Naar inhoud springen

Gebruiker:Hb-nl001/Kladblok: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Interactief door geschiedenis bladeren
← Oudere bewerkingNieuwere bewerking →
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 42: Regel 42:


== Geschiedenis ==
== Geschiedenis ==
In 1844 opende Joseph James Spooner een linnen en wollen stoffenwinkel in het Tuscan House aan 6 Winple Street in Plymouth. De handel ging goed in 1851 bood het bedrijf werk aan zijn broer, Newby Abraham Spooner, drie vrouwelijke medewerkers, vier mannelijke medewerker, een kindermeisje, een houshulp en een kok. In 1858 verhuisde de winkel naar 48-49 Bedford Street. In 1859 stierf Joseph op een leeftijd van 44 jaar, waarna zijn vrouw Anne de winkel voortzette met hulp van haar zoons John Dawson en John Snell Spooner. Begin twintigste eeuw was de winkel uitgegroeid tot een groot warenhuis met etalages aan Bedford Street en Old Town Street. Op 14 juni 1902 werd de winkel getroffen door een grote brand en moest vervangende huisvesting zoeken. Op 23 juni werd de handel voortgezet vanuit drie tijdelijke locaties. In november 1910 werd de vervangende nieuwbouw geopend met elektrische verlichting, roltrappen, een modetheater, een theesalon en een daktuin.
In 1844 opende Joseph James Spooner een linnen en wollen stoffenwinkel in het Tuscan House aan 6 Winple Street in Plymouth. De handel ging goed in 1851 bood het bedrijf werk aan zijn broer, Newby Abraham Spooner, drie vrouwelijke medewerkers, vier mannelijke medewerker, een kindermeisje, een houshulp en een kok. In 1858 verhuisde de winkel naar 48-49 Bedford Street. In 1859 stierf Joseph op een leeftijd van 44 jaar, waarna zijn vrouw Anne de winkel voortzette met hulp van haar zoons John Dawson en John Snell Spooner. Begin twintigste eeuw was de winkel uitgegroeid tot een groot warenhuis met etalages aan Bedford Street en Old Town Street. Op 14 juni 1902 werd de winkel getroffen door een grote brand<ref>{{Citeer web |url=https://www.devonheritage.org/Places/Plymouth/FireatPlymouth14June1902.htm |titel=Fire at Plymouth 14 June 1902 |bezochtdatum=2024-01-06 |werk=www.devonheritage.org}}</ref> en moest vervangende huisvesting zoeken. Op 23 juni werd de handel voortgezet vanuit drie tijdelijke locaties. In november 1910 werd de vervangende nieuwbouw geopend met elektrische verlichting, roltrappen, een modetheater, een theesalon en een daktuin.


In 1925 werd het bedrijf overgenomen door [[Drapery Trust]] van Clarence Hatry, dat op zijn beurt weer werd overgenomen door [[Debenhams]] in 1927.
In 1925 werd het bedrijf overgenomen door [[Drapery Trust]] van Clarence Hatry, dat op zijn beurt weer werd overgenomen door [[Debenhams]] in 1927.


Tijdens de Tweede Wereldoorlog, werd het warenhuis opnieuw door brand getroffen in maart 1941. Hierop werd de handel weer op diverse vervangende locaties voortgezet tot de opening van het nieuwe warenhuis in mei 1956 aan Royal Parade. In september 1971 werden de warenhuizen Spooner & Company Ltd. en [[John Yeo & Company Ltd.]] samengevoegd, waarna de naam werd omgedoopt tot Debenhams.<ref>{{Citeer web |url=https://www.ford-park-cemetery.org/images/Content/Pages/News_2020/109664608_3177405265670665_5758133390819285259_o.jpg |titel=Spooner & Company Limited |achternaam=Heath |voornaam=Maggie |bezochtdatum=5 januari 2024 |taal=en}}</ref>
Tijdens de Tweede Wereldoorlog, werd het warenhuis opnieuw door brand getroffen in maart 1941. Hierop werd de handel weer op diverse vervangende locaties voortgezet tot de opening van het nieuwe warenhuis in mei 1956 aan Royal Parade.<ref>{{Citeer web |url=https://plymouthlocalhistory.blogspot.com/2011/01/spooners.html |titel=Derek Tait : Plymouth local history: Spooners |achternaam=Tait |voornaam=Derek |datum=2011-01-13 |bezochtdatum=2024-01-06 |werk=Derek Tait}}</ref> In september 1971 werden de warenhuizen Spooner & Company Ltd. en [[John Yeo & Company Ltd.]] samengevoegd, waarna de naam werd omgedoopt tot Debenhams.<ref>{{Citeer web |url=https://www.ford-park-cemetery.org/images/Content/Pages/News_2020/109664608_3177405265670665_5758133390819285259_o.jpg |titel=Spooner & Company Limited |achternaam=Heath |voornaam=Maggie |bezochtdatum=5 januari 2024 |taal=en}}</ref>


== Kaufhaus Schiller ==
== Kaufhaus Schiller ==

Versie van 6 jan 2024 16:29

James Coxon & Co.

