өрц
Монголоор
[засварлах]Үгийн гарал
[засварлах]Үгийн дуудлага
[засварлах]- [цrʦц̆]
Үндэсний бичиг
[засварлах]- ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᠴ᠊ᠨ
- (өрүчэ)
Үгийн утга
[засварлах]- I нэр.биезүй.
- Хүн, амьтны цээжний хөндий, хэвлийн хөндий хоёрыг заагласан булчинлаг хальс бүхий мах –Өрцөн доторх зүрх шиг. ААЗ., өнгөн дээрээ үнсээд авмаар, өрцөн дотроо өшиглөөд авмаар зүйр
- шилж. Гол дунд
- II нэр.
- Гидротехникийн барилга байгууламжийн их бие дотуур ус үл нэвчүүлэх эдээр хийж байрлуулсан, усны нэвчилтээс хамгаалах хана.
Ойролцоо үг
[засварлах]Нийлмэл үг
[засварлах]Зөв бичихзүй
[засварлах]Кирил бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]өрц нэр. өрцөнд, өрцнөөс
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
[засварлах]
Орчуулга
[засварлах]Товчилсон үг
[засварлах]Хэлц үг
[засварлах]Өвөрмөц хэлц
[засварлах]- өрцөө татах - ихэд харамлах
Хэвшмэл хэлц
[засварлах]- Өнгө дээрээ үнсээд авмаар
- Өрц дотроо эсгүүлээд авмаар
- Өр өвдсөн хүний
- Өрц өөд нь өшиглөнө
- Өрөвдөхөд
- Өрц өшиглөнө
Аман зохиолд орсон нь
[засварлах]Зүйр үг
[засварлах]- Өрц I нэр.биезүй. Хүн
- Амьтны цээжний хөндий
- Хэвлийн хөндий хоёрыг заагласан булчинлаг хальс бүхий мах –Өрцөн доторх зүрх шиг. ААЗ.
- Өнгөн дээрээ үнсээд авмаар
- Өрцөн дотроо өшиглөөд авмаар
Тайлбар: хуурамч зан байдалтай
- Өгнө гэвэл өрцөө татна
- Авна гэвэл алгаа тосно
Тайлбар: харамч, шуналтай хүн