Keizer Traianusplein: verschil tussen versies
kleine aanvulling zodat duidelijk wordt waarom nijmegen een verkeersplein vernoemd naar deze 1900 jaar geleden overleden Romeinse keizer. |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 10: | Regel 10: | ||
[[Categorie:Vervoer in Nijmegen]] |
[[Categorie:Vervoer in Nijmegen]] |
||
[[Categorie:Plein in |
[[Categorie:Plein in Nijmegen]] |
Versie van 19 jul 2010 23:14
Het Keizer Traianusplein (kortweg Traianusplein genoemd) is een plein en verkeersknooppunt aan de rand van het stadscentrum van Nijmegen.
Het plein ligt direct voorbij de Waalbrug en de N326 wordt er verbonden met de N325. Er zijn afslagen naar het stadscentrum, Nijmegen Oost, richting Arnhem, richting de Ooijpolder, Beek-Ubbergen en Kleef, en stadinwaarts richting het Keizer Karelplein.
Oorspronkelijk was het terrein onderdeel van het Hunnerpark dat aangelegd werd naar een ontwerp uit 1885 van tuinarchitect Liévin Rosseels uit Leuven na de afbraak van de stadsmuren. Bij de aanleg van de oprit naar de Waalbrug in 1935/36 werd het park gehalveerd en werd in het midden een verkeersplein aangelegd het Keizer Lodewijkplein naar Lodewijk de Vrome. Het was een groot rond plein met groen in het midden, net als Keizer Karelplein.
In 1956 werd het plein grootschalig veranderd en kreeg het plein haar huidige vorm met een weg rechtdoor van de Sint-Canisiussingel naar de Waalbrug en twee rondingen met afslagen er omheen. Ook werd de naam veranderd in Keizer Traianusplein naar Marcus Ulpius Traianus, onder wiens regering de stad als Ulpia Noviomagus Batavorum werd gesticht.
Op het plein staat ook het verzetsmonument van Marius van Beek en wordt jaarlijks op 4 mei de dodenherdenking gehouden.