James Coxon & Co. is een voormalig warenhuis in Newscastle upon Tyne. Het warenhuis was gevestigd aan Broadway.[1]

On this Day in 1882, The James Coxon & Co drapery of Newcastle became the first shop to be lit by incandescent electric light.  

Joseph Swan, a chemist  from  North East England had first demonstrated the electric lamp to the Newcastle Chemical Society in 1878.

In February 1879, he publicly demonstrated a working lamp to an audience of over seven hundred people in the lecture theatre of the Literary and Philosophical Society of Newcastle upon Tyne,

Swan's first commercial customers were his friends, Sir William and Lady Armstrong of Cragside  in Northumberland- the first house in the world to be lit by hydroelectricity.

The building shown on the first picture shows the Coxon's shop, and the second picture shows the same view today.  

The upper stories of the building were used for staff accommodation as many of the employees came from outside of Newcastle!

Coxon's closed during the 1920's and 400 staff lost their jobs - an effect of the Great Depression.  

The building was then occupied by Binns stores until 1977. https://www.facebook.com/656889658038856/posts/on-this-day-in-1882-the-james-coxon-co-drapery-of-newcastle-became-the-first-sho/1208426349551848/

Bon Marché (Gloucester)

Bon Marché is een voormalig warenhuis in de Engelse stad Gloucester. Het was het eerste warenhuis in de stad.

Geschiedenis

In 1899 opende John Rowe Pope aan Northgate Street het eerste warenhuis van de stad Gloucester, de Bon Marché. Tegen het einde van de jaren 1920 werd nabij de oorspronkelijke winkel een nieuw pand gebouwd voor het warenhuis.[2] Eind jaren 1920 werd het warenhuis overgenomen door Drapery Trust, dat zelf werd overgenomen in 1928.

In 1971 werd het warenhuis omgedoopt tot Debenhams.


We hebben een aantal nieuwsartikelen, interviews, rapporten en zakelijke documenten met betrekking tot het oorspronkelijke gebouw bekeken om de groei en het succes vast te stellen van de bedrijven die er gevestigd waren, van het oorspronkelijke warenhuis Bon Marche tot het hernoemde warenhuis Debenham's. Het gebouw is een perfecte case study van de economische groei van Gloucester als geheel. De opkomst ervan betekende de komst van een commerciële hausse in de stad, net zoals de latere neergang een weerspiegeling was van de neergang van de detailhandel in het stadscentrum aan het begin van de 21e eeuw.

c

De impact van het gebouw reikt verder dan alleen de economische functie. Het werd een echte hotspot voor de gemeenschap door ruimte te bieden, proactief te zijn en vooral creatief in de omgang met de lokale bevolking. Notulenboeken laten zien hoe medewerkers en management zich engageerden voor het idee dat het gebouw meer moest gaan dienen dan alleen een warenhuis. Het was ook een gemeenschappelijke ruimte waar evenementen werden georganiseerd, werd deelgenomen aan parades en dit deed door het hele personeel erbij te betrekken. Deze gemeenschapsvisie bleek ongelooflijk succesvol. Veel mensen denken met plezier terug aan hun tijd bij Debenham's. In veel opzichten kan het beeld dat we uit ons onderzoek schetsen worden vergeleken met dat van de winkelcentrumcultuur in Noord-Amerika in de jaren tachtig.

Het zijn deze beide factoren bij elkaar die ons project een kritisch inzicht geven in hoe het Debenham-gebouw werkelijk een cruciaal en belangrijk onderdeel van de stad was. De evolutie ervan is nauw verbonden met de ontwikkeling van Gloucester als geheel. Dit geeft een diepgaande betekenis aan de erfenis ervan, aangezien het gebouw momenteel wordt gerenoveerd tot de stadscampus van de Universiteit van Gloucestershire.


Spooners

Spooner and Company Ltd. is een voormalig warenhuis in de Engelse stad Plymouth.

Geschiedenis

In 1844 opende Joseph James Spooner een linnen en wollen stoffenwinkel in het Tuscan House aan 6 Winple Street in Plymouth. De handel ging goed in 1851 bood het bedrijf werk aan zijn broer, Newby Abraham Spooner, drie vrouwelijke medewerkers, vier mannelijke medewerker, een kindermeisje, een houshulp en een kok. In 1858 verhuisde de winkel naar 48-49 Bedford Street. In 1859 stierf Joseph op een leeftijd van 44 jaar, waarna zijn vrouw Anne de winkel voortzette met hulp van haar zoons John Dawson en John Snell Spooner. Begin twintigste eeuw was de winkel uitgegroeid tot een groot warenhuis met etalages aan Bedford Street en Old Town Street. Op 14 juni 1902 werd de winkel getroffen door een grote brand[3] en moest vervangende huisvesting zoeken. Op 23 juni werd de handel voortgezet vanuit drie tijdelijke locaties. In november 1910 werd de vervangende nieuwbouw geopend met elektrische verlichting, roltrappen, een modetheater, een theesalon en een daktuin.

