Pergi ke kandungan

Krisis penurunan takhta Edward VIII

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Saya, Edward Kelapan dari Great Britain, Ireland, dan Dominion British di luar Laut, sebagai Raja dan Maharaja India, dengan ini mengisytiharkan keputusan saya yang tidak berbelah bahagi untuk melepaskan takhta bagi diri saya dan keturunan saya. Saya menyatakan hasrat saya agar dokumen pelepasan takhta ini segera dilaksanakan. Untuk menyatakan ini, saya sendiri telah menandatanganinya pada hari kesepuluh Disember, seribu sembilan ratus tiga puluh enam, di hadapan saksi-saksi yang tandatangannya juga disertakan.
Surat cara turun takhta ditandatangani oleh Edward VIII dan tiga adindanya, Albert, Henry dan George, 10 Disember 1936

Pada Disember 1936, berlaku satu krisis perlembagaan di Empayar British apabila Raja Edward VIII ingin berkahwin dengan seorang wanita bernama Wallis Simpson. Wallis merupakan seorang sosialit dari Amerika Syarikat yang pernah berkahwin sebelum ini dan dalam proses untuk bercerai lagi. Ini menimbulkan isu besar kerana pada masa itu, undang-undang di Empayar British tidak membenarkan raja mengahwini wanita yang telah diceraikan.

Kerajaan United Kingdom dan Dominion dalam Komanwel British tidak bersetuju dengan Edward mengahwini Wallis. Bantahan mereka dibuat atas sebab agama, undang-undang, politik dan moral. Memandangkan Edward ialah ketua Gereja England, yang mempunyai peraturan yang melarang individu yang bercerai daripada berkahwin semula di gereja jika bekas pasangan mereka masih hidup, rakyat percaya bahawa jika baginda berkahwin dengan Wallis, baginda terpaksa melepaskan takhtanya sebagai raja.[a] Wallis, yang telah bercerai dua kali, dilihat sebagai seseorang yang tidak sesuai menjadi permaisuri kerana sebab politik, moral dan sosial. Ramai orang menyangka beliau didorong oleh wang atau status berbanding cinta ikhlas kepada Raja. Walau bagaimanapun, walaupun mendapat tentangan, Edward menegaskan bahawa baginda mencintai Wallis dan merancang untuk mengahwininya sebaik sahaja perceraian keduanya dimuktamadkan.

Ramai rakyat tidak mahu Edward berkahwin dengan Wallis yang menyebabkan banyak masalah. Edward tidak mahu melepaskan Wallis, jadi baginda memutuskan untuk turun takhta pada Disember 1936.[b] Adindanya, Albert, menjadi Raja baharu dan dikenali sebagai George VI. Selepas Edward turun takhta, baginda diberi gelaran Duke of Windsor dan dipanggil His Royal Highness (Duli Yang Teramat Mulia). Baginda berkahwin dengan Wallis pada tahun berikutnya, dan mereka kekal berkahwin sehingga baginda mangkat 35 tahun kemudian.

Pengenalan

[sunting | sunting sumber]
Edward pada tahun 1932

Pada tahun 1931, Edward, yang merupakan Putera Wales pada masa itu, bertemu Wallis Simpson melalui Lady Furness. Wallis telah berkahwin dengan seorang eksekutif perkapalan British bernama Ernest Simpson. Sebelum berkahwin dengan Ernest, beliau telah berkahwin dengan seorang juruterbang Tentera Laut Amerika Syarikat bernama Win Spencer tetapi mereka bercerai pada tahun 1927. Edward dan Wallis dipercayai memulakan hubungan romantis pada tahun 1934. Bagaimanapun, apabila baginda bercakap dengan ayahandanya Raja George V, Edward menafikan sekeras-kerasnya dirinya terlibat dalam sebarang aktiviti intim secara fizikal dengan Wallis. Baginda tidak mahu beliau dirujuk sebagai perempuan simpanannya.[3] Hubungan Edward dengan Wallis merenggangkan hubungannya yang sudah bermasalah dengan bonda dan ayahanda baginda. Walaupun Raja George dan Permaisuri Mary bertemu Wallis di Istana Buckingham pada tahun 1935,[4] mereka kemudiannya enggan bertemu dengannya lagi.[5] Anggota Cawangan Khas Polis Metropolitan secara rahsia mengekori Edward dan Wallis. Mereka membuat laporan tentang hubungan mereka dan menyiasat kehidupan peribadi Wallis. Ini termasuk melihat gosip tentangnya dan cuba mengetahui sama ada beliau mempunyai kekasih rahsia.[6] Rakyat menjadi bimbang apabila mereka mendengar bahawa seorang wanita Amerika yang mempunyai masa lalu yang tidak begitu baik mempunyai banyak kuasa dan pengaruh ke atas Edward. Pegawai kerajaan dan individu berpengaruh mengambil berat tentang perkara ini.[7]

