Chloor-37: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Toepassingen: Aanvulling |
k Botverzoeken: toevoegen archieflinks en vervangen http:// door https:// |
||
| (6 tussenliggende versies door 4 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{Infobox isotoop |
{{Infobox isotoop |
||
| naam = Chloor-37 |
| naam = Chloor-37 |
||
| afbeelding = Chlorine-37.svg |
|||
| onderschrift = Chloor-37 op de isotopenkaart |
|||
| element = chloor |
| element = chloor |
||
| symbool = Cl |
| symbool = Cl |
||
| Regel 14: | Regel 16: | ||
| bindingsenergie = 8,57028 [[Elektronvolt|MeV]] |
| bindingsenergie = 8,57028 [[Elektronvolt|MeV]] |
||
| afwijking1 = |
| afwijking1 = |
||
| massa-overschot = |
| massa-overschot = −31,761532 MeV |
||
| afwijking2 = |
| afwijking2 = |
||
}} |
}} |
||
'''Chloor-37''' of '''<sup>37</sup>Cl''' is een stabiele [[isotoop]] van [[Chloor (element)|chloor]], een [[halogeen]]. Het is |
'''Chloor-37''' of '''<sup>37</sup>Cl''' is een stabiele [[isotoop]] van [[Chloor (element)|chloor]], een [[halogeen]]. Het is een van de twee op [[Aarde (planeet)|Aarde]] voorkomende isotopen van het element, naast [[chloor-35]] (eveneens stabiel). Van de [[radio-isotoop]] [[chloor-36]] komen op Aarde [[Spoor (scheikunde)|sporen]] voor. De [[Relatieve aanwezigheid|abundantie]] van chloor-37 op Aarde bedraagt 24,22%. |
||
Chloor-37 ontstaat onder meer bij het [[radioactief verval]] van [[zwavel-37]] en [[argon-37]]. |
Chloor-37 ontstaat onder meer bij het [[radioactief verval]] van [[zwavel-37]] en [[argon-37]]. |
||
== Toepassingen == |
== Toepassingen == |
||
Een van de belangrijke historische toepassingen van chloor-37 is de radiochemische detectie van [[neutrino]]'s (afkomstig van de [[zon]]), zoals in het Homestake-experiment van [[Raymond Davis Jr.]] en [[John Bahcall]].<ref>{{en}}{{Cite journal |
|||
| author=Raymond Davis, Jr. |
| author=Raymond Davis, Jr. |
||
| title=Attempt to detect the Antineutrinos from a Nuclear Reactor by the <sup>37</sup>Cl (<math>\bar{{\nu}} |
| title=Attempt to detect the Antineutrinos from a Nuclear Reactor by the <sup>37</sup>Cl (<math>\bar{{\nu}}</math>, e<sup>−</sup>) <sup>37</sup>Ar Reaction |
||
| journal=Physical Review |
| journal=Physical Review |
||
| volume=97 |
| volume=97 |
||
| Regel 31: | Regel 33: | ||
| doi=10.1103/PhysRev.97.766 |
| doi=10.1103/PhysRev.97.766 |
||
| issue=3 |
| issue=3 |
||
}}</ref> Door absorptie van een elektron-neutrino ontstaat namelijk [[argon-37]] en een [[elektron]]:<ref>{{en}} {{aut|C. Sutton}} (1992) - [http://books.google.com/?id=JBOdejRrmaMC&pg=PA151&lpg=PA151&dq=chlorine-37+neutrino ''Spaceship Neutrino''], Cambridge University Press, pp. 151–152 - ISBN |
}}</ref> Door absorptie van een elektron-neutrino ontstaat namelijk [[argon-37]] en een [[elektron]]:<ref>{{en}} {{aut|C. Sutton}} (1992) - [http://books.google.com/?id=JBOdejRrmaMC&pg=PA151&lpg=PA151&dq=chlorine-37+neutrino ''Spaceship Neutrino''], Cambridge University Press, pp. 151–152 - {{ISBN|978-0-521-36703-5}}</ref> |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