In 1925 werd het bedrijf overgenomen door Drapery Trust van Clarence Hatry, dat op zijn beurt weer werd overgenomen door Debenhams in 1927.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog, werd het warenhuis opnieuw door brand getroffen in maart 1941. Hierop werd de handel weer op diverse vervangende locaties voortgezet tot de opening van het nieuwe warenhuis in mei 1956 aan Royal Parade.[4] In september 1971 werden de warenhuizen Spooner & Company Ltd. en John Yeo & Company Ltd. samengevoegd, waarna de naam werd omgedoopt tot Debenhams.[5]

Kaufhaus Schiller

Kaufhaus Schiller is een warenhuis in Weimar. Het warenhuis is onderdeel van Konsumgenossenschaft Weimar EG.

Bolsjoj (warenhuis)

Bolsjoj (Russisch: is het grootste warenhuis in de stad Jekaterinenburg in Rusland. Het warenhuis werd geopend op 21 april 2017.[6]



https://passage.ru/ in Jektarineburg


Tsoem in sotchi https://tsumsochi.ru/

http://www.hcdom.ru/

https://danilovskiy-td.ru/history

Lukse

Lukse is een warenhuis in het Russische Novosibirsk. Het warenhuis met een oppervlakte van 4.500 m² opende in 2016 en is gevestigd in een historisch pand in het centrum aan de Serebrennikovskaya Ulitsa, 31.

Het warenhuis is ontworpen door het architecten- en interontwerpbureau Pergaev.[7]

Bedrijfswebsite

TsOeM (Novosibirsk)

TsOeM is een warenhuis in het Russische Novosibirsk. Het warenhuis met een oppervlakte van 62.020 m² is geopend in 2020 en is een ontwerp van het architectenbureau Pergaev.[8]

Tsum Novosibirsk

https://pergaev.com/en/our-works/retail/department-stores-and-stores/czum-novosibirsk.html

Pokrovsky Passage


H.C. Capwell

The H. C. Capwell Company was started in 1889 by H. C. Capwell as The Lace House on Washington Street. In 1891, he changed the name to H. C. Capwell, but the company kept The Lace House reference for many years.[9]

In 1924, the company merged with Emporium of San Francisco, but the two operated largely as separate entities in different territories.

For many years [ not sure which, but starting early ], Albert S. Lavenson, father of photographer Alma Lavenson, was Capwell's business partner. 5

Clay Street Building

1912 building from Blake's Greater Oakland 1911

A large, four-story building was constructed in 1912 at Clay between 14th and 15th Streets. The store included a roof garden with an enclosed children's play area. Thousands of people came to the opening. The store included one of the first escalators or "traveling stairways" in a store in the west. 2

Plans for the building began in 1910, to replace the earlier Hotel Touraine. The building was designed by Charles W. Dickey. 7

Capwell Building

Loma Prieta Earthquake damage - photo courtesy Jo-Ann Ordano © California Academy of SciencesThe 1928 ground-breaking for the new building was a big deal, with thousands of people coming out for the event. An ancient forest and lake bed was revealed, thirty feet below street level by steam shovels.9 Mayor John L. Davie turned the ceremonial shovelful of dirt, though the Tribune reported he had trouble getting a shovelful, which drew laughter from the crowd. Joseph R. Knowland, publisher of the Tribune, spoke and noted "the ceremonies carried unusual significance, because they marked the beginning of Oakland's 1928 building program and demonstrated the faith of men of keen judgment from other localities in Oakland's future." In attendance from Capwells were store manager L. F. Dinkelspiel, comptroller E. H. Furth, merchandise manager T. W. Sullivan, and son of the founder, C. E. (Cebert Edwards) Capwell. 5

The Beaux Arts-style flagship store of the H. C. Capwell Company was opened on August 5, 1929 at the corners of Broadway, Telegraph Avenue and 20th Street in downtown Oakland. The store remained Capwell's until 1979, when the parent company rebranded all of its stores with the awkward name Emporium-Capwell. The building was damaged in the 1989 Loma Prieta earthquake and closed for a time.