Selepas Edward menjadi raja pada Januari 1936, Wallis mula menghadiri acara rasmi bersamanya. Walaupun namanya disebut dalam pengumuman umum, nama suaminya tidak disertakan. Edward pergi bercuti dengan Wallis di timur Mediterranean pada musim panas itu. Media Amerika dan Eropah memberi banyak perhatian kepada tindak-tanduk Edward dan Wallis. Bagaimanapun, akhbar British memutuskan untuk tidak membuat liputan. Orang ramai di Kanada dan ekspatriat British yang membaca laporan asing terkejut dengan liputan itu. Sebahagian besar daripada mereka tersinggung dengannya.[8]

Edward VIII dan Wallis Simpson di Mediterranean, 1936

Pada bulan Oktober, terdapat khabar angin dalam kalangan orang kaya dan berpengaruh dan juga di negara lain bahawa Edward ingin berkahwin dengan Wallis sebaik sahaja beliau boleh bercerai.[9] Pada akhir bulan itu, keadaan mencapai tahap genting apabila Wallis secara rasmi memfailkan perceraian, dan akhbar Amerika mengumumkan bahawa beliau dan Raja mungkin akan berkahwin tidak lama lagi.[10] Setiausaha Sulit Raja, Alec Hardinge, menghantar surat kepada baginda pada 13 November. Surat itu memberi amaran kepada baginda bahawa akhbar British tidak lama lagi akan mula bercakap tentang hubungannya dengan Wallis dan ini boleh memberi kesan buruk mengambil kira pendapat kuat yang diutarakan oleh rakyat British yang tinggal di negara lain.[11] Ada kemungkinan bahawa pegawai kanan kerajaan British mengetahui surat Hardinge dan mungkin telah membantunya menulisnya.[12]

Edward ingin mengahwini Wallis, jadi baginda menjemput Perdana Menteri Stanley Baldwin ke Istana Buckingham tiga hari kemudian untuk memberitahunya tentang perkara itu. Baldwin berkata bahawa rakyat tidak akan menerima perkahwinan ini kerana apabila seseorang menjadi Permaisuri, mereka mewakili seluruh negara. Beliau percaya bahawa pendapat rakyat perlu dipertimbangkan apabila memilih Permaisuri.[13] Pesuruhjaya Tinggi Australia di London, Stanley Bruce, yang merupakan bekas Perdana Menteri Australia, bersetuju dengan Baldwin dan juga tidak menyukai cadangan Edward mengahwini Wallis.[14]

Akhbar British tidak bercakap mengenai situasi itu sehinggalah seorang uskup bernama Alfred Blunt membuat ucapan pada 1 Disember. Dalam ucapannya, beliau membayangkan bahawa Raja memerlukan pertolongan daripada Tuhan dan sesetengah orang mahu melihat lebih banyak tanda bahawa baginda menyedari perkara ini.[15] Akhbar menganggap ini ulasan awam pertama daripada seseorang yang penting tentang krisis itu, dan ia menjadi berita hangat pada 3 Disember.[16] Bagaimanapun, apabila ditanya mengenainya kemudian, uskup itu berkata beliau tidak tahu tentang Wallis ketika beliau menulis ucapan itu. Beliau mendakwa ia lebih kepada kekecewaannya dengan Edward yang tidak pergi ke gereja dengan kerap.[17] Mengikut nasihat daripada kakitangan Edward, Wallis meninggalkan Britain ke selatan Perancis dua hari kemudian untuk mengelakkan perhatian media yang ekstrem. Kedua-dua Wallis dan Edward sangat kecewa kerana dipisahkan. Apabila mereka mengucapkan selamat tinggal, Edward berkata kepadanya, "Aku tidak akan pernah melepaskan kamu."[18]