De isotoop argon-37 is radioactief en vervalt door [[elektronenvangst]] opnieuw tot chloor-37: |
De isotoop argon-37 is radioactief en vervalt door [[elektronenvangst]] opnieuw tot chloor-37: |
||
:{{Elektronenvangst|37|18}} |
|||
| ⚫ | |||
:<math>\mathrm{^{37}_{18}Ar\ +\ e^-\ \longrightarrow\ ^{37}_{17}Cl\ +\ \nu_e}</math> |
|||
| ⚫ | |||
| author=A.H. Snell & F. Pleasonton |
| author=A.H. Snell & F. Pleasonton |
||
| url=http://prola.aps.org/abstract/PR/v100/i5/p1396_1 |
| url=http://prola.aps.org/abstract/PR/v100/i5/p1396_1 |
||
| Regel 53: | Regel 53: | ||
{{Appendix|2= |
{{Appendix|2= |
||
* {{en}} [http://www.wolframalpha.com/input/?i=Cl-37 Wolfram Alpha] |
* {{en}} [http://www.wolframalpha.com/input/?i=Cl-37 Wolfram Alpha] |
||
* {{en}} [ |
* {{en}} [https://periodictable.com/Isotopes/017.37/index2.full.dm.html Periodic table] |
||
---- |
---- |
||
{{References}} |
{{References}} |
||
Huidige versie van 12 jun 2023 om 14:23
| Chloor-37 | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Chloor-37 op de isotopenkaart
| ||||
| Algemeen | ||||
| Element | chloor (Cl) | |||
| Nuclide | 37Cl | |||
| Aantal protonen | 17 | |||
| Aantal neutronen | 20 | |||
| Nuclidische gegevens | ||||
| Nuclidenmassa | 36,965902591 u | |||
| Spin | 3/2+ | |||
| Bindingsenergie | 8,57028 MeV | |||
| Massaoverschot | −31,761532 MeV | |||
| Isotopen van chloor | ||||
| ||||
Chloor-37 of 37Cl is een stabiele isotoop van chloor, een halogeen. Het is een van de twee op Aarde voorkomende isotopen van het element, naast chloor-35 (eveneens stabiel). Van de radio-isotoop chloor-36 komen op Aarde sporen voor. De abundantie van chloor-37 op Aarde bedraagt 24,22%.
Chloor-37 ontstaat onder meer bij het radioactief verval van zwavel-37 en argon-37.
Toepassingen
[bewerken | brontekst bewerken]Een van de belangrijke historische toepassingen van chloor-37 is de radiochemische detectie van neutrino's (afkomstig van de zon), zoals in het Homestake-experiment van Raymond Davis Jr. en John Bahcall.[1] Door absorptie van een elektron-neutrino ontstaat namelijk argon-37 en een elektron:[2]
De isotoop argon-37 is radioactief en vervalt door elektronenvangst opnieuw tot chloor-37:
De halveringstijd van dit verval bedraagt iets meer dan 35 dagen. Het elektron dat gecapteerd wordt is een Auger-elektron, dat met spectroscopische technieken kan worden gedetecteerd.[3]
Bronnen, noten en/of referenties
- (en) Wolfram Alpha
- (en) Periodic table
- ↑ (en) Raymond Davis, Jr. (1953). Attempt to detect the Antineutrinos from a Nuclear Reactor by the 37Cl (, e−) 37Ar Reaction. Physical Review 97 (3): 766. DOI: 10.1103/PhysRev.97.766.
- ↑ (en) C. Sutton (1992) - Spaceship Neutrino, Cambridge University Press, pp. 151–152 - ISBN 978-0-521-36703-5
- ↑ (en) A.H. Snell & F. Pleasonton (1955). Spectrometry of the Neutrino Recoils of Argon-37. Physical Review 100 (5): 1396-1430. DOI: 10.1103/PhysRev.100.1396.
· 
· 