The work done to seismically retrofit it was not kind to the original design In 1996 the parent company was sold to Federated Department Stores and closed. The building reopened months later as a Sears store, which was the occupant of the building until 2014. The building was damaged during Occupy Oakland, and some of the windows were boarded up for a long time.


http://www.thedepartmentstoremuseum.org/2010/06/h-c-capwell-co-oakland-california.html

https://bigmallrat.blogspot.com/2011/06/capwells-story-h-c-capwell-department.html


les pis dór

Innovation (Zwitserland)

Grosc

h

Mercator Center
Locatie Hamburg-Neustadt
Openingsdatum 1967
Winkels
Oppervlakte 30.000 m²
Verdiepingen 1
Aantal winkels 16
Parkeergelegenheid auto 1150 parkeerplaatsen
Website

Hansa

Die Kaufhaus Hansa GmbH war eine Kaufhauskette des jüdischen Unternehmers Hermann Schmoller, der früh sich mit der Familie Knopf verband. Das erste Kaufhaus der Geschwister Knopf gründete 1881 der jüngste der Knopf-Brüder, Max Knopf (1857–1934) zusammen mit seiner zehn Jahre älteren Schwester Johanna unter dem Namen „Warenhaus Geschwister Knopf“ in Karlsruhe. Ihm folgte der fünf Jahre ältere Bruder Moritz mit einer Warenhauseröffnung in Straßburg unter dem Namen „M. Knopf“ sowie einer weiteren im südbadischen Lahr.

Die Schwester Eva Knopf heiratete Rudolph Schmoller, der dann in Mannheim und 1900 mit seinem Bruder Hermann in Frankfurt am Main Warenhäuser eröffnete. Am Mannheimer Paradeplatz wurde das repräsentative Kaufhaus im Stil eines Loire-Schlosses erbaut. 1938 wurde Schmoller zwangsarisiert.

Unter dem Namen Hermann Schmoller & Co. betrieben die Geschwister Knopf in Mannheim ihre Filiale. Durch die Heirat der Schwester von Max Knopf, Eva Knopf, mit Rudolf Schmoller vereinten sich zwei große süddeutsche Einzelhändlerfamilien.

Am 16. Dezember 1927 wurde die Kaufhaus Hansa GmbH in Frankfurt übernommen von der Hansa AG, die bereits verschiedene Kaufhäuser führte in Frankfurt, Zeil 101/105, Frankfurt (Main)-West, Leipziger Str. 51, Mannheim E 1 , 5/10, Hanau, Fahrstraße 36, Ecke Salzstrasse und Pforzheim, Westl. Karlfriedrichstraße 17.

Ebenfalls übernommen durch die Hansa AG wurde das Warenhaus zum Strauß GmbH in Nürnberg.

Im Jahre 1928/29 erstellte die Gesellschaft für die Hanauer Zweigniederlassung einen Neubau am Paradeplatz. 1931 erfolgte zur Erhöhung der Liquidität der Gesellschaft die Abstoßung des Warenhauses in Pforzheim und des Warenhauses zum Strauß in Nürnberg.

Mitte Juni 1932 wurde ein Vergleichsverfahren eingeleitet, welches mit einer Vergleichsquote von 35 % endete. Das Haupthaus der Gesellschaft, Zeil 101/105, in dem die AG zur Miete wohnte, wurde zum 15.03.194? geschlossen. Es bestanden einfach zu wenig Aussichten, das Haus rentabel zu gestalten. Die Verwaltung zog in das Geschäftshaus der ehemaligen Kaufhaus Hansa GmbH auf der Zeil 90.

Im Jahr 1936 erfolgte dann der Verkauf des bisher vermieteten Grundstücks Frankfurt (Main), Ecke Zeil und Brönnerstraße.

1939 wurde das Mannheimer Geschäftshaus erworben, welches bisher gemietet war. Später kam es zu diversen kriegsbedingten Stilllegungen in der Unternehmensgruppe. Nach dem Zweiten Weltkrieg erfolgte ein Wiederaufbau des Warenhauses in Frankfurt, Zeil 90-94.

Zuletzt wurde das Unternehmen 1952 verkauft an die Hertie GmbH, die mittlerweile aufgegangen ist in der KarstadtQuelle-Gruppe. Der Name Hansa bestand für das Warenhaus in Frankfurt noch einige Jahre fort.

Das Schicksal der Kaufhausdynastie arbeitet jetzt der deutsch-englische Doktorand John Müller in seiner Dissertation an der University of Cambridge auf. Sein Doktorvater Prof. Richard J. Evans - Autor des Dreiteilers zum Dritten Reich - ermutigte Müller zu Recherchen in der "Deutsche Warenhausgeschichte am Beispiel Badens zwischen 1880 und 1940".