Penentangan

[sunting | sunting sumber]

Penentangan terhadap Edward dan perkahwinannya datang dari beberapa perspektif. Baginda mahu menjadikan monarki lebih moden dan terbuka yang disukai rakyat.[19] Walau bagaimanapun, kumpulan orang yang berpengaruh dan berkuasa dalam masyarakat British yang memegang jawatan tradisional tidak mempercayainya kerana ini.[20] Golongan bangsawan, yang merupakan orang kaya dan berkuasa, kecewa kerana Edward tidak menghormati tradisi dan upacara mereka. Mereka juga tersinggung kerana baginda tidak mengikut peraturan sosial dan adat resam yang biasa.[21]

Sosial dan moral

[sunting | sunting sumber]

Orang dalam kerajaan dan kerabat diraja menganggap Wallis Simpson tidak sesuai untuk menjadi permaisuri kerana latar belakang dan tingkah lakunya. Terdapat khabar angin dan gosip mengenainya dalam masyarakat.[22] Permaisuri Mary, yang merupakan bonda Edward, malah diberitahu bahawa Wallis mungkin mempunyai semacam kawalan seksual terhadap Edward, seolah-olah beliau telah membantunya dengan masalah seksual melalui amalan yang dipelajarinya di rumah pelacuran Cina.[23] Alan Don, yang merupakan seorang pendeta, juga berpendapat bahawa Edward mungkin mempunyai beberapa masalah seksual dan itulah sebabnya Wallis mempunyai kuasa ke atasnya.[24] Malah penulis biografi rasmi baginda, Philip Ziegler, berkata bahawa mungkin terdapat beberapa jenis hubungan sadomasokistik antara mereka, dan Edward menyukai cara beliau memperlakukannya dengan penghinaan dan buli.[25]

Menurut detektif polis yang mengikuti Wallis, mereka mendapati beliau bukan sahaja menjalinkan hubungan dengan Edward tetapi juga dengan seorang mekanik kereta dan jurujual yang sudah berkahwin bernama Guy Trundle.[26] Maklumat ini mungkin telah dikongsi dengan orang penting yang berkuasa termasuk ahli keluarga diraja.[27] Duta Amerika, Joseph Kennedy, memanggil Wallis tart, dan isterinya, Rose, enggan makan malam bersamanya.[28] Perkataan tart merupakan istilah slanga yang sering digunakan untuk menggambarkan seorang wanita yang dianggap suka meroyan atau provokasi seksual.

Rakyat menyangka bahawa Wallis hanya meminati Edward kerana baginda kaya. Seseorang yang bekerja untuk Edward berkata bahawa beliau akhirnya akan meninggalkannya selepas beliau mendapat wangnya.[29] Neville Chamberlain, yang kemudiannya menjadi perdana menteri, menulis dalam diarinya bahawa Wallis ialah seorang wanita yang tidak jujur ​​yang tidak benar-benar mencintai Raja tetapi menggunakan baginda untuk alasannya sendiri. Chamberlain percaya bahawa Wallis telah menyebabkan Edward kehilangan banyak wang dan harta benda berharga seperti permata.[30]

Semasa tempoh antara dua Perang Dunia, hubungan United Kingdom dan Amerika Syarikat tidak begitu elok, dan ramai orang British tidak mahu seorang rakyat Amerika menjadi permaisuri mereka.[31] Ramai orang British kelas atas menganggap orang Amerika tidak sebaik mereka dan tidak menyukai mereka.[32] Walau bagaimanapun, di Amerika, kebanyakan orang menyukai idea orang Amerika berkahwin dengan keluarga diraja British,[33] dan majoriti media Amerika juga menyokong perkahwinan itu.[34]

Agama dan undang-undang

[sunting | sunting sumber]

