Прејди на содржината

Ана Мутесиус

Од Википедија — слободната енциклопедија
Ана Мутесиус
Фотографија од Јакоб Хилсдорф
Роден(а)Ана Трипенбах
8 Декември 1870
Ашерслебен
Починал(а)30 Март 1961
Берлин
НационалностГерманија
СопружникХерман Мутесиус

Ана Мутесиус, родена Ана Трипенбах (8 декември 1870 - 30 март 1961) била германска модна дизајнерка, концертна пејачка и авторка од Ашерслебен.[1][2][3]

Родена е како Ана Трипенбах во 1870 година.

На концерт со Пол Шулце-Наумбург и Хенри ван де Велде, Ана Мутесиус имала клучна улога во создавањето на модели на модернизирана женска облека.[3]

Во 1895 година, Макс Конер го насликал нејзиниот портрет под наслов „Фрулајн Трипенбах“.[4]

Макс Конер - Фрулајн Трипенбах (Ана Мутесиус), 1895 година

Следната година се омажила за архитектот Херман Мутесиус . Се преселиле во Лондон бидејќи Кајзер му понудил позиција како аташе за култура во Германската амбасада во Лондон.[5] Тие биле англофили кои одлучиле да живеат во колонија на уметници и покрај тоа што имале понуди за престој во престижната куќа во близина на амбасадата. Тие биле редовни посетители на Глазгов каде што станале обожаватели на чајџилниците Willow Tearooms.[6]

Книгата на Ана Мутесиус од 1903 година со корица и преплет изработени од Френсис Мекдоналд

Водечки британски дизајнери и Франсис Мекдоналд од училиштето во Глазгов ја дизајнирале југендстилската корица од нејзината прва книга во 1903 година.[7] Мутесиус била поборник против мода и нејзината книга, Das Eigenkleid der Frau (Women's Own Dress)[8] ги охрабрува жените сами да одлучат што ќе облечат. Таа напишала дека жените треба да го изберат стилот и ткаенините на нивната облека врз основа на естетиката и не треба да следат модни диктати.[9] Таа сметала дека жените се експлоатирани од германските индустријалци за облека и дека тие треба сами да одлучат за дизајнот на облеката која ја носат. Книгата вклучува преплет дизајниран од Мекдоналд и се смета за важен придонес во движењето за Уметничка облека.[10]

Таа починала на 30 март 1961 година во Берлин. Преживеал нејзиниот син Екарт Мутесиус, кој станал познат архитект.[11]

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  • Винфрид Мутесиус
  • Das Eigenkleid der Frau (Women's Own Dress), 1903 година[8]
  1. Bertschik, Julia (2005). Mode und Moderne : Kleidung als Spiegel des Zeitgeistes in der deutschsprachigen Literatur (1770-1945 (германски). Köln: Böhlau. ISBN 3-412-11405-7.
  2. Despina Stratigakos, Women and the Werkbund: Gender Politics and German Design Reform, 1907-14, Journal of the Society of Architectural Historians, Vol. 62, No. 4, December 2003, pp. 490-511
  3. 3,0 3,1 Rice, C. (2006). The Emergence of the Interior: Architecture, Modernity, Domesticity. Taylor & Francis. стр. 137. ISBN 978-1-134-17420-1. Посетено на 13 January 2018.
  4. „61 [55] - Text - Seite - Digitale Sammlungen - Portal“. sammlungen.ulb.uni-muenster.de (германски). Посетено на 2018-01-13.
  5. „Dictionary of Art Historians - Hermann Muthesius“. arthistorians.info. Архивирано од изворникот на 2018-03-23. Посетено на 2018-01-13.
  6. Miranda Seymour (29 August 2013). Noble Endeavours: The life of two countries, England and Germany, in many stories. Simon and Schuster. стр. 1911–. ISBN 978-1-84737-826-2.
  7. Pamela Robertson; Hunterian Art Gallery (University of Glasgow); Walker Art Gallery (2006). Doves and dreams: the art of Frances Macdonald and J. Herbert McNair. Lund Humphries. ISBN 978-0-85331-938-2.
  8. 8,0 8,1 Anna Muthesius (1903). Das Eigenkleid der Frau. Kramer & Baum.
  9. DK (11 September 2012). Fashion: The Ultimate Book of Costume and Style. Dorling Kindersley Limited. стр. 236. ISBN 978-1-4093-2241-2.
  10. „Das Eigenkleid der Frau and Artistic Dress“. Mackintosh Library at Glasgow School of Art (англиски). 2014-12-18. Архивирано од изворникот на 2021-09-28. Посетено на 2018-01-13.
  11. „DESIGN: Indische Visionen“. Der Spiegel. 12. 1989-03-20. Посетено на 2018-01-15.