Literatur[Bearbeiten]

  • Thomas Frei, John F. Mueller: Suche nach einem bestimmten Knopf, Pforzheimer Zeitung, vom 1 April 2011, Zugriff 5. Oktober 2011
  • John F. Mueller: Als das Kaufhaus nach Rastatt kam, Badisches Tagblatt, vom 29 Januar 2011, Zugriff 5. Oktober 2011
  • John F. Mueller: , Familie Knopf begruendet Warenhaustradtion, Badische Neueste Nachrichten, vom 13 April 2011, Zugriff 5. Oktober 2011
  • John F. Mueller: ‘s Knopfe-Eck, Der Kurier, vom 15 September 2011, Zugriff 5. Oktober 2011
  • Susanne Räuchle, John F. Mueller: Aufstieg und Untergang eines Warenhausimperiums, Mannheimer Morgen, vom 9 Februar 2011, Zugriff 5. Oktober 2011
  • Philipp Richter, John F. Mueller: Enteignet: Warenhaus Knopf war jüdisch, Schwäbische Zeitung, vom 4 April 2011, Zugriff 5. Oktober 2011
  • Bernd Serger: Einkaufen "bei’s Knopfe", Badische Zeitung vom 16. Januar 2011, Zugriff am 2. Juli 2011
  • Otto Köhler: Arisiert, betrogen, verkauft – Die Wertheim Geschichte. In: Freitag, 11. März 2005
  • Simone Ladwig-Winters: Wertheim - ein Warenhausunternehmen und seine Eigentümer. Ein Beispiel der Entwicklung der Berliner Warenhäuser bis zur „Arisierung“. Münster 1997. (Darin auf den Seiten: 149-158 und 176-189 ausführlich zur "Arisierung" des Unternehmens Hermann Tietz und dessen Inbesitznahme durch Georg Karg)

Weblinks[Bearbeiten]

  • Der scheue Gigant, Hermann Schmoller und die Familie Knopf
  • Warenhaus Hermann Schmoller & Co.
  • Georg Karg, der Herr von Hertie

Pearsons

Pearsons is een warenhuis in Enfield in de regio Groot-Londen. Het warenhuis heeft een filiaal in en maakt onderdeel uit van de Morleys Stores-groep.

Geschiedenis

Pearsons werd geboren in 1903 toen de broers Stanley en Arthur Pearson besloten een klein gordijnbedrijf in Enfield Town over te nemen. Na veel districten te hebben overwogen, vestigden ze zich in een bedrijf dat eigendom was van de heer William Lock, met een pand aan Church Street. Het bedrijf begon als een familiebedrijf met een staf van vier jonge verkoopsters, twee verkopers en een portier die onder meer op de fiets bezorgden! In de loop der jaren zijn er extra panden aangekocht en zijn er uitbreidingen aan het gebouw gedaan om de bestaande afdelingen uit te breiden en het winkelcomfort te vergroten. Het gebouw liep enige schade op tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar een grote uitbreiding in 1962 maakte de introductie mogelijk van een restaurant, kapsalon, eetzaal en schoenen, evenals lift- en roltrappen. Het restaurant werd al snel een populaire locatie in Enfield voor avondfeesten. Morleys Stores Group verwierf Pearsons in 2010, waardoor toekomstige winkelontwikkeling werd gegarandeerd met behoud van het traditionele karakter en de lokale, gezinsvriendelijke status. Tegenwoordig heeft Pearsons meer dan een eeuw in Church Street, in het hart van het stadscentrum, doorgebracht en is het nog steeds trots als het belangrijkste warenhuis van Enfield.

Op dat moment bestond het personeel uit twee verkoopsters, twee verkopers en een portier die onder meer de bestellingen van klanten op zijn fiets moest bezorgen. Dit familiebedrijf heeft nu meer dan 400 mensen in dienst en heeft winkels in Enfield, Bishop's Stortford en East Barnet. Pearsons werd opgericht in 1903 toen Arthur en Stanley Pearson een draperiebedrijf overnamen, dat later Pearsons of Enfield zou worden. Op dat moment bestond het personeel uit twee verkoopsters, twee verkopers en een portier die onder meer de bestellingen van klanten op zijn fiets moest bezorgen. Dit familiebedrijf heeft nu meer dan 400 mensen in dienst en heeft extra winkels in Bishop's Stortford en East Barnet.[10]

Bishop's Stortford

In Bishop's Stortford had Pearson een filiaal aan North Street. Dit filiaal was voortgekomen uit een familiebedrijf Sworders dat in het midden van de 19e eeuw begon als ijzerwarenhandel. In 1904 werd de winkel verkocht aan de hoofdklerk van het bedrijf, Henry Sparrow. Zijn familie breidde de winkel uit tot warenhuis. In 1971 werden ze gedwongen het bedrijf op een veiling te verkopen en kocht Pearsons of Enfield het warenhuis. 39 jaar later, in 2010, werd Pearsons overgenomen door de Morleys Stores Group. Na slechts 23 maanden werd de winkel in oktober 2012 definitief gesloten. .