Semasa zaman Edward, Gereja England tidak membenarkan orang yang bercerai berkahwin semula di gereja selagi bekas pasangan mereka masih hidup. Seorang Raja, yang dikehendaki menjadi sebahagian daripada Gereja England, dianggap sebagai ketua nominalnya atau Gabenor Tertinggi. Pada tahun 1935, Gereja menegaskan semula bahawa lelaki dan wanita Kristian tidak boleh berkahwin semula selagi pasangan mereka sebelum ini masih hidup.[35] Uskup Agung Canterbury, Cosmo Gordon Lang, percaya bahawa sebagai ketua Gereja England, seorang raja tidak boleh berkahwin dengan wanita yang telah diceraikan.[36] Jika Edward berkahwin dengan Wallis, yang telah bercerai dua kali, dalam upacara sivil, ia secara langsung akan bercanggah dengan ajaran Gereja dan peranannya sebagai ketua rasmi Gereja.[37][c]

Perceraian pertama Wallis di Amerika Syarikat tidak diterima oleh Gereja England dan mungkin tidak diiktiraf oleh undang-undang Inggeris jika dicabar di mahkamah. Pada zaman itu, undang-undang Gereja dan Inggeris hanya menganggap perzinaan sebagai alasan yang sah untuk perceraian. Akibatnya, perkahwinan keduanya, serta perkahwinannya dengan Edward, boleh dilihat sebagai haram dan tidak sah.[40] Walau bagaimanapun, sejurus selepas Edward dan Wallis berkahwin kemudiannya, Akta Sebab Perkahwinan 1937 telah diluluskan, yang membenarkan sebab lain untuk dipertimbangkan untuk perceraian di bawah undang-undang.[41]

Politik

[sunting | sunting sumber]
Fort Belvedere, Surrey, kediaman Edward di Windsor Great Park

Apabila Edward melawat perkampungan perlombongan di Wales di mana rakyat berasa sedih dan putus asa, baginda bertitah bahawa "sesuatu mesti dilakukan".[42] Ini menyebabkan beberapa ahli politik yang dipilih bimbang kerana seolah-olah baginda ingin terlibat dalam politik. Ramsay MacDonald, yang memegang jawatan tinggi dalam kerajaan, berkata bahawa titah Raja tersebut bermasalah dan bahawa baginda harus berpegang pada peranannya dalam perlembagaan.[43] Walaupun titah Edward menjadikannya popular di Wales,[44] rakyat di Scotland tidak menyukainya lagi kerana baginda enggan membuka bahagian baharu hospital di Aberdeen, dengan mengatakan baginda tidak dapat melakukannya kerana masih berkabung atas kemangkatan ayahandanya. Bagaimanapun, pada keesokan harinya, akhbar memaparkan gambarnya sedang bercuti, yang menyebabkan rakyat marah kerana baginda memilih untuk bertemu Wallis daripada menghadiri acara awam itu.[45]

Semasa Edward menjadi Putera Wales, baginda menganggap ahli majlis daerah dari Parti Buruh sebagai orang yang sipi,[46] dan memberikan titah yang bertentangan dengan dasar kerajaan.[47] Malah semasa menjadi raja, baginda tidak mendengar nasihat menteri. Baginda tidak berkenan dengan cadangan mengenakan sekatan ke atas Itali kerana menyerang Ethiopia, baginda tidak bertemu dengan bekas Maharaja Ethiopia, dan baginda tidak menyokong menjadikan Liga Bangsa-Bangsa lebih kuat.[48]

Anggota-anggota kerajaan British menjadi lebih kecewa dengan cadangan perkahwinan itu selepas diberitahu bahawa Wallis ialah ejen Nazi Jerman. Pejabat Luar Negeri mendapat mesej rahsia daripada Duta Besar Jerman, Joachim von Ribbentrop, yang mendedahkan kepercayaannya bahawa penentangan terhadap perkahwinan antara Wallis dan Edward didorong oleh keinginan untuk menghalang mereka yang menyokong Jerman dan dikaitkan dengan Wallis daripada menggunakan pengaruh mereka.[49] Terdapat khabar angin bahawa Wallis mempunyai akses kepada dokumen sulit kerajaan yang ditinggalkan Edward tanpa kawalan di kediamannya.[50] Apabila Edward menyerahkan takhtanya, pegawai yang ditugaskan untuk melindungi Wallis di Perancis menghantar laporan ke Downing Street mencadangkan bahawa Wallis mungkin pergi ke Jerman.[51]

