клупско фудбалско првенство) -освојувач во 1980 година Помали успеси • Англиско-шкотскиот Куп -освојувач во 1977 година • Бес Черити Вас(Bass Charity Vase) -освојувач во 1899,2001 и 2002 година • Трофејот Брајан Клаф -освојувач на 29 август 2009 година,29 декември 2010 година и 22 јануари 2011 година • Купот Далас -освојувач во 2002 година • Турнирот по повод 100-годишнината од Фудбалската Лига -освојувач во 1988 година • Турнирот Нирнберг -освојувач во 1982 година • Трофејот Коломбино -освојувач во 1982 година

Рекорди

Најмногу натпревари за клубот (во сите натпреварувања): 1. Боб Мекинлеј: 692 2. Ијан Боујер: 564 3. Стив Четл: 526 4. Стјуарт Пирс: 522 Најмногу постигнати голови за клубот(во сите натпреварувања): 1. Гренвил Морис: 217 2. Најџел Клаф: 131 3. Воли Ардрон: 124 4. Џони Дент: 122

Моментално фудбалер со најдолг стаж во клубот: Луис Мекгудан,кој дебитираше во октомври 2006 година. Најголема посета: 49 946 гледачи на натпреварот против Манчестер Јунајтед во Првата Дивизија на 28 октомври 1967 година. Најслаба посета: 5 050 гледачи против Маклесфилд Таун во Лига Купот на 23 август 2005 година. Рекордна заработка од продадени карти: 499 099 фунти од реванш-натпреварот против Баерн Минхен во четвртфиналето од Купот на Уефа на 19 март 1996 година. Најдолга низа победи во лига: 7 по ред,од 9 мај 1922 година до 1 септември 1922 година. Најдолга низа порази во лига: 14 по ред,од 21 март 1913 година до 27 септември 1913 година. Најдолга низа без пораз во лигашките натпревари: 42 по ред, од 26 ноември 1977 година до 25 ноември 1978 година. Најдолга низа без победа во лигашките натпревари: 19 по ред,од 8 септември 1998 година до 16 јануари 1999 година. Најдолга низа без гол во лигашките натпревари: 7 по ред,од 13 декември 2003 година до 7 февруари 2004 година и од 26 ноември 2011 година до 31 декември 2011 година. Најбрзиот гол во лигашки натпревар: во 14-та секунда.Стрелец е Џек Лестер на натпреварот против Норвич Сити на 8 март 2000 година. На 18 септември 2007 година,во Лига Купот против Лестер Сити,Пол Смит постигна гол за 23 секунди. Прв официјален натпревар во лигата: на 3 септември 1892 година против Евертон на гостински терен(2-2). Највисока победа во сите натпреварувања: 14-0 против Клептон на гостински терен,во првото коло на ФА Купот на 17 јануари 1891 година. Највисок пораз во сите натпреварувања: 1-9 против Блекбурн Роверс во Втората Дивизија на 10 април 1937 година. Најмногу освоени бодови во лигата во една сезона: 64,во Првата Дивизија, во периодот од 1977 до 1978 година.

Најмногу постигнати голови во лигата во една сезона: 101,во Третата Дивизија,во периодот од 1950 до 1951 година.

Најдобриот стрелец во една сезона: Воли Ардрон,со постигнати 35 голови во Третата Дивизија-Југ,во сезоната 1950-51. Фудбалер со најмногу настапи за репрезентација: Стјуарт Пирс,76 настапи за Англија(вкупно 78). Најмлад фудбалер во лигата: Грег Весткер,кој имаше само 16 години,кога на 13 октомври 2001 година настапи на натпреварот против Барнли. Најголем трансфер: 4 500 000 фунти за Пјер Ван Хојдонк од Селтик,во март 1997 година. Најскапо продаден фудбалер: 8 500 000 фунти за трансферот на Стен Колимор во Ливерпул,во јуни 1995 година.