Wood Green

In Wood Green in Hertfordshire had Pearsons een filiaal in het winkelcentrum Wood Green Shopping Cjty. In 2007 werd dit filiaal overgenomen door Debenhams.[11]

https://www.pearsonsenfield.co.uk/


Strolz

Strolz is een warenhuis in Lech am Arlberg in Oostenrijk. Het warenhuis werd in 1921 opgericht door Ambros Strolz Senior en wordt anno 2023 nog steeds geleid door de familie Strolz.

Geschiedenis

In 1921 vestigde Ambros Strolz zich als schoenmaker en maakte ski- en bergschoenen van leder.[12] In 1954 werd zijn zoon Martin Strolz wereldkampioen bij de ski-afdaling op huisgemaakte skischoenen. Twee jaar later nemen Martin en Ulrich Strolz de zaak over, waarbij Martin zich toelegt op de schoenmakerij en Ulrich op de handel in sport- en modeartikelen.

Eind 2022 werd 41 % van de aandelen aan Strolz GmbH door de Daniel Grieder, CEO van Boss, Siegfried Wolf en Reinhard Wolf. De familie Strolz behoudt de rest van de aandelen. De drie nieuwe aandeelhouders kunnen later extra aandelen kopen, waarbij de familie Strolz ook in de toekomst haar meerderheidsbelang zal behouden.[13] [14]

Officiële website

Mercator Center

Het Mercator Center is een winkelcentrum in het stadsdeel Meiderich aan de stadsrand van Duisburg.

Ligging

De Gänsemarkt Passage ligt in het centrum van Hamburg. Het trapeziumvormig bouwblok van het complex wordt aan de zuidwestzijde begrensd door de Jungfernstieg, aan de westzijde de Büschstrasse en aan de noordoostelijke zijde aan de bestaande bebouwing van de Collonaden. Aan de zuidoostelijke zijde grenst het complex aan bestaande bebouwing. Het centrum is goed bereikbaar met metro, bus en auto.

Geschiedenis

De Gänsemarkt Passage werd geopend in 18 oktober 1979.[15] [16][17] De bouwkosten bedroegen destijds 20 miljoen D-Mark.[18]

Eind 2022 werd gestart met de sloopwerkzaamheden van het complex en in april 2023 start de bouw van een nieuw complex naar een ontwerp van BiwerMau Architekten. In 2025 moet een nieuw gebouwenensemble met lichte gevels rondom binnenhofjes gereed zijn.[19][20] Het complex bestaat uit meerdere gebouwen met een totale oppervlakte van 17.200 m². Hierin komen winkels, gastronomie, kantoren en een hotel en 20 woningen. De investeringen bedragen zo'n 250 miljoen.

Eigendom en beheer

Het centrum was van meag[21]In 2019 Gekocht door Signa Holding voor 115 miljoen[22], doe er ... [23]

Gebruik

Het overdekte winkelcentrum heeft een winkeloppervlakte van 30.000 m² en telt 16 winkels op een niveau. Het complex beschikt over een parkeerplaats met 1.150 parkeerplaatsen. Lange tijd was supermarkt Real de ankerhuurder van het centrum, totdat deze op 28 mei 2022 zijn deuren sloot. De ruimte is daarna ingenomen door een filiaal van supermarkt Globus.[24]

Literatuur

Bronnen

[[Categorie:]]

JEN Einkaufscenter Jenfeld

JEN Einkaufscenter Jenfeld
Winkelcentrum JEN in Hamburg-Jenfeld
Winkelcentrum JEN in Hamburg-Jenfeld
Locatie Hamburg-Jenfeld
Openingsdatum november 1975
Winkels
Oppervlakte 12.500 m²
Verdiepingen 2
Aantal winkels 50
Parkeergelegenheid auto 1 parkeergarage met 800 parkeerplaatsen
Website

Het JEN Einkaufscenter Jenfeld is een overdekt winkelcentrum in de stadsdeel Jenfeld in Hamburg.

Ligging

Het Jen Einkaufscenter ligt in het Hamburgse district Wandsbeck in het stadsdeel Jenfeld. Het bouwblok van het centrum wordt aan de zuidzijde begrenst door de Rodigallee, aan de westzijde de Grabkeweg, aan de noordzijde de Bei den Höfen en aan de oostzijde de Öjendorfer Damm. Het centrum is goed bereikbaar met de bus en auto. Het centrum beschikt over een eigen parkeergarage.

Geschiedenis

Het winkelcentrum Jenfeld werd geopend in november 1975 met 39 winkels op een oppervlakte van circa 10.000 m². Drie jaar later, in 1978, opende J.J. Kahlow een kleine bioscoop met 96 zitplaatsen, de Regina-Cinema, zijn deuren. Na korte tijd werd de bioscoop weer gesloten.[1] In de loop der jaren werden bouwkundige veranderingen doorgevoerd en werd het centrum vergroot tot 12.500 m² en 50 winkels.