Pilihan-pilihan yang dipertimbangkan

[sunting | sunting sumber]

Ramai orang yang berkuasa percaya bahawa Wallis tidak boleh menjadi permaisuri diraja. Perdana Menteri Stanley Baldwin memberitahu Raja bahawa kebanyakan rakyat akan menentang perkahwinan itu, dan jika baginda meneruskannya, kerajaan akan meletakkan jawatan beramai-ramai. Walaupun ditentang, Edward tetap mahu berkahwin dengan Wallis. Baginda sanggup melepaskan takhtanya jika kerajaan tidak menyokong keputusannya. Baldwin terkejut dengan kesungguhan Raja dan bersetuju untuk mempertimbangkan tiga pilihan:

  1. Biarkan Edward dan Wallis berkahwin, dengan Wallis menjadi permaisuri;
  2. Biarkan Edward dan Wallis berkahwin, tetapi tanpa Wallis menjadi permaisuri, dan berikan beliau gelaran yang lebih rendah; atau
  3. Edward akan melepaskan takhtanya sebagai raja dan mana-mana pewaris yang berpotensi, supaya baginda boleh berkahwin dengan sesiapa yang baginda mahu tanpa menimbulkan masalah perlembagaan.

Perdana menteri dari lima Dominion telah dirujuk, dan majoriti bersetuju bahawa pilihan 3 adalah satu-satunya pilihan. Mereka percaya tiada alternatif lain. Beberapa pemimpin politik seperti William Lyon Mackenzie King, Joseph Lyons, dan J. B. M. Hertzog menentang pilihan 1 dan 2. Mackenzie King memberitahu Edward untuk mengikut kata hatinya tetapi kerajaan Kanada merayu kepada Raja untuk mengutamakan tugasnya daripada perasaannya terhadap Wallis.

Kerajaan British juga berunding dengan pemimpin dari negara lain seperti New Zealand dan Negara Bebas Ireland. Di Ireland, di mana perceraian tidak diiktiraf kerana pengaruh Roman Katolik, mereka percaya bahawa jika orang British tidak menerima Wallis, turun takhta adalah satu-satunya penyelesaian.

Baldwin berunding dengan tiga ahli politik pembangkang terkemuka di Britain: Clement Attlee, Sir Archibald Sinclair, dan Winston Churchill. Attlee dan Sinclair menolak pilihan 1 dan 2, manakala Churchill pada mulanya menasihati agar tidak bercerai tetapi kemudian menyokong kerajaan.

Sokongan untuk Edward tersebar dan terdiri daripada ahli politik yang terasing daripada parti arus perdana, termasuk Churchill, Oswald Mosley, dan Parti Komunis. Terdapat khabar angin tentang "Parti Raja" yang diketuai oleh Churchill, tetapi tiada pergerakan tersusun dibentuk.

Media mempunyai pendapat yang berbeza mengenai perkahwinan itu. Akhbar seperti The Times, The Morning Post dan Daily Herald menentangnya, manakala yang lain seperti Daily Express dan Daily Mail kelihatan menyokong perkahwinan tersebut.

Edward mencadangkan untuk memberikan titah melalui BBC, tetapi Baldwin menghalangnya, memetik prinsip perlembagaan dan keperluan untuk menegakkan neutraliti politik monarki. Titah yang dicadangkan Edward mendedahkan sikapnya yang tidak menghiraukan konvensyen perlembagaan, dan ia dilihat sebagai ancaman kepada neutraliti monarki.

Pada 5 Disember 1936, selepas dimaklumkan baginda tidak boleh mengekalkan takhta dan berkahwin dengan Wallis, dan meminta permintaannya untuk menyiarkan bahagian ceritanya disekat, Edward memilih pilihan ketiga, iaitu turun takhta.

Gerakan undang-undang

[sunting | sunting sumber]

Selepas perbicaraan perceraian Simpson pada 27 Oktober 1936, peguamnya, John Theodore Goddard, bimbang tentang kemungkinan campur tangan undang-undang oleh warganegara patriotik. Beliau bimbang campur tangan sebegitu boleh menghalang penceraian dan mungkin berjaya. Mahkamah tidak dapat memberikan perceraian kolaboratif kerana kedua-dua pihak tidak bersetuju dengannya. Sebaliknya, mereka menganggap kes itu sebagai perceraian tidak terbela terhadap Ernest Simpson, dengan Wallis Simpson digambarkan sebagai pihak yang tidak bersalah yang telah dianiaya.

