Premonstratenzers: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

In de regel

Versie van 2 mrt 2006 01:33

Sjabloon:Klooster De Ordo Canonici Regularis Praemonstratensis (O. Praem.), in het Nederlands premonstratenzers of norbertijnen, is een kloosterorde van reguliere kanunniken en lekenbroeders van de Orde van Prémontré. Deze kloosterorde werd in 1121 door de heilige Norbertus van Xanten gesticht in Prémontré, vanwaar de naam. De orde, die het beschouwende leven en de liturgische dienst verenigt met het actieve leven, zoals zielzorg en onderricht, kwam spoedig tot grote bloei. De Franse Revolutie bracht haar aan de rand van de ondergang : kloosters werden vaak opgeheven, de inwoners verdreven en de gebouwen openbaar verkocht. In de loop van de 19de eeuw kwam zij echter tot herstel.

Norbertijnen worden ook wel witheren genoemd naar hun witte habijt. De norbertijnen leven volgens de regel van Augustinus. Hun leuze luidt : "Tot elk goed werk bereid".

De orde vormt anno 2005 een federatie van 36 zelfstandige canonieën van mannelijke religieuzen. De abt-generaal en het centraal ordebestuur zijn gevestigd in Rome. In 2003 volgde pater Thomas Handgrätinger pater Hermenegild Noyens op als abt-generaal. Samen tellen zij wereldwijd ongeveer 1300 leden , verspreid over alle continenten en 26 landen.

De canonieën worden verder ingedeeld in zes circarieën : de Boheemse, de Brabantse, de Hongaarse, de Franstalige, de Duitstalige en de Engelstalige. De Brabantse circarie omvat de abdijen en priorijen in Nederland en Vlaanderen.

De vrouwelijke leden van de norbertijnen hebben naar analogie van de mannelijke leden verschillende benamingen: norbertinessen, premonstratenzerinnen, en in de Middeleeuwen soms "Wittevrouwen".