Eigendom en beheer

Het beheer van het centrum geschiedt door Grand City property Ltd.[2]

Gebruik

Het winkelcentrum heeft een oppervlakte van ca. 12.500 m²[3] met winkels , praktijken en kantoren op de begane grond en praktijken en kantoren op de eerste verdieping.

Het winkelcentrum is met een loopbrug over de Rodigallee verbonden met een parkeergarage met 800 parkeerplaatsen.[4][5]

Officiële website

Bronnen

[[Categorie:]]


Luna Center

Luna Center
Locatie Hamburg-Wilhelmsburg
Eigenaar R+V Versicherungen
Openingsdatum 2019
Winkels
Oppervlakte 22.300 m²
Aantal winkels 40
Parkeergelegenheid auto 1 parkeergarage, 360 parkeerplaatsen
Website

Het Luna Center is een overdekt winkelcentrum in Hamburg. Het is gelegen in het stadsdeel Wilhelmsburg in het district Hamburg-Mitte.

Ligging

Het Luna Center is gelegen in het stadsdeel Wilhelmsburg in Hamburg. Het rechthoekige bouwblok wordt aan de westzijde en de noordzijde begrensd door de Wilhelm-Strauss-Weg. Aan de zuidzijde de Bahnhofspassage en aan de oostzijde de Berta-Kröger-Platz. Het centrum is goed bereikbaar met de auto, bus en S-Bahn. Het S-Bahn station Wilhelmsburg grenst aan de westzijde aan het centrum.

Geschiedenis

Voor het Luna Center stond op het grondstuk het uit 1977 daterende Wilhelmsburger Einkauszentrum [1][2]

2 jaar bouwtijd 23.000 m²

Eigendom en beheer

Gebruik

50 winkels een foodcourt artsenpraktijken en een kinderdagverblijf[3]

Officiële website

  1. ↑ (de) Hamburg, Hamburger Abendblatt-, Wilhelmsburg: Karstadt schließt, Marktkauf kommt. www.abendblatt.de (18 februari 2000). Geraadpleegd op 27 december 2022.
  2. ↑ (de) Gisela Reiners, Wilhelmsburger können bald schöner einkaufen. Welt.de (18 februari 2000). Geraadpleegd op 27 december 2022.
  3. ↑ Welt.de, Luna Center in Wilhelmsburg eingeweiht (2 december 2014). Geraadpleegd op 28 december 2022.

Rindermarkthalle Sankt Pauli

Lambertihof

Lambertihof
Winkelcentrum Lambertihof in Olderburg
Winkelcentrum Lambertihof in Olderburg
Locatie Oldenburg
Openingsdatum 23 september 2008
Architect Allmann Sattler Wappner Architekten
Winkels
Oppervlakte 38.000 m²
Verdiepingen 3
Aantal winkels 110
Parkeergelegenheid auto 1 parkeergarage, 829 parkeerplaatsen

De Lambertihof is een overdekt winkelcentrum in het centrum van Oldenburg.

Ligging

Het complex is gelegen in het stadsdeel Bilk in Düsseldorf. De voorzijde ligt aan de oostzijde aan de Friedrichstrasse. Aan de noordzijde wordt het complex begrenst door de Bachstrasse en aan de zuidzijde spoorbanen en het naastgelegen S-Bahn, metro en busstation Düssseldorf-Bilk. Aan de westzijde grenst het aan een plein met groen, een speelplaats en sportvelden.

Geschiedenis

Dort wo heute der Lambertihof ist, befand sich früher Oldenburgs Markthalle.[1] baujahrn 1990

Wir vermieten hier eine kleine, helle und offen gestaltete Ladeneinheit in der überdachten Lambertihof-Passage in bester Innenstadtlage.

Der Lambertihof ist ein Ensemble aus historischen Altbauten und moderner Einkaufspassage inmitten der Oldenburger Innenstadt. Auf ca. 4.500 m² bietet der Lambertihof einen interessanten Mix aus Gastronomie, Einzelhandel, Büros, Wohnungen und verschiedenen Dienstleistern. Zentrales Element ist der große Innenhof mit Glaskuppel.

Die überdachte Innenstadt-Passage ist über insgesamt 3 Eingänge zu erreichen. Der Haupteingang befindet sich direkt am Marktplatz gegenüber des Rathauses und der Lambertikirche. Die weiteren Eingänge befinden sich am Theaterwall und in der Kleinen Kirchenstraße im schönen Nikolai-Viertel.[2]

Midden van de jaren 1990 werd het goederenstation Bilker Güterbahnhof stil gelegd, waardoor een meer dan 5 hectare groot terrein vrij kwam. In eerste instantie verhuurde de Deutsche Bahn enige ruimten aan winkeliers en een Italiaans visrestaurant. Hoewel de voorstellingen uiteen liepen, waren zowel de Deutsche Bahn als de gemeente het eens dat er op dit terrein wat nieuws moest ontstaan.