Bagaimanapun, terdapat risiko tindakan cerai itu akan gagal jika terbukti bahawa Wallis dan Ernest telah berpakat atau berzina bagi membolehkan Wallis berkahwin dengan orang lain. Pada 7 Disember 1936, Edward mendapati Goddard berhasrat untuk melawat Wallis di selatan Perancis. Bimbang lawatan ini mungkin menimbulkan keraguan dalam fikiran Wallis, baginda memanggil Goddard dan secara jelas melarangnya daripada membuat perjalanan. Untuk memastikan kehadiran Goddard, Perdana Menteri, Baldwin, memberikannya sebuah kapal terbang yang akan membawanya terus ke Cannes.

Apabila Goddard tiba di Cannes, beliau memberi amaran kepada Wallis bahawa campur tangan warganegara berpotensi berjaya, menasihatinya untuk menarik balik petisyen perceraiannya. Walaupun nasihatnya, Wallis enggan berbuat demikian. Dalam panggilan telefon kepada Edward, kedua-dua Wallis dan Goddard memberitahunya bahawa beliau (Wallis) sanggup menyerahkannya supaya baginda boleh kekal sebagai raja. Malangnya, sudah terlambat kerana Edward telah membuat keputusan untuk turun takhta, walaupun ia bermakna baginda tidak boleh berkahwin dengan Wallis. Goddard menyatakan bahawa anak guamnya bersedia melakukan apa sahaja untuk meredakan keadaan, tetapi Edward tetap bertekad.

Disebabkan Goddard lemah jantung dan kurang pengalaman terbang, beliau meminta doktornya, William Kirkwood, untuk menemaninya dalam perjalanan. Kirkwood bekerja di hospital bersalin, yang membawa kepada spekulasi tidak berasas dalam akhbar. Ada yang secara palsu mencadangkan bahawa Wallis mengandung atau menjalani pengguguran. Media teruja melaporkan bahawa Goddard telah terbang untuk berjumpa Wallis dengan pakar sakit puan dan pakar bius, walaupun "pakar bius" itu sebenarnya adalah kerani Goddard.

Penurunan takhta

[sunting | sunting sumber]

Pasca penurunan takhta

[sunting | sunting sumber]

Catatan penerangan

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ Pada tahun 2002, Gereja England memutuskan untuk membenarkan orang yang bercerai berkahwin semula di gereja itu dalam keadaan tertentu.[1]
  2. ^ Pada 10 Disember, Edward menandatangani surat cara turun takhta, yang secara rasmi menyatakan bahawa baginda akan berundur daripada menjadi Raja. Keesokan harinya, keputusan ini telah dijadikan undang-undang melalui akta yang dinamakan Akta Pengisytiharan Kebawah Duli Yang Maha Mulia 1936. Parlimen Afrika Selatan meluluskan ini dan menjadikannya sah bermula dari 10 Disember. Negara Bebas Ireland juga mengiktiraf penurunan takhta Edward pada 12 Disember.[2]
  3. ^ Walaupun Henry VIII berkahwin semula dalam hayat dua bekas isterinya, perkahwinannya dibatalkan—iaitu, diisytiharkan tidak sah di bawah undang-undang kanun—dan bukannya diakhiri dengan perceraian seperti itu.[38] Perceraian—pembubaran perkahwinan yang sah—menjadi proses undang-undang biasa dengan Akta Sebab-sebab Perkahwinan 1857, tetapi kekal tidak diiktiraf oleh Gereja. Seseorang yang mempunyai pembatalan tidak berkahwin secara sah, sedangkan orang yang bercerai telahpun berkahwin.[39]

