Naar inhoud springen

Alain Poher: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
aanvulling
Spotter (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 7: Regel 7:
Op [[29 april]] [[1969]] rond het middaguur verliet het echtpaar De Gaulle het [[Élysée]], waarin Poher nog dezelfde dag zijn intrek nam. Het werd er een komen en gaan van politici uit de [[Vierde Franse Republiek|vierde republiek]].
Op [[29 april]] [[1969]] rond het middaguur verliet het echtpaar De Gaulle het [[Élysée]], waarin Poher nog dezelfde dag zijn intrek nam. Het werd er een komen en gaan van politici uit de [[Vierde Franse Republiek|vierde republiek]].


Zij haalden de populaire Poher over, zich kandidaat te stellen voor het presidentschap. Aan een campagne kwam deze echter niet toe. Er dreigde een lacune in het landsbestuur, dat niet was voorbereid op het post-De Gaulletijdperk; en premier [[Couve de Murville]] weigerde iedere samenwerking met de interim-president.
Zij haalden de populaire Poher over, zich kandidaat te stellen voor het presidentschap. Aan een campagne kwam deze echter niet toe. Er dreigde een lacune in het landsbestuur, dat niet was voorbereid op het post-De Gaulletijdperk; en premier [[Maurice Couve de Murville]] weigerde iedere samenwerking met de interim-president.


Achter Poher vormde zich een coalitie van alle antigaullisten, links, rechts en centrum. Bij een deel van het electoraat groeide de angst voor terugkeer van de vierde republiek. Poher haalde nog wel de tweede ronde, maar moest het afleggen tegen het vertrouwde gezicht van [[Georges Pompidou]].
Achter Poher vormde zich een coalitie van alle antigaullisten, links, rechts en centrum. Bij een deel van het electoraat groeide de angst voor terugkeer van de vierde republiek. Poher haalde nog wel de tweede ronde, maar moest het afleggen tegen het vertrouwde gezicht van [[Georges Pompidou]].

Versie van 21 jul 2011 10:06

Alain Poher, 1968.

Alain Poher (Ablon-sur-Seine (Val-de-Marne), 17 april 1909Parijs, 9 december 1996) was een Frans politicus van de Mouvement Républicain Populaire, een christendemocratisch georiënteerde partij, die tot 1967 heeft bestaan. Hij was tweemaal president ad interim van de Franse Republiek. In de buitenlandse politiek was hij uitgesproken pro-Europees. Poher was op 3 oktober 1968 voorzitter van de Franse senaat toen president De Gaulle besloot om dit lichaam op te heffen.

Hervorming van de senaat was onderdeel van een pakket voorstellen waarmee het staatshoofd het vertrouwen van de Fransen wilde herwinnen na de woelingen van mei 1968. Hij had echter buiten Poher gerekend. Onvermoeibaar reisde deze door heel Frankrijk om het 'non' tegen de voorstellen aan te prijzen. De voorstellen van De Gaulle werden inderdaad afgewezen, waarop die onmiddellijk aftrad.

Op 29 april 1969 rond het middaguur verliet het echtpaar De Gaulle het Élysée, waarin Poher nog dezelfde dag zijn intrek nam. Het werd er een komen en gaan van politici uit de vierde republiek.

Zij haalden de populaire Poher over, zich kandidaat te stellen voor het presidentschap. Aan een campagne kwam deze echter niet toe. Er dreigde een lacune in het landsbestuur, dat niet was voorbereid op het post-De Gaulletijdperk; en premier Maurice Couve de Murville weigerde iedere samenwerking met de interim-president.

Achter Poher vormde zich een coalitie van alle antigaullisten, links, rechts en centrum. Bij een deel van het electoraat groeide de angst voor terugkeer van de vierde republiek. Poher haalde nog wel de tweede ronde, maar moest het afleggen tegen het vertrouwde gezicht van Georges Pompidou.

Poher keerde terug naar de senaat, waarvan hij nog tot 1992 voorzitter zou blijven. Na de dood van Pompidou in 1974 was hij opnieuw waarnemend president, maar ditmaal beperkte hij zich tot het afhandelen van lopende zaken.

Voorganger:
Charles de Gaulle
President van Frankrijk
april-juni 1969
Opvolger:
Georges Pompidou
Voorganger:
Georges Pompidou
President van Frankrijk
april-mei 1974
Opvolger:
Valéry Giscard d'Estaing
Voorganger:
Victor Leemans
Voorzitter van het Europees Parlement
1966-1969
Opvolger:
Mario Scelba