Na bekendmaking van de potentiële investeerder mfi uit Essen en de plannen voor een winkelcentrum van 50.000 m² zorgde voor een verdere polarisering Een Bürgermarkt waar de inwoners hun mening konden geven leidde tot een prijsvraag met het Münchense architectenbureau Allmann Sattler Wappner als winnaar uitkwam.

De plannen bleven tijdens de hele planningsfase controversieel vanwege de concurrentie met andere winkelcentra in de buurt en met de winkeliers in de staddelen Bilk, Unterbilk und Friedrichstadt. Hierop werd ingebracht dat men concurrend moest blijven met nabij gelegen steden als Neuss en Solingen, waar soortgelijke plannen ontwikkeld werden.

De bouw van het winkelcentrum naar het ontwerp van Allmann Sattler Wappner Architekten[3] startte in oktober 2006 en werd in het najaar van 2008[4] opgeleverd. De bouwkosten bedroegen zo'n € 260 miljoen.[5] In 2018 wilde Hines Immobilien € 9 miljoen investeren in de modeinisering van het centrum om het zo meer te positioneren als het hart van het stadsdeel Bilk. De werkzaamheden zouden in 2019 zijn afgerond, maar werden uiteindelijk uitgesteld.[6]

Eigendom en beheer

Het centrum werd ontwikkeld door mfi uit Essen. In november 2006 werd 92,5 % van het centrum aan het Canadese Ivanhoe Cambridge. Deze verkocht het in 2015 aan de Amerikaanse investeringsmaatschappij Hines Immobilien.[5] Het beheer is in handen van Unibail Rodamco Westfield.

Gebruik

Het winkelcentrum telt zo'n..winkels verdeeld over ...verdiepingen. Het centrum heeft zijn hoofdingang aan de ....e en een lange doodlopende winkelstraat met vides tussen de verschillende verdiepingen. De ankerhuurders zijn ...r. Aan de zijde van Aan de zijde van de..is een deels ondergrondse parkeergarage met..parkeerplaatsen. Daarnaast zijn er 1....

Offciciële website

Bronnen

[[Categorie:]]

Rheinpark Center

Rheinpark Center
Locatie Neuss
Winkels
Oppervlakte 38.000 m²
Verdiepingen 3
Aantal winkels 110
Parkeergelegenheid auto 1 parkeergarage, 829 parkeerplaatsen

Voormalig HUMA center [1]https://www.world-architects.com/nl/projects/view/rheinpark-center

https://tb-i.eu/proyecto/centro-comercial-rheinpark-center/

Ligging

Het complex is gelegen in het stadsdee Bilk in Düsseldorf. De voorzijde ligt aan de oostzijde aan de Friedrichstrasse. Aan de noordzijde wordt het complex begrenst door de Bachstrasse en aan de zuidzijde spoorbanen en het naastgelegen S-Bahn, metro en busstation Düssseldorf-Bilk. Aan de westzijde grenst het aan een plein met groen, een speelplaats en sportvelden.

Geschiedenis

De bouw van het winkelcentrum naar een ontwerp van Allmann Sattler Wappner Architekten[2] startte in oktober 2006 en werd in het najaar van 2008[3] opgeleverd. De bouwkosten bedroegen zo'n € 260 miljoen.[4] In 2018 wilde Hines Immobilien € 9 miljoen investeren in de moderinisering van het centrum om het zo meer te positioneren als het hart van het stadsdeel Bilk. De werkzaamheden zouden in 2019 zijn afgerond, maar werden uiteindelijk uitgesteld.[5]

Eigendom en beheer

In 2015 kocht de Amerikaanse investeringsmaatschappij Hines Immobilien het complex van het Canadese Ivanhoé Cambridge.[4] Het beheer is in handen van Unibail Rodamco Westfield.

Gebruik

Het winkelcentrum telt zo'n 110 winkels verdeeld over drie verdiepingen. Het centrum heeft zijn hoofdingang aan de Friedrich Strasse en een lange doodlopende winkelstraat met vides tussen de verschillende verdiepingen. De ankerhuurders zijn C&A, MediaMarkt, H&M, Aldi en Müller. Aan de zijde van Aan de zijde van de Bachstraat is een deels ondergrondse parkeergarage met 829 parkeerplaatsen. Daarnaast zijn er 17 woningen op 2200 m²,[6] een zwembad en de

Offciciële website

Bronnen

[[Categorie:]]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gebruiker:Hb-nl001/Kladblok&oldid=66787930"