Rujukan

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ Divorce in Christianity (Perceraian dalam agama Kristian), BBC, 23 Jun 2009
  2. ^ Ralat petik: Tag <ref> tidak sah; tiada teks disediakan bagi rujukan yang bernama Heard
  3. ^ Ziegler, p. 233
  4. ^ Windsor, p. 255
  5. ^ Bradford, p. 142
  6. ^ Bowcott, Owen; Bates, Stephen (30 Januari 2003), "Car dealer was Wallis Simpson's secret lover", The Guardian, London, dicapai pada 1 Julai 2023
  7. ^ Ziegler, pp. 231–234
  8. ^ Broad, p. 47.
  9. ^ Beaverbrook, pp. 28–33; Windsor, p. 314; Ziegler, pp. 292–295.
  10. ^ Broad, p. 56; Williams, p. 85.
  11. ^ Broad, p. 71.
  12. ^ Williams, pp. 93–94.
  13. ^ Broad, p. 75.
  14. ^ Williams, p. 101.
  15. ^ Williams, p. 134.
  16. ^ Plowright, John (2006), The Routledge Dictionary of Modern British History, Routledge, m/s. 1, ISBN 9781134739035
  17. ^ Williams, p. 146.
  18. ^ Williams, pp. 149–151.
  19. ^ Williams, pp. 8–11.
  20. ^ The Duke of Windsor, p. 136.
  21. ^ The Duke of Windsor, p. 301; Beaverbrook, p. 14; Williams, pp. 70–71.
  22. ^ Lihat, sebagai contoh, diari Virginia Woolf yang dipetik dalam Williams, p. 40.
  23. ^ Ziegler, p. 236.
  24. ^ Howarth, p. 61.
  25. ^ Dipetik dalam Jones, Chris (29 Januari 2003), Profile: Wallis Simpson, BBC, dicapai pada 2 Mei 2010
  26. ^ Williams, pp. 96–97.
  27. ^ Vickers, p. 163.
  28. ^ Vickers, p. 185.
  29. ^ Diary John Aird, ekueri Edward, dipetik dalam Ziegler, p. 234.
  30. ^ Ziegler, p. 312.
  31. ^ Pope-Hennessy, James (1959), Queen Mary, London: George Allen and Unwin Ltd, m/s. 574
  32. ^ Williams, pp. 40–41.
  33. ^ Williams, p. 266.
  34. ^ Williams, p. 90; Ziegler, p. 296.
  35. ^ Ann Sumner Holmes (2016), The Church of England and Divorce in the Twentieth Century: Legalism and Grace, Taylor & Francis, m/s. 44, ISBN 9781315408491
  36. ^ G. I. T. Machin, "Marriage and the Churches in the 1930s: Royal abdication and divorce reform, 1936–7." Journal of Ecclesiastical History 42.1 (1991): 68–81.
  37. ^ "A Historic Barrier Drops", Time, 20 Julai 1981, diarkibkan daripada yang asal pada 13 Disember 2007, dicapai pada 1 Julai 2023
  38. ^ Laliberte, Marissa (19 March 2020), "How Queen Elizabeth II Will Step Down—Without Giving Up Her Title", Reader's Digest, dicapai pada 1 Julai 2023
  39. ^ Phillips, Roderick (Julai 1993), "Divorced, Beheaded, Died", History Today, 43 (7), m/s. 9–12
  40. ^ Bradford, p. 241.
  41. ^ Redmayne, Sharon (1993), "Matrimonial Causes Act 1937: A Lesson in the Art of Compromise", Oxford Journal of Legal Studies, 13 (2): 183–200, doi:10.1093/ojls/13.2.183
  42. ^ The Duke of Windsor, p. 338.
  43. ^ Diari Ramsay MacDonald, dipetik dalam Williams, p. 60.
  44. ^ Lihat, sebagai contoh, Williams, p. 59.
  45. ^ Vickers, p. 140; Ziegler, p. 288.
  46. ^ The Duke of Windsor, p. 253.
  47. ^ Beaverbrook, p. 20.
  48. ^ Ziegler, pp. 271–272.
  49. ^ Howarth, p. 62.
  50. ^ Williams, pp. 196–197; Ziegler, pp. 273–274.
  51. ^ Bowcott, Owen; Bates, Stephen (30 Januari 2003), "Fear that Windsors would 'flit' to Germany", The Guardian, dicapai pada 1 Julai 2023
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Krisis_penurunan_takhta_Edward_VIII&oldid=6000166"